Związek Polski Piłki Nożnej
Związek Polskiej Piłki Nożnej - działające przed I wojną światową stowarzyszenie sportowe założone w 25 czerwca 1911 r. we Lwowie znane także pod nazwą Związek Polskiej Piłki Nożnej dla Galicji. Autonomiczny członek Austriackiej Federacji Futbolu. Jego współzałożycielem była Cracovia. ZPPN organizował Mistrzostwa Galicji w piłce nożnej - rozgrywki o randze mistrzostw kraju. Powstanie ZPPN było ważnym krokiem dla podkreślenia narodowej odrębności Polaków. Przed jego powstaniem polskie kluby należały bezpośrednio do austriackiej federacji.
Formalnie ZPPN działał w strukturach Austriackiej Federacji Futbolu (niem. Ăstericher Fussball Verband â ĂFV), jako w pełni autonomiczna jednostka - miał pełną swobodę organizowania własnych rozgrywek piłkarskich, nie mógł jednak oficjalnie wystawiać własnej reprezentacji narodowej, bowiem FIFA nie zezwalała - i nie zezwala do dziś - na zrzeszanie w swych szeregach reprezentacji narodowych lub regionalnych, a jedynie państwowe (wyjątek czyniąc jedynie dla kolebki piłki nożnej - Wysp Brytyjskich). ĂFV nie miał wpływu na działalność ZPPN, stosowny punkt statutu stwierdzał bowiem, że ewentualne spory rozstrzygać miała FIFA. W rzeczywistości wpływ był odwrotny, to bowiem Polacy zasiadali we władzach austriackiej federacji, a wiceprezesem ĂFV wybrano Stanisława Kopernickiego. Jako pierwszą siedzibę ZPPN obrano Kraków, jednak w 1912 przeniesiono ją do Lwowa. W 1913 ZPPN zrzeszał aż 24 kluby (4 w klasie A i 20 w klasie B). ZPPN nadawał rangi tzw.klasy klubom - w zależności od prezentowanego poziomu od klasy I poprzez klasy II A, II B do II C.
ZPPN to protoplasta - założonego po odzyskaniu przez Polskę niepodległości - Polskiego Związku Piłki Nożnej. Wśród członków pierwszego zarządu PZPN niemal komplet stanowili działacze ZPPN. Sam związek, który po 1918 nazywano Małopolskim Związkiem Piłki Nożnej rozwiązał się 16 maja 1920.
Prezesi ZPPN
- Ludwik Żeleński - od 1911 do 1912
- Ludwik Christelbauer - od 1912 do 1913
- Stanisław Kopernicki - od 1913 do 1914