Jerzy Mruk

Jerzy Antoni Mruk 17 lutego 1932 w Krynicy.

Wywiady

Hokejowa przygoda życia

Stan rodziny: żonaty, żona Zofia, syn Wojciech

Wykształcenie: wyższe - Wyższa Szkoła Wychowania Fizycznego w Krakowie, Ustredni Skola Ceske Televychovne Organizace-Skoleni Treneru Ledniho hokeja, Universita Karlova Fakulta Telesne Vychovy a Sportu oraz Praha - Studium trenerskie

Zawód wyuczony i wykonywany: nauczyciel - trener, pracownik dydaktyczno-naukowy AWF Katowice - starszy wykładowca, obecnie emeryt

Przebieg kariery zawodowej: jako nauczyciel wychowanie fizycznego pracował kolejno: w XXXI L.O w Łodzi, Liceum Zawodowym w Oświęcimiu. W latach od 1973 do 1996 tj. do czasu przejścia na emeryturę pracował jako starszy wykładowca - nauczyciel akademicki na Akademii Wychowania Fizycznego w Katowicach. Był kierownikiem Pracowni Teorii i Metodyki Hokeja na Lodzie i Łyżwiarstwa, pełnił też obowiązki Zastępcy dyrektora Instytutu Wychowania Fizycznego i Sportu. Jako były czynny hokeista po ukończeniu kariery poświęcił się pracy instruktorsko-trenerskiej. Posiada uprawnienia trenera klasy mistrzowskiej w hokeju na lodzie, a także uprawnienia instruktorskie tenisa ziemnego i jazdy na nartach. Jest ratownikiem II kl. WOPR. Jest autorem Finału mistrzostw Polski w hokeju na lodzie systemem Play-off od 1984 roku oraz opracowania zasad mini hokeja.

Odznaczenia i wyróżnienia: odznaczony: Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, srebrnym i złotym Krzyżami Zasługi, Złotym medalem za Zasługi dla Polskiego Ruchu Olimpijskiego, srebrnym i złotym medalem Działacza Kultury Fizycznej, Złotą honorową odznaką KTH, a także Złotym Herbem Krynicy Zdroju za Zasługi dla rozwoju sportu. Za zasługi dla rozwoju polskiego hokeja na lodzie został odznaczony medalem, dyplomem i złotą odznaką przez PZHL. Odznaczony srebrną jubileuszową odznakę MKS "CRACOVIA" SSA, oraz medalem Merenti KS"CRACOVIA" przez Zarząd KS "CRACOVIA" z okazji 100-lecia Klubu. Za osiągnięcia zawodowe - dydaktyczne i działalność społeczną otrzymał wiele nagród od rektora AWF w Katowicach. Dwukrotnie wybrany przez studentów AWF w Katowicach, w corocznym konkursie na najlepszego - najpopularniejszego dydaktyka.

Działalność społeczna: jest członkiem Komisji Sportów Zimowych Polskiego Komitetu Olimpijskiego. W Polskim Związku Hokeja na Lodzie jest: Wiceprezesem d/s szkoleniowych, Przewodniczącym Rady Trenerów oraz członkiem Wydziału Szkolenia.

Ulubiona książka/film: książki i filmy o tematyce przyrodniczej. Inne zainteresowania: jazda na nartach, gra w tenisa oraz spędzanie czasu na działce, a także obserwacja ptaków i zwierząt i co bardzo ważna dokarmianie ich szczególnie porą zimową.

Maksyma życiowa: Obserwuj i słuchaj innych, a popełnisz mniej błędów.

Gdy był Pan chłopcem w wieku 8 - 10 lat, interesował się sportem ?

Urodziłem się w Krynicy, gdzie większość moich rówieśników i oczywiście ja, na przełomie lat czterdziestych piędziesiątych interesowało się sportem i stawiało pierwsze kroki w sportach zimowych; hokeju na lodzie, narciarstwie i saneczkarstwie, a latem graliśmy w tenisa ziemnego i kopali w piłkę nożną. Naszymi idolami byli olimpijczycy: hokeiści: St.Csorich, M.Burda, M.Kasprzycki i E.Lewacki a z narciarzy to B.Prorok, J.Zieliński i St.Nowak. W tenisie ziemnym podziwialiśmy L. Schram-Tłoczyńską, K.Tłoczyńskiego, M.Burdę i R.Christa. Wspomnę, że wszystkie z wymienionych dyscyplin sportowych uprawiałem czynnie.

Czy w okresie młodzieńczym rozwinęła się u Pana szczególnie pasja do hokeja na lodzie ?

Narciarstwo i tenis ziemny to dyscypliny, które uprawiałem i pasjonowały mnie jako pierwsze. Sukcesy hokeistów KTH przyciągały coraz więcej młodych adeptów hokeja i ja też znalazłem się w tej grupie, a były to lata 1951/1952.

Kiedy i w jakich okolicznościach związał się Pan z CRACOVIĄ ?

W sezonie 1954/1955 zadebiutowałem w bramce KTH. Byłem jednym z czterech bramkarzy, a pierwszym i bezkonkurecyjnym był W.Pabisz. Po zdaniu matury i wyjeździe na studia do Krakowa związałem się z zespołem CRACOVII, w której występowałem w latach 1956 - 1964.

Jak przebiegała Pańska kariera jako zawodnika, a później trenera ?

Jako bramkarz CRACOVII, występowałem również w reprezentacji Polski juniorów, reprezentacji młodzieżowej oraz w reprezentacji seniorów występującej pod nazwą "Białe Orły". Grałem również w reprezentacji Warszawy. W sezonie 1963/1964 przegrałem rywalizację o miejsce w ekipie olimpijskiej z W.Pabiszem. W latach 1964/1970 grałem w zespole ŁKS-Łódź, występowałem też w II reprezentacji Polski, która rozgrywała spotkania w Szkocji, Rosji i Chinach. W latach 1964/1970 pracowałem w MKS Hala Sportowa w Łodzi jako instruktor hokeja na lodzie i w PZHL - szkoląc młodych bramkarzy. Następnie pracowałem jako trener w ŁKS Łódź, Unii Oświęcim, GKS Katowice, Zagłębiu Sosnowiec, MOSIR - Sosnowiec oraz w Szkole Mistrzostwa Sportowego w Sosnowców. W latach 1973 - 1976 pracowałem w PZHL jako trener bramkarzy - współpracownik trenera A.Jegorowa i J.Kurka, uczestnicząc z reprezentacją w Mistrzostwach Świata i Europy w Katowicach w 1976 roku. W latach 1980 - 1983 jako II trener, uczestniczyłem w Mistrzostwach Świata i Europy we Włoszech, gdzie zdobyliśmy 2 miejsce w Grupie "B" i w Austrii gdzie również w Grupie "B" zajęliśmy 3 miejsce. Następnie w mistrzostwach Świata i Europy:

• 1985 rok Szwajcaria zdobycie 1 miejsca w grupie "B"
• 1986 rok Rosja zdobycie 8 miejsca w grupie "A"
• 1987 rok Włochy zdobycie 1 miejsca w grupie "B"
• 1988 rok Igrzyska Olimpijskie Calgary - Canada
• 1989 rok Szwajcaria zdobycie 8 miejsca w grupie "A"
• 1991 rok Austria zdobycie 4 miejsca w grupie "B"
• 1992 rok Igrzyska Olimpijskie Albertville - Francja
• 1992 rok Czechosłowacja zdobycie 12 miejsca w grupie "A"
• 1994 rok Dania zdobycie 3 miejsca w grupie "B"
• Mistrzostwa Świata do lat 20-tu jako trener
• 1994 rok Rumunia zdobycie 4 miejsca w grupie "B"
• 1995 rok Francja zdobycie 3 miejsca w grupie "B"
• 1996 rok Polska zdobycie 1 miejsca w grupie "B"

Łącznie jako trener uczestniczyłem w dwóch Olimpiadach i 10 mistrzostwach Świata seniorów i 3-ch mistrzostwach Świata do lat 20-tu.

Jakie były Pańskie największe osiągnięcia ?

Do znaczących osiągnięć mogę zaliczyć udział w pokonaniu aktualnych wówczas Mistrzów Świata - zespołu ZSRR 6:4 w 1976 roku w Katowicach i zespołu Czechosłowacji 2:1 w 1986 roku w Moskwie oraz remis z zespołem Szwecji 1:1 w 1988 roku na Olimpiadzie w Calgary. Za sukces uważam również 4-ro krotny awans naszych hokeistów do grupy "A".

Która z porażek jakiej Pan w swojej karierze doznał, była najbardziej bolesną ?

Sukcesy i porażki w sporcie są nierozłączne. Porażka w Mistrzostwach Świata w Katowicach w 1976 roku zespołem RFN na 21 sekund przed końcem spotkania - była bardzo bolesna.

Czy sport sprawił Panu więcej satysfakcji czy rozczarowań ?

Sport w moim życiu łączył się przez wiele lat z pracą na Uczelni. Prowadzenie specjalizacji hokeja na lodzie było dla mnie przyjemnością. Dzięki sportowi zwiedziłem Świat np. jeździłem na nartach w górach Alaski, poznałem wielu ciekawych ludzi. Zdarzały się też rozczarowania, ale o nich staram się nie pamiętać.

Jakie są Pańskie marzenia ?

Aby mogły zrealizować się moje marzenia dotyczące hokeja na lodzie, muszą nasze zespoły do 18 i 20 lat stabilnie występować w elicie hokejowej.

Dziękuję.