1991-09-07 Stal Rzeszów - Cracovia 5:0
|
 Rzeszów, sobota, 7 września 1991, 16:00
(3:0)
|
| ||||||||||
| Skład: Siwiec Krzemiński Federkiewicz Złamaniec Musiał Żebrakowski (63' Zieliński) Szot Bąk Znojek Kogut Kloc (56' J. Szeliga) Ustawienie: 4-4-2 |
Sędzia: Kazimierz Orłowski oraz Kuczyński i Małyszek z Lublina
|
Skład: Holocher Ziętara Leśnowolski (46' Ostapczuk) K. Duda A. Kubik Węgiel Hajduk Wrześniak Depa Hermaniuk Marcinkowski (46' J. Czarnik) Ustawienie: 4-4-2 | ||||||||||||||||||
Bramki
Żółte kartki
Zapowiedź meczu
Opis meczu
Tempo
b.d.
CRACOVIA: Holocher — Ziętara, Leśnowolski (od 46 min. Ostapczuk), Duda, Kubik — Hajduk, Węgiel, Wrześniak, Depa — Hermaniuk, Marcinkowski (od 46 min. "Czarnik).
Krakowianie, którzy wystąpili w osłabionym składzie bez Chorego Owcy i kontuzjowanego Rząsy, byli tylko tłem w tym spotkaniu. Przewaga gospodarzy była ogromna, goście nie byli w stanie nawiązać ani przez moment wyrównanej walki. Bardzo słabo grała obrona Cracovii, a zmiany dokonane po przerwie i przesunięcie Kubika na pozycje stopera niewiele pomogły. Wynik spotkania odzwierciedla sytuację na boisku i różnicę poziomu gry obydwu drużyn. To nie porażka, to klęska Cracovii.
Dziennik Polski
Bramki: Bąk (20’ karny), Znojek (23), Szot (39), Kloc (56), Federkiewicz (60). Sędziował K. Orłowski (Lublin). Żółte kartki: Krzemiński, Ziętara. Widzów ok. 4 tys.
CRACOVIA: Holocher — Ziętara, Leśniewski (46’ Ostapczuk), Duda, Kubik — Węgiel, Hajduk, Wrześniak, Depa — Marcinkowski (46’ Czarnik), Hermaniuk.
Outsider tabeli doznał prawdziwej klęski. Pierwsze 20 min. nie zapowiadało takiego pogromu gości. Potem jednak popełnili oni wiele błędów i w ciągu 40 min. stracili aż 5 goli. A mogło być jeszcze gorzej: pod koniec meczu po rzucie wolnym od kolejnego gola „uratowała” poprzeczka.
Siłą uderzeniowa krakowian wobec absencji Owcy (choroba) i Rząsy (kontuzja) była znikoma. Trener Janusz Sputo po meczu pojechał za naszą wschodnią granicę by tam szukać wzmocnienia drużyny. Czy wróci z jakimś wartościowym graczem?
b.d.
b.d.
STAŁ: Siwiec — Krzemiński, Federkiewicz, Zlamaniec, Musial, Żebrakowski (73 J. Szeliga), Szot, Bąk, Znojek — Kogut, Kloc (56 Zieliński).
CRACOVIA: Holocher — Ziętara, Hajduk, Kubik, Łeśnowolski (46 Czarnik), Depa, Węgiel, Duda, Hermantuk — Wrześniak, Marcinkowski (46 Ostapczuk).
Żółta kartka: Ziętara (Cracovia).
RZESZÓW, 7.9 (łnf. wł.). Krakowskie drużyny nie mają szczęścia do stalowców. W ub. wtorek w 1/1B finału Pucharu Polski rzeszowianie wyeliminowali I-Iigową Wisłę, a w sobotę w II lidze wysoko pokonali Cracovię. Początkowo nic nie wskazywało na pogrom gości. Miejscowi bowiem grali wolno i niezbyt dokładnie. Dość powiedzieć, że pierwszą groźną sytuację stworzyli piłkarze Cracovii, gdy w 9 min. Marek Węgiel zmusił do największego wysiłku bramkarza Stali, Bogusława Siwca.
Zdecydowana przewaga gospodarzy zaczęła się od strzelenia pierwszej bramki. Wówczas to Robert Bąk pewnie wykorzystał „jedenastkę”, podyktowaną za faul na Grzegorzu Żebrakowskim i od tego momentu jego drużyna panowała na boisku. Stalowcy wypracowali sobie sporo sytuacji strzeleckich i przy większej precyzji mogli zwyciężyć jeszcze wyżej. W 25 min. Zbigniew Znojek w dobrej sytuacji strzelił bowiem prosto w bramkarza, a w 78 min. Bąk trafił w spojenie słupka z poprzeczką. Niewiele później Ryszard Federkiewicz również strzelił w poprzeczkę.Źródło: b.d. 9 września 1991
b.d.
2—0 — Znojek, 23 min.
3—o — Szot, 39 min.
4—0 — Kloc, 56 min.
5—0 — Federkiewicz, 69 min . Sędziował Kazimierz Orłowski (Lublin). Widzów 1500.
STAL: Siwiec — Krzemiński, Federkiewicz, Musiał, Złama-niec — Żebrakowski (73. 3. Szeliga), Szot, Kogut — Bąk, Znojek, Kloc (56. Zieliński). Trener Stanisław SKIBA.
CRACOVIA: Holocher — Ziętara, Hajduk, Leśnowolski (46. Czarnik), Kubik — Depa, Węgiel, Duda — Hermaniuk, Wcześniak, Marcinkowski (46. Ostapczuk). Trener Janusz SPUTO.
Żółta kartka: Ziętara
Pucharowe zwycięstwo nad Wisłą uskrzydliło rzeszowian do tego stopnia, że w ligowym spotkaniu z innym przedstawicielem krakowskiego grodu zagrali niezwykle skutecznie i w pełni wykorzystali niedyspozycję przeciwnika. Cracovia przez ponad godzinę nie potrafiła znaleźć sposobu na szybkie i nieszablonowe ataki stalowców kończone celnymi strzałami. Pięć z nich znalazło drogę do siatki, a dwa trafiły w poprzeczkę.
Goście dopiero w końcówce odzyskali równowagę i zaprezentowali grę, którą częściowo się zrehabilitowali. Szkoda tylko, że nie uwieńczyli swej przewagi uzyskaniem chociażby honorowego gola.Źródło: b.d. 9 września 1991
