1958-04-20 Wisła Kraków - Cracovia 1:2

Trener: Josef Kuchynka

I liga , 5 kolejka Kraków, stadion Wisły, niedziela, 20 kwietnia 1958, 17:00 Wisła Kraków - Cracovia 1 : 2 (0:1)

Trener: Czesław Skoraczyński

Skład: Leśniak Ogiela Kawula R. Budka Michel Jurczak M. Machowski Kotaba Rogoza S. Adamczyk Maniecki Ustawienie: 3-2-5

Sędzia: Stefan Kulczyk z Sosnowca Widzów: ok. 30 000 „ok.” nie może być przypisane do zadeklarowanego typu liczbowego o wartości 30000. Bramki M. Machowski (72') 0:1 1:1 1:2 Jarczyk (21') Kasprzyk (89')

Skład: L. Michno Gołąb Reichel Szymczyk Malarz Szarański Opoka Jarczyk Manowski Czarnecki Kasprzyk Ustawienie: 3-2-5

Mecz poprzedniego dnia:
1958-04-19 Cracovia II - Garbarnia II Kraków 1:1

podczas meczu

podczas meczu

podczas meczu

podczas meczu

podczas meczu

Zapowiedź meczu

• Pierwsza zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa
• Druga zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa
• Trzecia zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa cz.1
• Trzecia zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa cz.2
• Czwarta zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa
• Piąta zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa
• Pierwsza zapowiedź meczu w dzienniku Dziennik Polski
• Druga zapowiedź meczu w dzienniku Dziennik Polski
• Trzecia zapowiedź meczu w dzienniku Dziennik Polski

Opis meczu

"Pasiaki górą!
PODWAWELSKIE DERBY rozstrzygnięte strzałem Kasprzyka" -

Przegląd Sportowy

Pasiaki górą!
PODWAWELSKIE DERBY rozstrzygnięte strzałem Kasprzyka

I znów kibice Wisły będą przez dłuższy czas unikać kibiców obozu przeciwnika. Na nic bowiem zda się świadomość, że wygrana Cracovii była znów typowym uśmiechem fortuny. W chwili bowiem, kiedy obie strony wydawały się być zadowolone z remisowego wyniku, (a wskazówka zegara dobiegała 45 minuty II- połowy, pod bramką Wisły zakotłowało i piłka zatrzepotała w siatce Leśniaka. W tej samej sekundzie sędzia dał znak zakończenia gry, a rozradowani sympatycy Cracovii długo i gorąco manifestowali na cześć swoich pupili.

Z SERCEM
Pasiaki, zagrały nad podziw uważnie i rozważnie, a wniosły do gry tyle serca i zapału, że zniwelowały nimi przewagę techniczną przeciwnika. Wymiana Dudonia ma Czarneckiego, jakkolwiek podyktowana koniecznością, okazała się dla Cracovii korzystna, gdyż młody łącznik biało-czerwonych przez cały czas meczu zwijał się jak w ukropie a dysponując dobrą kondycją był zawsze tam gdzie wymagała tego sytuacja. Bardzo dobrze grali również obaj pomocnicy Cracovii, nie zapominając o wspieraniu własnego napadu, w którym — jak zwykle — pierwsze skrzypce grali obaj skrzydłowi.

MICHNO BOHATEREM
Bohaterem spotkania był jednak bramkarz Cracovii Michno. Zanim Cracovia zdobyła prowadzenie Michno musiał interweniować aż 23 razy — we wszystkich skutecznie.
Wprawdzie Michno tylko w 4 wypadkach miał do czynienia z „prawdziwymi strzałami" mimo to wszystkie inne jego interwencje w tym okresie wymagały niesłychanej czujności. Jako całość Cracovia miała o wiele więcej wyrównany i skonsolidowany zespół i tym górowała nad przeciwnikiem, w którego szeregach było kilka bardzo dobrych punktów, ale również kilka bardzo słabych.
Do najlepszych punktów w Wiśle należeli Michel, Kotaba, Machowski oraz do chwili odiiesienia kontuzji Jurczak.
Fakt, że wśród najlepszych wiślaków nie można wymienić reprezentantów defensywy świadczy o tym, że obrońcy Wisły przechodzą coraz wyraźniejszy spadek formy.
Stosunkowo najmniej widoczny jest on u Budki, natomiast najwięcej u Kawuli. Leśniak gra ogromnie nierówno. Odnosiło się wrażenie, że mógł obronić pierwsza bramkę zdobytą przez Jarczyka główką, ale nie wolno zapomnieć, że Leśniak obronił w 49 minucie bity przez Jarczyka rzut karny i że w ten sposób otworzył jeszcze dla swej drużyny szansę na obronę przynajmniej jednego punktu w meczu z odwiecznym rywalem.
Kotaba i Machowski nie byli w stanie unieść na swych barkach całego ciężaru ofensywy. Rogoża, który już tydzień temu w mecz przeciwko Budowlanym nie wypełnił roli ant kierownika ataku, ani strzelca, grał tym razem nie najgorzej, a Adamczyk o wiele bardziej wyeliminował z gry własnego partnera Maniewskiego, aniżeli mogli to uczynić obrońcy Cracovii.

KLASYCZNE DERBY
Mecz miał klasyczny dla derbów krakowskich przebieg. Były bowiem długie okresy przewagi jednej, względnie drugiej strony i okresy wyrównanej gry. Wisia przeważała zdecydowanie przez pierwsze 20 minut i w tym, właśnie okresie straciła pierwszą bramkę.

Również wyraźną przewagę miała Wisła od chwili zdobycia wyrównania znów w okresie jej przewagi padłą zwycięska bramka dla Cracovii. Cracovia miała swój popisowy okres przez pierwsze 15 minut po przerwie i wiele szans na zdobycie już w tym czasie zwycięstwa, przede wszystkim zaś przez wykorzystanie rzutu karnego w 49 minucie gry.

St. Habzda
Źródło: Przegląd Sportowy nr 63 z 21 kwietnia 1958 [1]

"113 "derby" szczęśliwe dla Cracovii" -

Dziennik Polski

113 "derby" szczęśliwe dla Cracovii

Niedzielne spotkanie pomiędzy odwiecznymi rywalami Wisłą i Cracovią ponownie wykopało „topór świętej wojny” i — jak dawniej — na „piedestale” I ligi. Trzeba stwierdzić, że atmosfera panująca na widowni przypomniała świetne tradycje tych niecodziennych meczy. Samo spotkanie zadowoliło. Mecz okresami stal na bardzo dobrym poziomie, a zwycięstwo Cracovii w przekroju całego meczu było zasłużone.

W ocenie całego spotkania można sobie pozwolić na pewną analizę dość specyficznych cech niedzielnego pojedynku. Czemu w pierwszym rzędzie zawdzięcza Cracovia swe zwycięstwo? Po pierwsze — na tle drużyny Wisły biało-czerwoni zaimponowali nienaganną kondycją, która w "wojnie nerwów" odegrała niepoślednią rolę. Po drugie — cała drużyna Cracovii miała w tym dniu dobrze psychicznie usposobionych, rozumiejących się zawodników, rozsądnie ze sobą współpracujących. Nowi piłkarze Szarański i Czarnecki debiutujący w zespole nie tylko, że spełnili swą rolę, ale bardzo dobrze uzupełniali cały zespół. O zwycięstwie Cracovii zadecydowała także ambicja i taktyka, polegająca w pierwszym rzędzie na rozsądnym kierowaniu tempem całego meczu, przemyślanym zwalnianiu gry w okresie przewagi Wiślaków, a równocześnie dość wyraźnym przyspieszaniem gry przez napastników bialoczerwonych w obrębie pola karnego przeciwnika. Dość częste strzały na bramkę Leśniaka stworzyły to, iż akcje ataku Cracovii były groźne i zmuszały defensorów Wisły do bardzo szczególnego krycia pola bramkowego swej drużyny.

Drużyna Wisły nie wytrzymała atmosfery meczu nerwowo, nie wykorzystała pierwszego kwadransa gry, który mógł mieć decydujące znaczenie, a przy tym wszystkim zawodnicy nie rozumieli dali się krótko obstawiać nie wykorzystali atutu szybkości swoich skrzydłowych. Stąd też rolę wiązania całości gry przejmowali jedynie Kotaba grający rolę cofniętego łącznika i Michel; to jak na drużynę — było niewystarczające. U zwycięzców trudno kogoś specjalnie wyróżnić — całą drużyna zagrała z "zębem" i z wielką wolą zwycięstwa. W Wiśle jedynie Kotaba, Michel i Budka zasługują na wyróżnienie,

Źródło: Dziennik Polski nr 94 z 22 kwietnia 1958 [2]

"Wbrew przypuszczeniom nie remis. W ostatnich sekundach dobyta bramka decyduje o zwycięstwie biało-czerwonych" -

Gazeta Krakowska

Wbrew przypuszczeniom nie remis. W ostatnich sekundach dobyta bramka decyduje o zwycięstwie biało-czerwonych

Relacja z meczu w dzienniku Gazeta Krakowska cz.1

Relacja z meczu w dzienniku Gazeta Krakowska cz.2

Wbrew przypuszczeniom wielkie derby Krakowa pomiędzy Cracovią a Wisłą zakończyły się zwycięstwem białoczerwonych 2:1 (1:0). Decydująca o zwycięstwie Cracovii bramka padła dosłownie w ostatnich sekundach gry. Tak więc ogólne przypuszczenia, że wielki mecz zakończy się wynikiem remisowym, tym razem wzięły w łeb.

Cracovia: Michno, Gołąb, Reichel, Szymczyk. Malarz, Szarański, Opoka, Jarczyk, Manowski, Czarnecki, Kasprzyk.
Wisła: Leśniak, Ogiela, Kawula. Budka, Michel, Jurczak, Machowski, Kotaba, Rogoża, Adamczyk, Maniecki.
Bramki padły: w 22 min. Jarczyk, w 70 — Machowski, w 90 — Kasprzyk. Sędziował p. Kulczyk z Zagłębia. Widzów 25.000.
Piłkarze biało-czerwonych tym razem mieli dużo szczęścia, gdyż spokojnie przetrzymali nawałnicę „czerwonych”, która trwała pierwszy kwadrans. Kto wie jakby ułożyły się losy meczu, gdyby „wiślacy" już w pierwszych minutach zdobyli prowadzenie.
Mecz podobał się gdyż obfitował w wiele emocjonujących momentów. I tak Michno już na początku zebrał piłkę z nóg Adamczykowi. W 10 min. kapitalny strzał Jarczyka. ale piłka trafiła w słupek i wróciła na boisko. Za chwilę znów mocną piłkę Malarz posłał z daleka na bramkę Leśniaka, ale skończyło się na strachu kibiców.
Pierwszy potężny ryle przeszył powietrze w 22 min. gry. Jarczyk główką skierował piłkę do bramki Wisły. Leśniak dość łatwą piłkę przepuścił.
Jeszcze do przerwy tak Cracovia jak Wisła miały okazję do zmiany wyniku. Machowski posłał piłkę obok słupka, a za chwilę bramkarz Wisły przerwał samotny rajd Czarneckiego. Tuż przed gwizdkiem oznajmiającym pauzę, Ogiela zlikwidował niebezpieczeństwo, odbierając piłkę Kasprzykowi.
Po zmianie pól oczekiwano na zryw piłkarzy Wisły. Niestety nie nastąpił on. Stroną atakującą nadal była Cracovia. W 50 min. gry pił¬kę otrzymuje Opoka. Po przekątni ucieka z nią ku bramce Leśniaka. Nie namyślając się obrońca Budka przerywa rajd, nieprzepisowo odbierając piłkę Opoce i sędzia podyktował „jedenastkę”. Wśród wielkiego napięcia zawodników obu zespołów i kibiców, egzekwuje go Jarczyk. Bramkarz Wisły miał wyczucie i w kapitalny sposób wybił piłkę, skierowaną w prawy róg bramki.
Zegar wskazuje 70 minutę gry. Piłkarze Wisły przeprowadzają błyskawiczny atak. Piłka jest przed bramką Michny. Po zamieszaniu przejmuje ją obrońca Gołąb i zamiast wybić piłkę w pole, znów podaje bramkarzowi. Do piłki dobiegł Machowski i w ogólnym zamieszaniu wepchnął ją do bramki Cracovii Szał radości ogarnął zwolenników „czerwonych”. Na tablicy 1:1. Uzyskanie wyrównującej bramki dodało ducha piłkarzom Wisły. Od tej chwili obraz gry zupełnie się zmienił. Stroną atakującą i dobrze grającą była Wisła. Raz po raz obserwujemy groźne momenty pod bramką Michny. Ostatnie 15 minut gry odbywają się w strugach deszczu. Niestety „wiślacy" mają pecha. Nie potrafili wykorzystać swej przewagi. Michno trzykrotnie wykazał się błyskawicznym refleksem, zbierając piłkę sprzed nóg Machowskiemu, za chwilę Monieckiemu, lub ratując wybiegiem.
W ostatnich sekundach gry niespodziewany atak Cracovii zakończył się uzyskaniem drugiej bramki. Strzelcem był Kasprzyk.

W zespole zwycięzców dobrze zagrali: Michno, Reichel, Szymczyk Szarański. Jarczyk i Czarnecki. W Wiśle podobali się: Leśniak, Ogiela, Maniecki. Machowski tym razem zagrał słabiej.

Źródło: Gazeta Krakowska nr 93 z 21 kwietnia 1958

Mecze sezonu 1958

1958 Trening Noworoczny   1958-02-02 Cracovia - Zwierzyniecki Kraków 6:1   1958-02-09 Victoria Jaworzno - Cracovia 0:2   1958-02-15 BBTS Bielsko-Biała - Cracovia 1:3   1958-02-23 Ślęza Wrocław - Cracovia 0:0 k.1:3   1958-03-06 Tarnovia Tarnów - Cracovia 1:0   1958-03-09 Cracovia - Hutnik Nowa Huta 3:2   1958-03-16 Cracovia - ŁKS Łódź 2:1   1958-03-22 Legia Warszawa - Cracovia 2:1   1958-03-30 Cracovia - Górnik Zabrze 1:5   1958-04-06 Cracovia - Wawel Kraków 1:0   1958-04-07 Wisła Kraków - Cracovia 0:2   1958-04-13 Lechia Gdańsk - Cracovia 3:0   1958-04-20 Wisła Kraków - Cracovia 1:2   1958-04-26 Cracovia - Ruch Chorzów 0:5   1958-05-04 Cracovia - Gwardia Warszawa 5:0   1958-05-18 Polonia Bydgoszcz - Cracovia 2:1   1958-05-20 Cuiavia Inowrocław - Cracovia 3:2   1958-05-31 Cracovia - Garbarnia Kraków 0:1   1958-06-05 Polonia Bytom - Cracovia 3:0   1958-06-09 Cracovia - Budowlani Opole 5:1   1958-06-15 Cracovia - Stal Sosnowiec 2:2   1958-06-21 Cracovia - Honvéd Budapeszt 1:3   1958-07-05 Calisia Kalisz - Cracovia 3:1   1958-07-06 Start Łódź - Cracovia 0:0   1958-07-13 Zwierzyniecki Kraków - Cracovia 2:5   1958-07-20 ŁKS Łódź - Cracovia 3:0   1958-07-27 Cracovia - Legia Warszawa 2:1   1958-07-30 Kolejarz Wieliczka - Cracovia 2:2   1958-08-03 Górnik Zabrze - Cracovia 5:1   1958-08-09 Cracovia - Lechia Gdańsk 2:1   1958-08-14 Cracovia - Wisła Kraków 1:1   1958-08-16 Ruch Chorzów - Cracovia 2:1   1958-08-24 Gwardia Warszawa - Cracovia 3:1   1958-08-25 Unia Lublin - Cracovia 5:3   1958-09-07 Cracovia - Polonia Bydgoszcz 6:0   1958-09-10 Szczakowianka Szczakowa - Cracovia 1:3   1958-09-13 Cracovia - Wawel Kraków 2:1   1958-09-17 Cracovia - Krakowski OZPN (juniorzy) 2:3   1958-09-19 Hutnik Nowa Huta - Cracovia 2:2   1958-09-21 Stal Rzeszów - Cracovia 4:2   1958-09-24 Cracovia - Kraków (oldboje) 3:1   1958-09-26 Victoria Częstochowa - Cracovia 4:3   1958-10-12 Cracovia - Polonia Bytom 0:2   1958-10-15 Cracovia - Kabel Kraków 3:1   1958-10-19 Budowlani Opole - Cracovia 2:0   1958-10-23 Unia Oświęcim - Cracovia 0:1   1958-10-26 Stal Sosnowiec - Cracovia 1:4   1958-11-09 Cracovia - Polonia Bytom 0:5   1958-11-16 Czarni Szczecin - Cracovia 2:3   1958-11-23 Cracovia - Unia Tarnów 0:0   1958-11-30 Cracovia - Wawel Kraków 1:3