Historia sekcji - hokej
Cracovia to sześciokrotny mistrz Polski. "Pasy" wywalczyły tytuł raz przed wojną (1937) i czterokrotnie w pierwszych latach powojennych (1946, 1947, 1948, 1949) oraz w 2006. O pierwszych próbach grania w hokeju zapisy kronikarzy donoszą już w 1912 roku. 4 lutego 1912 na ślizgawce w parku Jordana Cracovia przegrała 5:7 z krakowskim Amatorskim Klubem Hockeyowym. O powstaniu sekcji można jednak mówić kilkanaście lat później. Z końcem 1923 część członków sekcji łyżwiarskiej Cracovii, głównie uczniów Gimnazjum im. króla Jana III Sobieskiego, zainteresowała się hokejem. Na czele sekcji stanął dr Józef Lustgarten.
Za pierwszy oficjalny mecz należy uznać rozegrany 17 lutego 1924 pojedynek między Cracovią a AZS. Wygrali biało-czerwoni 1:0. Pionierami hokeja w Cracovii byli Jerzy i Józef Szawarscy, Adam Lachowicz, Antoni Michalak, Stanisław Myszkowski, Michał Pazdanowski, Zdzisław Ziętkiewicz i Wiktor Luster. Pierwszym znaczącym sukcesem było zwycięstwo w nieoficjalnych mistrzostwach Krakowa w 1926 roku. Cracovia pokonała wówczas 4:1 Jutrzenkę i 3:0 Makkabi.
23 listopada 1926 sekcja hokeja została członkiem Polskiego Związku Hokeja na Lodzie. Do wojny dominacja Cracovii w okręgu nie podlegała dyskusji. Biało-czerwoni dziewięciokrotnie wygrywali te rozgrywki. Zdobycie pierwszeństwa w okręgu dawało możliwość gry o mistrzostwo Polski. Pierwsze tego rodzaju rozgrywki miały miejsce w sezonie 1926/27. Cracovia przegrała 0:3 z Pogonią Lwów i 0:6 z Klubem Łyżwiarskim Poznań zajmując ostatecznie piąte miejsce.
W 1932 w Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Lake Placid uczestniczyli dwaj zawodnicy z Cracovii - Czesław Marchewczyk i Adam "Roch" Kowalski. W tymże samym roku Pasy doczekały się własnego lodowiska, W 1934 roku Cracovia wygrała silnie obsadzony międzynarodowym turnieju w Krynicy. Nadszedł sezon 1936/37. Cracovia wygrała mistrzostwo okręgu bez straty punktu zwyciężając Sokoła 8:1, Wawel 16:0 i Makkabi 18:0. Wygranymi zakończyły się również eliminacyjne mecze z Pogonią Lwów (3:1 i 6:2), a w finałach rozgrywek krajowych, po meczach z AZS Warszawa (0:1), KTH Krynica (2:0), Czarnymi Lwów (2:2), Warszawianką (1:0) i AZS Poznań (5:0), Cracovia zdobyła upragnione mistrzostwo Polski po raz pierwszy!
Od 1924 do końca sezonu 1938/39 pierwsza drużyna rozegrała 191 meczów, wygrywając 113, remisując 26, przegrywając 52. Równie korzystnie rysował się bilans pojedynków z zagranicznymi rywalami: 24 mecze, 11 zwycięstw, 3 remisy, 10 porażek.
Po wojnie Pierwsze powojenne mistrzostwa Polski rozegrano w 1946. Cracovia zakwalifikowała się do grona finałowego po zajęciu pierwszej lokaty w okręgu (zwycięstwa nad Wisłą 7:1 i Legią 25:0). W finale wygrała wszystkie mecze (5:1 z ŁKS, 3:0 z Siłą Giszowiec, 4:0 z Lechią Poznań) i wywalczyła tytuł mistrzowski.
W następnym sezonie (1946/47) do rywalizacji o prymat włączyła się krakowska Wisła, która zmontowała bardzo silny skład opary na byłych zawodnikach klubów lwowskich. W finale mistrzostw Polski biało-czerwoni po pokonaniu Lechii Poznań 6:2 i ŁKS-u 4:0 przegrali z Wisła 2:3.Wobec równej ilości punktów krakowskich drużyn o tytule zadecydowało dodatkowe spotkanie. Cracovia wygrała 4:3. Na Igrzyskach Olimpijskich w St. Moritz w 1948 wystąpiło sześciu Pasiaków: M. Burda, M. Kasprzycki, A, Kowalski, J, Maciejko, Cz. Marchewczyk, M. Więcek. Po powrocie z Igrzysk z powodu wczesnej wiosny nie było już warunków do rozegrania wszystkich spotkań i decyzją PZHL Cracovii przyznano tytuł mistrza Polski.
Jeszcze raz biało-czerwoni cieszyli się z tytułu. Było to w 1949 roku. Chude lata Nowa generacja biało-czerwonych hokeistów nie była w stanie dorównać osiągnięciom swoich utytułowanych poprzedników. W 1950 r Pasy zajęły czwarta lokatę w kraju. W następnych dwóch lalach rozgrywano (ze względu na reformę sportu na wzór radziecki) tylko mistrzostwa zrzeszeń sportowych. Po wznowieniu rozgrywek Cracovia grała w drugiej lidze, a w 1954/55 spadła do klasy wojewódzkiej. W sezonie 1956/57 hokeiści Cracovii weszli do drugiej ligi, a dwa lata później awansowali do pierwszej. Niestety, pobyt w gronie najlepszych drużyn kraju trwał tylko rok. Ăsme miejsce oznaczało spadek. "Kwarantanna" w II lidze trwała siedem lat. Klub powrócił do ekstraklasy w 1965 roku, ale też tylko na rok.
W następnych latach hokeiści zajmowali stale miejsca w czołówce drugiej ligi. Na kolejny awans trzeba było czekać aż do roku 1977. Drużyna zajęła jednak ostatecznie dziewiąte miejsce i znalazła się znów w szeregach drugoligowców. Warunki, dotychczas i tak trudne, jeszcze się pogorszyły. Remont sztucznego lodowiska spowodował konieczność treningów i gry w Nowym Targu. W sezonie 1980/81 kłopoty finansowe i organizacyjne dosięgły szczytu i obserwatorzy nie dawali biało-czerwonym szans na nawiązanie walki z czołówką zaplecza ekstraklasy. Rzeczywistość przeszła oczekiwania: po pięknej, dramatycznej walce Cracovia zajęła trzecie miejsce, a to oznaczało awans do pierwszej ligi!
Pomyślny był sezon 1984/85. W lidze wysokie, bo szóste miejsce (za Zagłębiem, Polonią, Podhalem, Naprzodem, GKS Tychy, a przed Stoczniowcem, ŁKS, GKS Katowice i Unia Oświęcim). Bezsprzecznie największy sukces sekcji od 1950. Dwóch zawodników "Pasów": Roman Steblecki i Bogdan Pawlik wystąpiło w pierwszej reprezentacji Polski. Później Cracovia częściej bywała pod wozem niż na wozie. Kiedy wydawało się, ze o hokeju w Cracovii będzie można czytać tylko w archiwach, za sprawą sponsora firmy Comarch nastąpiło odrodzenie sekcji. W 2003 roku zespół powrócił do hokejowej ekstraklasy, a w 2005 roku wywalczył brązowy medal mistrzostw Polski. Obecnie Comarch Cracovia lideruje w tabeli hokejowej ekstraligi i wskazywana jest jako jeden z pretendentów do tytułu mistrzowskiego.
Konsekwentna budowa silnego zespołu przyniosła znakomity efekt w sezonie 2005/2006. W trakcie rozgrywek Comarch Cracovia była niepodważalnie najlepszą drużyną, a po emocjonujących spotkaniach finałowych z GKS Tychy "Pasy" po raz szósty w historii mogły cieszyć się za zdobycia tytułu MISTRZA POLSKI. W dodatku ten wielki sukces przypadł w magicznym roku 2006 i był najlepszym prezentem na 100-lecie istnienia Klubu!