Bogdan Migacz
| Bogdan Migacz | |||
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Bogdan Migacz | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony | 28 maja 1948, Wałbrzych, Polska | ||
| Zmarły | 18 czerwca 1998 | ||
| Pozycja | napastnik | ||
| Sezony w Cracovii | |||
| Sezon | W/G/A | ||
| 1965/66 1966/67 1967/68 1968/69 1969/70 1972/73 1973/74 1974/75 1975/76 1976/77 1977/78 1978/79 1979/80 1980/81 1981/82 1982/83 1983/84 1984/85 1985/86 1986/87 |
|||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | W/G/A | |
| 1964–1987 | Cracovia 
|
||
|
W/G/A - wystepy/gole/asysty | |||
Bogdan Migacz pseudonim "Krzysiek" urodził 28 maja 1948 w Wałbrzychu, zmarł 18 czerwca 1998. Jeden z najsławniejszych hokeistów Cracovii.
Jako dziecko przeprowadził się z rodzina do Opola. Tam właśnie rozpoczął swoją przygodę z hokejem i mając zaledwie 14 lat występował w pierwszej drużynie drugoligowej Odry. Na jednym z meczów zauważony został przez Jana Gołąbka, ówczesnego szefa sekcji hokejowej Cracovii. 16 letni Bogdan trafił do pierwszego ataku, gdzie grał jak równy z równym z doświadczonymi Borowiczem i Sięką.
Grał z numerem 18, przyciągając na Siedleckiego rzesze kibiców, numer ten został zastrzeżony i nie był już później wykorzystywany w drużynie Cracovii. Był świetnie wyszkolony technicznie, oraz bardzo waleczny. Niejednokrotnie sam wygrywał mecze. Rozegrał 44 mecze w reprezentacji Polski, był dwukrotnie uczestnikiem mistrzostw świata w 1969 i 1970. W Cracovii grał całą swoją dorosłą karierę 1964-1987 (z przerwą na wojsko), mimo, że miał wiele intratnych propozycji.
Po zakończeniu kariery trener Bulas zaproponował mu funkcję asystenta. Trenował też krótko samodzielnie pierwszy zespół. A następnie juniorów. Na skutek oszczerczych anonimów odsunięto go od szkolenia ukochanej przez niego młodzieży. Było to dla niego bardzo traumatyczne przeżycie. Ponownie pracę z młodzieżą zaproponował mu Jacek Chadziński. Niestety ponownie pojawiły się anonimy. Jego serce nie wytrzymało. Jeszcze w przeddzień śmierci przeprowadził trening, w południe następnego dnia zmarł na zawał.
Zarówno syn Marcin Migacz (ur. 04.03.1973 - występował w 1 drużynie seniorów) jak i córka Magda Migacz (ur. 07.05.1977 - występuje obecnie w ligowej drużynie żeńskiej) zostali zawodnikami drużyn hokejowych KS Cracovia.
Przygotowane na postawie noty biograficznej - Marek Pampuch
- dodatkowe informacje [1].
Pochowany na cmentarzu Bronowiskim Kwatera: XII Rząd: 8 Miejsce: 3.
O Migaczu
HOKEISTA 115-LECIA CRACOVII - NOMINOWANY: BOGDAN MIGACZ (NR 8) 04.02.2021
Ósma nominacja przypadła Bogdanowi Migaczowi, wieloletniemu zawodnikowi oraz trenerowi Najstarszego Klubu Sportowego w Polsce, który jest pierwszym hokeistą w historii Pasów z zastrzeżonym numerem. Urodził się 28 maja 1948 roku w Wałbrzychu. Jako dziecko wraz z rodzicami przeniósł się do Opola i już w wieku 14 lat zadebiutował w miejscowej Odrze, reprezentując klub w rozgrywkach ówczesnej drugiej ligi! Talent młodego hokeisty dostrzegł szef sekcji hokejowej Cracovii Jan Gołąbek i już jako szesnastolatek Migacz mógł założyć koszulkę naszej drużyny.
Utalentowany napastnik szybko wywalczył sobie miejsce w pierwszym ataku Pasów, gdzie występował u boku doświadczonych graczy - Borowicza i Sięki. Jego waleczność i dobre wyszkolenie techniczne nie mogło umknąć też uwadze selekcjonerów Reprezentacji Polski, w której rozegrał 44 mecze. W Cracovii Bogdan Migacz spędził niemal całą hokejową karierę (1964 -1987). Wyjątkiem był sezon 1970/71, kiedy to zawodnik mając do wyboru służbę wojskową lub grę w warszawskiej Legii, zdecydował się nie porzucać hokeja. Legendarny hokeista szybko jednak powrócił pod Wawel i już do końca pozostawał wierny naszym barwom. Z krakowskim klubem nie rozstał się również po zakończeniu kariery, kiedy to najpierw pełnił funkcję asystenta, a później już samodzielnie prowadził pierwszą drużynę i zespół juniorski. Zmarł na zawał 18 czerwca 1998 roku.
Bogdan Migacz to prawdziwa legenda naszego Klubu. Jego zasługi dla Pasów docenili także Kibice, którzy upamiętnili zawodnika symbolicznym proporcem, zawieszonym pod dachem hali przy Siedleckiego 7. Z kolei numer „18", w którym występował, został zastrzeżony i nie może być już więcej używany. Był to pierwszy taki przypadek w historii Cracovii, a podobny zaszczyt spotkał jeszcze tylko Romana Stebleckiego!
Źródło: Cracovia.pl [2]
| Poprzednik Władimir Safonow |
Pierwszy trener hokeistów
|
Następca Grzegorz Chruściński |