Sekcja saneczkarstwa
To jest zalążek artykułu. Jeśli możesz, rozbuduj go.
W 1909 r. nowo powstałe Tow. saneczkowe postarało się o doskonale urządzony tor saneczkowy o długości 700 m. na Woli Justowskiej, szkoda tylko, że tak daleko od miasta. Podobno i Związek Turystyczny ma zbudować tor saneczkowy w długości 350 m. na Sikorniku.[1]
K.S. „Cracovia“ odstąpił od zamiaru wybudowania swego własnego toru ze względu na znaczne koszta. Członkowie K.S. „Cracovia“ urządzą szereg wycieczek za prowadzeniem automobilu w okolice Krakowa. Myśl tę należy pochwalić, bo zjazdów nieraz kilkukilometrowych nie brak w okolicy Krakowa, a i niejeden z uczestników będzie miał sposobność poznania pięknych krajobrazów natury w zimie.
Dopiero pod koniec 1909 r. w Krakowie urządzono tor saneczkowy o długości 700 m na Woli Justowskiej. Jego wadą była zbyt duża odległość od centrum miasta, a przewożenie saneczek np. w tramwaju bez dodatkowej opłaty było niedozwolone. Projektowany był również kolejny tor w Krakowie o długości 350 m na Sikorniku. Pierwszy z wymienionych torów powstał z inicjatywy bliżej nieokreślonego Towarzystwa Saneczkowego, drugi miał powstać ze środków Związku Turystycznego. W związku z tym „Cracovia” zrezygnowała z wybudowania własnego toru saneczkowego, także z powodu wysokich kosztów inwestycji.
Kraków od jesieni 1909 roku posiadał tylko jeden tor saneczkowy, którego właścicielem było Towarzystwo Saneczkowe. Dla członków „Cracovii” udostępniano tor bezpłatnie w poniedziałki, co było znacznym udogodnieniem, gdyż obiekt ten sporo kosztował, wstęp dla obcych wynosił 2 korony dziennie. Saneczkarze „Cracovii”, wspólnie z członkami krakowskiego AZS i krakowskiego koła Karpackiego Towarzystwa Narciarskiego w okresie ferii świątecznych wyjechali do Zakopanego[2].
Z informacji z dziennika Czas z 1910 r. na grzbiecie góry św. Bronisławy spotykały się saneczki klubowe "Cracovii"; wśród których tak zw. „lenkey" wielosiedzeniowy, zbliżający się typem do bobsleigh'u budził powszechną sensacyę.
Na torze Tow. saneczkowego na Woli Justowskiej zbiera się również liczne grono osób. Tor ten, to prawdziwe cacko i może rywalizować z torami zagranicznymi. Tow. saneczkowe chcąc umożliwić i członkom "Cracovii" korzystanie z wzorowego toru, oddało tor na poniedziałki do dyspozycyi członków tego klubu.
Odbywały się wycieczki "Cracovii" również do Myślenic.
W 1911 r. sport saneczkowy w środowisku krakowskim uprawiali w dalszym ciągu sportowcy „Cracovii”, którzy używali torów naturalnych w okolicy Krakowa i organizowali wycieczki do Zakopanego. Zapewne korzystali również z toru na stokach kopca Kościuszki znajdującego się w lasku zwanym potocznie Sikornikiem[3].
- ↑ Czas z 10 grudnia 1909 r.
- ↑ Początki saneczkarstwa w Galicji (1900–1914) - praca naukowa
- ↑ Początki saneczkarstwa w Galicji (1900–1914) - praca naukowa
