Zwierzyniecki Kraków: Różnice pomiędzy wersjami
Linia 17: | Linia 17: | ||
#W 1933 r. prezesem został August Wajda.<ref>[[:Grafika:Nowy_Dziennik_1933-03-24_83.png|dziennik żydowski ''Nowy Dziennik'' 24 marca 1933 r.]]</ref>.<BR> | #W 1933 r. prezesem został August Wajda.<ref>[[:Grafika:Nowy_Dziennik_1933-03-24_83.png|dziennik żydowski ''Nowy Dziennik'' 24 marca 1933 r.]]</ref>.<BR> | ||
#W 1936 r. prezesem został W. Wajka<ref>[[:Grafika:IKC_1936-01-14_14_2.png|dziennik ''IKC'' 14 styczeń 1936 r.]]</ref>.<BR> | #W 1936 r. prezesem został W. Wajka<ref>[[:Grafika:IKC_1936-01-14_14_2.png|dziennik ''IKC'' 14 styczeń 1936 r.]]</ref>.<BR> | ||
#W marca 1949 r. przyjęła decyzje o wejście pionu Związków Zawodowych Pracowników Budowlanych i zmianę nazwy na ZS Budowlani. Prezesem został W. Wajda <ref>[[:Grafika:Dziennik_Polski_1949-03-18_76_3.png|dziennik Dziennik Polski z 18 marzec 1949 r.]]</ref> | |||
===O założeniu Zwierzynieckiego we wspomnieniach Stanisława Mielecha=== | ===O założeniu Zwierzynieckiego we wspomnieniach Stanisława Mielecha=== |
Wersja z 20:28, 28 lut 2024
Zwierzyniecki Klub Sportowy Inne nazwy: Budowlani Kraków |
Zwierzyniecki Klub Sportowy – klub sportowy w Krakowie.
Historia
- Klub założyli w 1921 gracze Cracovii II. Gracze rezerw - ówcześni mistrzowie Polski Klasy B - po ekscesach w jednym z krakowskich lokali zostali ukarani przez władze Cracovii. Z karą się nie pogodzili i odeszli tworząc Zwierzyniecki Klub Sportowy.
- 11 luty 1922 r. - zatwierdzenie statutu pod nr. 1785/3
- W 1925 r. prezesem był dyr. Aleksander Rząsa[1]
- Rocznik ZPZS informuje, iż w 1925 siedziba(piłka nożna) mieściła się przy ul. Sławkowska 1[2]
- W 1930 r. siedziba klubu mieściła się przy ul. Emaus 9 [3].
- W 1933 r. prezesem został August Wajda.[4].
- W 1936 r. prezesem został W. Wajka[5].
- W marca 1949 r. przyjęła decyzje o wejście pionu Związków Zawodowych Pracowników Budowlanych i zmianę nazwy na ZS Budowlani. Prezesem został W. Wajda [6]
O założeniu Zwierzynieckiego we wspomnieniach Stanisława Mielecha
Zarząd Cracovii dbał nie tylko o dobre zachowanie zawodników na boisku, ale i poza boiskiem. W roku 1921 rozgrywane były ogólnopolskie mistrzostwa klasy B. Zdobyła je wówczas rezerwa Cracovii wygrywajać w finale wszystkie mecze ( z Pogonią B, AZS W--wa) i tylko jeden remisując (z Unią w Łodzi). Większośc zawodników rezerwy Cracovii stanowiła "paczka" rekrutująca się ze Zwierzyńca, dzielnicy przylegającej do Błoń.
Pewnego poranka zaalarmowano telefonicznie prezesa Cracovii, że na zabawie tanecznej w Sokole "Cracovia demoluje urządzenia bufetowe". Sprawcą okazała się owa "paczka" zwierzyniecka. Wiadomość o tym w mog rozeszła się po Krakowie. u Bizanca wrzało. Gdyby sprawcy poszli do prezesa i wyrazili skruchę - na pewno by im przebaczył. Komu by dr Cetnarowski nie przebaczył? Ale oni licząc na sławę mistrzów zachowali się wyniośle, kłamali sądząc, sądząc że wszystko ujdzie im bezkarnie. Wtedy zabrała głos I drużyna i na zebraniu w kawiarni Teatralnej. Najbardzie obstawał przy tym Kotapka, z zawodu monter.
Wykluczeni założyli sobie klub "Zwierzyniecki", a Cracovia musiała na gwałt montować rezerwową drużynę. Jakaż była radość w klubie, gdy pół roku później młoda rezerwa w zawodach o mistrzostwo klasy B pokonała "Zwierzyniecki". Dla klubu była to może strata, bo wśród wykluczonych było kilku bardzo utalentowanych zawodników (np. Przybyła), ale za to linia wychowawcza została zachowana
Źródło: Stanisław Mielech "Gole, Faule i Ofsaidy"
O założeniu Zwierzynieckiego w dzienniku z 1946 r.[7][8][9]
Niewielu jednak nawet starych sportowców w Krakowie wie, że początki tego klubu sięgają 1908 r..Przez lat kilka klub nie może znaleźć stałych form organizacyjnych. Początkowo występuje na zielonej murawie jako "R.K.S.", potem jako "Rudawa", wreszcie jako "K.S. Kościuszko". Występował wcześniej również pod nazwą "KS Sikornik" i "Półwsie".
Dopiero w 1921 r. na walnym zebraniu klub przyjmuje dzisiejszą nazwę. Również w tym roku wstąpił do KOZPN-u.
Inny herb
Zobacz też
- Zwierzyniecki II Kraków
- Łobzowianka Kraków (fuzja w 1950)
- Turniej 35-lecia Wisły Kraków i 20-lecia Zwierzynieckiego Kraków
- Małe derby Krakowa
Cracovia - Zwierzyniecki Kraków
KA (5x)
Mecze w oficjalnych rozgrywkach
mecze | wygrane | remisy | porażki | bramki | różnica br. | średnie br. | najw. wygr. | najw. przegr. | |
dom | 3 | 2 | 1 | 10-5 | +5 | 3,33-1,67 | 6:1 | 2:0 | |
wyjazd | 2 | 1 | 1 | 3-3 | 0 | 1,50-1,50 | 3:0 | 3:0 | |
razem | 5 | 3 | 2 | 13-8 | +5 | 2,60-1,60 |
Zdjęcia drużyny
Zwierzyniecki (1925) - mecze 1925 turniej siódemkowy Cracovii
istniejące: Armatura • Bieżanowianka • Borek • Bronowianka • Clepardia • Dąbski • Garbarnia • Grębałowianka • Grzegórzecki • Hutnik • Nadwiślan • Opatkowianka • Orzeł Piaski Wielkie • Płaszowianka • Podgórze • Pogoń Skotniki • Prokocim • Prądniczanka • Tramwaj • Wanda • Wawel • Wieczysta • Wisła • Wróblowianka • Zjednoczeni Branice • Zwierzyniecki
istniejące, ale już nie piłkarskie: AZS • Juvenia • Korona • Olsza
nieistniejące: 20 p.p. • 6 p.a.c. • AFK • AKS • AKS Czyżyny • Amatorzy • Alfa • Biało-Czarni • Bloki • Błękitni • Błyskawica • Czarni (1906) • Czarni (1922) • Czarni (1923) • Czerwoni • Diana Podgórze • Dębnicki • Georyt • Gewira • Groble • Grunwald • Hakoah • Ikar • Jutrzenka • Kabel • Kadimah • Kazimierz • Kinowiec • Klub Lotników • Krakowianka • Krakus Podgórze • Krowodrza • KSU • Lauda • Legia • Łobzowianka • Makkabi • Meteor • Milicyjny • Młodość • Modrzejówka • Orkan • Orzeł • Pogoń • Polonia (1911) • Polonia (1927) • Rewia • RKS (1910) • RKS (1918) • Rakowiczanka • Sparta (1912) • Sparta (1918) • Sparta (1921) • Start Oldboye • Stella • Unia • Urania • Volania • Warta • Wodociągi • Wolność • ZSG • Zakrzowianka • Żółto-Czerwoni • ŻRKS
- ↑ Tygodnik Sportowy z dn. 24 luty 1925 r.
- ↑ 1925 r., I-wszy Polski rocznik sportowy, Związek Polskich Związków Sportowych
- ↑ Rocznik jubileuszowy PZPN z 1930 r.
- ↑ dziennik żydowski Nowy Dziennik 24 marca 1933 r.
- ↑ dziennik IKC 14 styczeń 1936 r.
- ↑ dziennik Dziennik Polski z 18 marzec 1949 r.
- ↑ Echo Krakowa z 11 kwietnia 1946 r.
- ↑ Echo Krakowa z 31 lipca 1946 r. cz.1
- ↑ Echo Krakowa z 31 lipca 1946 r. cz.2