1922-07-30 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 0:7
Najwyższe w historii zwycięstwo Cracovii na wyjeździe w rozgrywkach mistrzowskich najwyższego szczebla.
|
 stare boisko AKS w Królewskiej Hucie, niedziela, 30 lipca 1922
(0:4)
|
| ||||||||||
| Skład: Kremer Szyszkowski K. Kusz Spałek F. Koenig Gerlich Prukop M. Koenig Russ Sobota Imioła Ustawienie: 2-3-5 |
Sędzia: Edmund Szyc z Poznania
|
Skład: Popiel Gintel Fryc Strycharz Cikowski Synowiec Mielech Styczeń Chruściński Kogut Sperling Ustawienie: 2-3-5 | ||||||||||||||||||
Bramki
| Mecz poprzedniego dnia: | ||
Mecz poprzedniego dnia
Zapowiedź meczu
Opis meczu
Wiadomości Sportowe
Po pauzie jednakowoż Ruch, gra z kolosalną ambicją i chociaż o przewadze jego mówić nawet nie można, to jednak gra toczy się na połowie Cracovii lub na środku boiska, zaś bramki, (18 22 34 min.) uzyskują białoczerwoni z wypadów i centr skrzydeł, z których głównie Sperling odpowiadał swemu zadaniu. Mielech na skrzydle jeszcze niepewny i mało zgrany.
Sędzia p. Szyc, sędziował bezstronnie i energicznie, lecz nieuznając zupełnie spalonych.B.
Źródło: Wiadomości Sportowe nr 21 z 31 lipca 1922
Przegląd Sportowy
Pierwsze rozgrywki o mistrzostwo Polski.
(...) [pominięto fragment artykułu dotyczący meczu poprzedniego dnia - przyp. WikiPasy]
Rewanż rozegrano nazajutrz w Królewskiej Hucie na boisku Ver. f. Rasenspiele. Cracovia z trzema nowymi graczami na prawej stronie - Gintel zamiast Zasady, Strycharz na prawe) pomocy, Mielech w miejsce Alfusa. W pierwszej połowie Cracovia stale atakuje i zdobywa cztery bramki przez Stycznia (głową) z centry Synowca po rzucie z rogu, Koguta (2) i Szperlinga, przyczem przy drugiej i trzeciej bramce piłka, otarłszy się o jednego z obrońców, zmieniła kierunek. Po przerwie gra nie była normalną. Sędzia p. Szyc dopuścił do gry brutalnej, nie karcąc foulów, wskutek czego wielu graczy nie myślałe o grze lecz o porachunkach osobistych. Trzy dalsze bramki padły w 62, 67 i 79 min. (Mielech, Chruściński, Styczeń). Jednej bramki, strzelonej przez Koguta tak silnie, że piłka momentalnie wyleciała z siatki w pole, sędzia mimo protestów nie uznał. Popiel przez cały czas miał bardzo mało do roboty, raz tylko przez wspaniałą robinsonadę obronił nieuchronną bramkę i pokazał, co umie. Rogów 9:1 dla Cracovii.
Publiczności w obu dniach znikomo mało (najwyżej 800 osób). Niemcy na mecze polskich drużyn nie chodzą, polscy zaś robotnicy wolą spędzać niedziele na piciu i tańcach, Polskie kluby zatem, nie mając swoich boisk, które muszą wypożyczać od klubów niemieckich, i walcząc wciąż z deficytem, pracują w tak ciężkich warunkach, jakich się w innych dzielnicach Polski nie spotyka.
Na zakończenie przyjacielska rada dla braci sportowców z Górnego Śląska. Jeśli chcą, aby goście od nich odjeżdżali zupełnie zadowoleni z przyjęcia, to powinni: 1) wystarać się o lepszy nocleg niż na siennikach żołnierskich w szkole, zajętej przez wojsko (Cracovia zdołała zdobyć pokoje hotelowe w Król. Hucie), 2) zaprowadzić ich na boisko, by nie byli zmuszeni prawie godzinę błądzić po mieście w poszukiwaniu boiska (drugiego dnia w Król. Hucie) 3) rozegrać mecz w takim czasie, by goście mogli odjechać ostatnim wieczornym pociągiem, odchodzącym w stronę Krakowa o godz. 8:03 z Katowic; na szczęście drużyna przybyła na dworzec 2 minuty przed odjazdem pociągu.Źródło: Przegląd Sportowy nr 31 z 4 sierpnia 1922 [1]
