1911-04-16 Cracovia - DSB Praga 6:1
|
mecz towarzyski Kraków, boisko pozlotowe, niedziela, 16 kwietnia 1911
|
|
Skład: Lustgarten Schwarzer Pollak Zabża Owsionka Synowiec Poznański Szeligowski Singer Traub I Just Ustawienie: 2-3-5 |
Sędzia: Wincenty Vykoukal z Wiednia
|
Skład: Sigurd Meissner Kratky Lory Kubik K. Stoklasa Krippner Freyer Kubik R. Buska Steiner |
Mecz następnego dnia: | ||
Uwaga
Skład DSB Praga na podstawie programu meczowego.
Skład zespołu Cracovii
Skład zespołu Cracovii z kronik klubowych Cracovii.
Zapowiedź meczu
Naprzód
Głos Narodu
Czas
Naprzód
Głos Narodu
„Sportbrüderzy“ słynni są ze swego niezwykle szybkiego tempa i temperamentu, to też świąteczne matche na boisku pozlotowem zapowiadają się mimo przewidywasej przegranej „Cracovii" niezwykle interesująco.
Bilety do nabycia wcześniej w „Auto", plac Szczepański, u p. Weissmanna, ul. Szewska I. 13 i w lokalu klubu, ul. Jabłonowskich 1. 18, od godziny wpół do 7 do wpół do 8, w dni świąteczne od godziny 10—12 przed południem.
Nowiny
Ogólne wrażenie list obu klubów przedstawia się nadzwyczaj korzystnie. Widzimy bowiem drużyny węgierskie znane już w Krakowie ze swego temperamentu przy nadzwyczajnie fair postępowaniu z przeciwnikiem; widzimy dalej na probramie drużyny czeskie, mający sławę mistrzów kontynentu, przejęte angielskim duchem kombinacyi, a zatracające częste u Czechów zewnętrzne niesympatyczne wrażenie ociężałości. Wreszcie widzimy drużyny wiedeńskie i niemieckie z Czech, wskutek wybujałej konkurencyi przewyższające już dawne swe wzory Czechów. Drużyny o gwałtownym, nieraz brutalnym, charakterze dochodzą do wyników coraz lepszych mimo, że Niemcy w porównaniu do Słowian mają mniejsze do piłki nożnej zdolności.
Nakoniec mamy na liście „Wisły" zapowiedź występu dwóch klubów angielskich. Drużyny te mogą być bardzo dobremi, jednakowoż n i e uwzględnia ich rocznik austryacki ani w pierwszej ani drugiej lidze. Przytem drużyny te przybywają do Krakowa po sezonie angielskim, nie zapowiadają więc należytego składu i formy.
Załączamy równocześnie dla dokładnej oryentacyi obie listy, zastrzegając sobie dokładniejsze ich omówienie w następnych kronikach, które regularnie zamieszczać będziemy w poniedziałki i piątki. Zarazem w najbliższej kronice, która ukaże się ze względu na święta d¬piero we wtorek, podamy czytelnikom godziny, w których sprawozdawca będzie mógł udzielać potrzebnych czytelnikom informacyi.
Eibor.
Program matchów „Cracovii“ na sezon bieżący jest następujący:
Święta Wielk. 16 i 17 kwietnia: Deutche Sportbrüder z Pragi;
Niedziela 23 kwietnia: Reprezentatywna drużyna z Królestwa Polskiego;
Niedziela 30 kwietnia: Budapesti Atletikai Klub z Budapesztu;
Sobota 6, niedziela 7 i poniedzialek 8 maja (świętego Stanisława) przeznaczone są na matche z „Reprezentatywną drużyną wiedeńską".
Niedziela 14 maja: Terezvarosi Torna Club z Budapesztu;
Niedziela 28 maja: Nemzeti Sportclub z Budapesztu ;
Zielone święta 4 i 5 czerwca: Deutscher Fussballklub z Pragi;
Niedziela 11 czerwca: Wiener Sportclub z Wiednia;
Boże Ciało 26 czerwca; Wiener Association- Footballclub z Wiednia;
Opis meczu
Czas
Ilustrowany Kuryer Codzienny
Nowiny
Oba dni świąteczne bardzo dobitnie przekonały publiczność, że forma papierowa nie świadczy nigdy o rzetelnej wartości wyników sportowych i bynajmniej nie jest miarodajną dla oceny drużyn walczących ze sobą. Niedziela przyniosła bowiem dla „Cracovii” zwycięstwo 6:1, (3:0) poniedziałek przegraną 3:0, (3:0).
Same te cyfry ujrzane na papierze wywołałyby zdumienie, a gdyby nawet i u nas raczyła się pojawić konkurencya, wytwarzająca zawodowość i przekupstwo, możnaby sądzić, że między drużynami powstało jakieś porozumienie; o tem jednak nie ma mowy, podobna rzecz jest niemożliwą w tym wypadku, ale „forma papierowa” obu dni daje pole do najbardziej fantastycznych dociekań, o ile gry przez oba dni z pilną nie śledziło się bacznością. Dla widza bezstronnego, chociaż mógł on entuzyazmować się dniem pierwszym, dzień drugi związany był z niedzielą zupełnie organicznie. To też przejdziemy odrazu do rozpatrzenia poszczególnych matchów z zielonymi.
Dzień pierwszy daje odrazu „Cracovii” szansze strony, przypada im bowiem zachodnia bramka wraz z korzystnym wiatrem. Szansa ta zresztą przy obustronnej dobrej grze nie dająca się odczuć tak, jak zwykle, czego dowodem gra po pauzie.
W piątej minucie uzyskuje „Cracovia” punkt z rzutu karnego, bynajmniej nie dającego pojęcia o złej grze „Sportbrüderów”, którzy grali nadzwyczajnie fair i przyzwoicie. Szanse wiatru i strony, które zapewne podane będą przez niemieckie sprawozdania, jako decydujące, nie były niemi, jedyną szansą, jaką można brać w rachubę, było pewne niedomaganie wzroku bramkarza Sigurda, oraz zawodność strzałów środkowego napastnika, najmłodszego z wszystkich graczy obu drużyn. Rzeczywiście nie był on pewny swego strzału, co w dniu drugim okazało się w niewyzyskaniu karnego rzutu; podobno wykonuje go on zazwyczaj niezawodnie „plasując” go na poprzeczkę od strony przeciwnej, niż spodziewana przez bramkarza. Te szanse jednak byłyby bardzo wątpliwe przy formie „Cracovii”, a zwłaszcza p. Lustgartena, który w obu dniach dostał zaledwie 4 bramki, lecz te były rzeczywiście „niewstrzymalne”.
Gra „Sportbrüderów”, jakkolwiek obronna z wjątkiem pierwszego kwadransa, po pauzie była zawsze „otwarta” t.zn. nie ograniczali się oni do otoczenia nieprzebitym murem bramki, lecz ciągle ponawiali ataki i gry zaczepnej nie zaniechali z wyjątkiem ostatnich chwil, w których, jak sami przyznawali, rezygnacya nakazała im wyłączną obronę. Dzień pierwszy był dniem „Cracovii”; takiej gry z ich strony niewidziało się dotąd nigdy: forma, tempo i kombinacya były bez zarzutu. Zdaniem „Sportbrüderów” mogli oni śmiało stawić w tym dniu czoło całej pierwszej klasie austryackiej lub węgierskiej z obawą minimalnej przegranej lub nadzieją nierozegranej. - A zdanie to trzeba cenić, gdyż było ono zupelnie szczere; powiadają oni bowiem, że wygrana „Cracovii” w dniu pierwszym była jedynie wynikiem znakomitej formy, wykazującej materyały na graczy światowych. Cenną ich uwagą jest również powiedzenie, że mimo graczy obcych grających w „Cracovii” doszli oni do tych rezultatów jedynie swoim materyałem i zdolnościami. Zdanie to tembardziej jest cenne, że „Sportbrüderzy” odznaczają się nadzwyczajną czystością w przestrzeganiu formalnych i idealnych wymagań sportu, co o niewielu niemieckich drużynach powiedzieć można.
Dzień pierwszy mimo pewnych usterek u poszczególnych graczy był dniem tak pięknym, że widzieć go trzeba było i zachować w pamięci. Życzyć należy „Cracovii”, aby jej wszystkie dnie były takiemi. A jednak odrazu wytrawniejszy sportsman dostrzegał możliwość porażki w dniu następnym, widząc grę zielonych, wśród których na pierwszy plan wybijał się K. Kubik, kapitan drużyny, mający grać w Krakowie na meetingu trzydniowym z reprezentatywną drużyną austryacką. Tacy ludzie jak Lory i Kubik R., sportsmani w każdym calu, nie mogli nie wpaść w oko swą rutyną, a nawet imponujący wynik dnia pierwszego nie mylił co do wyniku na jutro.
Rutyna, lata, szkoła i kombinacya musiały znaleźć prawo odwetu. To też w drugim dniu wytężyli „Sportbrüderzy” swe siły i całe zapasy wiedzy dla gry zwycięzkiej. Obawa, że na wzór „Rudolfshügla” grać będą nadzwyczaj brutalnie, nie mając już nic do stracenia, okazała się poniekąd uzasadnioną; z powodu ostrej gry dopuszczano się nieraz „foulów”, jednakowoż znając drużyny niemieckie jeszcze podziwiać musimy ich poprawność. Drugi dzień przyniósł porażkę „Cracovii”; prawy łącznik, niemal bezczynny w porównaniu z samym sobą w pierwszym dniu, ustąpić musiał w końcu z placu. Prawe skrzydło, paraliżowane przez Lory’ego, było również zrezygnowane, kombinacya i forma „Cracovii”, wysilona w dniu poprzednim, nie mogła absolutnie dojść do wyrazu.
„Sportbrüderzy” są stosunkiem sportowym bardzo korzystnym dla „Cracovii”; jest to drużyna bardzo solidna i przesiąknięta duchem prawdziwie sportowym.
Dwa dni ściągnęły wiele publiczności, zauważyć jednak można było, że publiczność ta świąteczna nie była tak dokładnie, jak zazwyczaj, obznajomiona z arkanami gry.
Wśród gości z kół sportowych wymienić należy prezesa Tow. wyścig. warsz. p. Fryderyka Jurjewicza, tudzież sekretarza W.K.S. p. Lilpopa.
Naprzód
Z przykrością jednak trzeba zauważyć, że gra klubu „Sportbrüder” z Pragi, nie stała w żadnym stosunku do reklamy jaką go poprzedzono. Uderzał przedewszystkiem brak gry kombinacyjnej.
Dzień pierwszy przyniósł „Cracovii” zwycięstwo w stosunku 6:1. Na wzmiankę zasługuje przedewszystkiem bramkarz p. Lustgarten, który prawie wszystkie strzały łapał w ręce. Dzień drugi przyniósł „Cracovii” zupełnie niespodziewaną klęskę. Wynik tego matchu, wypadłego w stosunku 3:0 na korzyść „Sportbrüderów” daje się tylko wytłómaczyć niewidzianem dotychczas w Krakowie tempem, który rozwinęli goście. Grano z „ambicyą”, ale bez najmniejszego ładu i kombinacyi.
Uderzał przedewszystkiem brak dobrych strzałów do bramki ze strony „Sportbrüderów” do tego stopnia, że strzelono z rzutu karnego auta. Także bramkarz „Sportbrüderów” nie odpowiadał swemu zadaniu.
Czas już, by „Cracovia” zaczęła się mierzyć z klubami pierwszorzędnymi, gdyż inaczej w grze swej naprzód nie postąpi. (…)Źródło: Naprzód nr 89 z 19 kwietnia 1911
Nowości Ilustrowane
Natomiast match poniedziałkowy przyniósł „Cracovii” fatalną porażkę, wyrażającą się w cyfrach 0:3. Z jednej strony „Sportbrüderzy” zapoznali się lepiej z terenem i z graczmi, mogli też rozwinąć swój kunszt cały i pokazać piękną zaprawdę grę, z drugiej za „Cracovia”, wyczerpana forsowną grą z dnia poprzedniego, grała znacznie gorzej a nawet broniła się słabiej. Widocznie gracze krakowscy mają jeszcze za mało treningu i dwudniowe zawody są ponad ich siły, jak zresztą wskazują wyniki wszystkich dotychczasowych dwudniowych matchów tego klubu.
W każdym razie na podstawie ostatnich matchów „Cracovii” należy stwierdzić, iż drużyna jej może się śmiało zaliczać do pierwszej klasy. Atak posiada zwinny i lotny, kombinujący bardzo dobrze, pomoc wzorową, tak samo obronę a przedewszystkim bramkarza w osobie p. Lustgartena, który ostatnio złożył nowy dowód, jak znakomitą jest siłą. Z tem większem zainteresowaniem oczekują sportowe koła krakowskie dalszych spotkań „Cracovii” z kilku pierwszorzędnemi drużynami z Wiednia, Pragi i Budapesztu.
Sport Powszechny
Nowa Reforma
Dzień pierwszy rozpoczął się i skończył nadzwyczaj korzystnie dla „Cracovii“. „Napad" jej wraz z „pomocą" pracował nadzwyczaj dzielnie, kombinacje ataków przeprowadzone były z całą skrupulatnością i wyzyskane zręcznie. To też dzień pierwszy przyniósł „Cracovii“ poważne zwycięstwo, bo w stosunku 6:1 (do pauzy 3:0).
W drugim dniu zawodów t. j. w poniedziałek zaczęły z początku obie strony grę z temperamentem i pewną zaciętością, górowali jednak zaraz z początku nad „Cracovią" goście prascy. Członkowie „Cracovii"- byli jakby wyczerpani, zawsze prawie atakowani, bronili się przed konsekwentną i zręczną grą „Sportbrüderów". Jeden z najlepszych „strzelców" Cracovii p. Szeligowski z powoda zwichnięcia nogi prawie zupełnie w pierwszej połowie gry udziału nie brał, a w drugiej części musiał zejść z boiska wskutek uderzenia go przez przeciwnika w bolejącą nogę. Brak normalnego zespołu, jak również wyczerpanie, spowodowało, że „Cracovia" w drugim dniu przegrała na korzyść „Sport-brüderów" w stosunku 3:0, co było niespodzianką do pewnego stopnia wobec niedzielnego zwycięstwa. Mimo przegranej na ogół jednak sumaryczny stosunek punktów przedstawia się dla Cracovii korzystnie, bo 6:4. „Sportbrüderzy" wykazali swoją grą, że stoją na wysokim stopniu zgrania i opanowania piłki, a ich metoda krótkiego „pasowania” zupełnie odpowiadała stylowi gry drożyn pierwszo-klasowycb. Pod względem jakości w pierwszy dzień grali goście nadzwyczaj „fair“, w dniu drogim natomiast charakter gry był czasami zbyt ostry, a sędzia za mało mitygował ich temperamenty. Na ogół biorąc, drużyna praska, składająca się ze studentów uniwersytetu niemieckiego i techniki, zostawiła po sobie bardzo korzystne wrażenie, szczególniej zaś odznaczyli się dwaj bracia Kubikowie, Stoklasa i obaj skrajni napastnicy.
Głos Narodu
U Prażan najsłabszym okazał się bramkarz. Oprócz tego mają wielką skłonność do nieprawidłowych chwytów. W pierwszym dniu zaraz na początku sędzia przyznał „Cracovii“ rzut karny 11 metrowy, który pan Szeligowski przemienił w bramkę. Potem obie strony atakowały zapalczywie i walka toczyła się na przemianę przy obu bramkach. Ale podczas gdy p. Lustgarten przejmował piłkę z nadzwyczajną zręcznością, praski bramkarz nie umiał odpierać natarczywych strzałów pp. Trauta, Poznańskiego, Sieligowskiego i Singera.
1911-03-24 Cracovia - RKS Kraków 7:0 1911-03-25 Cracovia - RKS Kraków 4:0 1911-04-02 Cracovia - FC Ratibor 13:0 1911-04-09 Cracovia - Pogoń Lwów 5:1 1911-04-16 Cracovia - DSB Praga 6:1 1911-04-17 Cracovia - DSB Praga 0:3 1911-04-22 Cracovia - Królestwo Polskie 5:2 1911-04-23 Cracovia - Królestwo Polskie 12:0 1911-04-30 Cracovia - Terézvárosi Budapeszt 1:1 1911-05-06 Cracovia - Czarni Lwów 3:0 1911-05-08 Cracovia - Austria 3:6 1911-05-28 Cracovia - Nemzeti Budapeszt 3:4 1911-06-04 Cracovia - DFC Praga 0:5 1911-06-05 Cracovia - DFC Praga 2:7 1911-06-11 Cracovia - Wiener Sport-Club 0:5 1911-06-18 Cracovia - WAF Wiedeń 2:6 1911-06-25 Pogoń Lwów - Cracovia 1:4 1911-07-02 Czarni Lwów - Cracovia 1:1 1911-09-10 Cracovia - Lechia Lwów 7:0 1911-09-17 Cracovia - Południowo-Wschodnie Niemcy 1:0 1911-09-24 Cracovia - Sturm Praga 4:0 1911-10-02 Cracovia - Simmeringer Wiedeń 1:2 1911-10-08 Pogoń Lwów - Cracovia 0:1 1911-10-15 BBSV Bielsko - Cracovia 2:1 1911-10-22 Cracovia - Makkabi Kraków 4:1 1911-10-29 Cracovia - Wisła Kraków 1:0