1931-05-31 Warszawianka Warszawa - Cracovia 6:1

Trener: (bez trenera)

Liga , 8 kolejka Warszawa, Stadion Wojska Polskiego, niedziela, 31 maja 1931 Warszawianka Warszawa - Cracovia 6 : 1 (3:0)

Trener: Viktor Hierländer

Skład: Domański Zarzecki Wróblewski Fert Gazur E. Hahn S. Korngold Zwierzewski Kotkowski Materski J. Jung Ustawienie: 2-3-5

Sędzia: R. Brzeziński z Poznania Widzów: ok. 5 000 „ok.” nie może być przypisane do zadeklarowanego typu liczbowego o wartości 5000. Bramki Materski (10'-głową) Zarzecki (13'-karny) S. Korngold (18') Zwierzewski (54') J. Jung (68') S. Korngold (85') 1:0 2:0 3:0 4:0 5:0 5:1 6:1 A. Zieliński (75')

Skład: Otfinowski Lasota Filipkiewicz Seichter Selinger Mysiak Kubiński Suchoń Chruściński A. Zieliński Maryan Ustawienie: 2-3-5

	Mecze tego dnia:
	1931-05-31 Cracovia II - Garbarnia II Kraków 0:3 1931-05-31 Warszawianka Warszawa - Cracovia 6:1

Opis meczu

Obrońcy białoczerwonych Filipkiewicz i Zahemski likwidują jeden z wielu ataków zwycięskiej drużyny warszawskiej. W środku Kotkowski.

W ogniu walki. Młody napastnik Cracovii, Zieliński, walczy zaciekle o piłkę z atakującym go Zwierzem i Fertem. Z tyłu lewoskrzydłowy białoczerwonych Marjan.

Obie drużyny przed meczem.

Materski (W) przedziera się z piłką obok Zahemskiego (Cr), a z tyłu nadbiegają Selinger (Cr) i Zwierz (W).

"Niebywałe sensacje Ligi
Warszawianka bije Cracovię 6:1" -

Przegląd Sportowy

Niebywałe sensacje Ligi
Warszawianka bije Cracovię 6:1

Jeżeli wśród wyników piłkarskich istnieją t. zw. fuksy, to niewątpliwie rezultat meczu Warszawianka – Cracovia, rozegranego w ub. niedzielę w Warszawie, ochrzcić by wypadło mianem superfuksa.

Cracovia, mistrz Ligi pobity 6:1. I to w ligowym składzie, w meczu gdzie walczy się o cenne punkty i o stosunek bramkowy. Ale to nie koniec sensacji i kropką nad i jest dopiero fakt, że tę klęskę nienotowaną w dotychczasowej karierze mistrza Polski zadał klub, który coroku ciężko walczy o pozostanie w Lidze, który kilka dni temu został pokonany na głowę 0:6 przez Polonię.

Gdzież jest zatem kres możliwości ligowych – doprawdy odpowiedzieć nie sposób. Każdy tydzień przynosi nowe, tak niewiarygodne niespodzianki, że dzisiaj każdy mecz kryje w sobie często sensacje wprost rewelacyjne.

Chwilowo jedno jest pewne: Cracovia po osiągnięciu swego apogeum w roku ubiegłym i przypieczętowaniu swej świetnej karjery zdobyciem lauru mistrzowskiego, obecnie przechodzi ostry kryzys.

Stara gwardia wycofała się z pola walki niemal zupełnie, gracze nowi są dopiero materjałem na piłkarzy.

Z drużyny Poznańskiego, Kotapki, Kałuży, Synowca i Sperlinga pozostał tylko cień; w dzisiejszej jedenastce biało-czerwonych nie widać ani błyszczącej techniki, ani zaskakującej przeciwnika kombinacji, ani przedewszystkiem owego tajemniczego rytmu i taktu, zwanego sztuką gry w piłkę nożną.

Zamiast wielkich talentów i improwizatorów, pozostali wyrobnicy, jakich inne drużyny mają i więcej i lepszych.

Krótko mówiąc, w ostatnich paru miesiącach Cracovia straciła ze zdobytego terenu w ciągu XXV-ciu lat swej świetnej działalności bardzo wiele. Mamy jednak nadzieję, że jest to punkt najniższy, że po tym co widzieliśmy na meczu z Warszawianką, może nastąpić tylko poprawa i renesans.

Drużyny stanęły do walki w składach:

Warszawianka: Domański; Zarzecki, Wróblewski; Fert, Gazur, Hahn; Korngold, Zwierz II, Kotkowski, Materski, Jung II.

Cracovia: Otfinowski; Zachemski, Filipkiewicz; Seichter, Selinger, Mysiak; Kubiński, Suchoń, Chruściński, Zieliński, Marjan.

Mimo niezwykle upalnego i parnego powietrza, gospodarze zadziwiają swą szybkością i ruchliwością, czego nie można powiedzieć o Krakowiakach. Napad Warszawianki prze raz po raz naprzód, przyczem do przypadkowości Materskiego i Junga II, dobrze powiązana prawa strona Kotkowski, Zwierz, Korngold, wnosi pierwiastek techniki i jasnej myśli.

Atak gospodarzy jest dość groźny, aby już w 10-ej minucie zmusić Otfinowskiego do kapitulacji. Zresztą zasługą zdobycia tej bramki musi się podzielić jej strzelec Materski wraz z... samym Otfinowskim, który broniąc górny strzał tak długo podbijał piłkę rękoma w powietrzu, aż pchnięta główką lewego łącznika Warszawianki znalazła się w siatce.

Już w 7 minut po opisanej bramce wynik brzmi 3:0 dla gospodarzy: w 13-ej min. po kornerze Filipkiewicz robi dość przypadkową, zdaniem naszem rękę, a karny strzelony przez Zarzeckiego siedzi nieuchronnie; wreszcie w 17-ej min. Zwierz wystawia piłkę prostopadle Korngoldowi, a ten po szczęśliwym pojedynku z Filipkiewiczem strzela bezapelacyjnie 3:0.

Po przewie Warszawianka prze nadal naprzód. W 7-ej minucie stojący o metr na spalonym Jung II centruje do środka a Zwierz II-gi mimo interwencji Zachemskiego strzela 4:0.

W 12-cie minut później po akcji Korngolda Jung otrzymuje piłkę do tyłu i mimo spóźnionej decyzji strzałowej, jego „szpic” przeskakuje Otfinowskiego i siedzi 5:0.

Cracovia przychodzi wreszcie nieco do głosu i w 29-ej min. Zieliński nieuchronnie strzela nie do zatrzymania. 5:1. Biało-czerwoni atakują nadal dość groźnie, ale bezskutecznie. Natomiast Warszawiance udaje się podwyższyć swoją zdobycz bramkową jeszcze o jeden punkt, gdy w 40-ej min. stojący na spalonym Korngold myli Mysiaka i momentalnym pięknym strzałem z lewej nogi zmusza Otfinowskiego po raz szósty do kapitulacji.

Zwycięzcy mieli swój dobry dzień; w drużynie ich nie było punktów słabych, pozatem zadziwili swą szybkością i wytrzymałością. Najmilszą niespodziankę sprawił napad, w którym współgranie prawej strony i piękne wystawienia prostopadłe Zwierza stały rzeczywiście na wysokim poziomie.

Bardzo dobrze wypadł tym razem Korngold na prawem skrzydle; jego przejścia z piłką były nadzwyczaj groźne, a strzały skuteczne.

Cracovia zawiodła na całej linji; nawet o jej graczach reprezentacyjnych Mysiaku, Otfinowskim, Chruścińskim nie można powiedzieć nic dobrego.

Dobre przebłyski miał jedynie Zieliński w napadzie, a dwa razy udanie strzelił, sztywny pozatem i małowartościowy w polu Suchoń.

Sędzia p. Brzeziński z Poznania nie zadowolił.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 44 (637) z 3 czerwca 1931 [1]

"Niebywała klęska mistrza Ligi" -

Raz, dwa, trzy

Niebywała klęska mistrza Ligi

Jedną z największych sensacyj mistrzostw Ligi, to było wysokie zwycięstwo Warszawianki nad drużyną mistrza Polski. Po zwycięstwach Warszawianki nad Ruchem 2:0, ŁKS 4:1, wiedzieliśmy, te drużyna warszawska w roku bieżącym może być groźnym przeciwnikiem, ale już po przegranym meczu z Polonją można było w twierdzenie to wątpić. Tymczasem białoczarni sprawili swym zwolennikom znowu niespodziankę i to miłą.

Cała drużyna grała bardzo dobrze. Linja ataku, wzmocniona grającym po raz pierwszy w tym sezonie Zwierzem, przeprowadzała szybkie i groźne ataki, wprowadzając zamęt wśród niepewnej obrony krakowian. Najsłabszym graczem kwintetu był tym razem Kotkowski, natomiast obaj łącznicy wysyłali w bój lotne skrzydła. Korngold, znajdujący się od pewnego czasu w dobrej formie, pokazał swój bogaty repertuar techniczny, który pozwolił mu na swobodne dublowanie tak dobrego pomocnika jak Mysiak i stwarzanie swemi odśrodkowaniami idealnych pozycyj dla trójki. Zwierz, mimo braku treningu zawsze był na miejscu i przy piłce, oddał kilka strzałów, przebijał się pod bramką Cracovii i świetnie podawał współpartnerom. Materski zadziwił ruchliwością i dobrem padaniami. Jung II na meczu tym wykazał, że Warszawianka zyskała w nim, pierwszorzędnego i ruchliwego skrzydłowego, jakich dawno nie miała.
W pomocy Warszawianki najlepszy Gazur. Tyły miały zadanie ułatwione wskutek słabej gry ataku Cracovii, wykazały jednak wiele błędów i potwierdziły, że są ciągle jeszcze bardzo niepewne. Domański bez zarzutu.
Marna gra Cracovii.
Cracovia rozczarowała. Nie dlatego, że przegrała z dobrze dysponowanym przeciwnikiem, ale dlatego, że grała tak źle, jak nikt nie mógł przypuszczać. Młodzi gracze nie dorośli zupełnie do zadania, a starzy znajdowali się w dziwnie słabej formie. Taki Marjan, Zieliński, nie przedstawiali sobą żadnych ciekawych indywidualności, Suchoń sztywny i wolny,Kubiński i Chruściński zmienieni nie do poznania. Cała linja pomocy bardzo słaba, obrona nawet gorsza od znanej ze słabości obrony Warszawianki, a bramkarz Otfinowski niezdecydowany i zupełnie nieuznający wybiegów.
Składy drużyn przedstawiały się następująco: Warszawianka: Domański, Zarzecki, Wróblewski, Fert, Gazur, Hahn, Korngold, Zwierz, Kotkowski, Materski, Jung II.
Cracovia: Otfinowski, Zachemski, Filipkiewicz, Seichter, Selinger, Mysiak, Kubiński, Suchoń, Chruściński, Zieliński, Marjan.
Przebieg gry.
W 3 m. Kotkowski strzela w ręce Otfinowskiemu. Gra równa, mało sytuacyj podbramkowych. W 8 m. wypad Warszawianki Jungiem i korner. w 11 m. po drugim kornerze, bitym przez Korngolda, Otfinowski nieudolnie odbija piłkę która wędruje po głowach kilku graczy i wreszcie Materski kieruje ją w siatkę. Warszawianka ma teraz przewagę i po dalekim strzale Zwierza. Otfinowski wybija piłkę na korner, po którym Chruściński w zamieszaniu dotyka piłkę ręką. Karny rzut strzela pewnie Zarzecki. W 18 min. Korngold po pięknem minięciu Filipkiewicza strzela trzecią bramkę. Cracovia nie dochodzi wcale do głosu i oddaje minimalną ilość strzałów na bramkę przeciwnika. Jeden z nich trafia w słupek, a drugi broni Domański.

Po przerwie Cracovia uzyskuje przewagę, ale anemiczni napastnicy nie zdobywają się na decyzję, a Warszawianka broni się umiejętnie. W 5 m. strzał Kubińskiego Domański odbija, ale niema nikogo z napadu, którv strzelił po raz drugi. W 9 min. przebija się Jung i oddaje daleki strzał, który obrońca wpycha do własnej bramki. W 11 min. po ładnej kombinacji Zwierz — Korngold, Materski, ten ostatni strzela w aut. Potem znów Zwierz i Korngold oddają dwa silne strzały, które przechodzą nad poprzeczką. W 25 min. Jung strzela piątą bramkę. Wreszcie Cracovia w pięć minut potem zdobywa przez Zielińskiego swą jedyną bramkę, a zaś silny strzał Suchonia paruje Domański. Na parę minut przed końcem Zwierz wystawia Korngoldowi i ten ze skrzydła po zmyleniu ciałem obrońcy, ustala wynik 6:1. Sędzia p. Brzeziński słaby. Publiczności dużo.

Źródło: Raz, dwa, trzy nr 7 z 2 czerwca 1931

Mecze sezonu 1931

1931-01-11 Cracovia - Podgórze Kraków 4:4   1931-01-25 Cracovia - Legia Kraków 11:0   1931-02-08 Cracovia - Zgoda Bielszowice 11:1   1931-02-22 Cracovia - 06 Załęże 7:4   1931-03-01 Cracovia - Iskra Siemianowice 5:2   1931-03-08 Cracovia - AKS Królewska Huta 5:2   1931-03-15 Cracovia - Soła Oświęcim 20:0   1931-03-22 Cracovia II - Polonia Kraków 2:0   1931-03-22 Polonia Warszawa - Cracovia 2:2   1931-03-29 Cracovia - Czarni Lwów 3:1  Plik:Patria Kraków herb.png 1931-03-29 Cracovia II - Patria Kraków 9:5   1931-04-06 Cracovia - III Kerület Budapeszt 0:1   1931-04-12 ŁKS Łódź - Cracovia 4:1   1931-04-18 Polonia Karwina - Cracovia 1:10   1931-04-19 SK Moravská Ostrava - Cracovia 0:2   1931-04-26 Cracovia - Legia Warszawa 1:4   1931-05-03 Garbarnia Kraków - Cracovia 1:1   1931-05-10 Częstochowa - Cracovia 2:8   1931-05-17 Cracovia - Wisła Kraków 1:4   1931-05-24 Pogoń Lwów - Cracovia 0:0   1931-05-25 Wisła Kraków - Cracovia 3:4   1931-05-31 Warszawianka Warszawa - Cracovia 6:1   1931-06-03 KS Rybnik - Cracovia 1:0   1931-06-07 Cracovia - Warta Poznań 1:2   1931-06-21 Lechia Lwów - Cracovia 1:3   1931-06-28 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 4:1   1931-07-12 Cracovia - Hakoah Wiedeń 1:3   1931-08-02 Soła Oświęcim - Cracovia 4:4   1931-08-08 Cracovia - Lechia Lwów 2:1   1931-08-16 Legia Warszawa - Cracovia 3:1   1931-08-30 Warta Poznań - Cracovia 7:1   1931-09-06 Wisła Kraków - Cracovia 1:2   1931-09-17 17 pp - Cracovia 0:5   1931-09-20 Cracovia - Warszawianka Warszawa 1:0   1931-09-27 Cracovia - Pogoń Lwów 1:1   1931-10-04 Cracovia - Garbarnia Kraków 2:4   1931-10-10 Hakoah Bielsko - Cracovia 0:4   1931-10-11 RKS Czechowice - Cracovia 1:7   1931-10-19 BBSV Bielsko - Cracovia 4:2   1931-11-01 Cracovia - Polonia Warszawa 1:1   1931-11-08 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 4:2   1931-11-11 Cracovia - Wawel Kraków 3:1   1931-11-15 Wisła Kraków - Cracovia 4:2   1931-11-22 Cracovia - ŁKS Łódź 2:2   1931-11-29 Cracovia II - Olsza 2:7   1931-11-29 Czarni Lwów - Cracovia 2:0  
1931 Czarni Radom - Cracovia 1:5