1922-02-19 Pogoń Katowice - Cracovia 2:8
mecz z okazji jubileuszu dwulecia (!) Pogoni
|
 Katowice, boisko Preussen, niedziela, 19 lutego 1922, 14:30
(1:2)
|
| ||||||||||
| Skład: Czok Delischer Krawuczke Kulawik Bartczak Puzik Szubert Fronczak Sauer Szulig Nogaj Ustawienie: 2-3-5 |
Sędzia: Żychoń z Huty Bismarcka
|
Skład: Palik Gintel Fryc Styczeń Cikowski Synowiec Zimowski Kotapka Chruściński Kogut Sperling Ustawienie: 2-3-5 | ||||||||||||||||||
Bramki
Skład zespołu Cracovii
Skład zespołu z kronik klubowych Cracovii.
Zapowiedź meczu
Opis meczu
Tygodnik Sportowy
Skład drużyn: Cracovia: Palik, Gintel, Fryc, Styczeń, Cikowski, Synowiec, Zimowski, Kotapka, Chruściński, Kogut, Szperling.
Pogoń : Tschok, Dolischer, Krawntschke, Kulawik, Bamak, Pudrik, Szubert, Fronczak, Sauer, Nogaj, Szulig.
Przed rozpoczęciem matchu wyraził prezes K. S. Preussen kapitanowi Cracovii swoją radość z powodu zaszczycania klubu jego, goszczeniem K. S. Cracovii na ich boisku.
Następnie p. dyr. Szaflik po gorącej przemowie, wręczył Cracovii wieniec, o szarfach klubowych (biało-niebieskich) z napisem: „Mistrzowi Polski — Cracovii — "Pogoń" Katowice”.
Przebieg gry: Grę rozpoczyna Cracovia, podprowadzając piłkę pod bramkę Pogoni. Atak ten kończy się w 6 min. kornerem przez Cracovię niewyzyskanym. Następuje szereg ataków ładnie przeprowadzonych, jednakże przez sędziego w dziwny sposób paraliżowanych. Dopiero w 16 min, po pięknie przeprowadzonej kombinacji Kogut — Szperling, ostatni strzela, uzyskując temsamem pierwszą bramkę. Następnie z podania Zimowskiego uzyskuje Kotapka drugą bramkę, poczem w 4 minuty później, zdobywają gospodarze bramkę przez prawego łącznika. Po pauzie dopiero w 10 min z podania Szperlinga strzela Kogut trzecią bramkę, po której w 4 min. Pogoń zdobywa drugą i ostatnią bramkę. Od tej chwili sytuacja zmienia się zupełnie. Cracovia przeprowadza coraz ładniejsze ataki, które w krótkich odstępach czasu przysparzają jej 5 dalszych bramek, z których najpiękniejszą była Cikowskiego. Podczas zdobycia ostatniej bramki przez Kotapkę, zderzył się bramkarz Pogoni z wymienionym, co spowodowało chwilowe przerwanie gry z powodu omdlenia bramkarza. Gra do ostatniej chwili bardzo zajmująca. Sędzia p. Rzychal, powolny, niezdecydowany, nie znający reguł gry odnośnie do spalonych.
Publiczności zebrało się stosunkowo mało, a to z powodu zawodów Diany z K S. Preussen z Bytomia, o mistrz. Okręgu Górnośląskiego.
Najlepszymi graczami na boisku z Pogoni byli bramkarz Tschok i Nogaj. Z Cracovii wyróżniła się cała pomoc, a w szczególności Cikowski, z napadu Kotapka i Szperling.Źródło: Tygodnik Sportowy nr 42 z 24 marca 1922
Przegląd Sportowy
Po przywitaniu przez prezesa klubu Preussen i po uroczystem wręczeniu biało czerwonym wieńca przez prezesa pogoni p. Szaflika zaczęły się od razu w żywem tempie zawody. Cracovia po paru minutach otwartej gry zaczęła przypuszczać ataki, z których jeden, po kilku podaniach Kogut – Szperling kończy się w 15-tej minucie pierwszym skutecznym strzałem. Dalsza gra toczy się prawą stroną. Styczeń popisuje się w rozbijaniu ataków i w karmieniu piłkami Kotapki i Zimowskiego. Pogoń broni się długo i energicznie, nie może jednak powstrzymać utraty drugiej bramki, zrobionej przez Kotapkę w 34-tej minucie. W 4 minuty później Fronczak zakończył kombinację do tyłu Fryc – Gintel strzeleniem z paru metrów pierwszej bramki dla Pogoni. Przy stanie 2:1 zmieniono strony. Cracovia zmienia taktykę i zatrudnia więcej swą lewą stronę. Podanie Szperlinga kończy Kogut 3-cią bramką w 55 min. Wkrótce potem Styczeń zapędza się zanadto naprzód, Nogaj podciąga, centrę jego źle paruje Synowiec i piłka, strzelona z daleka i efektownie przez Fronczaka, utkwiła w prawym rogu siatki 3:2! Białoczerwoni poznawszy, że to nie przelewki, starają się całą siłą powiększyć rezultat. Serję dalszych bramek zaczyna Cikowski w 67 min. (najładniejsza bramka), a w 3 minuty później nowicjusz Zimowski zmienia ładnym strzałem stosunek bramek na 5:2. Białoniebiescy jeszcze przez kwadrans czynią rozpaczliwe wysiłki, lecz wreszcie ulegają zmęczeniu i staja się bezbronni. W 83, 84 i 85 min. Spadają ostatnie trzy bramki (Kotapka dwie i Kogut). Przez ostatnią bramkę Kotapka wykopał leżącemu bramkarzowi piłkę z rąk, przy czem bramkarz nie wyszedł bez szwanku. Bezstronnym, acz nieco słabym sędzią był p. Żychoń z huty Bismarka.
Publiczności zebrała się znikoma ilość, gdyż parę tysięcy widzów śledziło na boisku Diany przebieg decydującej walki o mistrzostwo Górnego Śląska między Preussen, mistrzem obwodu katowickiego, a Ratiborem 1903, mistrzem obwodu raciborskiego (wynik także 8:2 dla Preussen – Niemieckie drużyny w polskiej części G. Śląska w dalszym ciągu biorą udział w mistrzostwach Niemiec). A szkoda, gdyż gra należała do tych, które się najlepiej przyczyniają do propagandy sportu piłki nożnej. Cracovia, mimo zupełnego braku treningu, wykazała dobra formę zarówno co do samej gry, jak i co do zwykłej swej gadatliwości. Tempo wytrzymała większość graczy doskonale, a kombinację i lepszą taktykę znurzyła w końcu przeciwnika. Najlepszą częścią była linja pomocy, u której nie znać było przerwy zimowej. W ataku najlepszym był Sperling, obok niego Kotapka. Debiut Zimowskiego wypadł bardzo pomyślnie. Obrona popełniła kilka taktycznych błędów. Palik w bramce bez zarzutu. W Pogoni wyróżniał się Bartczak (błędem jego jest ciągłe wózkowanie), lewy pomocnik, prawy obrońca, w ataku Sauer i niebezpieczny strzelec Fronczak. Doskonałym był bramkarz.
Wieczorem urządziła Pogoń z okazji swego dwuletniego istnienia wielki bal, na którym Krakowianie bawili się do północy. Przyjęcie ze strony Górnoślązaków bardzo serdeczne. Gdy już padną sztuczne zapory graniczne, wówczas ruch sportowy między Górnym Śląskiem a Krakowem zacznie się w całej pełni. Miejmy nadzieję, że to nastąpi w najbliższej przyszłości.
