1947-05-03 Cracovia - Wisła Kraków 0:3

mecz z okazji Dnia PZPN

mecz towarzyski stadion Cracovii, sobota, 3 maja 1947 Cracovia - Wisła Kraków 0 : 3 (0:1)

Skład: Rybicki Gędłek Glimas Jabłoński Parpan Jabłoński II Różankowski II Dycjan Boruczko (po pauzie Pacyt) (Seliga) Bobula

Sędzia: Julian Mytnik Widzów: 7 000

Skład: Jurowicz Kubik Flanek Wapiennik II Filek I Snopkowski Giergiel Rupa Kohut Artur Kapusta

Opis meczu

Podczas meczu

Podczas meczu

Dziennik Polski

Wisła zwycięża Cracovię 3:0

Rozegrany w dniu wczorajszym tow. mecz piłkarski przyniósł zwycięstwo Wiśle 3:0 (1:0), dla bramki zdobyli Kohut 2 i Kapusta.

Źródło: Dziennik Polski nr 121 z 4 maja 1947 [1]

"Wisła wygrywa derby Cracovia kapituluje 0:3" -

Przegląd Sportowy

Wisła wygrywa derby Cracovia kapituluje 0:3

Opis meczu w warszawskim tygodniku Przegląd Sportowy

Dzień PZPN przyniósł w Krakowie lokalne derby Wisła – Cracovia. Tym razem zwolennicy Wisły opuszczali boisko Cracovii pełni zadowolenia, Wisła pokonała Cracovię 3:0 (1:0), udowadniając, że jest w danej chwili lepsza, niż biało-czerwoni. Przebieg zawodów wykazał to istotnie. Chwile przewagi, które Wisła miała w grze, potrafiła wykorzystać w 100 proc. Jej atak kierowany przez Kohuta, ciągnął na bramkę i umiał strzelać celowo i skutecznie. Atak, choć bez Gracza, potrafił rozstrzygnąć zawody na korzyść Wisły. Rozstrzygnięcie to padło dopiero po pauzie i bezpośrednio, kiedy Wisła otrząsnęła się z przewagi Cracovii i rozpoczęła ofensywę. W ciągu 5-ciu minut padły 2 bramki, które przesądziły wynik zawodów, gdyż już do pauzy Wisła prowadziła 1:0.

Cracovia znów miała słaby dzień i gra jej rozczarowała, a szczególnie atak, który w tej chwili jest najsłabszą częścią drużyny. Optycznie Cracovia miała okresy nawet znacznej przewagi w polu, lecz atak jej nie potrafił strzelić nawet do pustej bramki (5-ta minuta po pauzie – Różankowski), nie mówiąc już o szeregu zmarnowanych pozycji podbramkowych, w czym celował przedewszystkiem Bobula.

Kompletna niezaradność ataku zauważyła na wyniku sobotniego meczu. Nawet niezawodna zwykle linia defensywna Cracovii jakby dostosowała się do beznadziejnego napadu, a że i Wisła w pierwszej połowie zawodów niczym nie zaimponowała poza jedyną bramką, którą zdobył główką w 38-ej min. lewoskrzydłowy debiutant Kapusta po rzucie różnym Giergiel – więc i publiczność zgromadzona w liczbie ok. 7 tys., zadowolona była, gdy gwizdek sędziowski zakończył pierwszy akt krakowskich derby.

Po wznowieniu gry, tempo znacznie się ożywiło i gra zaczęła być ciekawa. Cracovia przeważa i atakuje przez 20 minut, lecz nie może zdobyć nawet wyrównującej bramki. Wszystkie strzały idą albo obok bramki, albo ataki likwiduje Jurowicz bardziej zdecydowana w akcjach Wisła dochodzi do głosu od 25-ej minuty i już w 30-ej minucie Kohut strzałem nie do obrony zdobywa 2gą bramkę, a w 35-ej minucie ten sam gracz ustala wynik meczu.

Sędziował bez zarzutu Julian Mytnik. Na plus można zaliczyć, że nie odgwizdywał zastrzelonych rąk na polach karnych obydwu drużyn.

Źródło: Przegląd Sportowy nr 36 z 5 maja 1947 [2]

"Czarna passa Cracovii" -

Echo Krakowa

Czarna passa Cracovii

Opis meczu w dzienniku Echo Krakowa

Drużyna piłkarska Cracovii przeżywa kryzys. Wylosowanie na pierwsze rozgrywki w walce o wejście do extra klasy najsilniejszych drużyn w grupie i związane z tym początkowe niepowodzenia załamały psychicznie całą drużynę. Trudno sobie czym samym wytłumaczyć nerwowe nastawienie zawodników w ostatnich spotkaniach, gdyż nie widzimy w drużynie wielkich zmian, ani zaniedbań w przygotowaniu. Można jeszcze mówić o braku w bieżącym roku przysłowiowego „łuta szczęścia", który jakże często potrafi decydująco nawet wpłynąć na przebieg spotkań.

Bo nawet w dniu wczorajszym, mimo wszystko Cracovia nie była drużyną gorszą różnicą trzech bramek i jeśli chodzi o grę w polu to raczej przeważała. Mecz rozstrzygnęła Wisła lepszą dyspozycją strzałową w swojej linii ataku, a właściwie lepszą dyspozycją strzałową Kohuta. Drużyny wystąpiły w następujących składach:
WISŁA: Jurowicz, Flanek, Kubik, Snopkowski, Filek I., Wapiennik II., Kapusta, Artur, Kohut, Rupa, Giergiel.
CRACOVIA: Rybicki, Glimas, Gędłek, Jabłoński IL, Parpan, Jabłoński L, Bobula, Dycjan, Boryczko (po przerwie), Szeliga, Pacut i Różankowski II.
Jak widzimy w drużynie Wisły brakło Legutkl, Gracza i Wapiennika L Cracovii zaś Różankowskiego I i Klęczki.
Przebieg gry:
Na grę obydwu drużyn w pierwszej części meczu wypadałoby spuścić zasłonę, w niczym bowiem nie przypominała ona spotkań starych rywali krakowskich. Nie można się było doczekać ni z jednej ni z drugiej strony pięknego lub choćby płynnego zagrania, raczej przeciwnicy prześcigali się wzajemnie w ilości popełnionych błędów. Prowadzenie uzyskuje Wisła dość szczęśliwie w sytuacji zresztą przytomnie wykorzystanej przez Kapustę, którą Rybicki mógł stosunkowo łatwo zlikwidować.
Po przerwie wejście Szeligi do ataku drużyny białoczerwonych z miejsca poprawia sytuację. Ataki Cracovii są teraz płynne i prawie do 25 min. Cracovia silnie przeważa. — Niemniej i u czerwonych widać poprawę i ataki ich jakkolwiek mniej częste, są również płynne, a co najważniejsze lepiej wykańczane strzałowe.
Napór ataku białoczerwonych likwidują Wiślacy bez większego trudu, obrony ich bowiem jest zawsze o ułamek sekundy szybsza od napastników przeciwnika.
Po 25 min. przewagi Cracovii przejmują inicjatywę czerwoni i utrzymują ją z kolei aż do końca spotkania.
W 30 m n. na skutek nieporozumienia w tyłach Cracovii dochodzi do piłki Kohut i celnym dolnym strzałem podnosi wynik na 2:0.
Po szeregu zmiennych ataków znowu Kohut w 35 min. dostaje piłkę na polu karnym przeciwnika i po pięknym zmyleniu dałem strzela 3-ą bramkę.
Końcowe 10 min. zmagań mija bez efektu bramkowego.
W drużynie zwycięzców należałoby wyróżnić Flanka i Kubika w obronie, a przede wszystkim Kohuta w ataku.
Sędzia p. Mytnik nie uznawał w tym spotkaniu rąk na polu karnym, czym skrzywdził drużynę Cracovii. Poza tym sędziował ten mecz bezstronnie i wzorowo.
Widzów około 6 tys.

Podczas pierwszej części gry widzowie na miejscach stojących znudzeni tym, co działo się na boisku — urozmaicili sobie mecz spotkaniem na pięści. Szkoda, że działo się to zbyt daleko od loży dziennikarskiej, gdyż kto wie, czy nie udaliby się wyłowić kilka nowych talentów bokserskich.

Źródło: Echo Krakowa nr 122 z 5 maja 1947

Mecze sezonu 1947

1947 Trening Noworoczny   1947-03-23 Cracovia - Łobzowianka 10:0   1947-03-30 Cracovia - RKU Sosnowiec 2:2   1947-04-05 Zjednoczeni - Cracovia 0:1   1947-04-06 ŁKS - Cracovia 2:2   1947-04-13 AKS Chorzów - Cracovia 2:2   1947-04-20 Cracovia - Pomorzanin Toruń 6:3   1947-04-27 Rymer Niedobczyce - Cracovia 2:1   1947-05-03 Cracovia - Wisła Kraków 0:3   1947-05-11 Cracovia - ZZK Łódź 6:1   1947-05-18 Radomiak Radom - Cracovia 1:1   1947-05-22 Cracovia - Nusle Praga 2:1   1947-05-25 Resovia - Cracovia 2:0   1947-05-26 Resovia - Cracovia 0:4   1947-06-01 Orzeł Gorlice - Cracovia 1:3   1947-06-05 Cracovia - Warta Poznań 4:1   1947-06-15 Cracovia - Grochów Warszawa 10:2   1947-06-29 Gedania Gdańsk - Cracovia 0:6   1947-06-30 Brda Bydgoszcz - Cracovia 2:4   1947-07-06 Cracovia - Gedania Gdańsk 7:0   1947-07-13 RKU Sosnowiec - Cracovia 1:1   1947-07-22 Sandecja Nowy Sącz - Cracovia 1:5   1947-07-27 Cracovia - AKS Chorzów 6:1   1947-08-03 Grochów Warszawa - Cracovia 1:3   1947-08-09 Cracovia - Orzeł Gorlice 6:0   1947-08-24 ZZK Łódź - Cracovia 0:7   1947-08-25 Skra Częstochowa - Cracovia 0:2   1947-09-07 Cracovia - Rymer Niedobczyce 5:0   1947-09-14 Cracovia - Garbarnia Kraków 1:0   1947-09-21 Pomorzanin Toruń - Cracovia 1:1   1947-09-28 Cracovia - Radomiak Radom 2:0   1947-10-05 Wrocław - Cracovia 2:6   1947-10-09 Polonia Świdnica - Cracovia 0:6   1947-10-12 Cracovia - Wisła Kraków 3:0   1947-10-19 Polonia Warszawa - Cracovia 2:2   1947-10-26 Cracovia - Polonia Warszawa 3:3   1947-11-02 Cracovia - Wisła Kraków 2:2   1947-11-09 Cracovia - Polonia Bytom 4:1   1947-11-16 Warta Poznań - Cracovia 5:3   1947-11-23 Cracovia - Garbarnia Kraków 4:1   1947-11-30 Cracovia - Ruch Wielkie Hajduki 2:2   1947-12-07 Wisła Kraków - Cracovia 1:0