Związek Polski Piłki Nożnej

Związek Polskiej Piłki Nożnej - działające przed I wojną światową stowarzyszenie sportowe założone w 25 czerwca 1911 we Lwowie. Autonomiczny członek Austiackiego Związku Piłki Nożnej - ÖFV. ZPPN organizował Mistrzostwa Galicji w piłce nożnej - rozgrywki o randze mistrzostw kraju.

Historia ZPPN

Stanisław Kopernicki - tymczasowy prezes-organizator ZPPN

Ludwik Żeleński - prezes ZPPN od od 25 czerwca 1911 do 15 kwietnia 1914 r.

Ludwik Christelbauer - prezes ZPPN od 15 kwietnia 1914 do 30 listopada 1919, zdjęcie z 1927 r.;
Informacje o Christelbauerze

Członek Zarządu, pierwszy polski redaktor i wydawca sportowy (zobacz także:Podziękowanie Towarzystwo Zabaw Ruchowych)

Związek Polski Piłki Nożnej został założony 25 czerwca 1911 we Lwowie. Powstał z inicjatywy Stanisława Kopernickiego z Cracovii. To właśnie powstanie narodowego polskiego związku było warunkiem postawionym przez Pasy przy wstępowaniu do AZPN. Prace nad statutem ZPPN rozpoczęto w listopadzie 1910, był gotowy w kwietniu 1911, a urzędowo zatwierdzony został 13 grudnia 1911.

Członkowie-założyciele:

• Cracovia
• Czarni Lwów
• Pogoń Lwów
• RKS Kraków

Powstanie ZPPN było ważnym krokiem dla podkreślenia narodowej odrębności Polaków. Przed jego powstaniem polskie kluby należały bezpośrednio do austriackiej federacji. Kluby żydowskie i ukraińskie z terenu Galicji nie przystąpiły do ZPPN.

Formalnie ZPPN działał w strukturach Austriackiego Związku Piłki Nożnej (niem. Österreichischer Fußball-Verband – ÖFV), jako w pełni autonomiczna jednostka - miał pełną swobodę organizowania własnych rozgrywek piłkarskich, nie mógł jednak oficjalnie wystawiać własnej reprezentacji narodowej, bowiem FIFA nie zezwalała - i nie zezwala do dziś - na zrzeszanie w swych szeregach reprezentacji narodowych lub regionalnych, a jedynie państwowe (wyjątek czyniąc jedynie dla kolebki piłki nożnej - Wysp Brytyjskich). ÖFV nie miał wpływu na działalność ZPPN, stosowny punkt statutu stwierdzał bowiem, że ewentualne spory rozstrzygać miała FIFA. W rzeczywistości wpływ był odwrotny, to bowiem Polacy zasiadali we władzach austriackiej federacji, a wiceprezesem ÖFV wybrano Stanisława Kopernickiego. Reprezentant ZPPN brał udział w kongresie FIFA zajmując jedno z czterech miejsc przynależnych ÖFV. Od 1911 Austriacki Związek Piłki Nożnej miał strukturę federacji, a związek galicyjski był jednym z pięciu (obok czeskiego, morawsko-sląskiego, dolnoaustriackiego i alpejskiego) związków członkowskich. ZPPN miał jedno z ośmiu miejsc we władzach ÖFV - miejsca rozdzielano między krajowe związki proporcjonalnie do liczby zrzeszonych klubów.

Zobacz więcej w osobnym artykule: Austriacki Związek Piłki Nożnej.

Siedzibę Związku Polskiego Piłki Nożnej było miejsce zamieszkania prezesa, początkowo był to Kraków, później Lwów. ZPPN nadawał rangi tzw.klasy klubom - w zależności od prezentowanego poziomu od klasy I poprzez klasy II A, II B do II C. W sierpniu 1911 do związku należało 6 członków (z Krakowa Cracovia, Lauda, RKS i Wisła Kraków, a ze Lwowa Czarni i Pogoń), z których tylko Pasy były drużyną pierwszoklasową. W 1913 ZPPN zrzeszał aż 24 kluby (4 w klasie I i 20 w klasie II).

Pierwszym tymczasowym prezesem związku został prezes Cracovii Stanisław Kopernicki ( Informacje prasowe z dziennika Nowa Reforma cz.1 cz.2)

Związek reaktywował się po I wojnie światowej. Nazywano go wtedy, nieformalnie, Małopolskim Związkiem Piłki Nożnej. W lecie 1919 ZPPN zdecydował o rozpoczęciu przygotowań do wysłania polskiej reprezentacji na olimpiadę w Amsterdamie (1920). W październiku 1919 powstał "Komitet udziału Polski w Igrzyskach Olimpijskich", którego przewodniczącym został wiceprezes ZPPN Stanisław Polakiewicz, a jednym z zastępców prezes ZPPN Ludwik Christelbauer. Na jesień 1919 planowano (i zapowiedziano w prasie) rozgrywki o mistrzostwo Małopolski ostatecznie przegłosowano nie organizowanie ich.

ZPPN to protoplasta - założonego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości - Polskiego Związku Piłki Nożnej. ZPPN przygotowywał zjazd założycielski, projekty statutu i rozgrywek o MP. Wśród członków pierwszego zarządu PZPN niemal komplet stanowili działacze ZPPN. Sam galicyjski związek rozwiązał się 16 maja 1920.

• Relacja z kongresu FIFA w 1911 (pierwszego z udziałem polskiego delegata) w dzienniku Czas
• Pierwsza wzmianka prasowa o ZPPN (Ilustrowany Kuryer Codzienny)
• Informacja o ZPPN w dzienniku Czas cz.1
• Informacja o ZPPN w dzienniku Czas cz.2
• Informacja z Walnego Zgromadzenia w dniu 21 stycznia 1912 r. w dzienniku Głos Narodu cz.1
• Informacja z Walnego Zgromadzenia w dniu 21 stycznia 1912 r. w dzienniku Głos Narodu cz.2
• Informacja z posiedzenia Wydziału z dnia 1 września 1912 r. w dwutygodniku Ruch cz.1
• Informacja z posiedzenia Wydziału z dnia 1 września 1912 r. w dwutygodniku Ruch cz.2
• Informacja o posiedzeniu zarządu PZPN w 1914 r. w Ilustrowanym Tygodniku Sportowym z dn. 4 kwietnia 1914 r. cz.1
• Informacja o posiedzeniu zarządu PZPN w 1914 r. w Ilustrowanym Tygodniku Sportowym z dn. 4 kwietnia 1914 r. cz.2
• Zapowiedź zebrania likwidacyjnego ZPPN w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym -1920 r.
• Informacja o rozwiązaniu ZPPN w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym cz.1 - 1920 r.
• Informacja o rozwiązaniu ZPPN w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym cz.2 - 1920 r.

Prezesi ZPPN

• Stanisław Kopernicki - tymczasowy prezes-organizator
• Ludwik Żeleński - od 25 czerwca 1911 do 15 kwietnia 1914
• Ludwik Christelbauer - od 15 kwietnia 1914 do 30 listopada 1919

Zjazdy ZPPN

I Walny Zjazd odbył się 21.01.1912 roku w Krakowie

   Prezes: Ludwik Żeleński

   Wiceprezes: Ludwik Christelbauer

   Skarbnik: Władysław Rostworowski

   Sekretarz: Lesław Boroński (następnie Wacław Wojakowski)

   Członkowie Zarządu: Antoni Januszewski, Władysław Rostworowski, Kazimierz Hemerling, Aleksander Litwinowicz, Stanisław Kopernicki (delegat do AZF), Karol Liszniewski (delegat do AZF), Zdzisław Jachimecki

   Komisja Rewizyjna: Stanisław Miziewicz, Bronisław Laskownicki, H.Smolecki

II Walny Zjazd odbył się 23.02.1913 roku we Lwowie

   Prezes: Ludwik Christelbauer

   Wiceprezes: Ludwik Żeleński

   Członkowie Zarządu: Władysław Rostworowski, Kazimierz Hemerling, Z.Ritterschild, Mieczysław Orłowicz, Strojek

   Delegaci do AZF: Stanisław Kopernicki, Karol Liszniewski

   Komisja Rewizyjna: Stanisław Miziewicz, Bronisław Laskownicki, H.Smolecki

III Walny Zjazd odbył się 15.02.1914 roku we Lwowie

   Prezes: Ludwik Christelbauer

   Wiceprezesi: Zdzisław Jachimecki, Bronisław Laskownicki

   Członkowie Zarządu: Marceli Jakubowski, Aleksander Litwinowicz, Mieczysław Orłowicz, Józef Stoeger, Bolesław Uminowicz

   Skarbnik: Aleksander Litwinowicz

   Sekretarz: Orest Dżułyński

   Komisja Nadzorcza: Stanisław Miziewicz, W.Stupnicki, Ludwik Tyrowicz

   Komisja Dyscyplinarna: Ludwik Christelbauer, Bronisław Laskownicki, Mieczysław Orłowicz, Józef Stoeger

   Komisja Sportowa: Marceli Jakubowski, Henryk Landau, R.Brzezina, Bolesław Uminowicz, Longin Dudryk

   Delegaci klubów I klasy: R.Brzezina, Henryk Landau, Adolf Schifman (następnie Władysław Szymański)

   Delegat klubów II klasy: Ignacy Rosenstock

   Delegaci do AZF: Karol Engel, Ignacy Rosenstock

Członkowie

Informacja o członkach ZPPN w dzienniku Czas

stan na 17 marca 1912

klasa	klub
I	Cracovia
II A	Czarni Lwów
	Pogoń Lwów
	Wisła Kraków
II B	RKS Kraków
II C	AZS Kraków
	Krakus Podgórze
	Polonia Kraków
	Lwowia Lwów
	Rzeszowskie Koło Sportowe

Statut ZWIĄZKU POLSKIEGO PIŁKI NOŻNEJ

Statut w formie pdf

STATUT
ZWIĄZKU POLSKIEGO PIŁKI NOŻNEJ.

Nazwa, siedziba i cele Związku.

§ 1. Związek nosi nazwę „Związku Polskiego Piłki Nożnej". Siedzibą jest miejsce zamieszkania każdorazowego prezesa, mianowicie Lwów albo Kraków. Językiem urzędowym Związku jest polski. Związek posiada własną odznakę, którą mają prawo nosić członkowie wydziału i “delegaci, funkcyonujący w odnośnym roku.
§ 2. Związek ma na celu: rozwój i uszlachetnianie sportu piłki nożnej, oraz popieranie rozwoju należących do Związku towarzystw, z wykluczeniem dążeń politycznych lub wyznaniowych.
§ 3. Środkami do tego celu są:
a) Organizowanie zawodów zwykłych i o mistrzostwo;
b) Nadzór nad zawodami i ich popieranie moralne i materyalne;
c) Opieka nad zachowaniem należytych stosunków sportowych i towarzyskich między członkami Związku;
d) Popularyzowanie sportu piłki nożnej w prasie, wydawanie i popieranie organów sportowych, podręczników itd.

Członkowie, ich prawa i obowiązki.

§ 4. Związek składa się z członków zwyczajnych i nadzwyczajnych.
a) Członkiem zwyczajnym może być każde Towarzystwo sportowe polskie, uprawiające także sport piłki nożnej, posiadające statut, zatwierdzony przez władze, a należące do Austryackiego Związku piłki nożnej.
b) Członkiem nadzwyczajnym Związku może być każde polskie zrzeszenie sportowe, uprawiające także sport piłki nożnej, nie należące do żadnej innej organizacyi, które podda się statutowi, przepisom i władzom Związku.
Wszyscy członkowie mogą o tyle korzystać z przysługujących im praw, o ile spełnią wszystkie warunki, z prawami temi połączone.
§ 5. Prawa członków zwyczajnych są następujące:
a) Żądać w każdej potrzebie sportowej i towarzyskiej poparcia i pomocy Związku, moralnej i materyalnej;
b) W razie nieporozumienia lub sporu z drugim członkiem Związku, poddać sprawę pod orzeczenie władz Związku, które są obowiązane załatwić ją jak najszybciej i najbezstronniej;
c) Brać udział w zawodach, z ramienia Związku urządzanych, korzystać z urządzeń i publikacyj Związku itp.
d) W razie niezadowolenia z orzeczenia Wydziału Związku, odwołać się do Walnego Zgromadzenia, a od niego do Związku Austryackiego, względnie do władz Federacyi Międzynarodowej ;
e) Wybrać na walne zgromadzenie przepisaną statutem liczbę delegatów;
f) Wspólnie z trzema innymi członkami zwyczajnymi zażądać od wydziału zwołania Walnego Zgromadzenia.
§ 6. Prawa członków nadzwyczajnych są te same, co członków zwyczajnych, wymienione w § 5, ustęp a) b) c).
§ 7. Obowiązki wszystkich członków są następujące:
a) Złożyć przy wstąpieniu deklaracyę, zobowiązującą do bezwzględnego stosowania się do statutów, przepisów i zarządzeń Federacyi Międzynarodowej, Austryackiego Związku i Związku Polskiego, oraz ich władz;
b) Złożyć przy zgłoszeniu wstąpienia wpisowe oraz składać w terminie przepisaną opłatę roczną;
c) Poddawać się wszystkim zarządzeniom dyscyplinarnym władz Związku.

Podział członków.

§ 8. Pod względem sportowym członkowie dzielą się na klasę I. oraz na klasę II. z oddziałami A, B i C.
Do klasy I. należą członkowie zwyczajni, zaliczeni do niej przez Austryacki Związek.
Do klasy II. należą wszyscy inni członkowie Związku polskiego, zaliczeni do niej przez Wydział tego Związku, a mianowicie do oddziału A jedna trzecia najlepszych pod względem sportowym, do oddziału B następna jedna trzecia pod względem kwalifikacyi sportowej, do oddziału C pozostała jedna trzecia oraz wszyscy świeżo zgłoszeni członkowie, aż do dokonania najbliższego podziału na oddziały.
§ 9. Podziału oddziałów klasy II. dokonywa Wydział Związku z końcem sezonu wiosennego na podstawie zawodów o mistrzostwo, lub w razie braku tychże zawodów, na podstawie wyników całorocznych.
Dla ułatwienia podziału obowiązany jest każdy członek nadesłać natychmiast po ostatnich zawodach każdego sezonu wykaz wyników.
Jeżeli w ciągu roku zgłosi przystąpienie członek, którego kwalifikacye sportowe niewątpliwie przewyższają wymagania oddziału C, wydział Związku może przedstawić go do przydzielenia do wyższego oddziału Wydziałowi Związku Austryackiego. Przydzielenie to obowiązuje jednak tylko tymczasowo, do najbliższego normalnego przeprowadzenia podziału.

Sądy zawodowe.

§ 10. Dla kierowania zawodami Związek powołuje grona sędziowskie, osobne dla Galicyi wschodniej, osobne dla zachodniej. Każde grono może się ukonstytuować na podstawie wydanego dlań przez wydział regulaminu, jeżeli złoży się na nie grupa -conajmniej pięciu sędziów, egzaminowanych przez organa Związku Austryackiego. Grono, ukonstytuowawszy się, nosi nazwę „grupy sędziów państwowych". W skład jego wchodzi następnie każdy sędzia przez Związek Austryacki uznany.
Grono ma prawo poddawać egzaminom kandydatów dalszych, oraz zalecać ich wydziałowi Związku Polskiego do uznania jako „sędziów krajowych". Sędziowie krajowi nie posiadają wobec Wydziału Związku żadnych praw reprezentacyjnych, ani nie biorą udziału w uchwałach administracyjnych grona sędziowskiego.

Dochody Związku.

§ 11. Na dochody Związku składają się:
a) Wpisowe członków w wysokości połowy opłaty rocznej;
b) Opłaty roczne w wysokości 50 koron od członków klasy I., 30 koron od członków klasy II. A, 20 koron od członków klasy II. B, 10 koron od członków klasy II. C;
c) Dochody z zawodów, urządzanych przez Związek. W tym celu ma prawo Związek urządzić w każdej miejscowości raz w roku zawody; żaden z członków niema prawa urządzać w tym dniu zawodów własnych;
d) Kary, opłacane przez członków;
e) Dochody inne, jak dary, subwencye itp.

Wydział.

§ 12. Główną władzą Związku jest wydział, wybrany przez Walne Zgromadzenie. Wydział reprezentuje Związek Polski wobec Związku Austryackiego, pośredniczy w korespondencyi między członkami a Związkiem Austryackim, Jest władzą dyscyplinarną pierwszej instancyi dla wszystkich członków, administruje dochodami, przestrzega zachowywania statutów i przepisów, urządza zawody o mistrzowstwo i zawody reprezentacyjne, załatwia wszystkie sprawy administracyjne i sportowe Związku, o ile nie są zastrzeżone Walnemu Zgromadzeniu.
§ 13. Wydział wybierany jest przez Walne Zgromadzenie na przeciąg jednego roku. Członkiem Wydziału może być każdy pełnoletni członek towarzystwa, należącego do Związku, będący w pełni praw obywatelskich, zajmujący samoistne stanowisko społeczne.
W razie sprawy niecierpiącej zwłoki, Wydział ma prawo przekroczyć swój zwykły zakres działania, jednakowoż na najbliższem Walnem Zgromadzeniu jest obowiązany zdać o takich zarządzeniach osobno sprawę, przed sprawozdaniem ogólnem.
§ 14. Posiedzenia Wydziału są poufne. Do ważności jego uchwał potrzebna jest większość dwóch trzecich części członków.
§ 15. W skład Wydziału wchodzą:
Prezes reprezentuje Związek na zewnątrz, kieruje czynnościami Wydziału, przewodniczy wszystkim zebraniom Związku. W razie równości głosów rozstrzyga drugim głosem. W razach nagłych ma prawo zarządzić na własną rękę co należy, za tego rodzaju postanowienia jest jednak osobiście odpowiedzialnym przed Wydziałem i Walnem Zgromadzeniem. Miejscem jego zamieszkania jest Lwów albo Kraków.
Wiceprezes zastępuje prezesa we wszystkich czynnościach i prawach w razie jego nieobecności lub choroby.
Miejscem jego zamieszkania musi być również Kraków lub Lwów, mianowicie to miasto, w którem nie mieszka prezes. Wiceprezes w głosowaniu nad sprawami, będącemi na porządku dziennym posiedzeń Wydziału, ma prawo brać udział pisemnie.
Prezesem i wiceprezesem nie może być członek prezydyum towarzystwa, należącego do Związku.
Wydziałowi, w liczbie dwóch na każdą rozpoczętą dziesiątkę głosów, są wybrani w połowie z pośród delegatów wschodnio-galicyjskich, w drugiej z zachodnio-galicyjskich.
§ 16. Członkami Wydziału nie z wyboru są:
a) Reprezentanci członków klasy I., po jednym.
b) Naczelnicy obu gron sędziowskich.
c) Reprezentanci Związku w Austryackim Związku piłki nożnej.
Obecność lub nieobecność tej kategoryi członków Wydziału nie wpływa na ważność uchwał; pozatem korzystają oni ze wszystkich praw innych członków Wydziału.

Biuro Związku.

§ 17. Biuro Związku znajduje się każdorazowo w siedzibie Związku, w miejscu zamieszkania prezesa. Prowadzi je pod kierunkiem prezesa sekretarz, w razie potrzeby z personalem pomocniczym. Sekretarza mianuje Wydział, który jest urzędnikiem odpowiedzialnym przed Wydziałem. Sekretarz przeprowadza korespondencyę, prowadzi protokoły posiedzeń Wydziału, zarządza archiwum Związku i wydawnictwami.
Obowiązki skarbnika spełnia jeden z członków Wydziału pod kontrolą bezpośrednią prezesa.
Wszystkie funkcye wydziałowych są honorowe.

Komisya dyscyplinarna.

§ 18. W razie potrzeby Wydział ma prawo przedłożyć Walnemu Zgromadzeniu wniosek o utworzenie osobnej komisyi dyscyplinarnej (względnie dwóch, lwowskiej i krakowskiej), której powierzone być mają wszelkie zażalenia, spory itp., o ile Wydział nie chce zająć bezpośrednio stanowiska w danej sprawie. Zakres działania komisyi określi uchwalony przez Walne Zgromadzenie regulamin.

Walne Zgromadzenie.

§ 19. Walne Zgromadzenie jest najwyższą władzą Związku.
Zwyczajne Walne Zgromadzenie odbywa się corocznie w pierwszej Zwyczajne a w skład jego wchodzą delegaci wszystkich członków zwyczajnych, a mianowicie: z klasy I. po pięciu delegatów, z klasy II. A po trzech, z klasy II. B po dwóch, z klasy II. C po jednym.
Delegatami mogą być pełnoletni członkowie Towarzystw, w pełni praw obywatelskich, zajmujący samoistne stanowiska społeczne. Jeden delegat może reprezentować wszystkie głosy swego towarzystwa, a nadto głosy innych członków, razem nie więcej niż 8 głosów.
§ 20. Do ważności uchwał potrzebna jest obecność przynajmniej połowy delegatów, względnie połowa uprawnionych głosów. W razie braku dostatecznej liczby delegatów, względnie głosów, odbyć się ma jak najrychlej drugie Walne Zgromadzenie, bez względu na komplet.
§ 21. Do zakresu działania Walnego Zgromadzenia należą:
a) Badanie działalności sportowej, administracyjnej i kasowej Wydziału;
b) Wybór prezesa, wiceprezesa i wydziałowych;
c) Wybór komisyi rewizyjnej;
d) Wybór reprezentantów do Związku Austryackiego;
e) Uchwalanie wniosków, zgłoszonych w ciągu roku przez członków, conajmniej na dwa tygodnie przed Walnem Zgromadzeniem;
f) Uchwalanie zmian statutu i rozwiązania Związku.
Do wszystkich punktów od a) do e) potrzebna jest bezwzględna większość obecnych, do punktu f) większość dwóch trzecich obecnych delegatów, względnie głosów, przez nich reprezentowanych.
Nadzwyczajne Walne Zgromadzenie zwołuje Wydział na wniosek czterech członków, o ile oświadczy się za nim połowa wszystkich członków.
§ 22. Obradom Walnych Zgromadzeń przysłuchiwać się mężowie zaufania członków, po dwóch z każdego Towarzystwa.
Walne Zgromadzenie zapowiedziane ma być przez Wydział co najmniej na dziesięć dni przed oznaczonym terminem; równocześnie podaje Wydział porządek dzienny Zgromadzenia.
Wnioski członków zgłoszone być mają do Wydziału najdalej na 20 dni przed Walnem Zgromadzeniem.

Kary.

§ 23. Wydział, ewentualnie Walne Zgromadzenie jako wyższa instancya, ma prawo nakładać na Towarzystwa, należące do Związku i ich członków, następujące. kary za naruszenie ustaw i przepisów:
a} Napomnienie pisemne;
b) Ostrzeżenie;
c) Grzywna od 10 koron do 100 koron.
d) Dyskwalifikacya od 8 dni do 1 roku.
e) Wykluczenie ze Związku.
Za jedno przewinienie może być wymierzona tylko jedna kara.

Zgłoszenia członków.

§ 24. Towarzystwo, pragnące zostać członkiem Związku, ma wypełnić odpowiedni formularz wraz ze zobowiązaniem pilnego przestrzegania statutów i rozporządzeń. Zobowiązanie takie obowiązuje na cały rok kalendarzowy następny i zostaje automatycznie przedłużone, o ile wystąpienie ze Związku nie będzie wypowiedziane zawsze przed z dniem 15 grudnia. Zgłoszenia graczy.
§ 25. Wszyscy gracze, biorący udział w zawodach publicznych, muszą być zgłoszeni deklaracyami w dwóch egzemplarzach, dla Związku Austryackiego i dla Związku Polskiego. Każdą zmianę należy bezzwłocznie zgłosić nowemi deklaracyami. Członkowie nadzwyczajni Związku zgłaszają swych graczy tylko jednym egzemplarzem deklaracyi.
§ 26. Wszystkie pisma, skierowane przez członków do Związku Austryackiego oraz ze Związku Austryackiego do członków, przechodzą przez ręce Związku Polskiego.
Do wszelkich odwołań, wniesionych do Związku Austryackiego, dołączoną ma być należytość rekursowa w wysokości opłaty rocznej, która w razie uwzględnienia odwołania zostaje zwróconą, w razie tegoż odrzucenia, przypada na rzecz Związku Polskiego.

Rozwiązanie.

§ 27. Rozwiązanie Związku uchwala przepisaną liczbą głosów Walne Zgromadzenie, które rozporządza majątkiem Związku.
Postanowienia ogólne i przejściowe.
§ 28. We wszystkich sprawach, nieobjętych tym statutem, obowiązuje statut Związku Austryackiego.
Wydział Związku Austryackiego ma prawo zawiesić, względnie zmienić uchwałę Związku Polskiego, jednakowoż z podaniem powodów. Od zawieszenia tego przysługuje Związkowi Polskiemu prawo odwołania do władz Federacyi Międzynarodowej.
Przed uzyskaniem zatwierdzenia niniejszego statutu przez c. k. Władze i zwołaniem Walnego Zgromadzenia, funkcye Wydziału spełniają prezesowie klubów „Pogoń" i „Czarni” we Lwowie, „Cracovia“ i „Rob. Klub Sportowy" w Krakowie, ewentualnie delegaci tych klubów.

Reprezentacja Galicji

Herb Galicji

Reprezentacja Galicji rozegrała jeden mecz międzynarodowy. 31 sierpnia 1913 uległa w Krakowie, na stadionie Cracovii 1:2 (1:1) reprezentacji Moraw-Śląska. W kadrze niebieskich (bo w takich barwach zagrali Polacy) wystąpiło 6 graczy Cracovii, 4 Wisły Kraków i 1 Czarnych Lwów. Drużynę prowadził (wówczas nazywany kapitanem) kolejny Pasiak Tadeusz Synowiec. Po przeciwnej stronie wystąpili zawodnicy niemieckich klubów BBSV Bielsko i DSV Opawa.

Skład reprezentacji

• kapitan
  • Tadeusz Synowiec
• zawodnicy
  • Schwarz
  • Fryc
  • Bujak
  • Śliwa
  • Bilor
  • Traub II
  • Prochowski
  • Dąbrowski I
  • Kałuża
  • Olejak
  • Mielech

Informacja o meczu

• 1913-08-31 Galicja - Morawy-Śląsk 1:2

Zobacz też

• Krajowy Związek Turystyczny
• 1912 zapasy kwalifikacyjne o I klasę
• 1913 Mistrzostwa Galicji
• 1913 zapasy klasyfikacyjne II klasy
• 1914 Mistrzostwa Galicji
• Austriacki Związek Piłki Nożnej
• Polski Związek Piłki Nożnej
• Krakowski Okręgowy Związek Piłki Nożnej
• Polskie Kolegium Sędziów Piłki Nożnej
• Po śmierci Ludwik Christelbauer w tygodniku Przegląd Sportowy, 1934

Historia i tradycja Cracovii

Historia: Najstarsi w Krakowie • Najstarsi w Polsce • Pierwsze lata Cracovii • Historia nazwy Cracovia • Historia stadionu • Dawne boiska • Dawne lodowiska • Kroniki • Krakowska szkoła gry • Jak dyskryminowano Cracovię • Żydzi

Krajowy Związek Turystyczny • Austriacki Związek Piłki Nożnej • Związek Polski Piłki Nożnej

Skany starych gazet: 1906 • 1907 • i dalej..

Tradycja: Wartości Cracovii • Pasy • Stroje • Herb • Flaga • Hymn • Stare hymny • Trening Noworoczny • Lajkonik • Rada Seniorów • Święta Wojna • Wielcy ludzie Cracovii • Słynni kibice