Stanisław Cikowski

Z WikiPasy.pl - Encyklopedia KS Cracovia
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Stanisław Cikowski

Informacje ogólne
Imię i nazwisko Stanisław Cikowski
Urodzony 14 lutego 1899, Czarny Dunajec, Polska
Zmarły 2 grudnia 1959, Kraków
Pozycja Środkowy pomocnik
Wzrost 170 cm cm
Waga 68 kg kg
Wychowanek Cracovia
Kariera w pierwszej drużynie Cracovii
Sezon Rozgrywki - występy (gole)
1916
1917
1918
1919
1920
1921
1922
1923
1924
1925
1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
Debiut 1916-06-11 Cracovia - Nemzeti Budapeszt 2:2
Ostatni mecz 1925-06-01 Cracovia - Vasas Budapeszt 0:4
Kluby
Lata Klub Występy (gole)
1912-1925 Cracovia 14 (4)
liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
Reprezentacja narodowa
1921-1924       Reprezentacja Polski 9 (0)

j - jesień, w - wiosna



Stanisław Cikowski urodził się 14 lutego 1899 w Czarnym Dunajcu, doktor medycyny.

Ukończył III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego w Krakowie, a następnie Wydział Lekarski UJ (1924). Już w latach gimnazjalnych uprawiał różne sporty, ale wybrał piłkę nożną. Już w 1912 był członkiem Cracovii, a w sezonie 1916 miał miejsce w pierwszej drużynie. Razem z Pasami wywalczył Mistrzowstwo Polski.

Był również dziewięciokrotnym reprezentantem Polski, zadebiutował w niej 18 grudnia 1921 w Budapeszcie kiedy Polaka przegrała w Węgrami 1:0. Przygodę z reprezentacją zakończył 26 maja 1924 w Paryżu, Polacy również wtedy przegrali w Węgrami tym razem 5:0. Był to pierwszy wychowanek Cracovii, który został w reprezentacji Polski. Może wydawać się bardzo dziwne bo w meczu z Węgrami w 1921 grało aż siedmiu zawodników Cracovii, ale jedynie Cikowski był jej wychowankiem.

Swoją piłkarską karierę zakończył w maju 1925, gdy Władysław Kowalski z Wisły uderzył go w trakcie derbów. Wiślak za swoje brutalne zachowanie otrzymał roczną dyskwalifikacje, jednak Cikowski stwierdził, że była to zbyt łagodna kara i w formie protestu nigdy więcej nie pojawił się na murawie. Zakończył karierę mając na koncie 226 rozegranych spotkań.

„Wiadomości Literackie” tak wspominały go po latach:
„Sport wiele stracił po decyzji prawdziwego dżentelmena, dla którego sportowe mistrzostwo winno iść w parze z ludzką godnością i kulturąâ€

Zmarł 2 grudnia 1959 w Krakowie. Pochowany na miejscowym Cmentarzu Rakowickim.