Richard Singer
Richard Singer | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Richard Singer | ||
Kraj | Austria | ||
Urodzony | 1888 ? | ||
Zmarły | lipiec 1968, Wiedeń | ||
Pseudonim | Ryszard | ||
Pozycja | środkowy napastnik i pomocnik | ||
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
1910 1911 1912 |
tow - 21 (21) * tow - 22 (16) ** tow - 18 (3) *** * W 1910 brak składów i strzelców 2 meczów (8:0 i 10:0) | ||
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze | |||
Debiut | 1910-04-04 Cracovia - Slavia Morawska Ostrawa 10:0 | ||
Ostatni mecz | 1912-09-08 Cracovia - DSV Opawa 2:0 | ||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
1908-1909 1910-1912 1912-1914 1916 |
Vienna Cracovia Austria Wiedeń Austria Wiedeń |
22 (12) 1 (0) | |
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
j - jesień, w - wiosna |
W barwach Cracovii rozegrał 61 meczów i zdobył 40 bramek. Według niektórych opracowań już po powrocie do Austrii grał w tamtejszej reprezentacji, nie figuruje jednak w spisach oficjalnych meczów austriackiej pierwszej jedenastki.
W I wojnie światowej służył w 3 pułku ułanów - walczył na ziemiach polskich (m.in. w Przemyślu i okolicach Kielc).
Pochowany na cmentarzu w Neustift 11.07.1968 r..
Richard Singer we wspomnieniach Stanisława Mielecha
Dla rozwoju piłkarstwa krakowskiego duże znaczenie miał przyjazd do Krakowa zawodnika Vienny Ryszarda Singera. Był to zawodnik na poziomie reprezentacji Austrii, a więc najwyższej klasy kontynentalnej. Miał on w swoim repertuarze zapas nieznanych w Krakowie gierek i wnet stał sie ulubieńcem publiczności. Jednak w meczach z klubami krajowym często grywał na siłę. Pewnego razu - jak mi o tym opowiadał W. Kuchar - Singer spowodował kontuzję znanego lekkoatlety Kuchara z Pogoni. W tydzień później Cracovia miała grać z Czarnymi. Aby "pomścić" Kuchara, jego kolega klubowy Wilhelm Rzadki przeszedł na ten jeden mecz do Czarnych. Cracovia jednak nie doceniła koleżeńskiegoo gestu Rzadkiego i nie zgodziła się na jego udział w zawodach.
Źródło: Stanisław Mielech - "Gole, Faule i Ofsaidy"