Stefan Popiel
| Stefan Popiel | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Stefan Ignacy Dominik Popiel | ||
| Urodzony | 19 maja 1896, Skawina, Polska | ||
| Zmarły | 22 grudnia 1927, Mała Wieś (zamordowany) | ||
| Pozycja | bramkarz, prawy obrońca | ||
| Wzrost | 178 cm | ||
| Waga | 80 kg | ||
| Wychowanek | Cracovia | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1909 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 |
- - - - MG - 3 (-3), tow - 17 (-22) * MG - 3 (-1), tow - 13 (-12) b.d. - - - b.d. kA - 4 (-2) MP - 6 (-4), kA - 3 (-0) MP - 4 (-5) | ||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Debiut | 1913-05-17 Cracovia - Eintracht Lipsk 1:1 | ||
| Ostatni mecz | 1924-10-12 Wisła Kraków - Cracovia 4:2 | ||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1909-1924 | Cracovia | 10 (-9) | |
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
| Reprezentacja narodowa | |||
| 1922-1923 |  Polska
|
2 (-3) | |
|
j - jesień, w - wiosna | |||
 Mistrz Galicji 1913
|
| Mistrz Polski 1921
|
 Brązowy medalista MP 1922
|
Właściciel dóbr ziemskich. W Cracovii rozegrał 129 meczów.
- Notka o tragicznej śmierci zawodnika w Przeglądzie Sportowym
- Informacja o pogrzebie w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym
10-lecie gry Stefana Popiela w Cracovii
[...]
Z zawodami tymi[1] była związana – obok otwarcia odnowionego boiska – mała uroczystość wewnętrzna Cracovii: dziesięciolecie gry w pierwszej drużynie Stefana Popiela. W maju r. 1913 jako uczeń gimnazjum wzięty został z III. drużyny od razu do pierwszej w miejsce Rogalskiego; debiut jego przeciw Eintrachtowi z Lipska był wcale udany. Z nim zdobyła Cracovia po raz pierwszy rozgrywane mistrzostwa b. Galicji r. 1913, z nim przeszła świetny swój sezon wiosenny r. 1914, w którym także wraz z Czarnymi zdobyła w trzech grach mistrzowskich (z Czarnymi, Wisłą i Pogonią) 5 punktów, i w których poniosła tylko 3 porażki. W czasach powojennych, zajęty zarządzaniem własnego majątku pod Dębicą, spieszył zawsze i bezinteresownie na usługi klubu w momentach ważniejszych. Że przez tyle lat potrafił się nie tylko utrzymać na najtrudniejszym w drużynie stanowisku, lecz nawet mimo stałego braku treningu nigdy nie zawodzi i zalicza się do najlepszych bramkarzy w Polsce – o czem najlepiej wie drużyna, która doń żywi bezgraniczne zaufanie – świadczy tylko o jego wielkim talencie. Jest on typem prawdziwego sportowca, który nigdy nie pozuje, lecz gra solidnie, z sercem, bez uganiania się za efektami i dlatego cieszy się niezwykłą sympatią. Jest to jego jubileusz, który się dla białoczerwonych zakończył pomyślnie (100 mecz miał w Aarhus).
Źródło: Przegląd Sportowy [1]
Odznaczenie
Stefan Popiel dnia 19 czerwca 1921 został udekorowany „Krzyżem Waleczność” za obronę w lecie 1920 Kamionki Strumiłowej (Obecnie Kamionka Bużańska w obwodzie Lwowskim na Ukrainie). Podczas wojny bramkarz Cracovii służył w stopniu porucznika w 22 pułku piechoty w Krakowie.
Źródło: Przegląd Sportowy [2]