1921-06-18 Cracovia - Kispesti Budapeszt 1:0
|
 Kraków, sobota, 18 czerwca 1921, 18:30
(0:0)
|
| ||||||||||
| Skład: Popiel Fryc Gintel Styczeń Cikowski Synowiec Kotapka Kałuża Mielech Kogut Sperling Ustawienie: 2-3-5 |
Sędzia: Obrubański z Krakowa
|
Skład: Varga Turi Saguly Stallmach Blaschnik Buday Boldog Csantos Jeszmàs Eisenhoffer Jenny | ||||||||||||||||||
Bramki
| Mecze następnego dnia: | ||
|
|
Zapowiedź meczu
- Zapowiedź meczu w Tygodniku Sportowym
- Pierwsza zapowiedź meczu w tygodniku Przegląd Sportowy
- Druga zapowiedź meczu w tygodniku Przegląd Sportowy
Przed najbliższymi zawodami
Kispesti A. C. (Budapeszt) – Cracovia
Kraków, sobota 18 i niedziela 19 czerwca, godzina 6:30 popoł., boisko Cracovii. Cracovia, która nie z własnej winy nie zmierzyła się jeszcze w tym sezonie z żadnym przeciwnikiem zagranicznym, nie szczędziła olbrzymich wydatków, by zwolennikom sportu dać możliwość obserwowania prawdziwej walki o zwycięstwo między dwoma silnymi przeciwnikami. Zawody te będą dla pierwszej drużyny Cracovii egzaminem z tego, jak daleko posunęła się ona w formie, a równocześnie wyjaśnią nam, czy sport piłki nożnej rozwija się u nas czy tez cofa w porównaniu z zagranicą. Drużyna Kispesti umiała dotąd zawsze godnie reprezentować na zewnątrz klasę węgierską. Młody ten klub, który powstał w r. 1908, potrafił w ciągu kilku lat przebić się z klasy IV-ej do klasy I ej, w której pozostaje od roku 1914, zajmując w mistrzostwach tej klasy zawsze niepoślednie, bo trzecie (w r. 1915), czwarte (1917), nawet drugie po M.T.K., a przed F.T.C., U.T.E., Törekves i t. d. (w r. 1920), a w roku bieżącym szóste miejsce. W składzie tej drużyny widzimy 3 graczy, którzy tego roku reprezentowali barwy Węgier: Bramkarz Varga i lewy skrzydłowy Jenny grali przeciw Austrji, a lewy łącznik Eisenhoffer przeciw Berlinowi.
Jak dalece spotkania z silnymi drużynami zagranicznemi są nieodzowne dla rozwoju sportu footballowego, widzimy na przykładzie Cracovii, która pod kierunkiem wytrawnego trenera doszła w bieżącym sezonie do tak wspaniałych wyników i wyrobiła sobie odrębny od wszystkich innych drużyn polskich system gry, lecz w skutek braku w Polsce równego przeciwnika zaczyna już okazywać spadek w formie, co się uwydatniło już w ostatnich machach z Wisłą i Czarnymi. Mimoto uważamy Cracovię za najgodniejszego reprezentanta polskiego sportu piłki nożnej i mamy do niej pełne zaufanie, że potrafi skutecznie bronić honoru naszego sportu. (…) Źródło: Przegląd Sportowy [1]
Opis meczu
Tygodnik Sportowy (relacja)
S o b o t a 18/6. Cracovia bez Mielecha. Goście z 3 rezerwowymi graczami. W pierwszym dniu zawodów nie wykazali Węgrzy tej klasy, jakiej się po nich spodziewaliśmy. Cracovia natomiast grała żywo, z ambicją i kombinowała lepiej i częściej. Podporą gości jest Varga, znakomity bramkarz, gracz reprezentatywny (24/4 br. przeciw Austrji). Pomoc złożona z rezerwowych graczy dobra, ale nie nadzwyczajna. Pomoc Cracovii przewyższała ją, szczególnie Synowiec. Lewa strona ataku Kispesti z Eisenhofferem (gracz reprezentatywny w kwietniu przeciw Berlinowi) na lewym łączniku, bardzo niebezpieczna. Styczeń i Gintel spełnili jednak zadowalająco swe zadanie trzymając ją w szachu. Prawa strona ataku gości kiepska, Csontos ciągle na "of'side", Synowiec rozbija wszelkie jej usiłowania. W ataku Cracovii grają właściwie tylko Kałuża i Kotapka. Szczególnie ten ostatni był znakomitym. Kogut peszył się ciągle i psuł tylko robotę swych kolegów. -- Mimo to na ogół miała Cracovia w dniu tym przewagę, tyły jej były w dobrej formie a polityka of'side'owa Fryca unieruchomiała ataki Węgrów. Do pauzy 0:0. -- Po pauzie ataki Cracovii silniejsze, mimo osłabionego prawego skrzydła, zagrażają biało-czerwoni często bramce gości, wreszcie udaje się Kałuży, w momencie nieporozumienia między backami a bramkarzem Kispesti, wylatującemu Vardze, z pod ręki piłkę odebrać i strzelić jedynego w tym dniu goala. Tak Cracovia, jak i Węgrzynowie wyzyskali całego szeregu sytuacji pod bramką. Sędziował p. Obrubański, niezbyt energicznie przeciwdziałając brutalności niektórych graczy obu stron.
Źródło: Tygodnik Sportowy nr 6 z 24 czerwca 1921
Tygodnik Sportowy (uwagi)
(hl.)Zainicjowanie zawodów z drużynami węgierskiemi było bardzo szczęśliwą i pożyteczną myślą. Węgrzy bowiem pod względem rozwoju sportu footb. stoją wysoko, i dorównują, a może nawet przewyższają Austrję, Niemcy i Czechy. Toteż spotkanie Cracovii z pierwszoklasowym Kispesti obudziło zrozumiałe zainteresowanie, ile że chodziło o komparację naszego poziomu ze zagranicznym, wynalezienie ewentualnych jeszcze braków i naukę. Nasze kluby bowiem, grając ciągle pomiędzy sobą, nie mając przed sobą lepszych i silniejszych od siebie drużyn, nie mogą uzewnętrznić tych wszystkich możliwych i zapewne ukrytych walorów i wartości, które w nich drzemią, a które tylko przez przymus walki z klasowo wyższemi drużynami mogą i muszą się ujawnić. -- I rzeczywiście spotkanie sobotnie i niedzielne dało nam sposobność zademonstrowania z jednej strony skutków naszej dotychczasowej pracy i stwierdzenia, co i w jakim stopniu nam brakuje, a z drugiej strony skonstatowania różnicy poziomu naszej najwyższej klasy z jedną z nienajpierwszorzędniejszych zagranicznych. -- Otóż postęp naszych jest niewątpliwy, klasa gry wysoka. Ale w porównaniu do zagranicznej I. klasy, nawet nie mistrzowskiej, jeszcze jej dość wiele brakuje. Bądźmy objektywnymi, nie zaślepionymi, nie niedoceniajmy swoich sił, ale i nie przeceniajmy się. Uczmy się, bo to nie jest nigdy wstydem. Idziemy stale naprzód, ale nie znajdujemy się jeszcze na przodzie. -- Przedewszystkim technika nasza nie jest wykończoną, niema perfekcji. Brak nam elastyczności i harmonji ruchów, brak nam sportowców, posiadających te wszystkie warunki, ale przy pewnej wadze i rozwoju fizycznym. Brak wagi, szczególnie w ataku Cracovii, jest kardynalnem minus w stosunku do zagranicy. -- Rzuty głową nie u wszystkich i nie w pełnej mierze wyrobione i skuteczne. Technika rzutu głową polega nietylko na biciu czołem, ewentualnie bokiem, ale na biciu wszystkiemi stronami głowy, z każdej pozycji, w każdym kierunku, do każdego celu, biciu głową w biegu i z miejsca, w pozycji stojącej i z podskoku wysokiego. Tymi rzutami głową przewyższa nas zagranica. -- kombinacja nasza jest niezłą, albo górna, albo przyziemna. Nie znamy jednak pośredniej kombinacji pół-wysokiej, a krótkiej, tej, którą literatura sportowa niemiecka nazywa "halbhohe Kombination", a która właśnie jest najwyższą formą techniki footballowej. -- Stopping zaczyna się u nas przyjmować, ale nie jest jeszcze wykończonym, częto niepotrzebnym, bo oddaje piłkę przeciwnikowi. Stopping jest zasadą, ale nie regułą. Stopping ma tylko wtedy sens, jeżeli jest celowym, t.j. jeśli piłka pozostaje przy graczu sztopującym w miejscu, lub na małą odległość przygotowana do dalszej gry, lub przez sztopping równoczesny z havoleyem podaną została własnemu partnerowi pod nogi, lub na odpowiednią do zużytkowania pozycję. Często sztopping jest niepotrzebnym a nawet szkodliwym, gdy hamuje tempo i przez chwilowe zatrzymanie gry, daje sposobność "obstawienia" graczy. -- Zgranie się tyłów z atakiem jest u nas na coraz lepszej drodze, ale jeszcze nie na właściwej. U nas rzadko który gracz z ataku i rzadko kiedy, potrafi i woli oddać piłkę wolnemu pomocnikowi, lub pomocnik wolnemu backowi, będzie on jeździł wózkiem kilkakrotnie w sytuacji, gdy jego sąsiedzi obstawienie, a nie poda wcale wstecz, lub też w ostateczności, gdy właśnie już jest zapóźno. Bo u nas podawanie zna się tylko odnośnie do ataku, a nie rozumiem tego, że niejednokrotnie podanie via back - pomoc - atak jest o wiele krótsze, i w każdym razie celowsze, niż rzut naprzód, stający się przeważnie łupem obrońców przeciwnika. Naogół sposób poruszania się i grania zagranicznych drużyn zdradza długoletnią szkołę i trening, rozpoczęte od wieku chłopięcego, u nas zaś zaledwie kilkuletni trening, ale nie szkołę. Naszym graczom znać wybitnie jednostronne ćwiczenie footballu, bez najmniejszej podstawy gimnastycznej i lekko-atletycznej. Dlatego też nasze drużyny nie wytrzymają i nie mogą wytrzymać wysiłku dwudniowego forsownego, -- to znaczy grać będą, ale uledz muszą. -- Stąd prosty wniosek: Nasi gracze posiadają za mało uświadomienia sportowego. Nie chcą oni zrozumieć, że nawet wirtuoz musi ćwiczyć, bo inaczej wyjdzie z wprawy, jest to prawo czysto fizyczne, tu ani talent, ani nawet genjusz nie pomoże, bo to jest prawo organiczne, życiowe. A i samo konkretne i nawet wszechstronne ćwiczenie też nie wystarczy, bo tu nadto odgrywa rolę czynnik potęzny i zasadniczy t.j. dyspozycja organizmu. A tę dyspozycję organizmu niszczą z drugiej strony przy najlepszym i najsystematyczniejszym treningu nałogi i zwyczaje, stojące w rażącej sprzeczności z zasadami prawdziwego i racjonalnego treningu, psujące i niszczące na drugi dzień to, co poprzedni dzień zbudował i stworzył. -- Uświadomiony sportowiec i pełna poczucia obowiązku drużyna muszą wiedzieć, że palenia papierosów wogóle, używanie jakiegokolwiek alkoholu, nieregularne życie nocne i nienależyte wysypianie się, niedostateczna lub nadmierna dyeta, niepowściągliwość i niepohamowanie w życiu płciowem -- są tymi niewidzialnymi i nieuchwytnymi imponderabiljami, które wpływają nieodwołalnie na zdolność wórzczą organizmu, na jego czasową i trwałą dyspozycję i formę. -- Niech sceptycy i niedowarzeni niedowiarkowie informują się, jak przygotowuje się seki młodzieńców w Szwecji, Danji, Finlandji, Anglii i Ameryce do zawodów, jak wychowuje się w szkołach na zachodzie obowiązkowo młodzież szkolną do zaranie w twardych zasadach zdrowia i ćwiczenia cielesnego, -- a zrozumieją tajemnicę wyższości sportu zagranicznego nad naszym.
Nie na raz Kraków zbudowano. Uczmy się i pracujmy. Bez zasadniczych podstaw, bez szkoły systematycznej i uświadamiającej, celu tego nie osiągniemy. -- Tę szkołę na razie zastępuje prasa sportowa.Źródło: Tygodnik Sportowy nr 6 z 24 czerwca 1921
Przegląd Sportowy
Gry, prowadzonej obustronnie w tak szybkim tempie i tak kombinacyjnie, nie widzieliśmy w Krakowie już dawno. Nie brutalna siła fizyczna, lecz inteligencja, wyszkolenie techniczne i idealne, wzajemne zgranie się walczyły przeciw sobie. Na boisku nie widać było solistów, grających dla poklasku lub lecących na goale; wszyscy gracze podporządkowali swoje "ja" wspólnemu celowi, pracując sprawnie i dokładnie jak mechanizm zegaru. To też zawody dostarczyły szeregu wspaniałych momentów, przykuwając uwagę widzów od początku do końca.
Grę rozpoczęli Węgrzy. Cracovia z miejsca atakuje, lecz strzały Kałuży, Koguta i "głowę" Kotapki chwyta w lot uważny i zwinny bramkarz Varga.
Gra przenosi się ustawicznie z jednej strony boiska na drugą, częściej jednak atakuje Cracovia, tak że do pauzy oddają goście w bramę Cracovii zaledwie trzy strzały, wstrzymane pewnie przez Popiela. Cracovia gra przytem systemem jednego obrońcy (one back system), wskutek czego napastnicy Kispesti znajdują się co chwilę w pozycji off-side, co ich wstrzymuje i denerwuje.
W 6 min. po przerwie zdobywa Kałuża pierwszą bramkę, entuzjastycznie przyjętą przez widzów. Węgrzy nie deprymują się utratą bramki, lecz z zaciętością przeprowadzają ataki, przy rozbijaniu których Fryc kilkakrotnie fouluje w pobliżu swej bramki. Rzuty wolne, wykonane przez Węgrów z granicy pola karnego, stwarzają dla Cracovii niezmiernie ciężkie i niebezpieczne położenie. Szczęściem Węgrzy przestrzelają, jeden zaś silny przyziemny strzał odbija Popiel nogą na samej linii bramkowej. Wyszedłszy szczęśliwie z krytycznego położenia, atakuje Cracovia prawie ustawicznie do końca gry, nie mogąc jednak zdobyć już drugiego punktu. Przewagę jej uwidacznia stosunek rzutów narożnych 7:2.
O grze Kispesti wyrazić się trzeba z największem uznaniem. Technika, dokładność passingu, orjentacja przed bramką przeciwnika, brak wszelkiego egoizmu u poszczególnych graczy - zdumiewające. Wszyscy gracze równie dobrzy. Pomiędzy reprezentacyjnymi graczami lewego skrzydła a skrzydłem prawem nie dopatrzyliśmy się żadnej różnicy. Razi jedynie u gości częste dopomaganie sobie w grze rękami i głośne nawoływanie się, co zresztą cechuje wszystkie drużyny węgierskie.
Bramkarz doskonały, mając jednak wszystkie strzały wprost w ręce, nie miał sposobności wykazania w całej pełni swej wysokiej klasy.
Również i Cracovia miała wczoraj swój piękny dzień. Wyszczególnić któregoś z graczy byłoby niemożliwem, wszyscy byli doskonali, wszyscy na swych miejscach, wszyscy w przedziwnem współdziałaniu ze sobą.
Napady obu drużyn uważamy mniej więcej za równorzędne; o ile natomiast Kispesti posiada lepszą obronę, zbierającą piłki z każdego położenia i grającą wspaniale głowami, o tyle Cracovia posiada lepszą pomoc, zarówno we wybijaniu piłki przeciwnikowi, jakoteż we współdziałaniu ze swoim napadem.
Jeżeli uprzytomnimy sobie, że Kispesti uzyskał przed trzema tygodniami, w grze o mistrzostwo ze słynnym Ferenczvàrosi T. C., wynik 1:1, ten zaś ostatni wygrał z Rapidem we Wiedniu (!) w stosunku 3:1, wtedy dopiero poznamy prawdziwą wartość i siłę Cracovii, która się nigdy nie da należycie ocenić na podstawie wyników, osiągniętych w zawodach z krajowemi drużynami.
Sędziował p. Obrubański.Źródło: Przegląd Sportowy nr 6 z 25 czerwca 1921 [2]
Dwutygodnik Sportowy
Zbigniew Orwicz
Źródło: Dwutygodnik Sportowy nr 6 z 2 lipca 1921
1921-03-13 Cracovia - Wawel Kraków 4:0 
1921-03-20 Cracovia - Bielsko 8:1 
1921-04-03 Cracovia - Sturm Bielsko 6:0 
1921-04-04 Cracovia - Naprzód Lipiny 10:0 
1921-04-10 Wisła Kraków - Cracovia 0:3 
1921-04-17 Cracovia - Makkabi Kraków 6:2 
1921-04-24 Jutrzenka Kraków - Cracovia 1:10 
1921-05-01 Cracovia - Polonia Warszawa 7:1 1921-05-05 Cracovia - Jutrzenka Kraków 6:0 
1921-05-22 Cracovia - Czarni Lwów 6:1 1921-05-26 Makkabi Kraków - Cracovia 0:5 1921-05-29 Polonia Warszawa - Cracovia 0:6 1921-06-05 Cracovia - Wisła Kraków 5:0 1921-06-11 Cracovia - Jutrzenka Kraków 4:0 1921-06-12 Czarni Lwów - Cracovia 0:2 
1921-06-18 Cracovia - Kispesti Budapeszt 1:0 1921-06-19 Cracovia - Kispesti Budapeszt 2:4 1921-06-25 Cracovia - Makkabi Kraków 5:0 
1921-06-26 Cracovia - Warta Poznań 6:2 
1921-07-03 Cracovia - Újpesti Budapeszt 2:1 
1921-08-07 Cracovia - Wacker Wiedeń 0:1 
1921-08-14 Cracovia - Terézvárosi Budapeszt 1:1 
1921-08-21 Cracovia - Pogoń Lwów 2:0 
1921-08-28 Cracovia - ŁKS Łódź 7:1 1921-09-04 Cracovia - Polonia Warszawa 3:0 
1921-09-05 Cracovia - AZS Kraków 4:0 1921-09-08 Cracovia - Jutrzenka Kraków 4:0 1921-09-10 Cracovia - Makkabi Kraków 11:0 
1921-09-11 Cracovia - BBSV Bielsko 2:1 1921-09-18 Warta Poznań - Cracovia 2:2 1921-09-25 Polonia Warszawa - Cracovia 1:2 
1921-10-01 Ferencváros Budapeszt - Cracovia 1:0 
1921-10-02 MTK Budapeszt - Cracovia 0:0 1921-10-09 Wisła Kraków - Cracovia 1:1 
1921-10-13 Cracovia - Slovan Ostrawa 4:0 1921-10-16 ŁKS Łódź - Cracovia 0:4 1921-10-23 Cracovia - Warta Poznań 6:1 1921-10-30 Pogoń Lwów - Cracovia 2:5 1921-11-06 Makkabi Kraków - Cracovia 2:3 
1921-11-20 Cracovia - kluby Klasy B 2:1