Stefan Fryc
| Stefan Fryc | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Stefan Fryc | ||
| Urodzony | 19 sierpnia 1894, Nowa Wieś Szlachecka (Liszki), Polska | ||
| Zmarły | listopad 1943, Warszawa | ||
| Pseudonim | Moryc | ||
| Pozycja | obrońca | ||
| Wzrost | 178 cm | ||
| Waga | 76 kg | ||
| Wychowanek | Cracovia | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1910 1911 1912 1913 1914 1915 1916 1917 1918 1919 1920 1921 1922 1923 1924 1925 1926 |
- tow - 2 (0) * tow - 5 (0) ** MG - 3 (0), tow - 22 (0) *** MG - 3 (0), tow - 15 (1) b.d. - - tow - 7 (0) b.d. KA - 6 (0) MP - 8 (0), KA - 6 (0) MP - 6 (0****), KA - 10 (0) KA - 10 (0) KA - 10 (0) - KA - b.d. * W 1911 brak składów i strzelców 1 meczu (4:1) | ||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Debiut | 1911-10-08 Pogoń Lwów - Cracovia 0:1 | ||
| Ostatni mecz | 1926-11-28 Cracovia - Wawel Kraków 4:0 | ||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1910-1926 1927 |
Cracovia Legia Kraków |
14 (0) | |
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
| Reprezentacja narodowa | |||
| 1922-1924 |  Polska
|
8 (0) | |
|
j - jesień, w - wiosna | |||
 Mistrz Galicji 1913
|
| Mistrz Polski 1921
|
 Brązowy medalista MP 1922
|
Stefan Fryc - piłkarz, urodził się 19 sierpnia 1894. Reprezentacyjny obrońca Cracovii, olimpijczyk, mistrz Polski. Rozstrzelany przez Niemców w 1943.
Syn Izydora i Jadwigi z Kozłowskich uczęszczał do krakowskiego Gimnazjum św. Anny (1907-1914), ale naukę przerwała wojna i egzamin dojrzałości złożył w trybie eksternistycznym (1918). Wcielony do armii austriackiej (wrzesień 1914) walczył na froncie serbskim i włoskim (podoficer). 1 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego i w składzie 6 pal (już jako oficer) walczył na froncie ukraińskim i wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej (1920). Był słuchaczem Akademii Handlowej w Krakowie (1919-1920) pracując jednocześnie (po zakończonej wojnie) jako urzędnik w Banku Kupiectwa Polskiego. Przeniósł się następnie do Powszechnego Banku Kredytowego, gdzie pracował aż do wybuchu II wojny światowej. Piłką nożną zainteresował się w okresie gimnazjalnym (1910), kiedy to został członkiem Cracovii. Od października 1911 (wszedł do pierwszego zespołu) do listopada 1926 (zakończył karierę sportową) rozegrał w jej barwach 313 spotkań. Z drużyną tą zdobył tytuł mistrza Polski (1921) i rozegrał (1922-1924) 8 meczów w reprezentacji narodowej (podczas meczu z Rumunią 3 września 1922 w Czerniowcach był jej kapitanem). Wystąpił także na IO. Zarówno w Cracovii jak i reprezentacji grał na pozycji lewego obrońcy. Wraz ze swym kolegą klubowym Ludwikiem Gintelem tworzył na początku lat dwudziestych najlepszy duet obrońców w kraju. Panowała dość powszechna opinia, że był typem "kosyniera" dybiącego na kości przeciwników. W kampanii wrześniowej walczył w stopniu por. rez. art., choć żadne szczegóły nie są znane. W czasie okupacji przeniósł się do Warszawy, gdzie był żołnierzem AK. Aresztowany przez gestapo został przez sąd doraźny Policji Bezpieczeństwa skazany na śmierć (lista z 9 listopada 1943 zawiera 50 nazwisk). Nie wiadomo w którym miejscu został rozstrzelany.
Śmierć
Wg niektórych autorów opracowań dziejów Cracovii (np J.Kukulskiego i A. Gowarzewskiego) inny były okoliczności śmierci - Stefan Fryc miał jakoby zginąć w Powstaniu Warszawskim w sierpniu 1944. Rok 1943 podają M.Pampuch i B. Tuszyński.