1933-04-02 Cracovia - Podgórze Kraków 3:0

Trener: Gerhard Fleischmann

Liga grupa zachodnia , 1 kolejka stadion Cracovii, niedziela, 2 kwietnia 1933 Cracovia - Podgórze Kraków 3 : 0 (2:0)

Skład: Szumiec Lasota Pająk K. Seichter T. Zastawniak Mysiak Kubiński A. Zieliński S. Malczyk Kossok Kisieliński Ustawienie: 2-3-5

Sędzia: Maksymilian Schneider z Krakowa Widzów: 4 000 Bramki Kubiński (3'-rożny) Kossok (8') S. Malczyk (75') 1:0 2:0 3:0

Skład: Koczwara Skoczyński Hausner Brożek Kret Z. Otfinowski S. Gamaj Kasina Brózda Mycoń Ściborowski Ustawienie: 2-3-5

Zapowiedź meczu

• Zapowiedź meczu z dzienniku żydowskim Nowy Dziennik

Opis meczu

Pierwsza bramka. Koczwara wbija sobie piłkę po rzucie z rogu do własnej siatki

Bramkarz Koczwara w podskoku, obok niego Kossok i Kasina

Drużyny Podgórza i Cracovii

"Mistrz i benjaminek walczą o punkty" -

Przegląd Sportowy

Mistrz i benjaminek walczą o punkty

Na start pierwszego spotkania ligowego poszli dwaj mistrzowie dwóch klas piłkarstwa polskiego, zeszłoroczny mistrz ligi i mistrz A klasy. Spotkania ich oczekiwano z dużem zainteresowaniem. Miało ono bowiem być pierwszą próbą ogniową benjaminka ligowego przyczem egzaminatorem jego miał być nie kto inny jak sam mistrz ligi. Temu też czynnikowi należy chyba zawdzięczać, iż pomimo chłodnego dnia zgromadziło się wczoraj na boisku Cracovii 4000 widzów.

Niestety! To co tam zobaczyli, nie stanowi bynajmniej zachęty do uczęszczania na rozgrywki ligowe. Nie było mowy o jakimś pokazie gry mistrza w stosunku do swego przeciwnika, niedawno jeszcze o klasę od niego niższego, była całkiem zwykła kopanina. I kto wie, czy mecz ten nawet w klasyfikacji A-klasowej znalazłby się na czołowym miejscu.

Początek spotkania, a więc wymiana proporców, szybkie tempo pierwszych minut i bramka już w trzeciej minucie zapowiadały dużo. Cracovia zdobyła już w trzeciej minucie rzut karny. Piłka kopnięta przez Kubińskiego znalazła się koło poprzeczki przeciwnika, a pięść bramkarza Podgórza energicznym ruchem wbiła ją do siatki. Za chwilę wolny Kossoka, bity z 12-tu metrów wywołał znowu rzut rożny i wreszcie w 7-ej minucie przebój Malczyka spowodował podobną sytuację.

Znowu rzut rożny. Tym razem Kossok celnym rzutem głową umieszcza piłkę w rogu siatki.

Faza gry, która obecnie następuje aż do przerwy, niema w sobie nic co zasługiwałoby na szczególne zanotowanie. Można tylko powiedzieć, że po pierwszych atakach Cracovii Podgórze powoli otrząsnęło się i doprowadziło do pewnej równowagi, ale o jakiejś akcji celowej mowy nie było.

Po pauzie Podgórzanie wspomagani przez wiatr, który do pauzy był sojusznikiem ich przeciwnika, zaczęli częściej zagrażać bramce Cracovii, lecz i to nie trwało długo. Gra znów się wyrównała i Cracovia do końca utrzymała lekką przewagę. Z tego okresu gry warto zanotować, że w 30-ej minucie Malczyk po rzucie rożnym zdobywa trzecią i ostatnią bramkę dnia.

Drużyny wystąpiły w składach: Cracovia: Szumiec; Lasota, Pająk; Seichter, Mysiak, Zastawniak; Kubiński, Kossok, Malczyk, Kisieliński, Zieliński.

Podgórze: Koczwara; Skoczyński, Hausner; Brożek, Kret, Otwinowski; Gamaj, Kasina, Brózda, Myciń, Sciborowski.

Oceniając na podstawie pierwszego meczu naszych ligowców, stwierdzić należy, że w Cracovii zadowolić mógł wczoraj jedynie Malczyk szczególnie do pauzy, gdy grał na centrze ataku i był najruchliwszym i najbardziej produktywnym graczem swego zespołu. Przestawienie go po przerwie z Kossokiem nie wpłynęło korzystnie. Zaznaczyć również należy, iż Cracovia kilkanaście minut przed przerwą grałą w dziesiątkę, na skutek kontuzji Mysiaka, po pauzie zaś Mysiak asystował na lewym łączniku, a Kisieliński zajął jego miejsce na środku pomocy, nie znaczy to jednak, aby go zastąpił.

Pierwsza „symfonją” ligową kierował pan Schneider.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 27 (828) z 5 kwietnia 1933 [1]

Raz,dwa,trzy

Spotkanie mistrza ligi z jej nowicjuszem nie ma historji. Promocja drużyny podgórskiej, wielokrotnego kandydata do tego, przyszła dość nieoczekiwanie po słabym okresie wiosennym. Dotychczasowe znowu występy Podgórza w bieżącym sezonie nie budziły entuzjazmu i nie wróżyły sukcesów czwartemu ligowemu klubowi Krakowa.

Tymczasem na boisku Cracovii zjawiło się około 3.500 widzów. Prawdopodobnie spodziewano się. wiele po Cracovii która do tej pory tylko wygrywała z goszczącymi drużynami, a także reprezentowała się przeważnie korzystnie.
Spodziewano się deszczu bramek.
Jednem słowem wiele obiecywano sobie po Cracovii, mając równocześnie mało zaufania do Podgórza.
Z oczekiwań jedno tylko spełniło się, a mianowicie zwycięstwo białoczerwonych. Zasłużyła na nie Cracovia w pełni, bo nietylko strzeliła bramki, ale górowała kulturą gry niewątpliwie. Mimo to nie może być mowy o sukcesie. Jakość gry biało-czerwonych jest absolutnie wyższą, niż to widziało się w niedzielę.
Z drugiej strony Podgórze mile zdziwiło. Zamiast spodziewanego skazańca, ujrzano na boisku drużynę przygotowaną fizycznie bardzo dobrze do ciężkich spotkań ligowych, a także wcale dobrze reprezentującą się pod względem technicznym. O ile tu były jakieś braki, to wyrównano je niezwykłą ofiarnością zawodników.
Atak białoczerwonych szwankuje.
Pretensje pod adresem Cracovii dotyczą przedewszystkiem ataku. Dziwna rzecz. Linja, która z początkiem sezonu przedstawiała się bardzo korzystnie, obecnie szwankuje. A przecież doznała ostatnio wzmocnienia. Przyczyna zła leży w rozpadnięciu się ataku na kilka jednostek, z których każda jest wartościową, jednakże nie złożyły się dotąd na całość, bez jakiej nie można sobie wyobrazić skutecznej gry tej linji. Tłumaczenie takiej gry ataku winą pomocy, byłoby tylko bardzo skromnem usprawiedliwieniem braku, jaki u tak poważnej drużyny mieć miejsca nie powinien.
Kossok nie potrafił związać akcji tej linji, a również sąsiedztwo nie ułatwiało tej możliwości. Nadto opieka graczy Podgórza była dla niego zbyt czuła i dotkliwa, by mógł wykazać swe znane walory. Malczyk grał ambitnie, miał dobre momenty w akcjach solowych niestety zakończenie tych rzadko było celowe. Kisieliński grał równio pracowicie w ataku, jak i pomocy, gdy zastępował Mysiaka. On i Zieliński dali próbkę właściwej gry w ostatnich minutach. Proste, ale szybkie i celowe podania tych dwóch napastników, rehabilitowały bezduszność poprzednią. Kubiński na skrzydle jest zawsze klasą, natomiast w niedzielę częściej przebywał poza skrzydłem.
Najlepszym zawodnikiem na boisku był Seichter.
Mało, że gruntownie unieszkodliwił swe skrzydło, ale nadto pomagał doskonale w środku, gdzie My-siak nie czuł się tak dobrze, jak na swej zwykłej pozycji. Ody potem brakło kontuzjonowanego Mysiaka, Seichter lwią cześć jego pracy wziął na siebie i dobrze wypełnił.
Zastawniak dopiero w ostatnich minutach zaznaczył się dodatnio. Para obrońców Pająk i Lasota nie wiele ustępowali Seichterowi. Szumieć bez poważniejszego zajęcia.
Wybitną jednostką Podgórza był Kret, środkowy pomocy. Poza dobrą kondycją fizyczna, odznaczał się celowem współgraniem z atakiem, który też rozumnie to wykorzystywał. Skrajni Brożek i Otfinowski w defensywie nie byli gorsi, mniej zato skutecznie grali z atakiem. Atak gości składa się z zawodników o dobrem przygotowaniu technicznem. Brak rutyny nie pozwala im jeszcze wykorzystań swych umiejętności, jednakże przyszłość to zapewne wyrówna. Skrzydłowi Gamaj i Ściborowski są w nim motorami, dążącymi najprostszą drogą ku bramce. Trójka pod bramką gra zbyt nerwowo, a także do strzału nie kwapi się.
Obrońcy Skoczyński i Hausner nie posiadają szlifu obrońców wysokiej klasy, energiczna ich gra wystarczyła jednakże do rozbijania zamierzeń białoczerwonych. Koczwara w bramce grał bardzo dobrze.
Skład drużyn i przebieg gry.
Cracovia: Szumieć, Lasota, Pająk, Seichter, Mysiak. Zastawniak. Kubiński, Malczyk, Kossok. Kisieliński, Zieliński.
Podgórze: Koczwara, Skoczyński Hausner, Brożek, Kret, Otfinowski. Ganiaj, Mycoń, Kasina, Guzda, Ściborowski.
Z rozpoczęciem gry, Podgórze dostaje się pod bramkę Cracovii, skąd następuje kontratak, przynoszący dwa kolejne kornery. Drugi z nich wykonany przez Kubińskiego, umieszcza Koczwara we własnej bramce. Cracovia uzyskuje w następnych minutach kilka kornerów, a w 8 min. Kossok podwyższa wynik po kamerze Kubińskiego.
Mimo pomocy wiatru, białoczerwoni zwalniają Podgórze z ciężkich opresyj na dłuższy czas, co przeciwnicy wyzyskują na urządzanie niebezpiecznych wypadó’ w pobliże bramki Cracovii. Rezultatem tychże jest kilka kornerów. W pewniej chwili Ściborowski ucieka, lecz natrafia na Mysiaka, ratującego w ostatniej chwili. Kontuzja Mysiaka i wycofanie z boiska, pogarsza jeszcze więcej grę ataku, z którego ubył Kisieliński. Przewaga należy do białoczerwonych, ale ich akcje pozbawione są należytej celowości i energii w decydujących chwilach. Po przerwie Mysiak wraca i statystuje na łączniku. Kocz w ara kilkakrotnie dobrze interweniuje. U Cracovii Zieliński, u Podgórza Gamaj urządzają ucieczki bez cyfrowego rezultatu. W ataku Cracovii coraz więcej wózkowania i upadków z piłką. Gra staje się nudna. Nagle w 30 min. pada po kornerze trzeci punkt przez Malczyka i to jest sygnałem do rozegrania się ataku, który teraz da je chwile emocji. Zieliński pięknie kombinuje z Kisielińskim, ale strzał trafia w słupek. To znowu Malczyk i Kubiński pod nogami przepuszczają kwietną sytuację. Jeszcze raz Podgórze w ostatniej minucie zagroziło Cracovii, jednakże sytuacji nie wyzyskało.

Sędzia p. Schneider b. dobry.

Źródło: Raz,dwa,trzy nr 14 z 4 kwietnia 1933

"Debiut benjaminka z mistrzem" -

Nowy Dziennik

Debiut benjaminka z mistrzem

Relacja z meczu w dzienniku żydowskim Nowy Dziennik

Po pięknych zwycięstwach Cracovii i niespodziewanych klęskach Podgórza z A-klasowcami w ostatnich zawodach treningowych spodziewano się wysokocyfrowego i gładkiego triumfu mistrza ligowe-go nad świeżo upieczonym beniaminkiem polskiej ekstraklasy piłkarskiej. Tymczasem niestety mimo wzmocnień swego zespołu bombardierem Kossokiem i „Wiślakiem” Kisielińskim tegoroczny debiut króla ligowego wypadł bardzo blado, zaś pomimo klęski stosunkowo lepiej spisali się Podgórzanie. Wogóle cały poziom zawodów był bardzo niski, co tłumaczyć można rozpoczęciem sezonu, silnym wiatrem, kiepska piłką, oraz zbyt wielką różnicą klasy przeciwników. Wiadomo bowiem, że słaby partner obniża znacznie poziom i styl gry, Ale ta argumentacja popularna szwankuje cokolwiek pod pryzmatem fachowym Obie bowiem strony cierpiały z powodu piłki, wiatru i pierwszego startu, natomiast ku zdziwieniu i rozczarowaniu powszechnemu właśnie słabszy partner ocknął się szybciej z chaosu, siał się zespołowo i pod względem fizjognomil wyrazistszy. Ne znaczy to. że Cracovia była gorszą i słabszą, ale — prawdę mówiąc jak na mistrza ligi było jej zwycięstwo nieprzekonywujące, a styl sukcesu osiągniętego był mocno problematyczny. Jakże zupełnie innym był obraz i poziom klasa gry zeszłotygodniowych ligowców - Wisły i Garbarni. Czy tylko walka punktowa i wyjątkowe przyczyny spowodowały to rozczarowanie?

Kilkakrotnie wskazaliśmy obiektywnie i fachowo jeszcze ubiegłego roku — nie zwracając uwagi na krzywdzące i bezpodstawne ansę do naszego sprawozdawcy ze strony laików - na brak środkowego napastnika i środkowego pomocnika w drużynie białoczerwonych i dowodziliśmy, że te zasadnicze mankamenty w kręgosłupie Cracovii uniemożliwiała jej odzyskanie tradycyjnego stylu i klasycznej metody gry. Niema to nic wspólnego ze zdobyciem mistrzostwa, uzyskiwaniem bramek i punktów. Także i z Podgórzem Cracovia wygrała 3:0, a więc przecież bez zastrzeżeń, a nimo to napewno nawet najbliższy największy sympatyk Cracovii nie był tym triumfem zbudowany i rozemocjonowany. Zdaniem naszem, ana Malczyk ani Kossok nie są i nie mogą być kierownikami napadu, ani też Mysiak środkowym pomocnikiem, choć każde z nich jest doskonały na dawnych swoich pozycjach. I dopóki Cracovii nic posiądzie tych motorów ofenzywy strategicznej, dopóty tej klasa się nie poprawi.
Przebieg gry nie był nadzwyczajny. Zaraz z początku wykorzystuje Cracovia wiatr za sobą, bierze silne tempo, zdobywa silną przewagę nad oszołomionym nowicjuszem ligowym i po 2 rogach Kubińskiego uzyskuje 2 bramki (pierwsza samobójcza dobrego zresztą bramkarza Koczwary, druga z główki celnej Kossoka). Mimo to fizycznie silne Podgórze oswaja się powoli, staje się równorzędnym przeciwnikiem, zespołowo nawet lepszym, tembardziej że kontuzjonowany Mysiak schedzi z boiska i gospodarze grają chaotycznie w 10tkę do przerwy.
Po pauzie nastąpiły dalsze przestawienia i chaos się wzmaga w szeregach Cracovii. Zdaje się nawet, że Podgórze zdoła przy pewnej przewadze osłabić wynik. Ale beniaminek jest tylko ambitny, silny ale efektywnie bezpłodny, a zatem niegroźny. W ostatnim kwadransie znowu silna ofenzywa indywidualna Cracovii i w 30 m. Malczyk po rogu zdobywa trzecią bramkę. Kossok mocno obstawiony i pilnowany, peszony przez galerję, nie mógł wykazać swych umiejętności.

Sędziował p. Schneider.

Źródło: Nowy Dziennik nr 94 z 4 kwietnia 1933

Mecze sezonu 1933

1933-02-26 Cracovia - Grzegórzecki Kraków 3:2   1933-03-05 Cracovia - Slavia Ruda 5:2   1933-03-12 Cracovia - Stadion Królewska Huta 7:1   1933-03-19 Cracovia - Policyjny Katowice 5:0   1933-03-25 Cracovia - Pogoń Katowice 3:1   1933-04-02 Cracovia - Podgórze Kraków 3:0   1933-04-08 Warszawianka Warszawa - Cracovia 0:2   1933-04-09 Legia Warszawa - Cracovia 2:2   1933-04-17 Cracovia - DFC Praga 1:3   1933-04-30 Cracovia - Floridsdorfer Wiedeń 1:1   1933-05-03 Wisła Kraków - Cracovia 1:1   1933-05-14 Cracovia - Warta Poznań 4:1   1933-05-21 Garbarnia Kraków - Cracovia 1:1   1933-05-28 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 4:1   1933-06-05 Frysztat - Cracovia 5:3   1933-06-11 Cracovia - Wisła Kraków 3:0   1933-06-15 Podgórze Kraków - Cracovia 2:4   1933-06-25 Warta Poznań - Cracovia 0:2   1933-07-02 Cracovia - Garbarnia Kraków 1:3   1933-07-09 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 2:0   1933-07-22 Cracovia - Wisła Kraków 1:0   1933-07-23 Garbarnia Kraków - Cracovia 4:2   1933-07-29 Cracovia - Hakoah Wiedeń 2:2   1933-08-03 Cracovia - 2 Pułk Lotników 6:1   1933-08-06 Cracovia - Bochenski Bochnia 4:2   1933-08-12 Cracovia - Concordia Zagrzeb 3:2   1933-08-14 I.ČsŠK Bratislava - Cracovia 1:4   1933-08-15 AC Nitra - Cracovia 2:2   1933-08-20 Cracovia - Legia Warszawa 6:2   1933-08-27 Pogoń Lwów - Cracovia 3:1   1933-09-03 Cracovia - Wisła Kraków 1:3   1933-09-13 Rapid Wiedeń - Cracovia 6:0   1933-09-24 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 3:1   1933-10-01 ŁKS Łódź - Cracovia 0:1   1933-10-08 Cracovia - Pogoń Lwów 3:1  Plik:Strzelec Zakopane herb.png 1933-10-15 Strzelec - Cracovia 1:5   1933-10-22 Wisła Kraków - Cracovia 1:1   1933-10-29 Cracovia - ŁKS Łódź 3:2   1933-11-05 Legia Warszawa - Cracovia 2:2   1933-11-12 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 1:2