1929-04-01 Cracovia - Austria Wiedeń 2:6

mecz towarzyski Kraków, poniedziałek, 1 kwietnia 1929 Cracovia - Austria Wiedeń 2 : 6 (1:5)

Skład: Szumiec Zastawniak I Zastawniak II Ptak Chruściński Mysiak Kubiński Malczyk II Kałuża Wójcik (Kępiński) Sperling

Sędzia: Rumpler Bramki Kubiński (24') Kałuża (88') 0:1 0:2 1:2 1:3 1:4 1:5 1:6 2:6 Hostasch (8') Sindelar (20') Cutti (35') Viertel Hostasch Sindelar (77')

Zapowiedź meczu

• Zapowiedź meczu w warszawskim tygodniku Stadjon

Opis meczu

Przegląd Sportowy

WIEDEŃSCY ARTYŚCI PIŁKI NOŻNEJ W KRAKOWIE

Jednem z następstw rozgrywek ligowych jest prawie całkowite przerwanie żywego niegdyś kontaktu drużyn polskich z zagranicą. Te rzadkie dziś mecze wykazują dobitnie, ile i co traci piłkarstwo polskie na skutek tego bezmyślnego izolowania się od naszych nauczycieli.

Sprowadzona przez Cracovię Austria, to słynna dawna drużyna Amateure. Tradycją jej jest gra kombinacyjna. Przepiękne, najmniej spodziewane pociągnięcia, stwarzają ustawicznie groźne sytuacje dla przeciwnika. Wykańczane są ataki mniej strzałem z odległości, natomiast napastnicy, po prostu wjeżdżają do bramki.

Podziwiana u innych wiedeńskich drużyn współpraca we wszystkich linjach, doprowadzona jest u Austrii do perfekcji. Owocem jej są nietylko strzały pomocników, ale i uzyskiwane bramki ze współgrania. Imponuje start i szybkość u gości.

Najlepszą jest linja ataku, w której mały Cutti jest maszyną dla stwarzania idealnych pozycji. Egoizm cechuje dobrego Viertla. Pyszna trójka ataku, złożona z wyśmienitych „wózkowiczów” rozumie się nadzwyczajnie. Sindelar i Rappan przedstawiają wysoką klasę.

Schneider w pomocy i obaj obrońcy Graf i Tandler odpowiadają całkowicie sławie reprezentacyjnych graczy.

(...)

Grająca w dziesięciu Cracovia, dopiero w 2-ej połowie stanęła na właściwej wyżynie. Jest to dowodem, że fizyczny trening zrobił swoje, natomiast aż 45 minut potrzebowała drużyna, by oswoić się z zupełnie odmiennym niż „ligowy” systemem gry. W tej też części była groźniejsza niż goście.

Szumiec jest w pełni formy. Zastawniacy dobrzy taktycznie, gorzej wyglądają z wykopami. W pomocy Mysiak najlepszy, Ptak zato często zawodził. W ataku Wójcik niedysponowany, po pauzie zastąpiony Kempinskim. Ten i młody Malczyk wykazują brak rutyny na takich zawodach, zresztą przy końcu gry spisywali się dobrze. Stara gwardja Kubiński, Kałuża i Sperling, pilnie obstawiani, była motorem gry ofensywnej.

(...)

Austria: Skład wczorajszy [jak w meczu z I. F. C. Katowice – przyp. WikiPasy], jedynie na środku pomocy grał ???, natomiast w obronie Regnart.

Cracovia: Szumiec, Zastawniak I, II, Ptak, Chruściński, Mysiak, Kubiński, Malczyk II, Kałuża, Wójcik (Kempiński), Sperling.

Grę rozpoczęła Austria, ale Cracovia odbiera piłkę i dochodzi do bramki. Odpowiedzią na to jest bieg Cuttiego i strzał, obroniony przez Szumca. Gra toczy się zmiennie na obu połowach. W 8 min. po kombinacji trójki strzela Hostasch 1-ą bramkę. Okres przewagi Austrii przynosi jej w 20 min. 2-gi punkt przez Sindelara. Rewanżuje się w 24 min. Kubiński po solowym biegu. Szereg następujących ataków Cracovii broni doskonale Saft, względnie naiwnie nieudolny sędzia. Szczęśliwsi wiedeńczycy uzyskują za to w 35 min. punkt przez Cuttiego. Następna bramkę pozwala sędzia strzelić Viertlowi ze szkolnego spalonego. Cracovia niepotrzebnie denerwuje się orzeczeniem sędziego i pozwala Hostaschowi na strzelenie dalszego punktu.

Po przerwie gra przybiera inny wygląd. Atak Cracovii coraz energiczniej naciska. Doskonały Tandler i Saft ratują w wielu krytycznych sytuacjach. Skrzydła, Sperling i Kubiński stwarzają wiele pozycji, ratowanych na kornery. W 32 min. nieobstawiony Sindelar strzela 6-tą bramkę. Piękny „for” Kałuży przerywa sędzia rzekomym spalonym. Dopiero w 4? min. po kombinacji Sperling – Kempiński – Kałuża pada 2-gi punkt dla Cracovii ze strzału tego ostatniego. Sędzia p. Rumpler.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 15 z 6 kwietnia 1929 [1]

Stadjon

Wiedeńska Austria pokazała w Krakowie grę dawno nie widzianą i zadowoliła publiczność krakowską w zupełności, bijąc IFC Katowice 7:2 (4:2) i Cracovię 6:2 (5:1).

Trudno wstawić się w nastrój stałego kibica Austrii, i czy człowiek mając co niedzielę możność oglądania tej drużyny, odczuwa taki zachwyt i tak bardzo rozkoszuje się każdem jej pociągnięciem solowem czy zespołowem, jak my, którzy oglądamy ją tak bardzo rzadko. Austria, nosząc jeszcze nazwę Amatorów, stanowiła zawsze klasę dla siebie, otoczoną nimbem drużyny reprezentującej klasycyzm w sztuce gry w piłkę nożną. Nimb ten został jej, co ważniejsze, zostało też jego uzasadnienie, Austria w każdej chwili ujawnia artyzm i piękno gry, o którem należy się wyrażać tylko w superlatywach. Rozbijać na fazy wrażeń nie można, zostaje tylko silne wrażenie i żal, że tak nie jest u nas. Technika Austrii jest czemś niezrozumiałem dla widzów trybuny, zaczątki tej lub innej akcji tak bardzo odbiegają od schematu, podania tak precyzyjne, gra ciał tak płynna, umiejętność, granie każdego gracza na każdej pozycji, równouprawnienie lewej i prawej nogi tak doskonałe, że trudno sobie wyimaginować coś bardziej doskonałego. Mówi się zawsze o pięknie gry drużyn wiedeńskich, odmawiając im jednak skuteczności. Nie sądzę, by wyniki 7:2 i 6:2 świadczyły o prawdzie tego powiedzenia, zwłaszcza, że można się zgodzić na to, że Spałek miał słaby dzień, ale Szumiec bronił niesłychanie pięknie i pewnie i tylko jemu należy podziękować za tak dobry stosunkowo wynik. Bramki, które puścił, były nie do obrony, a szereg „pewniaczków” wyratował tylko swą wysoką klasą. Wiedeńczycy w pierwszy dzień grali bardzo miękko, swobodnie i widocznie oszczędzali swe siły do meczu z Cracovią, w którym objawił się moment ostrej walki, podnieconych ambicyj, zacięcia niemal gier o punkty.

(…)

W drugim dniu goście natrafiają na znacznie silniejszego przeciwnika niż dnia poprzedniego, zwłaszcza, że ujawnia się w nich zmęczenie. Teren bardzo ciężki, zupełnie rozmokły. Tempo znacznie ostrzejsze niż wczoraj. Wiedeń jest stroną stale atakującą i z wyjątkiem kilku ostatnich minut i kilku wypadów ma stałą, to większą, to mniejszą przewagę. Bramki padły: w 10 minucie przez Hostascha, w 22 po kornerze przez Sindelara, w 23 przez Kubińskiego, w 38 przez Cuttiego, w 39 przez Viertla w 44 przez Hostascha. Po przerwie w 33 minucie Rappan strzela 6, a na dwie minuty przed końcem Kałuża ustala wynik. Sędzia p. Rumpler.

Źródło: Stadjon nr 14 z 4 kwietnia 1929 (str. 7) [2]

Mecze sezonu 1929

1929-03-10 Legia Kraków - Cracovia 0:2   1929-03-17 Cracovia - Garbarnia Kraków 0:4   1929-03-24 Cracovia - BBSV Bielsko 7:1   1929-04-01 Cracovia - Austria Wiedeń 2:6   1929-04-07 Czarni Lwów - Cracovia 2:2   1929-04-14 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 0:3   1929-04-21 1.FC Katowice - Cracovia 1:0   1929-04-28 Polonia Warszawa - Cracovia 1:1   1929-05-05 Legia Warszawa - Cracovia 2:0   1929-05-09 Cracovia - Korona Kraków 7:0   1929-05-12 Cracovia - Wisła Kraków 1:1   1929-05-19 Cracovia - Warta Poznań 5:0   1929-05-26 ŁKS Łódź - Cracovia 2:1   1929-06-09 Cracovia - Wisła Kraków 3:1   1929-06-16 Garbarnia Kraków - Cracovia 0:3   1929-06-23 Cracovia - Pogoń Lwów 4:3   1929-06-30 Warszawianka Warszawa - Cracovia 2:2   1929-07-07 Cracovia - Klub Turystów Łódź 2:1   1929-08-15 Cracovia - Warszawianka Warszawa 2:0   1929-08-18 Cracovia - ŁKS Łódź 8:0   1929-08-25 Cracovia - Śląsk Świętochłowice 6:2   1929-09-01 Pogoń Lwów - Cracovia 1:1   1929-09-08 Warta Poznań - Cracovia 2:0   1929-09-15 Cracovia - Garbarnia Kraków 2:2   1929-09-22 Wisła Kraków - Cracovia 5:1   1929-09-29 Cracovia - Legia Warszawa 3:3   1929-10-06 Cracovia - Židenice Brno 6:2   1929-10-13 Cracovia - 1.FC Katowice 6:1   1929-10-20 Klub Turystów Łódź - Cracovia 1:1   1929-10-27 Cracovia - Polonia Warszawa 5:2   1929-11-01 Cracovia - Czarni Lwów 8:0   1929-11-10 BBSV - Cracovia 2:4   1929-11-11 Cracovia - Warta Poznań 2:4   1929-11-17 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 0:0   1929-11-24 Cracovia - Kolejowy Katowice 5:0   1929-12-01 Cracovia - Podgórze Kraków 13:2   1929-12-08 Cracovia - Wawel Kraków 7:1   1929-12-15 Cracovia - Legia Kraków 9:2