1921-12-11 Kraków - Polska 1:7

mecze towarzyskie Kraków Kraków, Stadion Makkabi, niedziela, 11 grudnia 1921 Reprezentacja Krakowa - Reprezentacja Polski 1 : 7 (1:3)

Skład: Palik Fryc Schneider II Fischer Klotz I Pitzele Krumholz Kotapka Heim Kowalski II Schneider I

Sędzia: dr. Józef Lustgarten Bramki Kowalski II 0:1 0:2 1:2 1:3 1:4 1:5 1:6 1:7 Kuchar Kałuża Kałuża Einbacher Kałuża Kałuża Kuchar

Skład: Loth II Gintel Marczewski Styczeń Cikowski Synowiec Mielech Kuchar IV Kałuża Einbacher Sperling

Uwaga

Skład zespołu reprezentacji Krakowa wg. kronik klubowych Cracovii - zamiast zawodnika Schneider I grał Marcinkowski.

Opis meczu

"Reprezentacja Polski—Reprezentacja Krakowa 7:1 (3:1)." -

Przegląd Sportowy

Reprezentacja Polski—Reprezentacja Krakowa 7:1 (3:1).

Relacja z meczu w tygodniku Przegląd Sportowy cz.1

Relacja z meczu w tygodniku Przegląd Sportowy cz.2

Ostatni przegląd sił przed spotkaniem naszych reprezentatywnych w Budapeszcie wypadł zupełnie dodatnio. Jakkolwiek tu i owdzie widoczne były pewne braki, to jednak naogół drużyna, mająca stanąć przeciw Wągrom przedstawia obecnie już pewną całość. Zupełnie korzystnie przedstawia się linia ataku; zawody treningowe zrobiły swoje. Kałuża jako prowadzący atak rozporządza tu graczami, którzy go już w lot pojmują, a że napad ten ma w zapasie i moc celnych strzałów, tego dowodzą ostatnie przez team Polski osiągnięte wyniki. W pomocy stoją trzej zawodnicy, których niejedne ostre i wytężające zawody odpowiednio przygotowały do naszego pierwszego występu na arenie sportu międzynarodowego. W ich poświęceniu i wytrzymałości leży cała nasza nadzieja chwalebnego wyjścia z afery. Obrona i bramkarz naszej reprezentatywki tworzą najsłabsze punkty. Jeśli jednak stojący tu nowicjusze rychło pozbędą się tremy, można śmiało i w nich wierzyć.

O grze poszczególnych zawodników pisaliśmy już na na tem miejscu. Wszyscy znajdują się w formie. Mielech przez swą ostatnią grę dowiódł, że można na nim polegać; każda jego centra była groźną. Einbacher również tym razem pozostawił jak najlepsze wrażenie. Reszta zespołu grała bardzo dobrze. W reprezentacji Krakowa na pierwszy plan wybił się Fryc. On to przez swoją rutynę i zdolność niszczenia ataków przeciwnika uchronił swą drużynę od dotkliwszej jeszcze klęski. Również i Schneider II. pracował skutecznie i celowo, natomiast Palik w bramce zawiódł; może zimno przyczyniło się do małej ruchliwości, jaką okazał. Pomoc miała najtrudniejsze zadanie. Śliskość gruntu uniemożliwiała graczom współpracę z obroną i napadem. Frischer, Klotz I i Pitzele pracowali ofiarnie i robili co mogli. W napadzie najlepszymi były skrzydła. Tak Schneider I., jak i Krumholtz dawali pięknie piłki do środka i okazali dobrą formę. Mimoto za mało posyłano ich w bój. Wewnętrzna część okazała się zupełnie nieudolną. Heim nie może wyzbyć się swej wady „wózkowania" i zapominania o otoczeniu. Kotapka i Kowalski nie stali na wysokości zadania.

Rcprezentacja Polski wystąpiła w pełnym składzie. Nie podajemy go więcej, wierząc, że każdy sportowiec polski zna już dobrze ich nazwiska. Kraków reprezentowali: w bramce: Palik (Cracovia); w obronie: Fryc (Cracovia), Schneider II (Makk.); w pomocy: Fischer (Makk ), Klotz I. (Jutrzenka), Pitzele (Jutrzenka); w napadzie: Krumholz (Jutrzenka), Kotapka (Cracovia), Heim (Makkabi), Kowalski (Wisła), Schneider I. (Makkabi). Sędziował p. dr. Lustgarten b. dobrze.

Grę rozpoczyna Kraków; boisko, pokryte zupełnie śniegiem i ślizkie, zmusza graczy do przystosowania się powolnego do panujących warunków. To też pierwsze 15 minut upływa na obustronnych, zupełnie niegroźnych atakach. Centra Mielecha stwarza piękny moment pod bramką Krakowa. Zaraz później broni Loth końcami palców rzut Kotapki, W 19 min. odbija się ostry strzał Kałuży od poprzeczki. W trzy minuty później oddaje Mielech wspaniałomyślnie nieco lepiej splasowanemu Kucharowi piłkę, który strzela pewną bramkę (23 min.). W następnej uzyskuje Kałuża drugą, „objechawszy” przy pomocy Einbachera wielu przeciwników. Teraz i Kraków zaczyna atakować; piękna centra Krumholza zostaje niewykorzystaną. Następnie Loth wykonuje piłkę z przed nosa nadbiegającemu Kowalskiemu. W 31 min. odbija się efektowny strzał Kałuży o góną poprzeczkę i wraca do pola. Minutę później broni Palik na samej linji bramkowej. W 36 min. wybija pięścią Loth niebezpieczną centrę Schneidra I. W dwie minuty później Krumholz przeprowadza pięknie piłkę naprzód, odaje ją do środka ale Kotapka „peszy się“. W 43 min. robi Kowalski głową jedyną bramkę dla Krakowa, a minutę przed pauzą pakuje Kałuża piłkę w bramkę, wykorzystując moment „przekomarzania się” Kuchara z backami.

Bez pauzy następuje zamiana stron. W połowie tej uzyskuje reprezentacja Polski dalsze punkty. I tak w 5 min. strzela Einbacher z centry Mielecha w róg, rzutem nie do obrony dalszą bramkę. Dwie minuty później odbija się rzut Kuchara po kombinacji Einbacher—Kałuża od nóg Palika. Następuje krytyczna sytuacja pod bramką Polski, ale Kotapka strzela w out. W 15 min. zdobywa piątą bramkę Kałuża po kombinacji Einbacher—Kałuża —Kuchar. W 20 i 39 min. dopełniają Kałuża i Kuchar serję zdobytych bramek.

Publiczności mimo dokuczliwego zimna zebrało się sporo.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 31 z 17 grudnia 1921

Mecze sezonu 1921 (Kraków)