1982-11-07 Cracovia - Widzew Łódź 2:2

Trener: Henryk Stroniarz

I liga , 13 kolejka Kraków, niedziela, 7 listopada 1982 Cracovia - Widzew Łódź 2 : 2 (1:1)

Trener: Władysław Żmuda (II)

Skład: Koczwara A. Turecki Dybczak Marek Podsiadło Kuć Błachno Stokłosa Surowiec Karaś (83' Michno) Tobollik Gacek

Sędzia: Klaus Kubanek z Katowic Widzów: 15 000 Bramki Tobollik (35') Błachno (52') 1:0 1:1 2:1 2:2 Tłokiński (36') Surlit (86') Żółte kartki A. Turecki Rozborski

Skład: Bolesta Świątek (67' Gierek) Grębosz Wójcicki Kamiński Woźniak (46' Wraga) Rozborski Romke Surlit Tłokiński Filipczak

Opis meczu

Tempo

Był to najlepszy mecz, jaki w tegorocznej „jesieni” ( w cudzysłowie, bo temperatura była minusowa) oglądaliśmy pod Wawelem. Obydwa zespoły grały szybko, przeprowadzały wiele pomysłowych akcji, strzałów było sporo, o czym świadczą aż cztery gole. Mogło ich być jeszcze więcej, bo w pierwszej odsłonie ofensywnie nastawieni gospodarze popełnili w obronie kilka rażących błędów i Tłokiński mógł więcej razy ulokować piłkę w siatce. Natomiast po przerwie, kiedy na każdy niemal atak gospodarzy, goście odpowiadali kontrą, „Pasiaki” zmarnowały najmniej trzy dogodne do strzelenia bramek okazje. Ba, nie wykorzystali nawet pozycji wówczas, gdy było ich aż czterech na dwóch obrońców. Jednak Stokłosa tak długo zwlekał ze strzałem, lub podaniem do Gacka, iż nic z tego nie wyszło.

Oto jak przebiegała sytuacja: po pierwszym rogu gości Tłokińskiemu dwukrotnie przeszkodzili w oddaniu strzału: Surowiec i Turecki. W 15 min. Stokłosa silnie strzelił, ale w środek bramki, a w 29 min Koczwara sparował na róg strzał Tłokińskiego z doskonałej pozycji, a za moment dokonał tej samej sztuki po strzale Filipczaka. Także w 33 min Koczwara wykazał duży refleks broniąc na róg strzał Tłokińskiego.
W 35 min padła bramka dla Cracovii. Po silnym strzale Błachny piłka odbiła się od słupka i wróciła na boisko, a nadbiegający Tobollik (pierwsza bramka tego gracza w I lidze) pewnie ulokował ją w siatce. Gospodarze nie zdołali się jeszcze ucieszyć z takiego obrotu sprawy, a już po błędzie Dybczaka Tłokiński wyrównał na 1-1.
Po przerwie mecz nabrał jeszcze bardziej rumieńców. I to za sprawą obu zespołów, bo na niemal ataki non stop gospodarzy goście odpowiadali szybkimi kontrami. W 52 min Tobollik skierował piłkę na pole bramkowe, gdzie wyskoczyli do niej Gacek z Kamińskim, ale gdzie dwóch się bije tam... skorzystał Błachno i lekko skierował ją obok zrozpaczonego Bolesty. 2-1 i kilka dalszych okazji na podwyższenie wyniku. Szczególnie w 53 min. kiedy Stokłosa trafił piłką w słupek. Między 70 a 75 min Stokłosa, Dybczak i Karaś zaprzepaścili szanse na 2-2. Za faul Kucia (wątpliwy!) sędzia podyktował wolnego z ok. 22 m. Rozborski zagrał krótko do Surlita, a ten wspaniałym strzałem w samo okienko zmusił do kapitulacji Koczwarę. Wcześniej jednak, bo w 80 min po akcji Wragi i faulu któregoś z obrońców Cracovii arbiter wycofał o metr piłkę i podyktował wolnego z linii pola karnego.

W sumie remis nie krzywdzi żadnej ze stron. Najsłabszy na boisku był... sędzia. M. in. ukarał żółtymi kartkami nie tych, którym się należały: Rozborskiego zamiast Romkego i Tureckiego zamiast Podsiadłę i Gierka. Najlepsi w Cracovii – Gacek, Turecki i Tobollik; w Widzewie – Surlit, Romke, Rozborski i Tłokiński.

Źródło: Tempo

Sport

ZABRZE. Z sześciu dotąd rozegranych spotkań w Zabrzu Cracovia nie wywiozła ani jednego punktu. Ten bilans preferował do łatwego zwycięstwa. I tak chyba potraktował to spotkanie, w którym po jednostronnej grze miał zdobywać bramki. Nie zdobył ani jednej i była to najwyższa kara, jaką poniósł za niefrasobliwość w poczynaniach ofensywnych z przeciwnikiem którego ambicją było wywiezienie ze stadionu w Zabrzu jednego punktu. Cracovia uczyniła to w stylu, który zasługiwał na wyższe zdobycze. Gdyby grała śmielej, odważniej, mogła tu po raz pierwszy w historii pokonać Górnika. Widocznie jednak trener Stroniarz w przedmeczowych założeniach taktycznych uwzględnił wywiezienie z Zabrza jednego punktu. I to założenie „pokutowało” w poczynaniach krakusów.

Mecz był bardzo słaby, a jeszcze bardziej arbiter. Przywilej korzyści w ogóle nie figurował w jego rejestrze gwizdków, kontakt z liniowymi pozostawiał również wiele do życzenia. Nie takie spotkanie oglądali widzowie na stadionie w Zabrzu. W Górniku zabrakło w przedniej linii Sochy, w drugiej Koźlika i zespół, który na własnym obiekcie potrafi stawiać przed najwyższym niebezpieczeństwem drużyny znacznie wyżej sklasyfikowane w tabeli niż Cracovia, był niczym. Pałasz, do przerwy dość aktywny, później zginął w szarzyźnie poczynań kolegów, Brzeziński nie był tym skrzydłowym, w którego poczynaniach wiązały się zwykle akcje zabrzan. Gościom należy się pochwała za ambicje i... żółta kartka za brak odwagi w spotkaniu z przeciwnikiem, który był do pokonania.

Stanisław Penar
Źródło: Sport nr 159 z 18 października 1982

"Pogromca Rapidu o krok od porażki" -

Gazeta Krakowska

Pogromca Rapidu o krok od porażki

Artykuł w Gazecie Krakowskiej

Fotografia z Gazety Krakowskiej

To było bez wątpienia naj­lepsze i najbardziej dramatyczne spotkanie w tym sezonie w Krakowie. Przed meczem obaj trenerzy zapowiadali, że będą grać o zwycięstwo! Ale oba zespoły rozpoczęły mecz ostrożnie, tylko z dwoma napastnikami w przedzie. Widzew liczył się z frontalnym atakiem gospodarzy, Cracovia obawiała się szyb­kich kontr łodzian. Po 20 minutach wzajemnego badania, oba zespoły podkręca­ją tempo i zaczynają się emocje. Gospodarze próbują akcji skrzydłami, rajdy Tobolika w 25 min. i Karasia w 27 min. kończą się jednak mało precyzyjnymi poda­niami. W 28 min. Koczwara od­bija nogą strzał Tłokińskiego z najbliższej odległości. W 30 min. Filipczak strzela z bliska w ze­wnętrzną stronę siatki. W 84 min. znowu w idealnej sytuacji znalazł się Tłokiński, ale Kocz­wara ratuje zespół przed utratą gola. 35 minuta - kontra gospoda­rzy, Błachno zza linii pola kar­nego trafia w... słupek, do piłki doskakuje Tobolik i 1:0 dla go­spodarzy. Radość „pasiaków” trwała nie więcej jak 60 sekund, szybka akcja gości i tym razem Tłokiński z bliskiej odległości trafia celnie do siatki. Jeszcze raz w 38 min. Tłokiński marnu­je dobrą sytuację, po przeciwnej stronie bliski zdobycia golaj est Dybczak. Druga połowa jest jeszcze ciekawsza, Cracovia od pierwszych minut podkręca tempo, goście na każdy atak odpowiadają atakiem. 51 min. - zamieszanie na polu karnym gości. Zagapienie się Kamińskiego i Bolesty wy­korzystuje przytomnie Błachno i 2:1 dla gospodarzy. Teraz rozpoczyna się prawdziwy bój. „Pa­siaki” idą za ciosem i w 56 min. po zagraniu Błachny. Stokłosa trafia w słupek, a odbita piłka wpada w ręce Bolesty. W 68 min. główka Gacka minimalnie mija bramkę. Akcje gospodarzy są szybkie, pełne dynamiki, za­danie ułatwia im grająca trochę niepewnie obrona Widzewa. Go­ście chcą wyrównać za wszelką cenę, ale atakując odsłaniają się i w 75 min. aż czterech piłka­rzy Cracovii ma przed sobą tyl­ko dwóch obrońców łodzian, je­dnak Dybczak źle rozegrał ak­cję. W 78min, obrona gości zno­wu gubi się ale Karaś nie ata­kowany z 15 m fatalnie kiksuje. Końcówka należy do gości, któ­rzy cały czas prą do przodu. W 80 min. Wraga jest faulowany chyba już w obrębie pola karnego, ale sędzia dyktuje tyl­ko wolnego z 16m. Feralna jest dla gospodarzy 87 min. - rzut wolny dla Widzewa z ok. 20 m. Rozborski podaje w bok do Surlita i ten potężnym strzałem obok muru ustala wynik meczu na 2:2. Wynik zasłużony, choć jak się to mówi Widzew wrócił z da­lekiej wyprawy. Gdyby gospo­darze przy stanie 2:1 strzelili bramkę z 3 doskonałych okazji, mistrz Polski nie uratowałby chyba punktu. Cracocia zagrała z rzadko spotykaną pasją, ambi­cją choć grała w osłabionym składzie bez Nazimka i Koniecz­nego. Tego pierwszego godnie zastąpił w obronie Surowiec, (w tej formacji dobrze grali Turec­ki, Podsiadło, beż zarzutu bro­nił Koczwara), w pomocy sporo dobrych zagrań miał Stokłosa, potwierdził przydatność do dru­żyny - Kuć, zdecydowanie naj­słabszy był Karaś. Zaskoczył na plus atak, bojowy, walczący o każdą piłkę, wreszcie swojego pierwszego gola strzelił Tobolik, Widzew - waleczny do osta­tniej minuty, choć w drugiej połowie znać było na jego pił­karzach trudy środowego spotkania.

Źródło: Gazeta Krakowska nr 194 z 8 listopada 1982

"Z Krakowem na remis" -

Dziennik Łódzki

Z Krakowem na remis

Relacja z meczu w Dzienniku Łódzkim

Zwycięstwo w znakomitym występie pucharowym nad wiedeńskim Rapidem, okupili piłkarze Widzewa sporą utratą sił, które trudno było zregenerować w ciągu trzech zaledwie dni, dzielących ich od wyjazdu pod Wawel. I to zapewne zostało też wkalkulowane w przygotowany na mecz z krakowskim beniaminkiem plan. Pod Wawelem liczono zresztą na to, że podmęczony Widzew być może bez protestu odda oba punkty Błachnie i jego kolegom.

Nic z tych rzeczy. Dobrze znany w kregu łódzkich kibiców napastnik Cracovii musiał dobrze napracować się. I to nie na zwycięstwo, ale tylko na remis. Zmęczeni widzewiacy nie zmarnowali szansy utrzymania bliskiego kontaktu z czołówką tabeli, kontrolując przebieg gry na krakowskim boisku. Kontrolowali, ale i dyktowali przez pierwsze pół godziny warunki gry. Cracovia dwukrotnie obejmowała prowadzenie i dwukrotnie łodzianie odrabiali stratę.

W 33 minucie po składnej akcji gospodarze uzyskali prowadzenie. Piłka po strzale Błachny uderzyła w poprzeczkę i powróciła w pole. Nadbiegający Tobolik uprzedził Boleste i wpisał się na listę strzelców. W kilkadziesiąt sekund po tej akcji nastąpiła ,,kontra" piłkarzy Widzewa. Do piłki doskoczył Tłokiński, popisując się silnym strzałem, ро którym piłka przełamała ręce krakowskiego bramkarza i wpadła do siatki.

W drugiej części meczu częściej atakowali piłkarze Cracovii. Czujacy jeszcze w kościach trudy środowego występu na stadionie ŁKS obrońcy widzewscy nie zawsze w porę powstrzymywali ataki krakowian. Rewanżując się Błachnie, strzelec pierwszego gola, Tobolik, rozegrał piłkę z Gackiem. Środkowy Cracovii nie zmarnował szansy, zmuszając do kapitulacji łódzkiego bramkarza. Kilkakrotnie jeszcze gospodarze próbowali zakończyć akcję ofensywne celnymi strzałami. Na trzy minuty przed końcowym gwizdkiem, Surlit popisał się znakomitą bombą, posyłając piłkę do siatki bramki krakowskiej. "Wolny" Surlita był konsekwencją faulu, popełnionego przez obrońców Cracovii.

Tracąc punkt w Krakowie, widzewiacy spadli o jedno oczko w tabeli, ale utrzymali bezpieczny dla nich dystans do rywali i chyba nie zawiedli ani swoich sympatyków, którzy zapewne obejrzeli telewizyjne fragmenty spotkania z Cracovią w programie drugim. Jesienna konfrontacja ligowych jedenastek Łodzi i Krakowa zakończyła się na remis (przed tygodniem wynikiem 1:1 zakończył się też mecz ŁKS z Wisłą). Nie watpimy, że korzystniej dla łódzkich pierwszoligowców wypadną pojedynki wiosenne, które Wisła i Cracovia rozegrają na łódzkich stadionach.

Źródło: Dziennik Łódzki nr 183 z 8 listopada 1982

Trenerzy po meczu

Władysław Żmuda, trener Widzewa Łódź

Bałem się tego meczu i miałem rację. Cracovia pokazała, że na swoim boisku jest bardzo groźną drużyną. W I połowie mieliśmy więcej do­ godnych sytuacji (sam Tłokiński zmarnował trzy), w drugiej od­ słonie po stracie bramki dążyli­śmy uparcie do wyrównania. Słabiej trochę zagrała nasza obrona, ma na sumieniu drugiego gola.
Źródło: Gazeta Krakowska

Henryk Stroniarz, trener Cracovii

Nie ukry­wam, że chcieliśmy ten pojedy­nek wygrać. W drugiej połowie mieliśmy rywala już prawie na łopatkach, było kilka wyśmieni­tych okazji - niestety zabrakło skutecznego strzelca. I to zem­ściło się. Nie mam jednak pre­tensji do swojego zespołu, który rozegrał bardzo dobrą partię, remis z zespołem, który znalazł się w ósemce najlepszych klubo­wych drużyn Europy - to nasz duży sukces. Wiele kontrowersji wywołały dwie decyzje sędziego, w 80min., kiedy to faulowany był Wraga i Romke usiłował wymóc na arbistrze karnego, i w 89 min., kiedy ten za przepychanie się Podsiadły i Gierkiem pokazał... żółtą kartkę Tureckiemu.

Filmowy skrót meczu

http://pl.youtube.com/watch?v=1DBke-sQafE

Mecze sezonu 1982/83

1982-07-07 Cracovia - Ruch Chorzów 2:2   1982-07-26 Stahl Thale - Cracovia 0:3   1982-07-28 Chemie Buna Schkopau - Cracovia 2:3   1982-08-01 Cracovia - Zagłębie Sosnowiec 2:1   1982-08-08 Stal Mielec - Cracovia 2:1   1982-08-11 Kabel Kraków - Cracovia 2:4   1982-08-15 Cracovia - Bałtyk Gdynia 0:0   1982-08-21 Lech Poznań - Cracovia 2:1   1982-08-25 Cracovia - ŁKS Łódź 2:2   1982-09-01 Błękitni Kielce - Cracovia 1:2   1982-09-11 Wisła Kraków - Cracovia 0:0   1982-09-19 Cracovia - Legia Warszawa 1:0   1982-09-22 Cracovia - Wisła Kraków 2:2 k.3:5   1982-09-25 GKS Katowice - Cracovia 2:0   1982-10-02 Cracovia - Szombierki Bytom 0:0   1982-10-16 Górnik Zabrze - Cracovia 0:0   1982-10-24 Cracovia - Śląsk Wrocław 1:0   1982-10-31 Pogoń Szczecin - Cracovia 4:0   1982-11-07 Cracovia - Widzew Łódź 2:2   1982-11-14 Cracovia - Ruch Chorzów 0:1   1982-11-20 Gwardia Warszawa - Cracovia 1:0   1983 Trening Noworoczny   1983-01-16 Wisła Kraków - Cracovia 1:0   1983-01-20 Kuba - Cracovia 2:2   1983-01-22 Újpesti Dózsa Budapeszt - Cracovia 0:1   1983-01-25 Kuba - Cracovia 0:0   1983-02-13 Cracovia - Odra Opole 1:2   1983-02-22 SK Slanczew Briag - Cracovia 3:2   1983-02-26 Zagorec Nowa Zagora - Cracovia 1:0   1983-02-27 Warna - Cracovia 2:5   1983-03-01 Rodina Suworowo - Cracovia 0:2   1983-03-05 Cracovia - Kabel Kraków 6:1   1983-03-12 Zagłębie Sosnowiec - Cracovia 0:0   1983-03-20 Cracovia - Stal Mielec 1:1   1983-03-26 Bałtyk Gdynia - Cracovia 0:0   1983-04-02 Cracovia - Lech Poznań 0:2   1983-04-09 ŁKS Łódź - Cracovia 1:1   1983-04-23 Cracovia - Wisła Kraków 2:1   1983-04-27 Legia Warszawa - Cracovia 0:0   1983-05-07 Cracovia - GKS Katowice 0:0   1983-05-11 Szombierki Bytom - Cracovia 2:0   1983-05-17 Cracovia - Rodina Suworowo 0:0   1983-05-18 Cracovia - Legia Warszawa 1:1   1983-05-28 Cracovia - Górnik Zabrze 0:0   1983-06-01 Śląsk Wrocław - Cracovia 2:2   1983-06-08 Cracovia - Pogoń Szczecin 3:0   1983-06-11 Widzew Łódź - Cracovia 7:0   1983-06-15 Ruch Chorzów - Cracovia 0:0   1983-06-19 Cracovia - Gwardia Warszawa 1:0