Tadeusz Glimas
Tadeusz Glimas | |||
Informacje ogólne | |||
---|---|---|---|
Imię i nazwisko | Tadeusz Wojciech Glimas | ||
Urodzony | 17 lutego 1925, Kraków, Polska | ||
Zmarły | 13 maja 1969, Kraków | ||
Pozycja | obrońca | ||
Wzrost | 174 cm | ||
Waga | 76 kg | ||
Wychowanek | Cracovia | ||
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
1945 1946 1947 1948 1949 1950 1951 1952 1953 1954 1955 1956 1957 |
MP - 17 (0) 1L - 25 (2) 1L - 22 (0) 1L - 21 (0) 1L - 22 (0), PP - 1 (0) 1L - 10 (6), PP - 1 (0) 1L - 22 (1) 1L - 16 (1), PP - 1 (0) 2L - 26 (0), PP - 2 (0) 2L - 25 (2), PP - 1 (0) 2L - 1 (0), PP - 1 (0) | ||
↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze | |||
Kluby | |||
Lata | Klub | Występy (gole) | |
1945-1957 | Cracovia | 1L - 138 (10) 2L - 52 (2) MP - 17 (0) PP - 7 (0) | |
↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju | |||
Reprezentacja narodowa | |||
1950-1952 | Polska | 4 (0) | |
j - jesień, w - wiosna |
Mistrz Polski 1948 |
Wicemistrz Polski 1949 |
Brązowy medalista MP 1952 |
Tadeusz Wojciech Glimas - piłkarz (wychowanek Cracovii), urodził się 21 stycznia 1925 w Krakowie, zmarł 13 maja 1969 w Krakowie.
Pracownik biurowy, magazynier, instruktor piłki nożnej.
Doskonały lewy obrońca Cracovii i jej wieloletni kapitan. Od najmłodszego kopał w Pasach, a w pierwszej drużynie zadebiutował tuż po wojnie. Przebojem wdarł się do pierwszej jedenastki i był jej podstawowym zawodnikiem, zaś po zakończeniu kariery przez Tadeusza Parpana - kapitanem drużyny. Z tego też tytułu, a także ze względu na „jedynie słuszne” w owych czasach robotnicze pochodzenie często zmuszany był do udziału w propagandowych imprezach. Po latach przyznał, że nie robił tego z wielką chęcią, ale bał się, że od¬mowa może zaszkodzić zarówno jemu jak i Cracovii. Takie to były czasy...
Wierny Cracovii od początku aż do końca kariery. Ostatni mecz zagrał w maju 1957 przeciwko Piastowi Gliwice.
Tadeusz Glimas wystąpił w 412 meczach (w tym 234 ligowych, strzelając w nich 53 gole).
Talent Glimasa został także dostrzeżony przez selekcjonerów kadry, w której rozegrał 4 mecze (debiut: 30.10.1950 Sofia, Bułgaria - Polska 0:1, ostatni mecz: 14.09.1952 Praga, Czechosłowacja - Polska 2:2).
Reprezentował także Polskę na igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952, ale w meczach z Francją (2:1) i Danią (0:2) przypadła mu tylko rola rezerwowego.
Był szkoleniowcem lokalnych klubów m.in. Proszowianki.
Opracowane m.in. na podstawie książki: „Pany 1906-2016” Marek Pampuch