1928-06-03 Cracovia - Wisła Kraków 2:1

Trener: Józef Kałuża

Liga , 9 kolejka Kraków, Stadion Cracovii, niedziela, 3 czerwca 1928, 17.30 Cracovia - Wisła Kraków 2 : 1 (2:0)

Trener: (bez trenera)

Skład: Szumiec F. Zastawniak Doniec Ptak Chruściński T. Zastawniak Kubiński S. Wójcik Kałuża Gintel Sperling Ustawienie: 2-3-5

Sędzia: Józef Baran-Bilewski z Warszawy Widzów: 16 000 Bramki Gintel (7') Gintel (31') 1:0 2:0 2:1 H. Reyman (67'- karny)

Skład: Ketz Pychowski Skrynkowicz Bajorek Jan Kotlarczyk Makowski Czulak Józef Kotlarczyk H. Reyman J. Reyman Balcer Ustawienie: 2-3-5

	Mecze tego dnia:
	1928-06-03 Cracovia - Wisła Kraków 2:1 1928-06-03 Cracovia II - Zwierzyniecki KS 6:0

Zapowiedź meczu

• Pierwsza zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny
• Druga zapowiedź meczu w dzienniku Ilustrowany Kuryer Codzienny

Opis meczu

Wójcik (Cracovia) usiłuje przebić się przez linję [pisownia oryginalna - przyp. FA] obrony Wisły

"Cracovia – Wisła 2:1 (2:0)." -

Stadjon

Cracovia – Wisła 2:1 (2:0).

Clou sezonu piłkarskiego w Krakowie, o którem mówiło się przez szereg miesięcy – stało się faktem dokonanym. Cracovia wygrała po zaciętej walce 2:1 z Wisłą. Czy sprawiedliwie? Zwolennicy Wisły mówią, że nie. Toby nic nie znaczyło. Bardziej zastanawiającym jest fakt, że zwolennicy Cracovii twierzą to samo nie mówiąc o objektywnych zamiejscowych widzach. Wygrała znowu drużyna, która lepiej umiała utrzymać w karbach swe nerwy, opanowała tę rzekomo twardą jak opoka Wisłę, której wystarcza poczucie niesłychanej odpowiedzialności przed samą sobą, by złamać w niej ducha bojowego. Mam wrażenie, że Cracovii zwycięstwo to wróci wiarę w jej dawne siły i że miejsce jej w tabeli poprawi się nietylko na podstawie tego zwycięstwa, lecz dalszemi sukcesami zdobędzie sobie miano drużyny, wygrywającej zasłużenie.

Jeśli chodzi o graczy i ich jakość, to stwierdzić wypada, że przegrał Wiśle mecz Reyman III, który mając niesłychaną ilość sytuacyj zaprzepaszczał je bez litości, a i w polu był nie do poznania. Kotlarczyk I w pomocy był bodaj że najlepszym graczem na boisku, reszta, pieczołowicie obstawiana przez Cracovię, prócz tego bez panowania nad sobą, nie mogła się zdobyć na zwykłą swą formę. Wyróżnić by należało Pychowskiego, Ketz niepewny, Balcer bez treningu, Reyman I nie umiał pozbyć się towarzystwa Chruścińskiego. Najlepszym bezsprzecznie graczem Cracovii był Calder, po nim Zastawniak II w pomocy, Szumiec w bramce bez zarzutu, kilkakrotnie pięknie bronił. Ponad zwykłą formę grali Ptak i Wójcik, reszta znacznie bledsza. Gintel pokazał z swym partnerem Szperlingiem kilka ładnych kombinacyj.

Pierwsze minuty należą do Cracovii, która bardziej panując nad swemi nerwami i niebywale dopingowana przez publiczność, zdobywa już w szóstej minucie prowadzenie na skutek fatalnego błędu Reymana III i „urwania się” Skrynkowicza. W kilka minut potem koledzy znoszą z boiska broczącego krwią Starynkowicza, który wrócił coprawda na swe stanowisko, lecz do końca meczu czuł się już niepewny. Wisła zaczyna grać planowo, kombinuje znakomicie, lecz pod bramką traci decyzję. Piłka wędruje od nogi do nogi, póki jej któś z graczy nie zgubi. Pokazują się też piękne poczynania Cracovii, których całość psuje brzydka gra Chruścińskiego. Po chwilowem uspokojeniu, niebywałe podniecenie drużyny udziela się jednakowoż znowu graczom, którzy znowu tracą inercję zwycięstwa. Przewaga jest zmienna i to tak dziwna, że każdorazowo dana drużyna przygniata przeciwnika. O grze otwartej nie ma mowy. W 31 minucie po wspaniałej kombinacji Gintel – Szperling – Gintel – Szperling – Gintel strzela drugą bramkę dla swych barw. Po pauzie Wisła osiada na dobre na polu Cracovii, prześladowana jednak dziwnym pechem nie może nawet wykorzystać szeregu wolnych. Dopiero w 22 minucie Reyman I strzela karnego, poczem do końca za wyjątkiem ostatnich kilku minut Wisła atakuje bezskutecznie gospodarzy. O jakości sportowej świadczy stosunek wolnych 17:7 na korzyść Wisły. Rogów 7:5 dla Wisły. Sędzia kpt. Baran.

Źródło: Stadjon nr 23 wydanie 5 z 6 1928 [1]

Przegląd Sportowy

Od 2 lat oczekiwana sensacja miejscowa, a faktycznie ogólnopolska, zgromadziła 16.000 widzów na boisku Cracovii. Widok ten przypominał żywo zawody międzypaństwowe.

Zawody te pokazały jeszcze raz dobitnie, że nie można ich nigdy mierzyć zwykłą miarą porównywania obliczeniami papierowymi. Obie bowiem drużyny traktują spotkanie to wyjątkowo, dając z siebie wszystko, nierzadko do utraty resztek sił.

Tak było i w niedzielę. To też zawody od pierwszej do ostatniej minuty emocjonowały w sposób niebywały publiczność, która brała żywy udział w grze. Okrzyki pod adresem sędziego za mylne rozstrzygnięcie – specjalnie karny przeciw Cracovii- wykazały tylko, iż sportowy Kraków faktycznie zna przepisy i domaga się całkowicie bezstronności w łatwych zresztą rozstrzygnięciach.

Gra Cracovii zadziwiła tych, którzy domawiali jej ostatnio ochoty i serca do gry. Każdy gracz wypełnił swe zadanie całkowicie. Najlepszym jej graczem był bezsprzecznie Szumiec w bramce. Jego spokojna, pewna gra w najcięższych momentach po pauzie, gdy wiatr dął ku jego bramce, stawia go wyżej nad wszystkich widzianych w b. roku bramkarzy.

Calder i Zastawnik I pewnie trzymali atak Wisły. W pomocy Ptak całkowicie unieszkodliwił szybkiego Balcera, podobnie Chruściński obu Reymanów, słabszy niż zwykle był Zastawnik II.

W ataku szło doskonale. Akcje prowadzone przeważnie skrzydłami , dysponowanymi nadzwyczajnie. Gintel i Kałuża grali jak stare lwy. Wójcie najpracowitszy.

Wisła grała jak zawsze twardo i bezwzględnie, co jej dotychczas przynosiło sukcesy. Przeholowanie jednakże - jak to miało miejsce na tych zawodach – szkodzi.

Prym wodził Kotlarczyk II, co mu się często trafia. Katz w bramce puścił, co musiał. W obronie inteligentny i spokojny Pychowski ustępował skaczącemu po plecach Skrynkowiczowi.

Pomoc była najlepszą linia, błyskał w niej nieporównany Kotlarczyk I, Bajorek, mimo kolosalnej pracy z Gintelem i Sperlingiem był bardzo dobry. Najsłabszy Makowski.

Atak dobry w polu, pod bramka zawodził za wyjątkiem Retmana III. Gracz ten nadaje właściwie charakter atakowi Wisły. Reynam I łatwo przytrzymany przez Chruscińskiego, poza 1 strzałem, niczego nie pokazał. Podobnie Balzer znajdujący się pod opieką Ptaka. Czumak pracowity. Kotlarczyk II niebezpieczny dla zdrowia graczy.

Cracovia: Szumiec - Zastawniak, Calder - Ptak, Chruściński, Zastawniak II - Kubiński, Wójcik, Kałuża, Gintel, Sperling.

Wisła: Ketz - Pychowski, Skrynkowicz, Bajorek – Kotlarczyk I, Makowski, - Czumak, Kotlarczyk II, Retman I, Reyman III, Balcer.

Zdenerwowanie nie pozwala drużyną w pierwszej chwili na grę celową. Pierwsza otrząsa się Cracovia, zachęcana przez publiczność i stwarza niebezpieczne sytuacje. Wójcik przenosi.

Po kilku akcjach lewą stroną wyłapuje Gintel centra Sperlinga i strzela pierwsza bramkę w 7 min. Huragan braw. Usiłowania Wisły dochodzą do pola karnego. Gra przenosi ustawicznie z jednaj na druga połowę boiska. Kornery po obu stronach. Wreszcie piękny atak wyprowadza Sperling na „for”. Centra pięknie zamienia Gintel drugą bramkę. Potem Reyman III strzela górą – Kubański tuż obok słupka. Ostra gra przynosi dużo wolnych, bardzo często ylnych.

Zapowiadająca się po przerwie burza, przynosi tylko silny wiatr. Nowy ten sprzymierzeniec Wisły przysparza wiele pracy tyłom Cracovii. To też Wisła ma w tej połowie więcej z gry, mimo, że atak jej nie jest w stanie uzyskać bramki. Cracovia celowo cofa Wójcika do pomocy, na czym cierpi gra ataku.

Jedyna bramka Wisły padła w tej połowie z karnego co najmniej wątpliwego. Prowadzący piłkę Reymam uderza ją ręką. Krzyki „ręka” skłaniają sędziego do gwizdania i rostrzygnięcia karnego za faul, którego absolutnie nie było. Pod koniec gra Cracovia w 10 ludzi.

Sędzia p. kpt. Baran.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 23 z 9 czerwca 1927 [2]

Mecze sezonu 1928

1928-02-26 Cracovia - Krowodrza Kraków 3:2   1928-03-04 Cracovia - Podgórze Kraków 4:1   1928-03-25 Cracovia - Czarni Lwów 6:0   1928-04-01 TKS Toruń - Cracovia 2:3   1928-04-08 Cracovia - Hertha Wiedeń 5:3   1928-04-09 Cracovia - Hertha Wiedeń 1:1   1928-04-15 Cracovia - Śląsk Świętochłowice 2:1   1928-04-22 Ruch Wielkie Hajduki - Cracovia 4:1   1928-04-29 Cracovia - Warszawianka Warszawa 1:1   1928-05-06 Pogoń Lwów - Cracovia 3:2   1928-05-13 Cracovia - Legia Warszawa 2:0   1928-05-20 Warta Poznań - Cracovia 3:0   1928-05-27 Cracovia - Floridsdorfer Wiedeń 2:5   1928-06-03 Cracovia - Wisła Kraków 2:1   1928-06-17 Cracovia - Klub Turystów Łódź 5:1   1928-06-24 Polonia Warszawa - Cracovia 1:3   1928-06-30 Pogoń Lwów - Cracovia 3:3   1928-07-01 Czarni Lwów - Cracovia 2:2   1928-07-08 1.FC Katowice - Cracovia 1:1   1928-07-15 Cracovia - Hasmonea Lwów 3:2   1928-07-22 ŁKS Łódź - Cracovia 0:0   1928-08-05 Śląsk Świętochłowice - Cracovia 0:3   1928-08-12 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 2:2   1928-08-19 Warszawianka Warszawa - Cracovia 1:1   1928-08-26 Cracovia - TKS Toruń 3:0   1928-08-28 Cracovia - Ruch II Wielkie Hajduki 9:1   1928-09-02 Cracovia - Pogoń Nowy Bytom 2:0   1928-09-09 Wisła Kraków - Cracovia 5:1   1928-09-16 Cracovia - Pogoń Lwów 3:1   1928-09-23 Legia Warszawa - Cracovia 3:2   1928-09-30 Cracovia - Warta Poznań 5:2   1928-10-07 Klub Turystów Łódź - Cracovia 1:1   1928-10-14 Hasmonea Lwów - Cracovia 0:2   1928-10-21 Cracovia - Polonia Warszawa 0:1   1928-11-01 Czarni Lwów - Cracovia 4:3   1928-11-04 Cracovia - ŁKS Łódź 7:1   1928-11-17 Makakbi Kraków - Cracovia 3:1   1928-11-18 Cracovia - SK Moravská Ostrava 6:1   1928-11-25 Cracovia - 1.FC Katowice 6:1