Zbigniew Resich
Zbigniew Resich | |||
| |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Zbigniew Resich | ||
Urodzony(a) | 30 września 1915, Wiedeń, Austria | ||
Zmarły | 19 stycznia 1989, Konstancin |
Zbigniew Resich, zawodnik Cracovii, urodził się 30 września 1915 w Wiedniu, zmarł 19 stycznia 1989 Konstancinie, z wykształcenia był prawnikiem.
Przez całą sportową karierę w latach 1932-1948 reprezentował barwy Cracovii. Zdobył z nią mistrzostwo Polski w 1938 i wicemistrzostwo w 1946, a także Puchar Polski w 1935.
Czterokrotnie reprezentował Polskę na Mistrzostwach Europy (1937, 1939, 1946 i 1947), w 1939 wraz z drużyną został tych że mistrzostw brązowym medalistą. Z powodu kontuzji nie wystąpił na olimpiadzie w Berlinie 1936. Reprezentował Polskę aż 27 razy.
Koszykówka nie była jedynym sportem, grał także w piłkę ręczną i siatkówkę. W piłce ręcznej pięć razy wystąpił w reprezentacji Polski. Był brązowym medalistą mistrzostw Polski (1938).
Od 1957 r. Członek Rady Seniorów.
Echo Krakowa
Intensywnie uprawiany sport nie przeszkodził sympatycznemu Zbyszkowi w nauce. Będąc u szczytu formy nie zaniedbywał równocześnie studiów. Zdany (uwaga sportowcy), celująco egzamin magisterski na wydziale prawniczym U. J. jest najlepszym dowodem, że przy dobrej woli można z powadzeniem uprawiać sport i studiować.
Echo Krakowa
Doskonały obroń¬ca Cracovia uśmiecha się i mówi: — Bardzo chętnie, jeśli pana nie znuży moje opowiadanie prosię słuchać:
— Swą karierę zawodniczą rozpocząłem mając lat 16. Już w tym czasie pociągało mnie Cracovia i jej drużyna koszykówki opromieniona takimi sławami jak Lubowieccy, Doniec, Trytko.
Inne to były jednak czasy — dostać się do klubu nie tak łatwo, a ówczesny kierownik Cracovii po zobaczeniu mej gry zawyrokował, że lepiej jak dam sobie spokój z tą gałęzią sportu.
Cóż miałem zrobić — odszedłem i w s tąpie m do istniejącej wówczas drużyny „Strzelca".
Po niedługim czasie próbowałem znowu szczęścia w Cracovii — no i tym razem zostałem przyjęty — mówi z uśmiechem mgr Resich. — Wkrótce uplasowałem się na stałe na pozycji obrońcy, gdzie do tej pory pozostaję.
— Ile razy reprezentował pan Polskę?
— W drużynie narodowej grałem kilkadziesiąt razy, gdy zaś do tego dodam moje udziały w reprezentacji Polski w szczypiórniaku będę miał w sumie najwięcej rozegranych zawodów koszulce z Białym Orłem.
— A jak czuje się pan obecnie. Czy długo ma pan zamiar jeszcze po¬zostać czynnym zawodnikiem?
— Przyznam się, że nie myślę jeszcze o zakończeniu swej kariery zawodniczej. Chciałbym bowiem grając z młodszymi ode mnie kolegami podciągnąć ich i zapewnić Cracovii należne jej czołowe miejsce w piłce koszykowej w Polsce.
Jest tylko jedno ale — jedna przeszkoda, którą nie wiem czy uda mi się ją pokonać.
Jako magister praw pracuję w sądzie, w obecnym zaś czasie jestem w studium przygotowania się do egzaminu sędziowskiego.
Nie wiem czy z chwilą zdobycia tego tytułu ze względu na specyficzny i poważny jego charakter będę mógł w dalszym ciągu występować na boisku.
W każdym bądź razie trudno ml będzie rozstać się z koszykówką — kończy z uśmiechem sympatyczny zawodnik Cracovii.
- o Zbigniewie Resich str.182 [1].