1946-06-02 Cracovia - AKS Chorzów 5:1

Turniej 40-lecia Cracovii
Kraków, Stadion Cracovii, niedziela, 2 czerwca 1946, 17:45

Cracovia - AKS Chorzów
5	:	1

(2:0)

Skład:
grali m.in.
Domański
Zbroja
Jabłoński I
Parpan
Jabłoński II
Bobula
Różankowski I
Różankowski II
Szeliga

Sędzia: Mytnik
Widzów: 20 000

Bramki
Bobula x2 Różankowski I x2 Różankowski II	4:1	Pytel (89')

Mecz poprzedniego dnia:
1946-06-01 Cracovia - Polonia Bytom 3:1

Zapowiedź meczu

Zapowiedź meczu w dzienniku Dziennik Polski

Opis meczu

"Jubileuszowy czwórmecz Cracovii" -

Przegląd Sportowy

Jubileuszowy czwórmecz Cracovii

Z okazji 40-lecia Cracovii rozegrano na odnowionym stadionie Cracovii czwórmecz piłkarski z udziałem AKS Chorzów, Polonia Bytom, Wisła i Cracovia. (...)
W meczu przeciw AKS cała drużyna Cracovii zagrała znakomicie a linia pomocy Jabłoński I, Parpan, Jabłoński II zademonstrowała futbol najwyższej klasy. Klęskę AKS usprawiedliwia brak Piątka, Spodziei i Mrugały w bramce, który odniósł kontuzję w wyniku zderzenia się z własnym graczem. Bramko dla Cracovii zdobyli: Bobula i Różankowski I po 2, Różankowski II 1, dla AKS honorowy punkt w ostatnich minutach - Pytel.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 23 z 3 czerwca 1946 [1]

Echo Krakowa

Relacja z meczu w dzienniku Echo Krakowa cz.1

Relacja z meczu w dzienniku Echo Krakowa cz.2

Relacja z meczu w dzienniku Echo Krakowa cz.3

Do meczu wystąpił A. K. S. bez Pytla i Spodziei kontuzjowanych w dniu poprzednim. Cracovia z Domańskim w obronie i Zbroją na prawym skrzydle.

Cracovia zagrała ten mecz wspaniale, a szczególnie po przerwie przypomniała widowni swe najlepsze czasy. Wszyscy zawodnicy prześcigiwali się wzajemnie w ambicji i poświęceniu. Trio obronne na bardzo dobrym poziomie, natomiast linia pomocy miała swój wspaniały dzień. Parpan dwoił się i troił a w takiej formie nie widzieliśmy go chyba dotychczas nigdy. Jabłoński I-szy nie wiele mu ustępował i brat jego osiągnął także najwyższy dotychczas poziom.
Gra linii pomocy miała zdecydowany wpływ na końcowy wynik. Doskonała praca wszystkich linii defensywnych sprawiła, ze po przerwie przeciwnik na chwilę nawet nie mógł dojść do głosu — a gra toczyła się na połowie A. K. S.-u. W ocenie ataku rozróżnić trzeba dwa okresy. Do przerwy kiedy nie wszystko było jeszcze w porządku a współpraca bardzo szwankowała, i po przerwie kiedy także atak Cracovii na dobre się rozkręcił i miał momenty, które wywoływały spontaniczny aplauz na widowni. Trudno tu kogoś nie wyróżnić. Wszyscy dali ze siebie co mogli. Jednak za niezwyczajną ambicję i bojowość musimy dać Bobuli pierwszą lokale a za rozumne kordynowanie akcyi w polu — drugą — Szelidze.
Pierwsze 15-cie minut to okres gry otwartej, jednak obydwa ataki nie mogą sforsować linii obronnych przeciwnika. Dopiero w 18-tej minucie po pięknym biegu Bobuli. jego centrę przerzuca Różankowski I-szy do brata, który ładuje piłkę w siatce. Już teraz doskonale pracuje pomoc Cracovii natomiast atak ciągle nie stoi na wysokości zadania. Najgroźniejszym jego zawodnikiem jest Bobula, którego starannie pilnuje 2-ch zawodników A. K. S.-u. 33 minuta przy nosi pierwszy bardzo ładny atak zespołowy Cracovii. przez długość całego boiska, jednak bez końcowego efektu. W minutę później wszędobylski Bobula wyłapuje sprytnie podanie bramkarza A. K. S.-u do obrońcy i strzela nieuchronnie. Od tej minuty obok koncertowo grającej pomocy i tria obronnego, rozkręca się i atak, koordynowany przez Szeligę coraz częściej gości na polu karnym przeciwnika.
W 40-tej minucie kapitalny strzał Różankowskiego II-go łapie przytomnie bramkarz A. K. S.-u. — Parpan jest wszędzie i wyczynia z piłką kuglarskie sztuczki, za co nagradzany jest przez widownię spontanicznymi oklaskami. Po przerwie w grze drużyny jubilatki nie ma już luk. Oparty o żelazną linię pomocy, atak Cracovii stale gości na polu kurnym przeciwnika. W 8-mej minucie po kombinacji Bobula, Szeliga-Różankawski I-szy wspaniałą bombą podwyższa wynik na 3:0. Już w następnej minucie strzał Różankowskiego I-go o niesłychanej sile przechodzi tuż nad poprzeczką. Lawina ataków sunie na bramkę A. K. S.-u lecz dopiero w 20 minucie wynik ulega zmianie. Bobula egzekwuje rzut karny za faul na Różankowskim I-szym. Drużyna A. K. S.-u gra bardzo ambitnie, broni się zażarcie, lecz dopiero po 35-minutach jest w stanie wyłamać się z kleszczy pomocy i obrony Cracovii i kilkoma wypadami zagrozić bramce Rybickiego. Z kolei Cracovia z powrotem opanowuje teren, imponuje doskonałymi zagraniami i idealnymi podaniami. Żywiołowe ataki Cracovii przynoszą 5-tą bramkę ze strzału Bobuli. Dopiero w ostatniej minucie po solowym i pięknym biegu Pytla ostry jego strzałem zdobywa A. K. S. honorową bramkę. O zawodach tych można powiedzieć, że był to najlepszy mecz Cracovii po wojnie a poziom jego był nawiązaniem do świetnych tradycji piłkarskich tego klubu. A. K. S. jedynie przez 30 minut pierwszej połowy potrafił utrzymać grę otwartą. Rewanżował się potym tylko sporadycznymi wypadami. Nie mniej drużyna A. K. S.-u pozostawiła po sobie jak najlepsze wrażenie za ambitną, spokojną i peltą poświęcenia grę. Najlepszymi zawodnikom, zespołu śląskiego byli: Pytel i Barański.

Widzów około 12.000. .Mecz sędziował popraw¬nie ob. Mytnik.

Źródło: Echo Krakowa nr 85 z 4 czerwca 1946

"Cracovia najlepszą drużyną turnieju" -

Dziennik Polski

Cracovia najlepszą drużyną turnieju

Relacja z meczu w dzienniku Dziennik Polski

Na zakończenie uroczystości pierwsza drużyna Cracovii zgotowała niezliczonym swoim zwolennikom i sympatykom olbrzymią niespodziankę w postaci zwycięstwa nad czołową drużyną Śląska — AKS (Chorzów) w stosunku 5:1 (2:0). Cracovia zagrała bodaj najlepszy swój mecz w sezonie i jej zwycięstwo nawet w tek wysokim stosunku było najzupełniej zasłużono. Cala drużyna biało-czerwonych zagrała naprawdę „jubileuszowe" I stąd jej wielki niedzielny sukces. Przez pokonanie obydwu drużyn śląskich Cracovia okazała się najlepsza drużynę turnieju jubileuszowego. Bramki zdobyli: bracia Różaniowscy i Bo-bula (3). Honorową bramkę dla AKS (wystąpił bez kontuzjowanych poprzedniego dnia z Wisłą — Piątka i Spodziei) uzyskał w ostatniej minucie gry — Pytel. Dobrym sędzią był p. Mytnik. Spotkanie Wisły z Polonią bytomską, które poprzedziło ten mecz, zakończyło się zasłużonym zwycięstwem Wisły w stosunku 6:2 (2:2). Zawody powyższe zakłócone zostały niestety niemiłym incydentom na 7 minut przed końcem gry, na skutek którego sędzia p. Chmielek, reagując słusznie na niesubordynację kapitana jednej z drużyn, odgwizdał przedwcześnie koniec zawodów. Po kilkuminutowe] przerwie mecz poprowadził do końca p. Wilczkiewicz, b. reprezentacyjny gracz Krakowa.

Źródło: Dziennik Polski nr 152 z 3 czerwca 1946

Mecze sezonu 1946

1946-06-02 Cracovia - AKS Chorzów 5:1