Jan Weyssenhoff

Jan Weyssenhoff
Informacje ogólne
Imię i nazwisko	Jan Weyssenhoff
Urodzony	27 listopada 1889, Warszawa, Polska
Zmarły	11 sierpnia 1972, Kraków
Pozycja	lewy pomocnik
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon	Rozgrywki - występy (gole)
1910-1914	3
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
j - jesień, w - wiosna

Jan Weyssenhoff (ur. 27 listopada 1889 w Warszawie, zm. 11 sierpnia 1972 w Krakowie) – fizyk, profesor Uniwersytetu Wileńskiego, Jagielońskiego i Politechniki Lwowskiej, członek PAU i Polskiej Akademii Nauk, autor prac z dziedziny podstaw teorii względności, mechaniki kwantowej oraz statystyki fizycznej; działacz sportowy Wisły Kraków i PZPN.

Działalność sportowa

Jan Weyssenhoff był zamiłowanym sportowcem. W młodości zajmował się grą w piłkę nożną i hokeja. Był działaczem i zawodnikiem klubów sportowych Cracovii i Wisły. Jako działacz krakowskiej Wisły był jednym z twórców PZPN. Współpracował z Józefem Lustgartenem z Cracovii na rzecz utrzymania poprawnych stosunków między oboma krakowskimi klubami (Wisłą i Cracovią) oraz układając skład kadry narodowej. W 1919 r. został pierwszym społecznym sekretarzem PZPN, w 1921 r. kierował polską drużyną narodową w meczu z Węgrami. W Wilnie, będąc czynnym zawodnikiem, działał równocześnie w tamtejszym oddziale AZS-u. Napisał pierwszy w Polsce podręcznik do gry w piłkę nożną - "Sztuka gry w piłkę nożną". Przeniósł na grunt polski system gry (1+2+3+5) stworzony przez Williama Nevilla Cobbolda.

Jan Weyssenhoff zmarł po paromiesięcznej chorobie w Krakowie 11 sierpnia 1972 r.; został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.

Źródło: Wikipedia.pl [1]

Poprzednik Stanisław Kochanowski

Prezes KS Cracovia 18 II 1945 - 21 VII 1945

Następca Jan Wierusz-Kowalski