1929-08-15 Cracovia - Warszawianka Warszawa 2:0

Trener: Viktor Hierländer

Liga , 13 kolejka Kraków, Stadion Cracovii, czwartek, 15 sierpnia 1929, 17:00 Cracovia - Warszawianka Warszawa 2 : 0 (1:0)

Trener: Jozef Ferenczi

Skład: A. Malczyk Lasota T. Zastawniak Ptak Mysiak Seichter Kubiński Rusin Kałuża Kossok Sperling Ustawienie: 2-3-5

Sędzia: Marian Adamski z Poznania Widzów: 5 000 Bramki Kossok (22') Kossok (87') 1:0 2:0

Skład: Domański Zarzecki Wróblewski Tłuczkiewicz Zwierzewski E. Hahn Hasselbusch S. Jung Szenajch Piliszek Bibrych Ustawienie: 2-3-5

	Mecze tego dnia:
	1929-08-15 Cracovia - Warszawianka Warszawa 2:0 1929-08-15 Wawel Kraków - Cracovia II 6:0

Kary: Rusin usunięty z boiska w 86 minucie

Zapowiedź meczu

• Pierwsza zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny
• Zapowiedź meczu w dzienniku żydowskim Nowy Dziennik
• Druga zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny
• Trzecia zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny

Opis meczu

Kozok (C) mija Zarzeckiego i zdobywa pierwszą bramkę

Przegląd Sportowy

Cracovia: Malczyk, Lasota, Zastawniak, Ptak, Mysiak, Seichter. Kubiński, Rusinek, Kałuża, Kozok, Sperling.

Warszawianka: Domański, Zarzecki, Wróblewski, Stuszkiewicz, Zwierz, Hahn, Hasselbusch, Jung, Szenajch, Piliszek, Bibrych.

Ładny do przerwy ten mecz został potem zepsuty przez sędziego, który nie umiał ostrej gry opanować w porę. Usunięcie (słuszne zresztą) pod koniec meczu Wróblewskiego i Rusinka było reakcją spóźnioną.

Bramki dla Cracovii zdobył Kozok: pierwszą w 22 minucie z podania Kałuży, po przedriblowaniu trzech przeciwników, - drugą w 87 minucie, dobijając daleki strzał Kałuży, który odbił się od słupka.

Najlepiej grała u zwycięzców obrona i Malczyk, zaś Warszawianka miała ostoję w Domańskim, Zwierzu i Hasslebuschu. Sędzia p. Adamski z Poznania – słaby. Sperling został kontuzjowany po przerwie i statystował tylko.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 50 (452) z 17 sierpnia 1929 [1]

Ilustrowany Kuryer Codzienny

Relacja z meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny cz.1

Relacja z meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny cz.2

Po dłuższej przerwie zobaczyliśmy znowu białoczerwonych w rozgrywkach ligowych. Oczywistem jest, iż taka przerwa musi się odbić niekorzystnie na formie drużyny. Jednak mimo to widziało się doić pięknych momentów, świadczących dalej o pięknej, stylowej grze, mającej tak wielu zwolenników drużyny krakowskiej.

Na pierwszym planie trzeba tu postawić do¬skonale podania w linji napadu, a zwłaszcza niebezpieczne przeboje Kozoka, który obok Kubińskiego jest najgroźniejszym graczem biało-czerwonych. Ich pociągnięcia nieoczekiwane stwarzały stale „niemiłą" sytuację pod bram-ką Warszawianki, którą wyjaśniał dopiero w ostatniej chwili najlepszy bezsprzecznie bramkarz w Polsce, Domański. Jego rutyna i technika chwytania piłki zapewnia mu bezwzględnie pierwszeństwo w gronie swoich kolegów-bramkarzy. Linja pomocy natomiast należała do słabszych, obok ostrego Ptaka, mało rutynowanego Seichtera, zobaczyliśmy po dłuższej przerwie Mysiaka, który dla braku odpowiedniej przez to zaprawy, nie zdążył wrócić jeszcze do dawnej formy.
Najlepsze bezsprzecznie było trio obronne, zwłaszcza Lasota w obronie i Malczyk w । bramce, któremu zawdzięczają białoczerwoni do pewnego stopnia ten rezultat; przy stanie bowiem 1:0 na ich korzyść znakomita obrona bramki robinsonadą przez Malczyka spowodowała utrzymanie rezultatu, który wobec otwartej gry stał ustawicznie pod znakiem zapytania.
Warszawianka pozostawiła wrażenie innej, jak dotychczas drużyny, jej dawna siła przebojowa i poryw młodzieńczy znikł i ustąpił miejsca pracy kombinacyjnej, oczywiście, iż tak zmiana systemu nie może przejść bez pewnego osłabienia, co jest obecnie wybitnie widoczne na zespole stołecznym. Jej ostoją jest, jak dawniej, wspomniany na wstępie Domański, środkowy pomocnik Zwierz, oraz Szejnach w napadzie. Reszta nadrabia swe braki ambicją i pracowitością, co nie zawsze wystarcza. Niemile zaś razi stosowanie przez poszczególne jednostki ostrej gry.
Osobne wreszcie „sprawozdanie" należy się sędziemu, p. Adamskiemu z Poznania. Już z okazji przyjazdu p. Baranowskiego do Krakowa na mecz Garbarnia—Legia podkreśliliśmy, iż sędzia zepsuć może zawody, o ile nie umie stosować przepisów i utrzymać swojej powagi wobec graczy na boisku. Tak było wczoraj z p. Adamskim, który dal szereg dowodów, iż nie nadaje się zupełnie na sędziego nie tylko zawodów ligowych, ale nawet słabszych drużyn. Dopuścił on zarazem do ostrej gry i pożałowania godnych wypadków, które propagandzie piłki nożnej tylko szkodę przynieść mogą.
Drużyna Cracovii wystąpiła z czarnemi opaskami na lewem ramieniu, ku uczczeniu pamięci zmarłego w ub. tygodniu zasłużonego członka zarządu klubu ś p. Kwaszyca. W czasie zawodów zarządzono przerwę i minutę milczenia, celem uczczenia pamięci zmarłego. Tem bardziej niemiłem było, iż w tym właśnie dniu zaszedł niezwykle przykry incydent z graczem Cracovii, Rusinkiem, który został zań usunięty z boiska przez sędziego. Również i Warszawianka traci stopniowo dwu graczy, usuniętych z boiska za ostrą grę.

Obie bramki zdobył dla Cracovii Kozok, z tego pierwsza była dziełem jego przeboju, zaś druga była poprawieniem silnego strzału Kałuży, który się odbił od słupka.

Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 223 z 17 sierpnia 1929

Nowy Dziennik

Relacja z meczu w dzienniku żydowskim Nowy Dziennik

Już dawno nie oglądano w Krakowie tak beznadziejnych i nudnych zawodów ligowych. Wprawdzie Cracovia zwycięstwem swem uczyniła wyłom w serji jej dotychczasowych remisów z Warszawianką, gra jednak nie mogła wzbudzać zachwytu widzów. Atak, najlepsza swego czasu linja Cracovii cierpi od dłuższego czasu na brak zgrania i wzajemnego zrozumienia. Naodwrót gra pomocy i tria obranego stoi na wysokim poziomie (z wyjątkiem rez. Seichtera, grającego więcej defensywnie i słabo się orientującego) i jest wyraźnym kontrastem ataku, przewyższając go o całą klasę.
Gra sama stała na dość niskim poziomie i była typową walką o punkty. W dodatku sędzia zupełnie nieudolny, wypuścił po pauzie zupełnie cugle z rąk, dopuszczając wskutek tego do ostrej gry, która skończyła się usunięciem Rusinka i lewego pomocnika gości z boiska. Do pauzy prowadzi Cracovia 1:0 z solowej akcji Kozoka. Na kilka minut przed końcem ostry strzał Kałuży odbity przez Domańskiego, dobija Kozok. Sędzia p. Adamski z Poznania miał b. słaby dzień i swem nieudolnem sędziowaniem popsuł zupełnie zawody. Widzów około 2000.

Źródło: Nowy Dziennik nr 220 z 17 sierpnia 1929

Stadjon

Relacja z meczu w tygodniku Stadjon cz.1

Relacja z meczu w tygodniku Stadjon cz.2

Relacja z meczu w tygodniku Stadjon cz.3

W Krakowie Cracovia zwyciężyła Warszawiankę 2:0 (1:0), przyczem publiczność krakowska dawno już nie oglądała meczu, któryby pozostawił po sobie tak niemiłe wrażenie, jak czwartkowe „zapały" Cracovii, Fanatyczni zwolennicy gospodarzy przypuszczam zadowoleni są z wyniku i uzyskanych punktów lecz nic zdają sobie sprawy, iż swoim zachowaniem wobec sędziego i przeciwnika, doprowadzają do zezwierzęcenia graczy i poniżenia własnego klubu w oczach całego społeczeństwa. Jaskrawym przykładem zezwierzęconego "gentlemana” był prawy łącznik Cracovii, Rusinek, który za ordynarne faule otrzymywał brawa, lecz zato skończył swoje bohaterskie czyny uderzeniem w twarz jednego z gości. Trudno doprawdy zrozumieć, czem się powodował p. Kapitan związkowy, dając koszulkę z Białym Orłem osobnikowi, mogącemu skompromitować cały sport polski, w oczach zagranicy. Czwartkowa gra była bardzo mizerna z obu stron, każde ładniejsze pociągnięcie kończyło się gwizdkiem sędziego, który często świstał niepotrzebnie, albo wręcz przeciwnie, krzywdząc obydwie drużyny, i doprowadzając do coraz ostrzejszej gry.
Pierwsze minuty należą do Warszawianki, która przeprowadza parę ładnych ataków, tracąc jednak głowę pod bramką miejscowych. Następnie zyskuje Cracovia lekką przewagę i utrzymuje ją prawie przez cały czas. Grę cechowała bezplanowość, ostrość, przechodząca dość często w brutalność i ciągłe kopanie po autach. Z graczy można wy¬różnić jedynie bramkarzy, reszta mniej lub więcej do siebie dopasowana. Bramki dla Cracovii uzyskał obydwie Kozok. Sędzia wydalił z boiska Rusinka z Cracovii oraz Wróblewskiego II i Hahna z Warszawianki. Sędziował ku niezadowoleniu obu stron P- Adamski z Poznania.

Źródło: Stadjon nr 34 z 22 sierpnia 1929

Mecze sezonu 1929

1929-03-10 Legia Kraków - Cracovia 0:2   1929-03-17 Cracovia - Garbarnia Kraków 0:4   1929-03-24 Cracovia - BBSV Bielsko 7:1   1929-04-01 Cracovia - Austria Wiedeń 2:6   1929-04-07 Czarni Lwów - Cracovia 2:2   1929-04-14 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 0:3   1929-04-21 1.FC Katowice - Cracovia 1:0   1929-04-28 Polonia Warszawa - Cracovia 1:1   1929-05-05 Legia Warszawa - Cracovia 2:0   1929-05-09 Cracovia - Korona Kraków 7:0   1929-05-12 Cracovia - Wisła Kraków 1:1   1929-05-19 Cracovia - Warta Poznań 5:0   1929-05-26 ŁKS Łódź - Cracovia 2:1   1929-06-09 Cracovia - Wisła Kraków 3:1   1929-06-16 Garbarnia Kraków - Cracovia 0:3   1929-06-23 Cracovia - Pogoń Lwów 4:3   1929-06-30 Warszawianka Warszawa - Cracovia 2:2   1929-07-07 Cracovia - Klub Turystów Łódź 2:1   1929-08-15 Cracovia - Warszawianka Warszawa 2:0   1929-08-18 Cracovia - ŁKS Łódź 8:0   1929-08-25 Cracovia - Śląsk Świętochłowice 6:2   1929-09-01 Pogoń Lwów - Cracovia 1:1   1929-09-08 Warta Poznań - Cracovia 2:0   1929-09-15 Cracovia - Garbarnia Kraków 2:2   1929-09-22 Wisła Kraków - Cracovia 5:1   1929-09-29 Cracovia - Legia Warszawa 3:3   1929-10-06 Cracovia - Židenice Brno 6:2   1929-10-13 Cracovia - 1.FC Katowice 6:1   1929-10-20 Klub Turystów Łódź - Cracovia 1:1   1929-10-27 Cracovia - Polonia Warszawa 5:2   1929-11-01 Cracovia - Czarni Lwów 8:0   1929-11-10 BBSV - Cracovia 2:4   1929-11-11 Cracovia - Warta Poznań 2:4   1929-11-17 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 0:0   1929-11-24 Cracovia - Kolejowy Katowice 5:0   1929-12-01 Cracovia - Podgórze Kraków 13:2   1929-12-08 Cracovia - Wawel Kraków 7:1   1929-12-15 Cracovia - Legia Kraków 9:2