Bronisław Makowski

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Bronisław Makowski

Bronisław Makowski.jpg

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Bronisław Wincenty Makowski
Kraj Polska
Urodzony 25 maja 1905, Częstochowa, Galicja
Zmarły 27 maja 1944, Kraków (rozstrzelany)
Pseudonim Dago
Pozycja pomocnik
Wzrost 173 cm
Waga 66 kg
Wychowanek Cracovia Flaga POL.png
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1923
1924
1925
1926
-
-
-
MP - 1 (0)
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Debiut 1923-05-10 Tarnovia Tarnów - Cracovia II 1:1
Ostatni mecz 1926-08-29 Pogoń Lwów - Cracovia 3:1
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1919-1925
1925-1926
1926
1927-1931
1932-1936
Cracovia Flaga POL.png
Wilja Wilno Flaga POL.png
Cracovia Flaga POL.png
Wisła Kraków Flaga POL.png
Warszawianka Warszawa Flaga POL.png


1 (0)
93 (2)
54 (0)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1929, 1931 Polska 1 (0) + 1 no

j - jesień, w - wiosna



Bronisław Makowski - piłkarz Cracovii.

Bronisław Wincenty Makowski (ur. 25 maja 1905 w Częstochowie, zm. w maju 1944 w Krakowie) – polski piłkarz, pomocnik, reprezentant polski, zginął z rozstrzelany przez Gestapo.

Absolwent szkoły przemysłowej, technik mechanik, pilot.

Makowski urodził się w Częstochowie. Jego pierwszym klubem piłkarskim była Cracovia w której grał w latach 1919 – 1925 i z przerwą w 1926 roku. Jednak największe sukcesy odnosił w barwach Wisłu Kraków, w której grał w latach 1927 – 1931. Już w pierwszym sezonie wraz z klubem wywalczył tytuł mistrzostwo Polski, osiągnięcie to powtórzył w kolejnym sezonie. Jako reprezentant Polski zagrał w dwóch meczach, przy czym tylko jeden z nich jest obecnie zaliczany jako oficjalne spotkanie (Polska – Łotwa 5:0). Na przełomie 1931 i 32 roku Makowski przeniósł się do Warszawy gdzie wszedł w skład Warszawianki, dla której występował przez 4 lata. W latach 1937 – 1939 Makowski przebywał w Ameryce Południowej – Paragwaj, Argentyna, Urugwaj. Rozwijał tam swoją nową pasję – lotnictwo. Na dwuosobowej awionetce – „Józef Piłsudzki” – przemierzał szlaki powietrzne pomiędzy Urugwajem, Argentyną, Boliwią, Brazylią i Paragwajem.

W czasie okupacji czynnie zaangażował się w działalność ZWZ-AK w „Ubezpieczalni”, czyli zorganizowanej przez krakowską AK komórki zajmującej się produkcją uzbrojenie. „Ubezpieczalnia" skupiała się głownie na produkcji granatów, min, bomb, a od końca 1943 r. - pistoletów ręcznych i maszynowych. Dla „Ubezpieczalni” na terenie Krakowa działało 6 wytwórni chemicznych. Makowski był współwłaścicielem przed­siębiorstwa „Hydraulik" przy ul. Paulińskiej 28. gdzie mieściła się również wytwórnia chemiczna „Ubez­pieczalni" nr 5. Wraz z „Montownią nr 4” zespól produkcyjny tworzyli: Stanisław Wronarowicz, ps. „Dravić", jako kierownik używający również pseu­donimu „Fred", głuchoniemy dozorca domu Jerzy Kwaścik, ps. „Młot II", Bro­nisław Makowski i jego brat Jan oraz Jan Socha, ps. „Urso".

W kwietniu 1944 roku Gestapo wpadło na ślady działalności „Ubezpieczalni” i 30 kwietnia aresztowało Bronisława Makowskiego, Jana Makowskiego i Jana Sochę. W związku z wsypą „Ubezpieczalni” w kolejnych dniach nastąpiły kolejne aresztowania. Bracia Makowscy i Jan Socha przyznali się do działalności konspiracyjnej, jednocześnie nie zdradzając nazwisk innych konspiratorów. Zostali skazani na karę śmierci i ich nazwiska pojawiły się na listach osób skazanych w dniach 15 maja (Jan Makowski) i 28 maja (Bronisław Makowski i Jan Socha). Nie jest znane dokładne miejsce śmierci Bronisława Makowskiego. Z pewnością został rozstrzelany przed dniem ogłoszenia listy z dnia 28 maja. Miejscem jego egzekucji mogły być: Przegorzały, gdzie 26 maja 1944 r. miała miejsce kolejna zbiorowa egzekucja Pola­ków, obóz koncentracyjny w Płaszowie, gdzie w tym dniu rozstrzelano 90 osób lub ul. Botaniczna, gdzie 27 maja rozstrzelano 40 więźniów z Montelupich co jest najbardziej prawdopodobne.[1]

  • dodatkowe inforacje [1].

Występy w Reprezentacji narodowej - mecze oficjalne

  1. Lotwa - Polska 0:5, Ryga 05.07.1931 (90')

źródło: [2]