Jan Reyman
Jan Reyman | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Jan Edward Reyman | ||
Kraj | Polska | ||
Urodzony | 21 października 1902, Kraków, Galicja | ||
Zmarły | 27 października 1984, Kraków | ||
Pseudonim | Reyman III | ||
Pozycja | środkowy napastnik / łącznik | ||
Wzrost | 172 cm | ||
Waga | 65 kg | ||
Wychowanek | Wisła Kraków | ||
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
1921 1922 1923 1924 |
KA - 1 (1) MP - 4 (4), KA - 2 (2) KA - 7 (1) KA - 2 (1) | ||
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze | |||
Debiut | 1921-06-11 Cracovia - Jutrzenka Kraków 4:0 | ||
Ostatni mecz | 1924-09-08 Cracovia - DFC Praga 2:3 | ||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
do 1921 1921-1924 1925-1928 1929-1931 1932-1935 |
Wisła Kraków Cracovia Wisła Kraków Czarni Lwów Wisła Kraków |
4 (4) 49 (19) 65 (12) 22 (6) | |
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
Kariera trenerska | |||
Lata | Klub | ||
1939 |
Bieżanowianka Kraków OZPN Kraków Plania Racibórz | ||
j - jesień, w - wiosna |
Brązowy medalista MP 1922 |
Jan Reyman - piłkarz Cracovii. Absolwent UJ i Politechniki Lwowskiej., dr chemii, pracownik naukowy, przedsiębiorca.
Nazywany Reymanem III, dla odróżnienia od swych starszych braci grających w Wiśle. Odszedł z Cracovii obrażony po tym gdy nie został wystawiony do derbowego meczu z czerwonymi (na jego pozycji wystąpił w tym spotkaniu Ludwik Gintel, zdobywca obu dających zwycięstwo bramek). Po odejściu z Pasów trafił do Wisły, której zawodnikiem był przez wiele lat.
W pierwszej drużynie Cracovii wystąpił w 17 spotkaniach oficjalnych rozgrywek zdobywając 9 bramek. W finałach Mistrzostw Polski wystąpił czterokrotnie notując cztery trafienia.
W czasie okupacji odgrywał poważną rolę w ruchu oporu. W listopadzie 1939 został żołnierzem konspiracyjnego Związku Walki Zbrojnej (ZWZ) jako łącznik przy szefie sztabu Okręgu Krakowskiego. Zajmował się również ukrywaniem broni i rozprowadzaniem prasy konspiracyjnej. Zagrożony aresztowaniem, otrzymał polecenie wyjazdu z Krakowa. 27 maja 1942, podczas odwiedzin u chorej matki, z którą chciał się pożegnać, został aresztowany przez gestapo. Przesłuchano go przy Pomorskiej 2, a następnie przewieziono do więzienia przy ulicy Montelupich 7. 3 czerwca 1942 wywieziono go do obozu koncentracyjnego (Konzentrationslager, KL) Auschwitz (numer więźniarski: 37302). Został tam poddany eksperymentom medycznym, mającym na celu wywołanie zmiany grupy krwi. Spowodowało to gruźlicę i chorobę serca. Po ewakuacji obozu w styczniu 1945 został przewieziony do KL Gross-Rosen, a następnie KL Dora. Przeżył wojnę i wrócił do Krakowa, gdzie pracował w przemyśle chemicznym. [1]
- dodatkowe informacje [1].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: 26Rząd: płd Miejsce: po lewej Sroczyńskich.