Henryk Pstrusiński
Henryk Pstrusiński | |||
| |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Henryk Pstrusiński | ||
Kraj | Polska | ||
Urodzony(a) | 9 lutego 1907, Kraków, Galicja | ||
Zmarły | 26 listopada 1959, Kraków |
Henryk Pstrusiński, motorowiec.
Urodził się w Krakowie jako syn Gabrieli z domu Schmeidel i brązownika Stanisława Pstrusińskiego. Zajmował się rzemiosłem bliskim brązownictwa. Pracował również w Czechach. Przed wybuchem II wojny światowej Pstrusiński był właścicielem fabryki bakelitu w Krakowie, a w czasie wojny kierował Artystyczną Odlewnią Metali tamże. Zawarł związek małżeński z Antoniną Zofią z domu Wiśniowską, z którą miał m.in. córkę Jadwigę Pstrusińską, późniejszą profesor UJ i UW. W czasie okupacji niemieckiej Pstrusiński zaangażował się w działania zgrupowania "Żelbet" oddziału dywersyjnego Armii Krajowej. Przyjął pseudonim "Pik". W podziemiu wojennym odznaczony Złotą Odznaką AK, Krzyżem Walecznych oraz Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami[2]. W czasie okupacji niemieckiej pomagał wielu Żydom, z których część ocalała. Znajdował dla nich kryjówki, pomagał w przemieszczaniu się oraz udzielał im schronienia w swoim mieszkaniu.
Po zakończeniu działań wojennych pozostał w Krakowie. Wydany przez torturowanego kolegę, został aresztowany w 1951 r. za działalność konspiracyjną, przy czym skonfiskowano m.in. jego odznaczenia. Był osadzony przez ponad rok w więzieniu na Montelupich.
W latach 50. startował z powodzeniem w wyścigach i rajdach motocyklowych w barwach klubu Cracovia. Późniejszy działacz i sędzia sportowy.
Pstrusiński zmarł 26 listopada 1959 r. Spoczywa w rodzinnym grobowcu na krakowskim Cmentarzu Rakowickim. Pośmiertnie, 19 sierpnia 2008 r. został uhonorowany przez Instytut Jad Waszem tytułem Sprawiedliwego wśród Narodów Świata.[1].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim, Kwatera Pas AA, płd.