Bronisław Karelus

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Bronisław Karelus

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Bronisław Karelus
Kraj Polska
Urodzony 9 czerwca 1944, Kraków
Wiek 80 l.
Pozycja pomocnik
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1956-1970 Cracovia II Flaga POL.png
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Kariera trenerska
Lata Klub


1985
1986


2000
Cracovia II Flaga POL.png
Cracovia Flaga POL.png (zespoły młodzieżowe)
Cracovia Flaga POL.png (asystent)
Cracovia Flaga POL.png
Gościbia Sułkowice Flaga POL.png
Kalwarianka Kalwaria Zebrzydowska Flaga POL.png
Cracovia Flaga POL.png

j - jesień, w - wiosna



Bronisław Adam KARELUS urodził się 9 czerwca 1944 w Krakowie. Absolwent krakowskiej AWF (1972); dr nauk wf (1983); nauczyciel akademicki (studium wf UJ); trener II klasy (1967). Pomocnik Cracovii (56-70). Szkoleniowiec m.in. Gościbia, Kalwarianka, Garbarnia, także przez lata Cracovia - z pierwszą drużyną jako asystent Szymanowskiego, a po jego rezygnacji samodzielnie od kwietnia do czerwca 1986, po raz wtóry od lutego do czerwca 2000 (dwakroć w trzeciej lidze).

Wywiad

"Życie na trenerskiej ławce: Bronisław Karelus. Spełniony w dwóch rolach" -
dziennikpolski24.pl

Życie na trenerskiej ławce: Bronisław Karelus. Spełniony w dwóch rolach

Sylwetka. Bronisław Karelus kojarzony jest z Cracovią, bo w tym klubie spędził najwięcej czasu. Cały czas pracę w klubach łączył z rolą wykładowcy na dwóch krakowskich uczelniach.

– Do Cracovii trafiłem, jak wielu innych młodych chłopaków w latach 50. Uganialiśmy się za piłką na Błoniach, a do „Pasów” sprowadził mnie trener Ignacy Książek – wspomina Bronisław Karelus.

Wielkiej kariery w Cracovii nie zrobił, choć reprezentował klub przez 14 lat. – Grałem głównie w rezerwach, bo w tamtych latach w pierwszym zespole grali bardzo dobrzy zawodnicy, z Januszem Kowalikiem na czele. Pamiętam, że raz byłem blisko zagoszczenia na dłużej w pierwszej drużynie, ale Cracovia sprowadziła zawodnika z Garbarni, który grał na mojej pozycji.

Pierwszą pracą trenerską była opieka nad trzecią drużyna Cracovii, która grała w klasie B. Po kilku latach zespół ten rozwiązano, a Karelus przejął zespoły młodzieżowe. – Pracowałem z trampkarzami, juniorami, zostałem też koordynatorem wszystkich grup młodzieżowych w klubie. Mieliśmy sukcesy, z dwoma mistrzostwami Polski juniorów świetnej ekipy Janusza Sputo na czele. Moim najbardziej znanym wychowankiem jest Łukasz Kubik – wspomina.

W końcu przyszedł czas na pracę z pierwszym zespołem. W 1985 roku został asystentem trenera Antoniego Szymanowskiego, a po jego odejściu sam prowadził zespół. Później pracował w Gościbi Sułkowice i Kalwariance, ale szybko wrócił do Cracovii by pracować wspólnie z Ireneuszem Adamusem. – Byłem zadowolony, bo wprowadziliśmy Cracovię do drugiej ligi. Rywalizowaliśmy z Wawelem Kraków, mieliśmy ciekawy zespół, sprawiliśmy radość kibicom, którzy na awans czekali bardzo długo. Z Cracovią rozstałem się, gdy do klubu przychodził profesor Janusz Filipiak.

Bronisław Karelus zawsze łączył pracę szkoleniową z obowiązkami wykładowcy na Akademii Wychowania Fizycznego, a potem na Uniwersytecie Jagiellońskim. – _Jako ciekawostkę powiem, że nigdy nie dane mi było pracować w żadnym klubie na etacie. Dbałem więc o pracę, która dawała byt mnie i mojej rodzinie. Pamiętam, że wysoką płacę otrzymałem tylko wówczas, gdy w Cracovii pomagałem Antoniemu Szymanowskiemu. Sporo też zyskałem pracując w Garbarni. To jeden z działaczy tego klubu pomógł mi zamienić AWF na UJ, gdzie doczekałem emerytury. Pracę na obu uczelniach wspominam bardzo miło. Realizowałem się w niej. Osiągaliśmy też bardzo dobre wyniki w Akademickich Mistrzostwach Polski. Z zespołem Uniwersytetu Jagiellońskiego byliśmy na czwartym miejscu w Polsce w piłce halowej i na piątym na dużych boiskach. Jestem dumny z tych wyników, bo przecież pracowałem z amatorami, którzy grali dla zdrowia, w przerwie między trudnymi zajęciami na prestiżowej uczelni _– mówi doktor nauk wychowania fizycznego.

Obecnie Bronisław Karelus wiedzie spokojne życie emeryta. Związany jest z futbolem, bo dba o piłkarski rozwój 12-letniego wnuka. – Zaczynał w Tramwaju, potem trafił do Bronowianki, gdzie prowadził go mój wychowanek Łukasz Kubik, teraz gra w Wawelu. Jak będzie robił postępy, to zapiszę go do Cracovii. Kupiłem sobie dekoder i jestem na bieżąco z wszystkimi ligami europejskimi – mówi na zakończenie.
Paweł Panuś
Źródło: dziennikpolski24.pl 6 marca 2014 [1]


Linki zewnętrzne

Poprzednik
Antoni Szymanowski
Pierwszy Trener przez 84 dni
8 kwietnia 1986 - 30 czerwca 1986
Następca
Ireneusz Adamus
Poprzednik
Ireneusz Adamus
Pierwszy Trener przez 139 dni
1 lutego 2000 - 18 czerwca 2000
Następca
Andrzej Bahr