1961-04-15 Cracovia - Górnik Zabrze 2:3

Trener: Michał Matyas

I liga , 3 kolejka Kraków, sobota, 15 kwietnia 1961, 15:45 Cracovia - Górnik Zabrze 2 : 3 (1:1)

Trener: Augustyn Dziwisz

Skład: L. Michno Durniok Konopelski Szymczyk Malarz Jarczyk Hausner Ankus Pietrasiński Suder (46' Frasek) Kowalik Ustawienie: 4-2-4

Sędzia: Antoni Gorączniak z Poznania Widzów: 30 000 Bramki Ankus (4') Pietrasiński (89'-karny) 1:0 1:1 1:2 1:3 2:3 Pol (16') Jankowski (62') Jankowski (65')

Skład: Kostka (79' Szołtysek) Florenski Oślizło Franosz Gawlik Kowalski Olszówka Musiałek Jankowski Pol Lentner Ustawienie: 3-2-5

Zapowiedź meczu

• Zapowiedź meczu w Dzienniku Polskim

Opis meczu

"Dobry mecz na stadionie przy ulicy Puszkina" -

Dziennik Polski

Dobry mecz na stadionie przy ulicy Puszkina

„Mecz sezonu”, jak nazwano spotkanie Cracovii z Górnikiem, ściągnął na stadion gospodarzy nieprzejrzane tłumy widzów (ok. 30 tys.). Drużyna biało-czerwonych, ze swym młodym atakiem, w którym gra dwóch „Portugalczyków" Kowalik i Hausner miała po dwóch meczach doskonałą „prasę", pisano o niej w samych superlatywach, że nie było w Krakowie kibica piłkarskiego, który by nic chciał jej zobaczyć w akcji z tak wytrawnym przeciwnikiem, jak kilkakrotny mistrz Polski Górnik Zabrze.

Obydwaj przeciwnicy wystąpili W swych najsilniejszych składach. Cracovia: Michno, Durniok, Konopelski, Szymczyk, Malarz, Jarczyk, Hausner, Ankus, Pietrasiński, Suder, Kowalik, Po przerwie atak grał w zestawieniu: Frasek, Hausner, Pietrasiński, Ankus, Kowalik, Górnik: Kostka (Szołtysek), Floreńskl, )ślizło, Franosz, Gawlik, Kowalski, Olszówka, Musiałek, Jankowski, Pohl, Lenner. Bramki zdobyli: dla Cracovii Ankus w 4 min. i Pietrasiński w 89 min., dla Górnika Pohl w 16 min. oraz Jankowski w 62 i 65 min. Sędziował p. Gorączniak z Poznania.

Czy ,,aktorzy” wielkiego meczu zadowolili swą grą wielotysięczną widownię? I tak, i nie. Były okresy, zwłaszcza wtedy, kiedy ton grze nadawała Cracovia, a więc w pierwszych 25 minutach meczu i w pierwszych 15 minutach po przerwie, kiedy widziało się akcje zasługujące na duże pochwały. Gra była płynna, piłka wędrowała od nogi do nogi, bądź też przerzucano ją na skrzydła, nie brakło dobrych strzałów, a indywidualne popisy Kowalika były dobrej marki. Podobnie miała się rzecz w okresie przewagi Górnika, począwszy od 15 min. po przerwie z tym, iż wówczas Cracovia została zepchnięta do obrony, a piękną grą popisywali się goicie. Wyszła wtedy na jaw ich większa dojrzałość 1 doświadczenie, każde podanie było celowe, a każdy błąd przeciwnika był natychmiast wykorzystywany.

Czy Cracovia mogła wyjść ze spotkania zwycięsko? Na pewno tak. Wystarczyło, by Suder w 6 min. nie zaprzepaścił stuprocentowej sytuacji podbramkowej, a Durniok wykazał więcej zimnej krwi i opanowania w krytycznym dla biało-czerwonych okresie po przerwie. Górnik zwłaszcza w formacjach defensywnych, miał wiele słabych punktów. Florencki np. nie mógł sobie w żaden sposób poradzić z Kowalikiem. W ataku Cracovii było dwóch słabszych zawodników: Pietrasiński i Suder. Pierwszy nie okazał zbyt wielu zdolności w kierowaniu atakiem, brak mu było bojowości, drugi zawodził w najbardziej sprzyjających sytuacjach. Hausner był mało wykorzystywany, Ankus miał kilka ładnych zagrań. W pomocy lepszy był Jarczyk. W obronie na pochwałę zasłużył Konopelski, który przytomnie rozbijał wszelkie akcje ataku Górnika. Na poziomie zagrał Szymczyk, najwięcej do zarzucenia miała publiczność Durnioko-wi. Michno nie wybiegł przed strzeleniem mu pierwszej bramki, przy trzeciej wypuścił piłkę z rąk.

W drużynie Górnika najgroźniejszy był Lentner, z którego wypracowania padły dwie bramki. Pohl i Jankowski okazali się zawodnikami wysokiej klasy, potrafili wykorzystać każdą nadarzającą się do strzału sytuację. Najsłabszy w linii ataku był Musiałek. W formacjach obronnych na najlepszą notę zasłużył Oślizło. Zawodnikom Górnika można zrzucić zbyt ostrą grę, której ofiarą padł na 15 min. przed końcem meczu Kowalik.

Cracoviazx miejsca przystąpiła do generalnego ataku i już w 3 min. z wypracowania Kowalika piłkę otrzymał Pietrasiński, podał ją nie obstawionemu Ankusowi i ten strzelił z kilku kroków nieuchronnie. Szał radości na widowni! W 16 min. pierwszy strzał na bramkę Cracovii i pierwsza bramka dla Górnika. Zdobywa ją Pohl ostrym strzałem pod poprzeczkę z niedużej odległości, jeszcze 10 minut przewagi Cracovii, po czym do głosu dochodzi Górnik. Po przerwie notujemy kilka żywiołowych ataków Cracovii, inicjowanych przez Fraska. Następuje krytyczny okres między 17 i 20 min., kiedy to Jankowski z winy obrońców Cracovii zdobywa dwie bramki. Na minutę przed końcem spotkania sędzia dyktuje przeciwko Górnikowi rzut karny za faul na Ankusie, egzekwuje go Pietrasiński, zdobywając drugą bramkę dla Cracovii.

Źródło: Dziennik Polski nr 90 z 16 kwietnia 1961 [1]

"Ciężka przeprawa wicelidera tabeli" -

Sport

Ciężka przeprawa wicelidera tabeli

Jeszcze nigdy wynik 2:3 nie był tak wiernym wykładnikiem sił, jak w meczu Cracovia – Górnik. To nieważne, że rezultat ten ustalono w ostatniej minucie meczu, przy czym ostanie słowo należało do biało-czerwonych, którzy zdobyli drugą bramkę prze Pietrasińskiego z rzutu karnego – ważne natomiast jest to, że w ten sposób zaznaczona została jakaś „sprawiedliwość”. Doświadczeni piłkarze z Zabrza zaskoczeni zostali młodzieńczym zrywem gospodarzy, ich bojowością i wolą walki, popartymi stale pokaźnym zasobem umiejętności technicznych. Przez godzinę ton nadawali grze bohaterzy z Portugalii, a specjalnie Kowalik. Mijał on ze swobodą i w eleganckim stylu Gawlika i Floreńskiego, wygrywał pojedynki z podwójną asystą przeciwnika, centrował i strzelał. Lewoskrzydłowy Cracovii już w pierwszym swoim rajdzie w 3 minucie wygrał pojedynek Floreńskim i tak idealnie przekazał piłkę koledze, że Ankus dopełnił tylko formalności, umieszczając ją z 3-metrowej odległości w siatce Górnika. W 3 minuty później również po akcji Kowalika Suder znalazł się z piłką oko w oko z Kostką na 5-6 metrów od bramki Górnika i gdyby wówczas nie trafił w bramkarza, losy spotkania mogłyby się inaczej potoczyć. Było dużym błędem ze strony Pietrasińskiego, jako kierownika napadu Cracovii oraz pomocników biało-czerwonych, że systematycznie zmniejszali oni zatrudnienie skrzydłowych i zaczęli z jakimś dziwnym uporem „skręcać grę” do przestrzeni na środku pola. To sprawiło, że akcje ofensywne Cracovii traciły na rozmachu i… skuteczności. Niemal równocześnie z „małą grą” Cracovii zaczął Górnik przechodzić do przeciwnatarcia, Gawlik i Kowalski pilnujący przedtem jak oka w głowie Kowalika i Hausnera, mogli już poświęcić się grze konstruktywnej, a Pohl czy Jankowski nie potrzebowali zbyt głęboko wracać do tyłu po piłki. W 16 min. Gawlik rozpoczął akcję niemal w pobliżu swojej bramki, przekazując szybko piłkę Olszówce, który znów klasycznie wystawił Pohla w uliczkę. Zabrski bombardier dopadł piłki przed nadbiegającymi Malarzem i Szymczykiem u huknął w samo okienko zdobywając wyrównanie. Dodało ono z miejsca tyle animuszu górnik, ile odjęło Cracovii. W tym okresie jednak biało-czerwoni byli dalecy od myśli zrezygnowania z walki. Wprost przeciwnie: z miejsce narzucili szybsze tempo i nadal często gościli pod bramką gości. Jednakże dokonanie wyłomu na środku pola było zadaniem ponad siły Pietrasińskiego, Ankusa czy Sudera, a strzałami z dalszej odległości oddanymi m.in. przez Malarza, Hausnera i Kowalika, bramkarz Górnika nie dał się zaskoczyć. Dopiero po godzinie gry pod wpływem energicznych uderzeń Górnika zaczęły co raz bardziej trzeszczeć linie obronne Cracovii. W dodatku Durniok popełnił rażący błąd i Jankowskiemu nie pozostało nic innego, jak z najbliższej odległości ostro strzelić do bramki obok bezradnego już Michny. W 3 min. później, obrońca Cracovii zwlekając z wybiciem łatwej piłki, kiedy Michno leżał na ziemi, ułatwił Jankowskiemu wpisanie się po raz drugi na listę zdobywców bramek. Wynik meczu został w ten sposób rozstrzygnięty. Mając dwie bramki przewagi, Górnicy umiejętnie zwalniali grę, pozwalając od czasu do czasu dojść do głosu przeciwnikowi. Na 2 minuty przed końcem, kiedy miejsce Kostki zajął Szołtysek, jeden z ataków Cracovii powstrzymał Franosz nieprzepisowo na polu karnym. Jedenastkę, podyktowaną za to przewinienie wyegzekwował pewnie Pietrasiński. Tak jak wynik meczu odzwierciedla układ sił, tak noty oddają wartość poszczególnych piłkarzy. W drużynie zabrskiej różnica pomiędzy najlepszymi, a resztą zawodników jest niewielka, natomiast w zespole Cracovii jest ona wprost jaskrawa. Świadczy to wymownie o wyrównaniu drużyny Górnika i stanowi jedno ze źródeł ich kolejnego sukcesu.

Źródło: Sport nr 44 z 16 kwietnia 1961

"Rekord frekwencji!

Cracovia przegrała z Górnikiem Zabrze 2:3.

Biało-czerwoni zasłużyli na wynik remisowy." -

Echo Krakowa

Rekord frekwencji!

Cracovia przegrała z Górnikiem Zabrze 2:3.

Biało-czerwoni zasłużyli na wynik remisowy.

Z przebiegu gry oraz licznych dogodnych sytuacji pod­bramkowych Cracovia zasłu­żyła na wynik remisowy. Wszystkie trzy bramki druży­na krakowska utraciła z winy defensorów względnie bram­karza. Co więcej w drugiej połowie meczu po ładnych ak­cjach biało-czerwonych kontr­atak górników przyniósł im prowadzenie a cztery minuty później dalszą bramkę, która w dużym stopniu przesądziła o lasach spotkania.

Początkowo zanosiło się na wiel­ką sensację. Gospodarze kilka mi­nut po rozpoczęciu zawodów zdo­byli pierwszą bramkę, ku ogrom­nej radości licznie zgromadzonych sympatyków. Cracovia gra jak w transie. Za chwilę znów obserwu­jemy niebezpieczną akcję, po któ­rej Suder znalazł się w wspania­łej sytuacji strzałowej. Był sam na sam z bramkarzem, lecz strze­lił w niego a odbita piłka wyszła w pole.
Kibice przez długi czas nie mo­gą odżałować zmarnowanej pozy­cji tym bardziej, że ataki górni­ków są coraz groźniejsze. Zabrzanie nie potrafią jednak sforsować defensywy biało-czerwonych i nie mogąc znaleźć skutecznej recepty na „rozgryzienie” systemu obron­nego, decydują się na strzały z dalszej odległości. Stają się one łupem bramkarza. Tym niemniej brak w pewnym momencie zdecy­dowania u Michny przyniósł im wyrównującą bramkę. Dwie dal­sze padły w drugiej połowie a po­rażkę zmniejszył Pietrasiński do­brze egzekwując rzut karny po­dyktowany za faul na Jarczyku.
Spotkanie było interesujące i stało na dobrym poziomie, zwłaszcza w pierwszej poło­wie. Rutynowanym i doświadczonym zawodnikom Górnika piłkarze Cracovii przeciwsta­wiali ogromną ambicję i ofiar­ność. Najlepiej spisywał się Kowalik. Niestety na kwa­drans przed końcem meczu uległ on kontuzji i po powtór­nym wejściu na boisko statystował do końca zawodów. Doskonale zagrał również Jar­czyk w pomocy. Natomiast Pietrasiński w ataku nie wy­trzymał meczu kondycyjnie.
W drużynie Górnika wyka­zującej zresztą jeszcze sporo błędów, na najlepszą notę za­służyli Pohl, Jankowski i Len­tner w ataku oraz Gawlik w pomocy i Franosz w obronie.
Na marginesie spotkania warto dodać, że sędzia zawo­dów p. Gorączniak zbyt tole­rancyjnie podchodził do nie­przepisowych zagrań obroń­ców Górnika w gorących sy­tuacjach podbramkowych.

A oto pomeczowe wypowie­dzi trenerów obu drużyn:
M. Matyas (Cracovia) — „Nasza drużyna miała realne szanse na uzyskanie przynaj­mniej wyniku remisowego. Przy pierwszej straconej bramce winę ponosi Michno, przy drugiej Malarz, nie mó­wiąc już o trzeciej będącej ja­kimś dziecinnym nieporozu­mieniem. Atak grał dotąd do­póki Pietrasiński znajdował się w pełni sił. Później linia ta pozbawiona kierownictwa wypadła słabiej. Zadowolony jestem z gry Kowalika. Sędzia prowadził mecz dyplomatycz­nie, krzywdząc nas wyraźnie w sytuacjach podbramko­wych”.
Trener A. Dziwisz (Górnik) — „Drużyna nasza zagrała słabiej aniżeli poprzednie me­cze ligowe. Chłopcy się trochę załamali utratą pierwszej bramki. Najbardziej zadowo­lony jestem z Jankowskiego. Słabiej natomiast zagrał Oślizło. Cracovia nie prowadziła jakiejś wielkiej gry, robiąc wrażenie drużyny nieco skrę­powanej. Najlepszy w krakowskim zespole — Kowalik.

Antoni Ślusarczyk
Źródło: Echo Krakowa nr 90 z 17 kwietnia 1961

Mecze sezonu 1961

1961 Trening Noworoczny   1961-02-19 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 3:2   1961-02-23 Cracovia - Korona Kraków 1:1   1961-02-26 Cracovia - Naprzód Lipiny 4:0   1961-03-02 Cracovia - Wieliczanka Wieliczka 6:2   1961-03-05 Cracovia - Wawel Kraków 1:1   1961-03-08 Cracovia - Unia Tarnów 0:1   1961-03-12 Cracovia - Polska (juniorzy) 2:0   1961-03-19 Cracovia - Polonia Bydgoszcz 4:1   1961-03-26 Legia Warszawa - Cracovia 3:2   1961-03-28 Cracovia - Dynamo Kijów 1:2   1961-03-31 Aktivist Brieske - Cracovia 3:1   1961-04-03 Chemie Halle - Cracovia 1:0   1961-04-15 Cracovia - Górnik Zabrze 2:3   1961-04-23 Stal Mielec - Cracovia 1:5   1961-04-26 Cracovia - Lechia Gdańsk 0:1   1961-05-10 Cracovia - Zawisza Bydgoszcz 4:1   1961-05-14 Lech Poznań - Cracovia 1:1   1961-05-20 Cracovia - Aktivist Brieske 2:5   1961-05-24 Odra Opole - Cracovia 2:1   1961-05-28 Cracovia - Polonia Bytom 1:2   1961-06-11 Wisła Kraków - Cracovia 1:0   1961-07-01 Tarnovia Tarnów - Cracovia 0:3   1961-07-05 ŁKS Łódź - Cracovia 1:2   1961-07-09 Cracovia - Stal Sosnowiec 1:1   1961-07-12 Cracovia - Ruch Chorzów 1:3   1961-07-15 Stal Czechowice - Cracovia 1:5   1961-07-16 Leszczyński Bielsko-Biała - Cracovia 5:4   1961-07-24 Victoria Częstochowa - Cracovia 2:3   1961-07-29 Stal Mikołów - Cracovia 2:6   1961-08-06 Polonia Bydgoszcz - Cracovia 2:0   1961-08-10 Cracovia - Kabel Kraków 2:3   1961-08-13 Lechia Gdańsk - Cracovia 4:0   1961-08-16 Cracovia - Legia Warszawa 1:2   1961-08-19 Górnik Zabrze - Cracovia 2:1   1961-08-26 Cracovia - Stal Mielec 1:1   1961-09-03 Zawisza Bydgoszcz - Cracovia 0:1   1961-09-06 Cracovia - Lech Poznań 6:2   1961-09-17 Polonia Bytom - Cracovia 1:2   1961-09-24 Cracovia - Wisła Kraków 0:1   1961-10-11 Cracovia - Borek Kraków 5:2   1961-10-15 Ruch Chorzów - Cracovia 4:1   1961-10-24 Cracovia - Garbarnia Kraków 2:1   1961-10-29 Cracovia - Odra Opole 2:0   1961-11-12 Cracovia - ŁKS Łódź 2:1   1961-11-19 Stal Sosnowiec - Cracovia 3:0   1961-11-26 Cracovia - Polonia Bytom 1:1   1961-12-03 Bielawianka Bielawa - Cracovia 2:0