1957-09-08 Cracovia - Wawel Kraków 1:0

Trener: Karel Finek

II liga grupa południowa , 17 kolejka Kraków, Stadion Cracovii, niedziela, 8 września 1957 Cracovia - Wawel Kraków 1 : 0 (0:0)

Trener: Włodzimierz Stiasny

Skład: L. Michno Mazur Reichel Wąchalewski Malarz Gołąb Opoka Jarczyk Manowski Dudoń Kasprzyk Ustawienie: 3-2-5

Sędzia: Jan Pawlik z Sosnowca Widzów: 15 000 Bramki Kasprzyk (57') 1:0

Skład: W. Pajor Durniok Kaszuba Kołodziejczyk Gryboś Szarański Słysz Grabowski Grabarz Danielowski Waśniowski Ustawienie: 3-2-5

	Mecze tego dnia:
	1957-09-08 Cracovia - Wawel Kraków 1:0 1957-09-08 Cracovia II - Kabel Kraków 2:0

podczas meczu

podczas meczu

Zapowiedź meczu

• Zapowiedź meczu w dzienniku Echo Krakowa

Opis meczu

"Cracovia bierze trudną przeszkodę" -

Przegląd Sportowy

Cracovia bierze trudną przeszkodę

Relacja z przeglądu Sportowego

Walką lokalnych rywali o mistrzowskie punkty cechuje zawsze bardzo naelektryzowana atmosfera promieniująca z widowni na boisko. Trzeba więc pochwalić zawodników obu drużyn za to, że przy arbitrze nie mającym rutyny i doświadczenia i prowadzącym wręcz słabo zawody , spotkanie miało na ogół spokojny przebieg, mimo, że wynik wisiał na włosku.
W pierwszych minutach gry, dopóki Wawel rozporządzał pełnym zespołem (później bez kontuzjowanego Grabarza), gra miała wyrównanej walki z tym, że przez pierwsze 30 minut Wawel nadawał ton grze i był wielokrotnie bliski zdobycia prowadzenia. Później, a zwłaszcza od momentu utraty bramki, zaczęła się rysować przewaga gospodarzy i coraz większe wyczerpanie przeciwnika.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 138 z 9 września 1957 [1]

"Główka Kasprzyka zadecydowała o zwycięstwie biało-czerwonych" -

Echo Krakowa

Główka Kasprzyka zadecydowała o zwycięstwie biało-czerwonych

A WIĘC znów obserwo­waliśmy drugoligowe „derby“ krakowskie. Tym razem na zielonej murawie spotkały się jedenastki pił­karskie Wawelu i Cracovii. Zwyciężyli biało-czerwoni 1:0 (0:0).

Mecz stanowił niejako wyj­ściową pozycję dla piłkarzy Cracovii do ponownej walki o utrzymanie przodującej pozy­cji w tabeli. W razie porażki szanse drużyny na ewentualny awans malały niemal do teo­retycznych tylko rozważań, a zwycięstwo dawało znów real­ne możliwości. Toteż do spot­kania z wojskowymi przywią­zywano ogromną wagę.
Przed rozpoczęciem meczu bardziej przesądni zwolennicy drużyny zobaczywszy wybie­gających na boisko piłkarzy Cracovii w czarnych spoden­kach liczyli na pewne zwycię­stwo, przypominając, że biało-czerwoni grając w takich samych spodenkach, rozgromili lipiński Naprzód 6:0.
Oczywiście wróżby nie mają nic wspólnego z umiejętnościami piłkarzy. O zwycięstwie przede wszystkim rozstrzyga twarda, nieustępliwa walka, a częściowo... szczęście. Ale i szczęście w tym roku dopisuje Cracovii. Wy­starczy wspomnieć, że przy poraż­kach ze Stalą Mielec czy z Gar­barnią, potracili również punkty inni rywale, a po tragicznie prze­granym meczu z Piastem, drużyna Mielca straciła punkt ze Stalą Rzeszów. Podobnie było wczoraj. Jeszcze przed zawodami z Wawe­lem, Cracovię doszła przyjemna dla niej wiadomość, że główny konkurent — Szombierki przegrał z AKS-em, a Garbarnia znów przysłużyła się Cracovii, wygry­wając tym razem - mielecką Sta­lą. Tak więc ciężar gatunkowy meczu z Wawelem znacznie wzrósł. Doskonale orientowali się w tym układzie sił widzowie, któ­rzy bardzo licznie wypełnili sta­dion, chcąc być świadkami me­czu. Do zawodów drużyny wystąpiły w podobnych składach, w jakich grali ostatnio. Jedynie w zespole wojskowych zobaczyliśmy na skrzydle Słysza, a w zespole bia­ło-czerwonych zamiast Szymczyka zagrał na lewej obronie Wąchał, zadowalająco wywiązując się ze swego zadania.
W pierwszej połowie zawodów więcej inicjatywy wykazała Cracovia, mając w tym okresie lek­ką przewagę. Doskonałe okazję na zdobycie bramki mieli min.: Kasprzyk, Manowski (w zamieszaniu podbramkowym), Dudoń (ładny strzał głową). Opoka (głó­wka po centrze przejętej od Ka­sprzyka).
W tych wypadkach piłka stała się jednak łupem ofiarnie i dobrze broniącego Pajora, albo też ataki biało-czerwonych likwidowali obrońcy wojskowych.
Po przerwie drużyna Wawelu grała w dziesiątkę bez kontuzjo­wanego Grabarza. W tym okre­sie przewaga Cracovii wyraźnie wzrosła tak, że bramkarz biało-czerwonych Michno nie miał wła­ściwie groźniejszego strzału. Mi­mo tej ogromnej przewagi akcje Cracovii przeprowadzane były na ogół w zbyt wolnym tempie.

Decydująca bramka padła w 57 minucie gry. Nieobstawiony Opoka „rąbnął silną bombę”, Pajor piłkę wybił, a nadbiegający Ka­sprzyk główką zdobył zwycięską bramkę. Na 5 minut przed końcem meczu biało-czerwoni dość przypadkowo mogli podwyższyć wynik. Obrońca Wawelu Kołodziejczyk podał półgórnie Pajorowi piłkę, która go przeskoczyła, a i następnie zaczęła się toczyć do pustej już bramki. Dopiero nadbiegający Kaszuba wybił piłkę dosłownie w ostatniej chwili i wynik pozostał bez zmiany.

Antoni Ślusarczyk
Źródło: Echo Krakowa nr 210 z 9 września 1957

"Po niepowodzeniach znów sukces piłkarzy biało-czerwonych" -

Gazeta Krakowska

Po niepowodzeniach znów sukces piłkarzy biało-czerwonych

Relacja z meczu w dzienniku Gazeta Krakowska

Kibice drużyny biało-czerwonych odetchnęli w niedzielę, gdyż ich ulubieńcy po ostatnich niepowodzeniach tym razem odnieśli pełny sukces nad groźnym przeciwnikiem. Po nadzwyczaj emocjonującej i denerwującej grze, Cracovia pokonała miejscowego rywala Wawel — 1:0 (0:0).

Wysoka stawka spotkania, gdyż w dużym stopniu od tego meczu zależało czy Cracovia ma jeszcze szanse walczyć o awans do ekstraklasy, spowodowała. że biało-czerwoni grali początkowo bardzo nerwowo, co skrzętnie wykorzystał przeciwnik.
Zwycięstwo Cracovii w „bratobójczej walce" jest tym cenniejsze, że przeciwnik był trudny do pokonania. Obrona wojskowych w tym dniu była doskonale usposobiona. Spokojna gra Kaszuby i Durnioka spowodowała, że wiele akcji napastników biało-czerwonych było na linii pola karnego likwidowanych. Podkreślić należy, że Wawel prawie przez 70 min. grał w „dziesiątkę", gdyż kontuzjowany Grabarz został zniesiony z boiska.
W drużynie zwycięzców, która wystąpiła w zestawieniu: Michno, Mazur. Reichel. Wąchał, Malarz, Gołąb, Opoka, Dudoń Manowski. Jarczyk. Kasprzyk — wszyscy grali bardzo ambitnie i dali z siebie maksimum wysiłku. W linii napadu doskonale zagrał Dudoń, który był nie tylko napastnikiem, ale często i pomocnikiem. Dobrze wypad! również debiut Wąchała. Zawodnik ten z powodzeniem -zastąpił Szymczyka, dobrze pilnując Słyszą.
W pierwszej połowie spotkania liczne akcie napastników Cracovii docierały tylko do przedpola Pajora. Doskonale grający Kaszuba spokojnie likwidował wszelkie zakusy trójki środkowej Cracovii, a były momenty, że napastnicy gospodarzy bali się po prostu zbliżyć do niego. Do przerwy Cracovia była o krok od uzyskania prowadzenia. Z najbliższej odległości „główkę" Opoki Pa¬jor w fantastyczny sposób obronił.
Dopiero w 58 min. padła upragniona — I jak się okazało— jedyna bramka dnia. Po przeprowadzeniu składnej akcji piłkę otrzymuje Opoka, niezwykle silnym strzałem kieruje ją na bramkę Wawelu. Pajor wybija piłkę w pole, a Kasprzyk przytomnie główką umieszcza ją w siatce. Za chwilę ten sam zawodnik omal nie podwyższył wyniku. Tym razem jednak nie trafił do pustej bramki i piłka wolniutko minęła słupek. Jeszcze raz była doskonała okazja do zdobycia drugiego gola. W zamieszaniu podbramkowym Kołodziejczyk podał piłkę Pajorowi, piłka przeskoczyła bramkarza, a w ostatniej chwili Kaszuba wybił ją ponad bramkę.
W sumie zwycięstwo Cracovii jest zupełnie zasłużone i wywalczone zostało dużym wysiłkiem i ambicją całego zespołu.

Zawody prowadził p. Pawlik z Sosnowca. Widzów 15.000.

Źródło: Gazeta Krakowska nr 215 z 9 września 1957

"Cracovia przełamała złą passe" -

Dziennik Polski

Cracovia przełamała złą passe

Relacja z meczu w dzienniku Dziennik Polski

Zasłużone zwycięstwo I dwa punkty w obecnej sytuacji — to wiele, bardzo wiele, ale to jeszcze nie wszystko, aby być spokojnym o dalsze losy Cracovii. A stoją przed nią ciężkie spotkania, z których trzeba wynieść co najmniej 0 punktów, aby znaleźć się w przyszłym roku w I lidze.

W ataku Cracovii w niedzielnym meczu z Wawelem najbardziej bojowy był Opoka, który nie tylko parł naprzód, ale również kilkakrotnie strzelił mocno 1 celnie na bramkę Pajora. Jeden z takich strzałów przyniósł, choć nie bezpośrednio, zwycięską bramkę. „Bomba” była tak silna, że Pajor mógł ją sparować tylko piąstkowaniem, piłkę dostał na głowę Kasprzyk, i ulokował ją w siatce. Słowa uznania za pracowitość należą się Dudoniowi, a za mądre kierowanie atakiem Manowskiemu. Jako strzelec nie miał Manowski w niedzielę szczęścia, a już zupełnie stracił głowę, kiedy zamiast lekko wepchnąć piłkę do siatki, stanął w miejscu jak urzeczony, z czego skorzysta! Kaszuba i wybił ją na kornet. Tylne formacje spełniły przykładnie swe zadanie, zwłaszcza obaj pomocnicy. Młody Wąchał na obronie zablokował skutecznie groźnego skrzydłowego Wawelu — Słyszą.

Zawodnicy Wawelu po pierwszym zrywie szybko ostygli, grali jakoś bezbarwnie, bez polotu. A kiedy na kilka minut przed przerwą zniesiono z boiska kontuzjowanego kierownika napadu Grabarza, szanse na zdobycie bramki stały się znikome. W defensywie pierwsze noty należą się, naszym zdaniem, przede wszystkim Pajorowi oraz Kaszubie i Durniokowi. Przed tymi ostatnimi gracze Cracovii czuli aż za duży respekt.

Cracovia przełamała złą passę więcej bojowości, szybkości i zdecydowania pod bramką w przyszłych meczach, a droga do upragnionej I ligi stanie otworem.

Źródło: Dziennik Polski nr 215 z 10 września 1957

Mecze sezonu 1957

1956-11-18 Polonia Warszawa - Cracovia 1:0   1957 Trening Noworoczny   1957-01-27 Cracovia - Unia Niedomice 15:0   1957-02-03 Stal Olkusz - Cracovia 1:4   1957-02-10 Cracovia - Stal Mikołów 1:2   1957-02-17 Cracovia - Unia Oświęcim 1:2   1957-02-24 Cracovia - Start Chorzów 4:1   1957-03-03 Baník Most - Cracovia 1:1   1957-03-07 Tatran Teplice - Cracovia 2:1   1957-03-09 Spartak Ústí nad Labem - Cracovia 4:1   1957-03-12 Czechosłowacja (młodzież) - Cracovia 0:1   1957-03-14 Motorlet Praga - Cracovia 2:3   1957-03-16 Slavoj Liberec - Cracovia 2:2   1957-03-31 AKS Chorzów - Cracovia 0:1   1957-04-07 Cracovia - Stal Rzeszów 3:0   1957-04-14 Garbarnia Kraków - Cracovia 2:2   1957-04-18 Cracovia - Unia Tarnów 3:1   1957-04-21 Cracovia - Haladás Szeged 0:3   1957-04-24 Cracovia - Grazer AK 2:1   1957-04-28 Cracovia - Concordia Knurów 3:0   1957-05-01 Górnik Sośnica - Cracovia 2:1   1957-05-05 Gwardia-Wisła Kraków - Cracovia 4:1   1957-05-08 Lokomotiva Nové Zámky - Cracovia 0:5   1957-05-09 ŠK Nitra - Cracovia 3:1   1957-05-12 Piast Gliwice - Cracovia 1:1   1957-05-26 CWKS Kraków - Cracovia 0:0   1957-05-30 Cracovia - Szombierki Bytom 3:1   1957-06-02 Cracovia - Włókniarz Chełmek 2:0   1957-06-09 Broń Radom - Cracovia 0:3   1957-06-13 Stal Mielec - Cracovia 1:0   1957-06-15 Pogoń Szczecin - Cracovia 2:0   1957-06-22 Cracovia - Ruch Chorzów 1:2   1957-06-29 Cracovia - Naprzód Lipiny 6:0   1957-07-06 Zielona Góra - Cracovia 4:0   1957-07-07 Cracovia - Polonia Bytom 3:2   1957-07-22 Stal Bielsko-Biała - Cracovia 4:4   1957-08-04 Stal Sosnowiec - Cracovia 2:0   1957-08-10 Cracovia - AKS Chorzów 3:0   1957-08-17 Stal Rzeszów - Cracovia 1:2   1957-08-24 Cracovia - Garbarnia Kraków 1:2   1957-09-01 Concordia Knurów - Cracovia 1:0   1957-09-04 Cracovia - Piast Gliwice 1:3   1957-09-08 Cracovia - Wawel Kraków 1:0   1957-09-15 Szombierki Bytom - Cracovia 1:2   1957-09-22 Włókniarz Chełmek - Cracovia 1:2   1957-10-06 Cracovia - Stal Mielec 2:0   1957-10-13 Cracovia - Polska 0:2   1957-10-27 Cracovia - Broń Radom 2:2   1957-11-03 Tarnovia Tarnów - Cracovia 2:4   1957-11-10 Naprzód Lipiny - Cracovia 3:0   1957-11-24 Cracovia - Gwardia Warszawa 0:0