1979-03-03 Cracovia - Włókniarz Zgierz 3:3

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Wersja z dnia 17:47, 13 kwi 2023 autorstwa Grot (Dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Cracovia - hokej mężczyzn herb.png


Hokej.png
II Liga - hokej mężczyzn
Kraków, Sieldleckiego, sobota, 3 marca 1979, 18:00

Cracovia - Włókniarz Zgierz

3
:
3

(0:2; 0:0; 3:1)


Włókniarz Zgierz - hokej mężczyzn herb.png


Opis meczu

"Ostre strzelanie dopiero w rewanżu" -
Echo Krakowa

Ostre strzelanie dopiero w rewanżu

Relacja z meczu w dzienniku Echo Krakowa
W PRZEDOSTATNIEJ kolejce rozgrywek II ligi hokeistów Cracovia na własnym lodowisku podejmowała przedostatni zespół z. tabeli Włókniarza Zgierz. Goście mieli jeszcze cień szansy na pozostanie w lej klasie rozgrywek i w sobotę rzucili na szwie wszystkie swoje umiejętności i siły, co w rezultacie pozwoliło im ku zaskoczeniu widowni zremisować spotkanie.

Wczorajszy mecz odbywał się właściwie Ho jednej bramki. Licznie zgromadzeni kibice hokeistów Cracovii po raz ostatni w tegorocznej edycji rozgrywek II ligi mieli możliwość oglądania naszych zawodników w Krakowie. Ostatni mecz grają oni bowiem z Unią w Oświęcimiu.

CRACOVIA — WŁÓKNIARZ 3:3 (0:2, 0:0. 3:1). Bramki dla Cracovii uzyskali: Stryczek 2 i Stożek, natomiast dla Włókniarza: Hipszer. Boruch i Rogalski. Mecz był bardzo zacięty — zawodnicy gości grali przez całe spotkanie tylko dwoma piątkami. wkładali w akcje całą ambicję i przez długi czas wydawał) się. że odniosą zwycięstwo. Jednak końcówka należała do naszych zawodników

CRACOVIA — WŁÓKNIARZ 12:2 (0:0. 6:2. 6:9). Bramki dla zwycięzców zdobyli: Stryczek 3. Bechunek 2. Kalata 2. Stożek Frasik. Migacz. Janek. Sikora. Dla Włókniarza: Hipsrer i Stańczyk.

Wczorajszy mecz jedynie przez pierwszą tercję był wyrównany. Potem w miarę upływu czasu krakowianie uzyskiwali coraz wyraźniejszą przewagę W trzeciej tercji zespół gości nie odciął ani jednego strzału na bramkę Cracovii.
Źródło: Echo Krakowa nr 49 z 5 marca 1979