Jakub Lubowiecki: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 5: | Linia 5: | ||
| pełneimięinazwisko = Jakub Lubowiecki | | pełneimięinazwisko = Jakub Lubowiecki | ||
| kraj = POL | | kraj = POL | ||
| dzien_urodzenia = 17 | | dzien_urodzenia = 17 | ||
| miesiac_urodzenia = 7 | | miesiac_urodzenia = 7 | ||
| rok_urodzenia = 1909 | | rok_urodzenia = 1909 | ||
| miastourodzenia = Kraków | | miastourodzenia = Kraków | ||
| krajurodzenia = | | krajurodzenia = Galicja | ||
| dzien_smierci = | | dzien_smierci = 13 | ||
| miesiac_smierci = | | miesiac_smierci = 7 | ||
| rok_smierci = 1995 | | rok_smierci = 1995 | ||
| miasto_smierci = Sao Paulo | | miasto_smierci = Sao Paulo, Brazylia | ||
| rolawCracovii = koszykarz | | rolawCracovii = koszykarz | ||
}} | }} | ||
Jakub Lubowiecki, zawodnik Gier Sportowych KS Cracovia, reprezentant Polski 1935 r.. | '''Jakub Lubowiecki''', zawodnik Gier Sportowych KS Cracovia, reprezentant Polski 1935 r.. W 1928 r. ukończył III gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, następnie Uniwersytet Jagielloński. Nauczyciel WF w III Gimnazjum. | ||
Brat [[Stefan Lubowiecki]], [[Władysław Lubowiecki]], [[Kazimierz Lubowiecki]]. | |||
Absolwent VII kursu Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1932/1933, z przydziałem do 6 pal. Mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów rezerwy artylerii z dn. 1 stycznia 1936 r. lok. 297. Syn Alberta i Marii Domanus. | |||
We wrześniu 1939 r. jako dowódca plutonu brał udział w kampani wrześniowej- bateria artylerii, 6 pułk artylerii lekkiej z Krakowa. | We wrześniu 1939 r. jako dowódca plutonu brał udział w kampani wrześniowej- bateria artylerii, 6 pułk artylerii lekkiej z Krakowa. | ||
W czasie okupacji w 1940 r. przedostał się z Krakowa do Francji. Uczestniczył w walkach wojsk polskich na zachodzie. | W czasie okupacji w 1940 r. przedostał się z Krakowa do Francji. Uczestniczył w walkach wojsk polskich na zachodzie. W 2 KP służył w 1 Karp. pal - odznaczony min. Orderem Wojennym Virtuti Militari. | ||
Poślubił Wandę Makowską w 1947 r. Jakub Lubowiecki, po wojnie emigrował do Argentyny, a następnie, w 1957 r. do Brazylii. Używał nazwiska ''Jacobo Tadeo Lubowicki''. Zmarł w Sao Paulo 13 lipca 1995 r.. | |||
*[[:plik:Spis Ludności Kraków 1921 1.png|Informacje w spisie ludności m. Krakowa z 1921 r., cz.1]] | |||
*[[:plik:Spis Ludności Kraków 1921 2.png|Informacje w spisie ludności m. Krakowa z 1921 r., cz.2]] | |||
* [[:Plik:Echo_Krakowa_1983-03-23_58.png|O Lubowieckim w dzienniku ''Echo Krakowa'', 1983 r.]] | * [[:Plik:Echo_Krakowa_1983-03-23_58.png|O Lubowieckim w dzienniku ''Echo Krakowa'', 1983 r.]] | ||
Wersja z 20:26, 26 cze 2024
| Jakub Lubowiecki | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Jakub Lubowiecki | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 17 lipca 1909, Kraków, Galicja | ||
| Zmarły | 13 lipca 1995, Sao Paulo, Brazylia | ||
Jakub Lubowiecki, zawodnik Gier Sportowych KS Cracovia, reprezentant Polski 1935 r.. W 1928 r. ukończył III gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie, następnie Uniwersytet Jagielloński. Nauczyciel WF w III Gimnazjum.
Brat Stefan Lubowiecki, Władysław Lubowiecki, Kazimierz Lubowiecki.
Absolwent VII kursu Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii 1932/1933, z przydziałem do 6 pal. Mianowany podporucznikiem w korpusie oficerów rezerwy artylerii z dn. 1 stycznia 1936 r. lok. 297. Syn Alberta i Marii Domanus.
We wrześniu 1939 r. jako dowódca plutonu brał udział w kampani wrześniowej- bateria artylerii, 6 pułk artylerii lekkiej z Krakowa.
W czasie okupacji w 1940 r. przedostał się z Krakowa do Francji. Uczestniczył w walkach wojsk polskich na zachodzie. W 2 KP służył w 1 Karp. pal - odznaczony min. Orderem Wojennym Virtuti Militari.
Poślubił Wandę Makowską w 1947 r. Jakub Lubowiecki, po wojnie emigrował do Argentyny, a następnie, w 1957 r. do Brazylii. Używał nazwiska Jacobo Tadeo Lubowicki. Zmarł w Sao Paulo 13 lipca 1995 r..
- Informacje w spisie ludności m. Krakowa z 1921 r., cz.1
- Informacje w spisie ludności m. Krakowa z 1921 r., cz.2
Rozmowa z Jakubowskim
Przegląd Sportowy
— Korzystam z gościnnych łamów „Przeglądu” — mówi Lubowiecki — by poruszyć pewne rzeczy aktualne, na które nie zwraca może w miarodajnych w sferach dostatecznej uwagi. Chodzi mi mianowicie o nierównomierne traktowanie pewnych gier i upośledzania ich na rzecz innych, o ile chodzi o spotkania międzynarodowe.
Nie mieliśmy zupełnie dotychczas spotkań międzypaństwowych w koszykówce męskiej ani w szczypiorniaku. A szanse mamy całkiem niezłe. Z trzech meczów międzynarodowych koszykówki rozegranych w r. b. 1 wygraliśmy, 2 przegraliśmy, przyczem dwie przegrane zawdzięczamy nieznajomości przepisów międzynarodowych a wygrana, nieznajomości przepisów polskich u Łotyszów. Jednem słowem szanse wyrównane: na terenie międzynarodowym możemy walczyć z honorem.
W koszykówce kobiecej mieliśmy w roku bieżącym poważne szanse na mistrzostwo Europy, jeśli nie świata. Zostały one jednak zaprzepaszczone tak wskutek fatalnego rozlosowania, jak przedewszystkiem przez zaniedbanie treningu miedzy meczem ze Szwecją a wyjazdem do Strasburga, tudzież niefortunne zestawienie reprezentacji.
Co do drużyny Cracovii w której gram, mamy jedna bolączkę: brak przeciwników. Dość powiedzieć, że od dwu lat nie przegraliśmy ani jednego meczu, a tylko trzy razy musieliśmy wygrywać w dogrywce.
Mimo to granty dużo lepiej niż w zeszłorocznych mistrzostwach Polski. Nie byłoby to zresztą dużo, gdyż wtedy kleciliśmy drużynę w ostatniej chwili w graliśmy niesłychanie nerwowo. Od tego czasu zdołaliśmy opracować system podań, strzelamy dużo celniej, no i mamy za sobą zwycięstwa nad natsilniejszemi drużynami Polski co daje nam pewną dozę zaufania we własne siły.