1949-08-14 Lechia Gdańsk - Ogniwo Kraków 1:1
|
 Gdańsk, niedziela, 14 sierpnia 1949
(1:1)
|
| ||||||||||
| Skład: Dąbrowski Kusz Lenc H. Kokot Kamzela Nierychło A. Kokot Rogocz R. Gronowski Skowroński Kupcewicz Ustawienie: 3-2-5 |
Sędzia: L. Duda z Katowic
|
Skład: Rybicki W. Gędłek Parpan Glimas E. Jabłoński M. Jabłoński Szeliga S. Różankowski M. Wilczkiewicz Radoń Bobula Ustawienie: 3-2-5 | ||||||||||||||||||
Bramki
| Mecze tego dnia: | ||
|
|
Od 56' Cracovia grała bez Bobuli, który został wykluczony za słowną obrazę sędziego bocznego.
Opis meczu
Przegląd Sportowy
tym gorzej grał atak krakowski
Lechia: Dąbrowski, Kusz, Lenc, Kokot I, Kamzela, Nierychło, Kokot II Rogocz, Gronowski, Skowroński, Kupcewicz.
Cracovia: Rybicki, Gędłek, Glimas, Jabłoński I, Parpan, Jabłoński II, Szeliga, Różankowski II, Wilczkiewicz, Radoń, Bobula.
Cracovia może uważać się za szczęśliwą, jeżeli w okolicznościach, w jakich rozegrał się mecz we Wrzeszczu z Lechią wywiozła jeden punkt. W pierwszej mierze jest to zasługa bramkarza Cracovii Rybickiego i trójki pomocy z Parpanem na czele, która robiła wszystko, ażeby powstrzymać huraganowe ataki Lechii, która w ostatnim kwadransie zdecydowanie przydusiła przeciwnika.
Goście mieli jeden ze słabszych dni w tym sezonie. Zawiódł zupełnie atak, który jeszcze w polu nieźle kombinował, ale czym bliżej bramki, tym bardziej malała zdolność wykorzystania sytuacji. Cracovia strzelała stosunkowo mało, a wszystkie dalekie strzały doskonale wyłapywał nowopozyskany bramkarz Lechii — Dąbrowski.
Ale wróćmy do Cracovii. Rybicki zagrał bardzo dobrze. W ostatnim kwadransie, dzięki wspaniałym robinsonadom uratował drużynę od przegranej, W obronie Gędłek wypadł lepiej od swego partnera. Glimasowi nie udało się utrzymać małego Kokota, który częstokroć przedzierał się przez lewą stronę przeciwnika — Pomoc Cracovii była najlepszą częścią drużyny. Piętą achillesową Cracovii był jej napad. Chociaż piątka ofensywna otrzymała dokładne podania, to jednakże nie umiała się zdobyć na skuteczne akcje.
W Lechii obok bramkarza, najlepszą formacją była para obrońców.— Bardzo nierówno grała pomoc. Kamzela wprawdzie zaszachował młodego Wilczkiewicza, ale podania jego do przodu były mało dokładne. Z bocznych pomocników Kokot I pracował dużo więcej, aniżeli jego kolega z lewej flanki.
W ataku najlepsza nota należy się Kokotowi II, niezły był również Gronowski.
Rogocz, który nieźle przechodził obronę przeciwnika, zatracił się pod bramką. Piłkarz ten miał czterokrotnie okazję uzyskania zwycięstwa i za każdym razem fatalnie spudłował. Zasługą Kupcewicza jest pięknie strzelona już w 3 min. bramka, która zadecydowała o wyniku meczu. Kupcewicz na dwie godziny przed meczem brał ślub i cała drużyna bezpośrednio z uroczystości ślubnej swego kolegi przybyła na stadion.
Pierwsze minuty należą do gospodarzy. Z centry Kokota I Kupcewicz strzela głową już w 3 minucie nie do obrony. Utrata bramki deprymuje Cracovię, która nie umie przeprowadzić przemyślanej akcji.
Po 15 min. gra się wyrównuje. Cracovia technicznie lepsza dochodzi do głosu, W 35 min. niespodziewanie pada wyrównanie. Nieporozumienie obrony wykorzystuje Różankowski II, strzelając nieuchronnie.
Po przerwie gra się zaostrza. W tym okresie dochodzi do nieprzyjemnego zajścia: lewoskrzydłowy Bobula za słowną obrazę sędziego bocznego zostaje wykluczany z gry. Miało to miejsce w 57 min.
Gdańszczanie kondycyjnie lepiej wytrzymują Spotkanie i spychają przeciwnika do defensywy w ostatnim kwadransie gry.Źródło: Przegląd Sportowy nr 65 z 16 sierpnia 1949 [1]
No i sprawdziło się , albo inaczej stało się. Końcowy gwizdek sędziego zastał drużyny przy stanie 1:1. A mogło być jeszcze lepiej...
„CRACOVIA" ZAWODZI
„Lechia" miała szanse by wygrać, w jakim stosunku to mniejsza. ale mogła! Oczywiście wynik remisowy osiągnięty jakby nie było w spotkaniu z drużyna reprezentującą najlepszy poziom naszego piłkarstwa, nie był, powiedzmy szczerze wyłączną zasługą miejscowych. Należy to przypisać katastrofalnej formie „Cracovii", Która jeszcze w dodatku straciła w drugiej połowie spotkania jednego z swoich najlepszych graczy Bobulę. Zawodnik ten musiał w skutek decyzji sędziego(czy słusznej?!) opuścić boisko. Ponadto atak gości, w którym zabrakło kierownika napadu Poświata (gracz ten został zdyskwalifikowany za nieetyczne zachowanie na Węgrzech), nie reprezentuje już tej siły bojowej, co przedtem. Miejsce Poświata zajął młody Wilczkiewicz, który grając wystawił sobie niepochlebne świadectwo.
Sam poziom wczorajszego spotkania był niski. Sadzimy, że czynnik decydujący i o poziomie meczu była nerwowa gra „Lechii". Miejscowi, widać to było z każdego zagrania, przeżywali wielka tremę mając przed sobą jedną z najgroźniejszych drużyn Polski. Stąd te ciągle górne podania, stąd chaotyczność w każdym posunięciu.
„LECHIA" NIE WYPADŁA ŹLE
Jako calość jednak gdańszczanie wypadli nienajgorzej. Na „Lechii" znać już rękę trenera czeskiego p. Krizka, który robi co w jego możliwościach leży, aby doprowadzić swoich pupilków do dobrego poziomu. Efekt lej pracy daje już znać o sobie. Dla "Lechii" ważne jest, aby utrzymała się w tym roku w Lidze, bo w przyszłym będziemy o nią spokojni.
Przechodząc do omówienia gry poszczególnych zawodników, już na wstępie musimy podkreślić dobrą postawę bramkarza Dąbrowskiego, który wydaje się być cennym nabytkiem w zespole. Był on spokojny, łapał pewnie wybiegi miał zdecydowane i zasłużył na jak najlepszą notę. Dobry bramkarz, to połowa zwycięstwa mówi przysłowie... Niestety dotąd nie można było tego o „Lechii" powiedzieć.
Obrona w składzie: Kusz i Lenc — dobra, z tym jednak zastrzeżeniem, że ostatni miał kilka niepewnych momentów, co tłumaczymy lekką tremą. Pomoc w składzie Nierychło, Kanizela i Kokot I me wyróżniła się niczym. Cała trójka trzymała się szczególnie w pierwszej połowie zbyt blisko własnej bramki, co było nawet uzasadnione, ale powodowało powstawanie wolnego pola na środku boiska. W sumie pomocnicy nic potrafili w pierwszej połowie spotkania nawiązać łączności z atakiem. Po przerwie było już lepiej. Nad błędem tym niejednokrotnie popełnianym przez „Lechię" winien trener popracować. Usunięcie tego mankamentu i uprowadzi pewna płynność i skuteczność gry.
KATASTROFALNA INDOLENCJA STRZAŁOWA NAPASTNIKÓW
Atak „Lechii" był najsłabszą formacją w zespole. Nic to, że Gronowski, Kupcewicz i Kokot dawali z siebie wszystko zapuszczając się niekiedy aż po własną bramkę, że strzelano (ale jak), kiedy nie grano zespołowo. Prawa strona napadu wypadła jeszcze jako tako, lewa natomiast — bardzo źle. Dużą winę za chaotyczność gry kwintetu ofensywnego ponosi Skowroński, który był wyjątkowo powolny, nie mówiąc nic o precyzji jego i strzałów i podań. Kierownictwo „Lechii“ poinformowało nas, że gracz i ten przechodził ostatnio chorobę nerek. W tym świetle brak formy u Skowrońskiego znajduje pewne uzasadnienie. Jeszcze jedna uwaga , pod adresem napastników. Nauczcie się strzelać!! Bez tego sukcesy są nie do pomyślenia. Wdzięczną rolę będzie miał tu do spełnienia sypatyczny trener Krizek. Tyle o „Lechii".
DOBRA GRA PARPANA
O Cracovii mówiliśmy już na wstępie, ale należałoby dodać, że w pierwszych minutach po przerwie poważnej kontuzji uległ Jabłoński, który od tego momentu statystował na boisku. Obrona w składzie: Gędłek, Glimas grała poniżej swych możliwości, odnosi się to szczególnie do pierwszej połowy spotkania Bramkarz Rybicki błysnął dobrą formą, broniąc pierwszorzędnie w kilku groźnych momentach. Na dobra notę zasłużył także Parpan na środku pomocy, który był murem nie do przebycia dla naszych zawodników i na nim to rozbijało się wiele akcji ofensywnych. Sędziował słabo ob. Duda ze Śląska.
Piłkarz
Cracovia: Rybicki, Gędłek, Glimas, Jabłoński I. Parpan, Jabłoński II, Szeliga, Różankowski II, Wilczkiewicz, Radoń. Bobula.
Lechia: Dąbrowski, Lenc, Kusz, Nlerychlo, Kamzela. Kokot I, Kupcewicz, Rogocz, Bronowski, Skowroński, Kokot II.
Dwudziestotysięczna widownia opuszczała stadion we Wrzeszczu z niezadowoleniem. Mecz niedzielny nie stał na poziomie ligowym, rozczarowała zwłaszcza Cracovia, którą typowano na zwycięzcę i która była faworytem meczu.
Lechia zagrożona spadkiem, zagrała ten mecz niesłychanie ambitnie, a wszyscy zawodnicy włożyli w to spotkanie dużą dozę ofiarności.
W drużynie gospodarzy najlepszą formacją był atak, szybki i przebojowy, nie mający jedynie wykończenia.
Sytuacji podbramkowych mieli „lechici” bez liku.
Pomoc na swym normalnym poziomie, a jedynie jej wadą było to, że nie zawsze wspierała piłkami swój atak.
Obrońcy dawali sobie bez trudu radę z napastnikami Cracovii, bramkarz Dąbrowski zadowolił.
Białoczerwoni zagrali o klasę gorzej niż w meczu z Wartą. Zawiodła właściwie cała drużyna, a jedynie Rybicki w bramce oraz Parpan i Radoń zagrali na normalnym poziomie. Izbick i swymi padaniami i przytomnymi interwencjami uratował swą drużynę od utraty kilku bramek.
Mimo słabej gry rozstrzygnąć mecz Rybicki mogła Cracovia w drugiej połowie na swoją korzyść. ale brak usuniętego z boiska Bobuli. dotkliwa kontuzja Jabłońskiego II oraz nieproduktywna gra debiutanta Wilczkiewicza będącego najsłabszym graczem drużyny nie pozwoliły na zdobycie zwycięskiej bramki.
PRZEBIEG GRY:
Zawody zaczęły się sensacyjnie. Grę rozpoczyna Cracovia f ostry strzał Bobuli piąstkuje Dąbrowski na róg. Po niewykorzystanym rzucę rożnym, piłkę otrzymuje Kamzela. wypuszcza Kokota II. który odda je dokładna centrę do środka. Piłkę przejmuje Kupcewicz na głowę i zdobywa prowadzenie.
Utrata bramki deprymuje gości, którzy zostają zepchnięcie do defensywy. Lechia zdopingowana bramką oddaje kilka groźnych strzałów na bramkę Rybickiego.
W 6 minucie rzut wolny, egzekwowany przez Gronowskiego broni efektownie Rybicki.
W 8 minucie omal nie pada druga bramka dla Lechii w czasie zamieszania podbramkowego.
PO PAUZIE
W 15 minucie Cracovia przeprowadza pierwszy groźniejszy atak.
Powoli gra się wyrównuje, a obie drużyny mają kilka dobrych pozycji do zdobycia bramki.
Rzut wolny bity przez Parpana idzie ponad bramkę.
W 32 minucie Jabłoński I w ostatniej chwili ratuje przed pewną bramką wybijając piłkę z samej niemal linii bramkowej.
Wyrównanie pada w 25 minucie. Gędłek egzekwuje rzut wolny, piłkę otrzymuje Różankowski II i posyła ją do siatki.
Ostatnie minuty pierwszej połowy stoją pod znakiem przewagi gospodarzy, sytuacja nie zmienia się. Cracovia nie potrafi zmusić Dąbrowskiego do kapitulacji.
W 12 m n. po przerwie piłka wychodzi na aut. Bobula zwraca się do sędziego bocznego pokazując mu, że piłka przeszła linię autową. Za zwracanie sędziemu uwagi — arbiter zawodów ob. Duda na wniosek sędziego bocznego USUWA BOBULĘ Z BOISKA.
Osłabiona brakiem lewoskrzydłowego jedenastka białoczerwonych ma od tej chwili niezwykle ciężki żywot na boisku.
W szeregach jej następuje przegrupowanie Wilczkiewicz przechodzi na prawe skrzydło, a Szeliga na środek ataku. Nie na wiele to się przydało, gdyż młody Wilczkiewicz gra nadal bardzo słabo. Jednocześnie kontuzjonowany został Jabłoński II. który mimo to grał do końca spotkania.
W 16 min. Kupcewicz omal nie strzela drugą bramkę. Piłka odbija się o Rybickiego i o słupek i prze¬chodzi na róg. W 22 min. główka Różankowskiego II przechodzi tuż obok słupka. W 25 min. Rogocz marnuje stuprocentową szansę, pudłując z odległości 2 m od bramki.
Ostatnie minuty przynoszą zdecydowane ataki Lechij na bramkę Cracovii, jednak Rybicki fenomenalnie broni w beznadziejnych zdawałoby się sytuacjach, zbierając zasłużone oklaski.
Na 2 min. przed końcem Cracovia ma jeszcze Jedną z nielicznych okazji do poprawienia wyniku, Jednak Różankowski przenosi piłkę głową ponad poprzeczkę.
Dziennik Polski
Natomiast gorzej było z Cracovią. Dotychczas najbardziej granitowa część drużyny, defensywa zagrała słabo, w przeciwieństwie do ataku, który przeprowadzał niebezpieczne akcje, jednak bez należytego wykończenia. Poza tym napastnicy Cracovii grali zbyt miękko.
Prowadzenie dla Lechii już z początkiem meczu uzyskał Kupcewicz, wyrównał Różankowski strzelając ładnie z voleya po wolnym bitym przez Szeligę. Widzów ok. 20.000.
1949 Trening Noworoczny 
1949-02-20 Cracovia - Płaszowianka Kraków 9:0 
1949-02-27 Cracovia - Dąbski Kraków 3:0 
1949-03-06 Cracovia - Wieczysta Kraków 1:1 
1949-03-13 Cracovia - KS Chełmek 4:2 
1949-03-20 Ogniwo-Cracovia - Lechia Gdańsk 5:1 
1949-03-27 Warta Poznań - Ogniwo-Cracovia 4:0 
1949-04-03 Ogniwo-Cracovia - AKS Chorzów 3:1 
1949-04-10 Polonia Bytom - Ogniwo-Cracovia 1:2 
1949-04-17 Resovia Rzeszów - Ogniwo-Cracovia 1:1 1949-04-18 Resovia Rzeszów - Ogniwo-Cracovia 0:4 
1949-04-24 Ogniwo-Cracovia - Ruch Chorzów 3:3 
1949-05-01 Związkowiec Dalin - Ogniwo-Cracovia 1:1 
1949-05-15 Legia Warszawa - Ogniwo-Cracovia 1:4 
1949-05-22 ŁKS-Włókniarz Łódź - Ogniwo-Cracovia 2:2 
1949-05-26 Gwardia Kraków - Ogniwo-Cracovia 0:1 
1949-05-29 Ogniwo-Cracovia - Kolejarz Poznań 1:1 
1949-06-05 Ogniwo-Cracovia - ŠK Žilina 1:1 
1949-06-26 Kolejarz Warszawa - Ogniwo-Cracovia 1:2 
1949-07-03 Górnik Bytom - Ogniwo Kraków 2:2 1949-07-17 Ogniwo Kraków - Kolejarz Warszawa 4:2 
1949-07-22 Ogniwo Kraków - Ogniwo Tarnów 3:1 
1949-08-01 Ogniwo-Cracovia - Świt Krzeszowice 9:2 1949-08-07 Ogniwo Kraków - Warta Poznań 1:1 1949-08-14 Lechia Gdańsk - Ogniwo Kraków 1:1 1949-08-28 Ogniwo Kraków - Polonia Bytom 1:0 1949-09-04 AKS Chorzów - Ogniwo Kraków 2:1 1949-09-10 Ogniwo-Cracovia - Polonia Bytom 1:0 1949-09-11 Tarnovia Tarnów - Ogniwo-Cracovia 4:2 1949-09-15 Ogniwo Kraków - Gwardia Kraków 0:0 1949-09-18 Kolejarz Poznań - Ogniwo Kraków 1:2 1949-09-25 Ogniwo Kraków - ŁKS-Włókniarz Łódź 2:1 1949-10-09 Ogniwo Kraków - Legia Warszawa 1:1 1949-10-16 Unia Chorzów - Ogniwo Kraków 2:2 1949-10-23 Kolejarz Warszawa - Ogniwo Kraków 2:1 1949-11-06 Ogniwo-Cracovia - Tarnovia 6:2 1949-11-13 Ogniwo Kraków - Górnik Bytom 5:0 1949-11-27 ŁKS-Włókniarz Łódź - Ogniwo Kraków 1:2 
1949-12-04 Ogniwo-Cracovia - Związkowiec-Garbarnia Kraków 1:3 
1949-12-08 Stal Lipiny - Ogniwo-Cracovia 2:1