Stanisław Cikowski
| Stanisław Cikowski | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Stanisław Cikowski | ||
| Urodzony | 14 lutego 1899, Czarny Dunajec, Polska | ||
| Zmarły | 2 grudnia 1959, Kraków | ||
| Pozycja | Środkowy pomocnik | ||
| Wzrost | 170 cm cm | ||
| Waga | 68 kg kg | ||
| Wychowanek | Cracovia | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 |
|||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1912-1925 | Cracovia | 14 (4) | |
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
| Reprezentacja narodowa | |||
| 1921-1924 | Reprezentacja Polski | 9 (0) | |
|
j - jesień, w - wiosna | |||
 Mistrz Polski 1921
|
Stanisław Cikowski urodził się 14 lutego 1899 w Czarnym Dunajcu.
Ukończył III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie, a następnie Wydział Lekarski UJ (1924). Już w latach gimnazjalnych uprawiał różne sporty, ale wybrał piłkę nożną. Już w 1912 był członkiem Cracovii, a w sezonie 1916 miał miejsce w pierwszej drużynie. Razem z Pasami wywalczył Mistrzowstwo Polski.
Był również dziewięciokrotnym reprezentantem Polski, zadebiutował w niej 18 grudnia 1921 w Budapeszcie kiedy Polaka przegrała w Węgrami 1:0. Przygodę z reprezentacją zakończył 26 maja 1924 w Paryżu, Polacy również wtedy przegrali w Węgrami tym razem 5:0. Był to pierwszy wychowanek Cracovii, który został w reprezentacji Polski. Może wydawać się bardzo dziwne bo w meczu z Węgrami w 1921 grało aż siedmiu zawodników Cracovii, ale jedynie Cikowski był jej wychowankiem.
Swoją piłkarską karierę zakończył w maju 1925, gdy Władysław Kowalski z Wisły uderzył go w trakcie derbów. Wiślak za swoje brutalne zachowanie otrzymał roczną dyskwalifikacje, jednak Cikowski stwierdził, że była to zbyt łagodna kara i w formie protestu nigdy więcej nie pojawił się na murawie. Zakończył karierę mając na koncie 226 rozegranych spotkań.
âWiadomości Literackieâ tak wspominały go po latach:
âSport wiele stracił po decyzji prawdziwego dżentelmena, dla którego sportowe mistrzostwo winno iść w parze z ludzką godnością i kulturąâ
Zmarł 2 grudnia 1959 w Krakowie. Pochowany na miejscowym Cmentarzu Rakowickim.
