Marian Sycz
| Marian Sycz | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Marian Sycz | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 26 stycznia 1911 | ||
| Zmarły | 24 lipca 1972 | ||
Marian Sycz - Piłkarz ręczny KS Cracovia przed II wojną światową, reprezentant Polski 1935 r..
Marian Sycz (1911 – 1972), absolwent Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie, aktywny działacz i trener klubu Garbarnia, kapitan Armii Krajowej.
Urodził się 26 stycznia 1911 roku w Krakowie. Zdał egzamin maturalny i rozpoczął studia medyczne. Wybrał sport i ukończył AWF w Krakowie. W pierwszej połowie lat trzydziestych był futbolistą pierwszoligowej Garbarni, a równolegle grał w piłkę ręczną w Cracovii. Przed wrześniem 1939 roku przeniósł się do Radomia, gdzie uczył w szkole i prowadził działalność trenerską.
W 1939 roku aresztowany przez gestapo, wraz z kolegą uciekł z pociągu wiozącego ich do obozu koncentracyjnego. Przybył do Krakowa, gdzie włączył się w działalność konspiracyjną jako kapitan AK. Otrzymał pseudonim „Lotos”. Współpracował z Andrzejem Kuczalskim (późniejszym prezesem Garbarni) i Stanisławem Cikowskim (futbolowym reprezentantem kraju). Organizował tajne turnieje piłkarskie m.in. na placu na Groblach i na Juwenii.
Po wojnie rozpoczął pracę jako dyrektor Wydziału Skór Surowych w Zakładach Garbarskich. Podjął starania o powstanie nowego stadionu, ponieważ stary został całkowicie zdewastowany przez Niemców. Projekt zakończył się powodzeniem. 5 grudnia 1948 roku odbył się na tym stadionie mecz pomiędzy Cracovią i Wisłą o mistrzostwo Polski. Sezon 1948 roku zamknął się identyczną liczba punktów dla obu klubów. Regulamin zakładał baraż. Mecz zakończył się wynikiem 3:1 dla Cracovii. Później Marian Sycz został odsunięty od władz klubowych. Wynikało to z jego poglądów politycznych. Skoncentrował się na działalności pedagogicznej. Uczył u OO. Pijarów, a następnie w Technikum Mechanicznym przy ulicy Skrzyneckiego. Zapadł na zdrowiu i przeszedł na rentę.
Zmarł 24 lipca 1972 roku w Krakowie. Pozostawił unikatowe prace poświęcone historii futbolu. Odznaczony Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych i Krzyżem Grunwaldu z Mieczami.[1]
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: LXXXIII Rząd: 12 Miejsce: 43.