1930-09-07 Legia Warszawa - Cracovia 2:2
|
 Warszawa, niedziela, 7 września 1930
(1:1)
|
| ||||||||||
| Skład: Żukowski Martyna Ziemian Kubera Cebulak Nowakowski Wypijewski W. Przeździecki Kotkowski Ciszewski Joschke Ustawienie: 2-3-5 |
Sędzia: Adolf Słomczyński z Sosnowca
|
Skład: Otfinowski Lasota T. Zastawniak K. Seichter Chruściński Mysiak Kubiński S. Malczyk Gintel Kossok Sperling Ustawienie: 2-3-5 | ||||||||||||||||||
Bramki
| Mecze tego dnia: | ||
|
|
Opis meczu
Przegląd Sportowy
Kandydaci na mistrzów zawodzą publiczność Warszawy
Na meczu tym rozgrywała się bowiem walka o mistrzostwo Polski, w razie zwycięstwa. Cracovia byłaby stuprocentowym kandydatem do tronu piastowanego przez Wartę. Niestety, waga stawki, jak zwykle w meczach ligowych, odbiła się niekorzystnie na poziomie gry. Mimo że obie drużyny cieszą się opinją doskonale wyszkolonych technicznie, precyzyjnie kombinujących, zademonstrowały one owych umiejętności bardzo mało. Była to raczej walka pozycyjna, ograniczająca się do dokładnego obstawiania przeciwnika, a słabe albo zaćmione grą obrony indywidualności napastników nie pozwoliły na pokaz prawdziwie groźnych momentów i budzących dreszcz emocji sytuacyj. Defenzywnie, jednem słowem, gra obu drużyn stała bardzo wysoko, ofenzywnie równie jednak mizernie.
Na emocjach naturalnie nie zbywało. Zacięta walka obron o każdą piłkę, zmienne ataki, noszące na pozór zawsze zarzewie bramki, trzymały widzów w napięciu. Niestety ataki owe były rozbijane już na 20 i 30 mtr. przed bramką, nie dochodząc niemal do linji pola karnego. Strzałów wogóle było mało, groźnych jeszcze mniej.
Pozornie mecz robił wrażenie chaotycznego, bo podania były jakby bezcelowe, akcja płynna była rzadkością. Była to jednak obserwacja powierzchowna. Wskutek bowiem przemożnej roli obron w tem spotkaniu, każdy zalążek kombinacji, a było ich wiele, niweczony był w zarodku przez poczynania defenzyw obu drużyn. Walka o każdą piłkę, pilnowanie przeciwnika na każdym kroku, oto hasło pod którym weszły na boisko Legja i Cracovia.
Aby napady, w tych warunkach, mogły odegrać rolę dominującą, i wziąć ciężar gry na swe barki, musiałyby mieć wartość doprawdy pierwszorzędną. Linje te zawiodły jednak zarówno u Cracovii jak i u Legji. Skazana na ciągłą walkę z nieustępliwą pomocą i obroną, albo z niej zrezygnowały (Cracovia), albo zabrakło im repertuaru środków technicznych i biegowych (Legja).
Z typowego pojedynku obron jakim był mecz Cracovia – Legja zwycięsko wyszła Legja. Para jej backów: Ziemian, Martyna, była najlepszą linją na boisku. Ziemian, jak zwykle, nieefektowny, niezwykle jednak skuteczny i świetnie się ustawiający, umożliwił Martynie jego pewne wykopy i widowiskowe wycieczki wprzód. Obrona Cracovii, być może nie wiele ustępująca Legji w ostatecznym efekcie, była jednak dużo słabsza. Zakres jej działania był o kilkanaście metrów krótszy, wykopy mniej pewne i nie oswabadzające (zwłaszcza Zastawniak kiksował parę razy, coprawda nie niebezpiecznie). Wywołało to stosunkowo większe przeciążenie pomocy Cracovji, i stawiało więcej wymagań Otfinowskiemu. Nie miał on coprawda groźnych strzałów, miał jednak sporo niebezpiecznych momentów. Obie bramki padły nie bez jego winy. Do pierwszej, z kornera był źle ustawiony, do drugiej wybiegł o chwilę zapóźno. Żukowski miał mniej roboty i bramek obronić nie mógł.
Pomoc Cracovii przewyższała tę linję Legji przedewszystkiem ofenzywnie. Jeżeli u kogo widzieliśmy dobre podana do ataku, to u Chruścińskiego i Mysiaka. Seichter był najsłabszy. On jeden wypuszczał dość często Joszkego, niezbyt jednak groźnego. Wypijewski z trudem wydostawał się z pod opieki Mysiaka.
Siła pomocy Legji leżała w jej defenzywie, Kubera trzymał doskonale Sperlinga, Nowakowski, choć jeszcze nie w formie, pilnował doskonale Kubińskiego, Cebulak unicestwiał usiłowania kombinacyjne Gintla. Trzeba jednak pamiętać że pomoc Legji opierała się o doskonałą obronę i w tych warunkach zgubną przesadą było ograniczanie się niemal wyłącznie do defenzywy.
Najsłabszą częścią obu drużyn były ataki. Obrona Cracovii pozwoliła jeszcze napadowi Legji rozwijać się od czasu do czasu, zwłaszcza w II połowie, choć decydująco do głosu go niemal nie dopuszczała. Skrzydła wypadły blado, nawet Wypijewski nie umiał stwarzać groźnych sytuacyj. Kotkowski okazał się niezłym kierownikiem ataku, brak mu było przedewszystkiem dobrych i dokładnych podań na skrzydła – i strzału. Zasługą jego jest zdobycie drugiej wyrównującej bramki. Ciszewski był przyćmiony przez Lasotę, Przeździecki nie umiał sobie poradzić z zapałem Zastawniaka. Na ogół brak Łańki i Nawrota dawał się odczuwać.
Atak Cracovii prowadzony mądrze przez Gintla, który zademonstrował parę pięknych akcyj, zasilany dość dobrze przez pomoc zawiódł wskutek słabej formy łączników i skrzydeł. Leniwy, nieruchliwy Kossok, rzadko kiedy zdecydował się na stoczenie pojedynku i wyrobienie sobie pozycji do strzału. Gdy raz zagrał pięknie z Gintlem, bramka padła nieodwołalnie. Malczyk ambitny i ruchliwy w polu napotkał na doskonałego Ziemiana, który go unieszkodliwił. Kubiński blady zawsze w walkach wręcz, nie był właściwie ani razu dobrze wystawiony. Sperling pilnowany przez Kuberę, oddał parę niegroźnych centr. Raz jeden uwolnił się on z pod opieki pomocnika Legji, a jego świetne podanie zostało wykorzystane bezapelacyjnie przez Kubińskiego.
Naogół więc była Legja drużyną lepszą, przewaga jej jednak była tak niewielka, że wynik remisowy jest słuszny. Natomiast wygrana Cracovii, na co poważnie się zanosiło, w drugiej połowie, byłaby jaskrawą niesprawiedliwością.
Legja: Żukowski, Ziemian, Martyna, Nowakowski Cebulak, Kubera, Joszke, Ciszewski, Kotkowski, Przeździecki, Wypijewski.
Cracovia: Otfinowski, Lasota, Zastawniak, Seichter, Chruściński, Mysiak, Kubiński, Malczyk, Gintel, Kossok, Sperling.
Grę rozpoczyna Cracovia. Zmienne ataki są nerwowe i nie dochodzą do pola karnego. Dalekie strzały Kubińskiego, potem Wypijewskiego, są jakby badaniem bramkarzy.
W 6 min., dobrze strzelony przez Wypijewskiego róg, dostaje się do Ciszewskiego. Otfinowski zbyt wysunięty naprzód nie może złapać łatwego strzału głową. Wśród huraganu oklasków Legja prowadzi najniespodziewaniej 1:0.
Gra jest dalej wyrównana i zmienna, ataki niegroźne, w pewnym momencie Gintel dostaje piłkę. Kossok wspaniale wychodzi przed obronę, parę krótkich zagrań z Gintlem i olbrzym śląski wjeżdża niemal do bramki.
Gra toczy się nadal w środku boiska ciekawa, zmienna, emocjonująca. Napastnicy strzelają z beznadziejnych pozycyj, to też bramkarze nie mają wiele do roboty. Ciszewski oddaje łatwy strzał. Wypijewski podaje zapóźno piłkę do środka. Daleki strzał Przeździeckiego mija bramkę. Otfinowski zabiera ładnie piłkę z pod nóg Przeździeckiego, strzał Gintla po dobrem zagraniu z Kubińskim mija bramkę. Ciszewski nie trafia do pustej bramki; potem sędzia ku oburzeniu galerji nie odgwizduje ręki nastrzelonej; jeszcze parę słych i niepotrzebnych strzałów Kubińskiego i Wypijewskiego, fatalny wolny Kossoka, i pierwsza połowa się kończy.
Po przerwie sytuacja się nie zmienia. Parę minut przewagi Cracovii, potem Legja więcej dochodzi do głosu. Z ciekawszych momentów należy zanotować świetną interwencję Zastawniaka po strzale Przeździeckiego (12 min.), strzał Ciszewskiego w ręce bramkarzowi, piękny strzał Chruścińskiego z 20 mtr. i doskonała robinsonada Żukowskiego, róg dla Legji i strzał Przeździeckiego głową obok słupka, strzał Kotkowskiego nad poprzeczką.
Brak niebezpiecznych sytuacyj jest nadal jednak zasadniczą cechą meczu. W pewnym momencie, gdy publiczność nie wierzy już w zmianę wynku, gdy obrona Legji wskutek ciągłej przewagi wysunięta jest zabardzo naprzód, Sperling pięknie ucieka Kuberze: Martyna i Ziemian nie mogą zdążyć na swe pozycje i płaskie podane lewoskrzydłowego dociera do Kubińskiego, który nieuchronnie strzela. 2:1.
Legja zrywa się do ataków, które znów jednak nie wróżą zmiany wyniku, ładny bieg Joszkego i dobre podanie przynosi jednak wyrównanie: błyskawiczny start Kotkowskiego uprzedza o ćwierć sekundy Otfinowskiego i piłka toczy się do pustej bramki.
7 minut pozostałych do końca upływa na anemicznych atakach Legji.
Sędziował doskonale p. Słomczyński. Gwizdał on mało, mimo to potrafił poskromić zarodki gry brutalnej w drugiej połowie. Widzów 7.000.
1930 Trening Noworoczny 
1930-01-19 Cracovia - Podgórze Legia Kraków 8:3 
1930-01-26 Cracovia - Wawel Kraków 1:3 
1930-02-23 Cracovia - Zgoda Bielszowice 5:4 
1930-03-02 Cracovia - Diana Katowice 9:0 
1930-03-09 Cracovia - 06 Katowice 4:2 
1930-03-16 Cracovia - BBSV Bielsko 6:0 
1930-03-23 Cracovia - ZPS Królewska Huta 2:2 
1930-03-30 Polonia Warszawa - Cracovia 0:3 
1930-04-06 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 3:0 
1930-04-13 Czarni Lwów - Cracovia 1:2 
1930-04-21 Cracovia - Wacker Wiedeń 1:0 
1930-04-27 Cracovia - Garbarnia Kraków 2:1 
1930-05-04 Warszawianka Warszawa - Cracovia 1:3 
1930-05-18 Cracovia - Legia Warszawa 2:3 
1930-05-25 Pogoń Lwów - Cracovia 0:2 
1930-06-08 Wisła Kraków - Cracovia 1:2 
1930-06-09 Cracovia - Wiener Sport-Club 4:1 
1930-06-22 Warta Poznań - Cracovia 1:0 
1930-06-29 Cracovia - ŁKS Łódź 1:0 
1930-07-06 Cracovia - ŁTS-G Łódź 3:1 
1930-07-20 Cracovia - Pogoń Katowice 1:1 1930-07-27 Cracovia - Podgórze Kraków 2:1 1930-08-03 ŁTS-G Łódź - Cracovia 0:5 
1930-08-09 Giewont Zakopane - Cracovia 0:21 1930-08-17 Cracovia - Warszawianka Warszawa 3:0 1930-08-24 Cracovia - Warta Poznań 1:4 
1930-08-30 Cracovia - Preussen Zabrze 2:1 
1930-08-31 AKS Królewska Huta - Cracovia 2:1 1930-09-07 Legia Warszawa - Cracovia 2:2 1930-09-14 BBSV Bielsko - Cracovia 1:1 1930-09-21 Garbarnia Kraków - Cracovia 2:3 1930-10-05 Cracovia - Wisła Kraków 0:1 
1930-10-11 Makkabi Kraków - Cracovia 3:5 1930-10-18 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 1:0 1930-10-19 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 2:2 1930-11-02 Cracovia - Polonia Warszawa 3:2 1930-11-09 Cracovia - Pogoń Lwów 3:0 1930-11-23 Cracovia - Czarni Lwów 2:1 1930-11-30 ŁKS Łódź - Cracovia 0:1 1930-12-07 Wisła Kraków - Cracovia 2:1 
1930-12-14 Cracovia - Legia Kraków 3:0