Zygmunt Barta
| Zygmunt Barta | |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Zygmunt Barta | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 20 marca 1899, Kraków, Galicja | ||
| Zmarły | 21 października 1972, Kraków | ||
Zygmunt Barta - działacz.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: PAS 6 Rząd: zach Miejsce: grób Bartów.
O Zygmuncie Barta
1899 - 1972
Zygmunt Barta urodził się 20 marca 1899 roku w Krakowie, w rodzinie rzemieślniczej. Ojciec Franciszek był murarzem, natomiast matka Eleonora pracowała w fabryce cygar. Rodzina Bartów mieszkała przy ulicy Karmelickiej 17, vis-a-vis kościoła oo. Karmelitów na Piasku.
Po zakończeniu nauki w gimnazjum wstąpił Zygmunt Barta do Seminarium Nauczycielskiego. 1 września 1918 roku, jako student Seminarium, zgłosił się na ochotnika do Armii Polskiej. Służył w szeregach Służby Transportowej przy Armii Frontu. Po przejściu do rezerwy w randze oficera ukończył Seminarium Nauczycielskie i równocześnie w 1922 roku rozpoczął studia w Wyższej Szkole Handlowej oraz podjął pracę w szkolnictwie.
W 1930 roku poślubił Felicję Woźny, którą poznał w Seminarium Nauczycielskim. Felicja była także wolnym słuchaczem Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz studiowała muzykologię u znanego profesora franciszkanina ks. Rittza. Przez wiele lat Felicja Barta oprócz nauczania matematyki i fizyki prowadziła także szkolne chóry i organizowała szkolne przedstawienia teatralne.
Do 1939 roku Zygmunt Barta uczył w Szkole Powszechnej nr 2 im. św. Wojciecha w Krakowie. W czasie okupacji nadal pracował jako nauczyciel tej szkoły. Aktywnie uczestniczył także w tajnym nauczaniu. W 1948 roku został mianowany wizytatorem szkolnym oraz naczelnikiem Wydziału Opieki nad Dzieckiem przy Kuratorium Oświaty w Krakowie. W 1957 roku został powołany na stanowisko Dyrektora Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy al. Mickiewicza, równocześnie nadal pełnił funkcję pedagoga. Na kursach dla dorosłych, organizowanych przez krakowski Ośrodek Doskonalenia Zawodowego, prowadził wykłady z języka polskiego, historii i matematyki - przedmiotów, których również uczył w szkole.
Całe życie związany był Zygmunt Barta z zawodem nauczycielskim. Był aktywnym członkiem Związku Nauczycielstwa Polskiego, w którym działał społecznie i pełnił w nim różne funkcje. Przed II wojną światową wybrano Go na wiceprzewodniczącego Związku Okręgu Krakowskiego, a po wojnie był organizatorem Wielobranżowej Spółdzielni Nauczycielskiej, której siedziba mieściła się w Rynku Głównym w Krakowie. Był prezesem ogniska oraz wieloletnim społecznym działaczem i pracownikiem Wydziału Socjalnego. Za pracę nauczycielską i społeczną został odznaczony: Złotym Krzyżem Zasługi, Złotą i Srebrną Odznaką za Pracę Społeczną dla m. Krakowa, Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Odznaką Tysiąclecia.
Mało znana karta życiorysu Zygmunta Barty to działalność w okresie II wojny światowej, kiedy dzięki swoim znajomościom w hierarchii krakowskiej Kurii i przyjaźni z ks. Ferdynandem Machajem pomógł wielu osobom pochodzenia żydowskiego wyrobić tzw. papiery aryjskie, czyli metryki urodzenia, ratując ich w ten sposób przed wywiezieniem do obozu.
Zygmunt Barta był również aktywnym działaczem sportowym Krakowa, związany był głównie z piłką nożną. Do 1939 roku był opiekunem krakowskich amatorskich klubów sportowych - sekcji piłki nożnej. Opiekował się drużynami piłkarskimi rekrutującymi się z trudnej młodzieży robotniczej. Drużynom patronował metropolita krakowski ks. Adam Sapieha.
W latach 1930-35 był członkiem Wydziału Gier i Dyscypliny Krakowskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. Po 1945 roku został opiekunem i wychowawcą oraz pedagogiem juniorów Cracovii. Za pracę społeczną otrzymał odznakę z Klubu Sportowego Cracovia za Zasługi dla Rozwoju Piłkarstwa oraz Jubileuszową Złotą Odznakę Honorową z okazji 60-lecia klubu. Zawsze był oddany sprawom klubu, a do końca życia pozostał wiernym kibicem Cracovii. Tradycja ta jest kontynuowana przez całą męską linię Jego Rodziny.
Rozległe zainteresowania i talenty pedagogiczne Zygmunta Barty sprawiły, że otaczało Go zawsze grono oddanych i wdzięcznych uczniów.
córka Krystyna
Źródło: Gazeta Wyborcza Kraków nr 171, wydanie krk z dnia 24/07/2007 NEKROLOGI, str. 8
