1934-05-03 Garbarnia Kraków - Cracovia 4:0

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Herb_Garbarnia Kraków


pilka_ico
Liga , 4 kolejka
Kraków, Stadion Garbarni, czwartek, 3 maja 1934, 16:30

Garbarnia Kraków - Cracovia

4
:
0

(1:0)



Herb_Cracovia

Trener:
(bez trenera)
Skład:
Koszowski
Konkiewicz
Joksch
Haliszka
Wilczkiewicz
Lesiak
Riesner
Maurer
Smoczek
K. Pazurek
J. Pazurek

Ustawienie:
2-3-5

Sędzia: Maksymilian Schneider z Krakowa
Widzów: ok. 5 000 „ok.” nie może być przypisane do zadeklarowanego typu liczbowego o wartości 5000.

bramki Bramki
Maurer (30')
Maurer (69')
K. Pazurek (85')
J. Pazurek (86')
1:0
2:0
3:0
4:0
Skład:
Otfinowski (81'-86' Dziukiewicz)
Lasota
Doniec
Żiżka
Chruściński
Mysiak
Kubiński
S. Malczyk
Kossok
Ciszewski
Rusin

Ustawienie:
2-3-5
Mecze tego dnia:

1934-05-03 Cracovia II - Zwierzyniecki Kraków 1 : 7
1934-05-03 Garbarnia Kraków - Cracovia 4:0



Zapowiedź meczu

Opis meczu

Ciszewski strzela głową mimo interwencji Konkiewicza. Na lewo Wilkiewicz.
Pod bramką Cracovii. Bramkarz Cracovii w ciemnej koszulce. Od prawej Żiżka, Pazurek i Lasota

"Cracovia przegrywa 0:4 z Garbarnią
Pozytywna gra napadu zwycięzców" -
Przegląd Sportowy

Cracovia przegrywa 0:4 z Garbarnią
Pozytywna gra napadu zwycięzców

Bramki strzelili Maurer dwie, Pazurek I jedną, Pazurek II jedną. Sędzia p. Schneider, publiczności 5.000.

Zdecydowane cyfrowo zwycięstwo odnieśli piłkarze Garbarni nad jedenastką Cracovii. Gdy przyczyny, które złożyły się na sukces zespołu Garbarni będziemy chcieli gdzieś umiejscowić, szukając różnicy poziomu wyrażającej się w czterech bramkach, to jedynie i wyłącznie musimy tu wymienić linję ofenzywy biało-czerwonych.

Coś się tutaj nie klei od samego początku, coś szwankuje na tym odcinku; zawodzą wszystkie próby i kombinacje, oglądane przez nas od kilku tygodni. Gdy na boisku ustawiają się gracze, widzimy w napadzie Cracovii kilku właścicieli głośnych nazwisk i zanim grać rozpoczną wszystko przemawia za ich wysoką jakością. Zmienia się jednak ten obraz, gdy machina rusza z miejsca. Zamiast nabrać rozpędu chwieje się i trzeszczy w posadach nie przypominając czasów wielkiej przeszłości.

Atak Cracovii nie przypomina prawie że niczem swego poziomu z przed lat kilku. Ciszewski, jeszcze najbardziej zbliżony do przeszłości, nie może jakoś się z Kossokiem, a Malczyk już wyraźnie nie czuje się dobrze w tem towarzystwie. Nie lepiej dzieje się ze skrzydłowymi. Pobiegną parę razy, oddadzą parę center, i na tem się kończy. Jeszcze jako tako potrafi ta piątka znaleść się pod bramką przeciwnika, ale tutaj kończy się wszystko: piłka idzie przeważnie w aut, czy też wogóle nie toczy się naprzód, lecz gubiąc się w zawiłych superkombinacjach kończy marnie swój żywot gdzieś na aucie bocznym.

Nic dziwnego, iż w takich warunkach trudno mówić o sukcesie, trudno myśleć o strzelaniu bramek i wygraniu meczu. Ani ambitna praca pomocników, ani wysiłki Otfinowskiego w bramce nie mogą zdobyć dwuch punktów, co najwyżej można mówić o remisach.

A to znów zależy od przeciwnika,, w szczególności zaś od jego ofenzywy.

Tym właśnie to atutem rozstrzygnęła Garbarnia spotkanie. Koszowski, którego pierwszy występ w Krakowie wypadł bardzo udatnie, wcale dobry Konkiewicz w obronie, a przedewszystkiem pomoc z bocznymi na czele, złożyli się na dobre tło, na którem ofenzywa Garbarni dopiero budowała swój sukces.

Wprawdzie w jej szeregach można jeszcze wytknąć niejedno, można znaleść niejedną lukę, ale w każdym razie Riesner w obecnej swej formie, pracowity i dobrze dysponowany Maurer stanowią wraz ze Smoczkiem, przytomnym kierownikiem ataku wcale udatne trio. Jeszcze poprawa na lewej stronie, jeszcze powrót Pazurka I do dawnej formy oraz zgranie ze Smoczkiem, wyzbycie się przez Pazurka II gry ostrej, a piątka napastników Garbarni skonsoliduje się zupełnie, otwierając jej drogę do sukcesów.

Sprawozdanie spotkania należy rozpocząć od przykrego zderzenia Otfinowskiego z Pazurkiem II, na skutek którego bramkarz Cracovii opuszcza na chwilę boisko. Obustronne żywe ataki zatrudniają obficie linje pomocy, które w pierwszej części gry mają duże pole do popisu. To ta, to druga strona ujmuje inicjatywę w swe ręce zwolna krystalizuje się jednak fakt, iż atak Cracovii słabszy jest od ofenzywy przeciwnika, a bramka zdobyta przez Maurera w 30 min., po przytomnej kombinacji ze Smoczkiem jest widomym tego dowodem.

Wynik ten zdaje się jednak ni będzie utrzymany, gdyż Cracovia przechodzi odrazu po przerwie do ostrej ofenzywy. Po kilkunastu posunięciach atak jej szwankuje jednak coraz bardziej, natomiast ofenzywa Garbarni gra coraz lepiej, i w 24 min. Maurer ostrym strzałem uzyskuje drugą bramkę. Garbarnia opanowuje sytuację, a ofenzywa jej demonstruje obecnie serję ładnych posunięć, uwieńczonych dwiema bramkami uzyskanemi przez obu Pazurków w 40 i 41 minucie spotkania.

Drużyny wystąpiły w składach: Garbarnia: Koszowski, Konkiewicz, Joksz, Haliszka, Wilczkiewicz, Lesiak, Riesner, Maurer, Smoczek, Pazurek I, Pazurek II.

Cracovia: Otfinowski; Lasota, Doniec; Żiżka, Chruściński, Mysiak; Kubiński, Malczyk, Kossok, Ciszewski, Rusinek.

Sędzia p. Schneider zadowolił pod każdym względem.
Źródło: Przegląd Sportowy nr 36 (940) z 5 maja 1934 [1]


Raz,dwa,trzy

Spotkanie to nabrało znaczenia po zwycięstwach obu przeciwników przed tygodniem. Typ równości szans zdawał się mieć uzasadnienie, po przewertowaniu nazwisk w drużynach tak „na oko", bez krytycznej analizy. Nie uwzględniano przytem najrozmaitszych możliwości, związanych ze stadjum krystalizowania się drużyn. Tymczasem one zadecydowały o grze i wyniku.

Cracovia rozpoczęła i nadała ton grze przez pierwszych 25 min. i na tern skończyła. Garbarnia podjęła grę dopiero w ostatnich 25 minutach i wygrała całość, bo w tym czasie wykorzystała swą przewagę, a przede wszystkiem załamanie psychiczne przeciwnika. Wysoki wynik nie wyraża, co prawda, stosunku sił, bo przy małej zmianie w grze ataku Cracovii, mógłby on brzmieć zupełnie odmiennie, ale świadczy, że w obecnym składzie i wyglądzie białoczerwoni nie podtrzymają bogatej tradycji.
Obserwacja obu drużyn rzucała w oczy, że formacje defenzywne — ogólnie biorąc — przewyższają napastników. Dalsza różnica wskazywała, że właściwie na boisku istniał jeden atak — Garbarni. Dalekim on był od ideału, ale przecież miał jednostki, które potrafiły wyzyskać skutki rachitycznej gry piątki ofenzywnej Cracovii. W tern leżała podstawa sukcesu Garbarni, w której wszyscy zawodnicy walczyli o zwycięstwo nad równic ofiarnymi 6-ciu zawodnikami defenzywy Cracovii, pozbawionej linji, która zasługiwałaby na miano ataku.
O jakichkolwiek działaniach forytujących Garbarnię nie może być mowy. Sędzia p. Schneider prowadził je wzorowo, aczkolwiek przeoczył „spaloną" pozycję Maurera, z której pudła pierwsza bramka. Równie bowiem przeoczył rękę Dońca czy Lasoty w polu karnem. Drużyny grały więc w równych sportowo warunkach, a wygrała ta która miała wprawdzie słabe punkty, ale nia miała katastrofalnych, jak to było u Cracovii.
Jakość gry miała rozmaite fazy.
Cząstka Cracovii miała przebłyski, a może właściwiej resztki dawnej gry. Potem przyszedł dług okres, w którym obie drużyny siliły się przepchać piłkę ku bramce przeciwnika. W tym czasie najczęściej uganiano za piłką, a ta przeważnie chodziła dobrowolnie. Środki- techniczne wówczas używane do pokazowych zaliczyć nie możnaby. Wreszcie ostatni, zwycięski dla Garbarni okres, przyszedł z momentem uzyskania drugiej bramki. Zupełnemu zdezorjentowaniu Cracovii mogli wówczas przeciwstawić gracze Garbarni spokój, w rezultacie czego role zmieniły się gruntownie. Teraz grała Garbarnia, a tylko nieliczni zawodnicy Cracovii usiłowali się bronić. Dalsze dwie bramki potwierdziły stan psychiczny pokonanych.
Garbarnia grała lepiej, niż ostatnio.
Trójka obronna wzmocniła się pozyskaniem Kaszowskiego, odważnego i ruchliwego bramkarza. Co prawda, napastnicy Cracovii nie stawiali go przed trudnemi problemami, ale już wyłapywanie złych podań i wybiegi wyróżniały go z grona dotychczasowych bramkarzy Garbarni. Podobnie ma się rzecz z obroną, ale niej zadowalający w wykopie, w pojedynkach prawie zawsze górowali nad chodzącymi napastnikami Cracovii.
Wybitna poprawa zaznaczyła się w grze pomocy, chodzącej bardzo składnie za swym atakiem. Pozwalało to momentalnie ratować piłki zgubione na przedzie i oddawać je celowo Wszyscy trzej równie dobrze spisali się aczkolwiek w początkach gry nie było tego jeszcze widać. Wilczkiewicz nic pozwalał Kossakowi dojść do głosu. Skrajni, szczególnie lewy, nie mieli kłopotu ze skrzydłowymi Cracovii. Pełnowartościowym napastnikiem Garbarni był tylko Riesner, który na sąsiedztwie Maurera zyskał bardzo wiele. Ci dwaj zaważyli głównie na wyniku. Lewa struna znacznie gorsza od prawej kombinacyjnej. Nabytek Pazurek I, prócz ciała i skłonności do jego nadużywania, niczego nie wniósł, a tylko oddziałał niekorzystnie na brata-łącznika. Ten tandem tanków nie zapowiada się obiecująco. Kierownictwo Smoczka nie zadowoliło nawet skromnych wymagań, natomiast parę strzałów podobało się.
Po stronic Cracovii grająca trójka obronna nie była gorsza mimo braku Pająka. Otfinowski częściowo ponosi winę z Lasotą przy ostatniej bramce — zresztą bronił dobrze. Doniec po długiej przerwie okazał się bardzo pożytecznym z pięknym wykopem. Brak szybkości był przyczyną, że z jego strony padały bramki.
Pomoc nie grała równomiernie. Z początku panowała nad sytuacja całkowicie, gdy jednak potem na Chruścińskim poczęły ukazywać się ślady zmęczenia, spowodowana niezdolnością utrzymania piłki przez napastników, luka między temi linjami stawała się wielką, a z nią rozpadła się spoistość drużyny. Po bardzo dobrym starcie był potem Chruściński do końca poprawny. Ciężkie zadanie utrzymania Riesnera i Maurera spełnił Mysiak bardzo dobrze. „Cięższe" ze względu na wagę obu Pazurków, zadanie miał Żiżka.
Bolączką drużyny jest atak
w dalszym ciągu. Ostatnio przynajmniej Ciszewski ratował prestiż lej linji. We czwartek nawet on znikł w gronie reszty, która jeszcze raz wykazała, że już ostatni czas do jej racjonalnego przekształcenia, o ile poważnie rzecz się traktuje.
Kierownictwo ataku powierzono Kossakowi, zawodnikowi, którego stan fizyczny dziś absolutnie nie odpowiada wymaganiom. W rezultacie nie tylko nie kieruje grą, ale w niej prawie nie bierze udziału, bo brak sił i szybkości. Kossok zdrowy z przed 3 lat sam mógł mecz czwartkowy wygrać.
Drugi punkt to Kubiński. W ciągu 90 minut kilka razy zetknął się z piłką bez najmniejszej dla gry korzyści. — Czasy świetności i pożyteczności u niego minęły — niestety — bezpowrotnie. Wiek robi swoje, o tem należy wiedzieć.
Do drugiej grupy należy Ciszewski, Malczyk i Rusin. Ostatni na skrzydle nie dostawał od Ciszewskiego właściwych podań do ucieczek, a na solowe akcje jest zbyt prymitywny. Malczyk chodził luzem miedzy Kossokiem i Kubińskim, a Ciszewski pracował więcej od innych, jednakże tak wolno i nerwowo, że powodzenia mieć nie mógł.
Skład drużyn i przebieg gry:
Garbarnia: Koszowski, Konkiewicz, Joksz, Lesiak, Wilczkiewicz. Haliszka, Riesner, Maurer, Smoczek. Pazurek II i I.
Cracovia: Otfinowski, Lasota, Doniec, Żiżka, Chruściński, Mysiak, Kubiński, Malczyk, Kossok, Ciszewski, Rusin.
Wkrótce po rozpoczęciu Pazurek I po kornerze zmusza Otfinowskiego do opuszczenia boiska na pewien czas. — Gwizdek sędziego temperuje zapał i gra się potem spokojniej. Cracovia lepiej się prezentuje. Pomoc rzuca ciągłe atak wprzód i wówczas trafiają się ładne akcje, pod bramką fatalnie przepuszczane. Po około 30 minutach gra się wyrównuje, ale nie ma w niej ciągłości, tylko oderwane momenty zagrań. W 31 min. dalekie podanie z lewej strony chwyta stojący na „spalonym" Maurer, podjeżdża bliżej i strzela do bramki. Zaraz potem Riesner ładnie strzela, lecz Otfinowski równie ładnie broni. Przed pauzą Koszowski dwukrotnie wybiega i lak chroni bramkę przed Ciszewskim. Pu przerwie nieporozumienie Dońca z bramkarzem o mało nie przyniosło punktu Garbarni. W dalszym ciągu gra się obustronnie dorywczo. Ładniejszym momentem jest volley Maurera. Garbarnia myśli o ochronie bramki, gdy tymczasem w 24 min. błąd Dońca daje Maurerowi sposobność podwyższenia wyniku do 2:0. Od tej chwili Garbarnia zawładnęła grą. Maurer strzela na słupek. Smoczek volleyem daje sposobność popisania się Otfinowskiemu. W 40 min. Pazurek II zbliska strzela trzeci punkt, a w minutę potem brat jego wykorzystuje nie poro zianie nie Lasoty i Otfinowskieyo, ustalając wynik 4:0.

Widzów 4.500.
Źródło: Raz,dwa,trzy nr 19 z 8 maja 1934


"Dzień sensacyj ligowych." -
Ilustrowany Kuryer Codzienny

Dzień sensacyj ligowych.

Relacja z meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny
Dobra sytuacja obu drużyn w tabeli ligowej. możliwa pogoda sprawiły, iż zawodom tym towarzyszyło znaczne zainteresowanie, wyrażające się w ilości około 4.000 widzów. Wynik zawodów stanowi prawdziwą sensację, gdyż tak wysokiego zwycięstwa nawet zwolennicy Garbarni nie przewidywali.

Do meczu tego wystąpiły drużyny w na¬stępujących składach: Garbarnia — Koszowski, Konkiewicz, Haliszka, Wilczkięwicz, Lesiak. Riesner. Maurer, Smoczek, Pazurek I, Pazurek IL Cracovia — Otfinowski, Lasota. Doniec. Żiżka, Chruściński, Mysiak, Kublński. Malczyk, Kossok, Ciszewski i Rusin. W Cracovii brakło zatem Pająka.
Pierwsze dwadzieścia minut upływa pod znakiem przewagi Cracovii, której atak prowadzony przez ociężałego Kossoka nie umie zdobyć się na żadną skuteczną kombinację. Zwolna otrząsa się z tej przewagi Garbarnia i gra się coraz bardziej wyrównuje, a nawet staje się w końcu równorzędną. Jednak musi się z miejsca podkreślić, iż akcje napadu Garbarni były znacznie energiczniejsze i zdecydowane, zapowiadające sukces, w porównaniu do anemicznych akcyj białoczerwonych. Jedynym rezultatem tej różnicy, dzielącej obie drużyny jest bramka strzelona przez Maurera w 33 min.
Po przerwie przeważa znów początkowo Cracovia, ale tylko przez pierwszy kwadrans następnie bowiem przechodzi do ofensywy Garbarnia i utrzymuje aż do końca meczu swoją przewagę* która specjalnie się uwydatnia w końcowych minutach gry. Strzelcami bramek są kolejno: Maurer w 20 min. (z podania Smoczka), Pazurek I w 40 min. (po kombinacji ze Smoczkiem) i wreszcie Pazurek II, który wyzyskał błąd obrońcy Cracovii.
W ogólności przegrana Cracovii wypadła za wysoko, jeśli idzie o przebieg gry, natomiast zwycięstwo Garbami było w pełni zasłużone ze względu na bojowe nastawienie całej drużyny, skuteczną grę napadu i zapał, ożywiający zespół. Na wyróżnienie z linii zwycięzców zasługują: nowo- pozyskany bramkarz z 22 p. p. Koszewski, Wilczkiewicz w pomocy, który unieszkodliwił całą trójkę napadu Cracovii, następnie Maurer i Smoczek w napadzie. Z Cracovii na wysokości zadania stanął tylko Mysiak, reszta była przeciętna, podczas gdy w Garbarni zasadniczo nie było słabych punktów.
Przyczyną wysokiej porażki Cracovii jest bardzo słaba gra jej napadu, który nie szedł naprzód i nie zdobywał terenu nawet w tych momentach, kiedy następowało przegrupowanie. Hamulcem akcyj był Kossok, który nie wytrzymuje bezwzględnie tempa meczu. W tej linii wy da je się, że muszą nastąpić pewne zmiany i to w kierunku odmłodzenia.

Sędziował dobrze p. Sznelder, który tłumił w zarodku ostrą grę i karcił często wolnemi rzutami drużynę Garbami, ilekroć przekraczała ona przepisy gry i nadużywała ostrości.
Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 123 z 5 maja 1934



Mecze sezonu 1934

PPW Katowice 1934-01-01 Cracovia - PPW Katowice 2:4  Zwierzyniecki Kraków 1934-01-14 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 6:2  Stadion Królewska Huta 1934-01-21 Cracovia - Stadion Królewska Huta 8:1  KPW Katowice 1934-01-28 Cracovia - KPW Katowice 2:1  KS 20 Rybnik 1934-02-11 Cracovia - KS 20 Rybnik 6:1  AKS Chorzów 1934-02-18 AKS Królewska Huta - Cracovia 7:0  Odra Wodzisław Śląski 1934-02-25 Cracovia - Młodzież Powstańcza Wodzisław Śląski 3:0  Policyjny Katowice 1934-03-04 Cracovia - Policyjny Katowice 1:3  Pogoń Katowice 1934-03-11 Cracovia - Pogoń Katowice 3:1  Garbarnia Kraków 1934-03-18 Cracovia - Garbarnia Kraków 3:2  AKS Chorzów 1934-03-25 Cracovia - AKS Królewska Huta 1:0  Wacker Wiedeń 1934-04-02 Cracovia - Wacker Wiedeń 2:2  Ruch Chorzów 1934-04-08 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 0:3  Pogoń Lwów 1934-04-22 Pogoń Lwów - Cracovia 1:4  ŁKS Łódź 1934-04-29 Cracovia - ŁKS Łódź 4:3  Garbarnia Kraków 1934-05-03 Garbarnia Kraków - Cracovia 4:0  Warta Poznań 1934-05-27 Warta Poznań - Cracovia 0:1  Polonia Warszawa 1934-06-03 Polonia Warszawa - Cracovia 2:1  Wisła Kraków 1934-06-10 Cracovia - Wisła Kraków 2:1  Warszawianka Warszawa 1934-06-17 Cracovia - Warszawianka Warszawa 4:0  Podgórze Kraków 1934-06-24 Podgórze Kraków - Cracovia 2:3  Legia Warszawa 1934-07-01 Legia Warszawa - Cracovia 0:0  22 Strzelec Siedlce 1934-07-08 Cracovia - 22 Strzelec Siedlce 7:0  FC Wien 1934-07-14 Cracovia - FC Wien 0:1  Ruch Chorzów 1934-07-22 Ruch Wielkie Hajduki- Cracovia 4:3  Grzegórzecki Kraków 1934-07-29 Cracovia - Grzegórzecki Kraków 4:0  Podgórze Kraków 1934-08-05 Cracovia - Podgórze Kraków 3:1  Emigracja francuska 1934-08-12 Cracovia - emigracja francuska 3:2  Hapoel Tel Aviv 1934-08-15 Cracovia - Hapoel Tel Aviv 3:2  Garbarnia Kraków 1934-08-19 Cracovia - Garbarnia Kraków 2:1  22 Strzelec Siedlce 1934-09-02 22 Strzelec Siedlce - Cracovia 0:3  AC Milan 1934-09-16 Cracovia - AC Milan 3:4  ŁKS Łódź 1934-09-23 ŁKS Łódź - Cracovia 3:0  Unia Sosnowiec 1934-09-27 Unia Sosnowiec - Cracovia 1:1  Warszawianka Warszawa 1934-09-30 Warszawianka Warszawa - Cracovia 0:2  BBSV Bielsko 1934-10-07 BBSV Bielsko - Cracovia 1:6  Ruch Chorzów 1934-10-21 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 3:1  Pogoń Lwów 1934-10-28 Cracovia - Pogoń Lwów 3:1  Legia Warszawa 1934-11-01 Cracovia - Legia Warszawa 2:0  Wisła Kraków 1934-11-04 Wisła Kraków - Cracovia 5:0  Warta Poznań 1934-11-11 Cracovia - Warta Poznań 1:2  Polonia Warszawa 1934-11-18 Cracovia - Polonia Warszawa 5:0  Garbarnia Kraków 1934-12-02 Cracovia - Garbarnia Kraków 0:2  Garbarnia Kraków 1934-12-08 Garbarnia Kraków - Cracovia 2:1  Ruch Chorzów 1934-12-09 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 3:0