1925-07-21 Kraków - Budapeszt 0:0

Reprezentacja Krakowa złożona z graczy drużyn krakowskich

mecze towarzyskie Kraków Kraków, Stadion Wisły, wtorek, 21 lipca 1925 Reprezentacja Krakowa - Reprezentacja Budapesztu 0 : 0

Sędzia: Cejnar z Pragi

Zapowiedź meczu

"Jakim będzie wynik zawodów Budapeszt — Kraków?" -

Ilustrowany Kuryer Codzienny

Jakim będzie wynik zawodów Budapeszt — Kraków?

Zapowiedź meczu w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym

To dzisiaj najaktualniejsze pytanie rozstrzygniętem zastanie w jutrzejszych zawodach. Zaszczytne, lecz bardzo ciężkie zadanie czeka reprezentację Krokowa. Węgry przywiązują bowiem do wyniku z Krakowem największą wagą, gdyż Kraików uchodzi za granicami naszego państwa za najwybitniejszego przedstawiciela piłki nożnej w Polsce. To też kap. węg. dr. Mariassy wezwał telegraficznie trzech świeżych graczy Budapesztu dla wzmocnienia reprezentacji węgierskiej. Gracze ci przybyli już do Krakowa i wezmą udział we wtorkowych zawodach. Jest to dowodem, jak Węgrzy do zawodów z reprezentacją naszego miasta poważnie się przygotowują.

Z drugiej strony team Krakowa ma specjalną ambicję w tym kierunku, aby uzyskać możliwie lepszy wynik od teamu Polski i wykazać, że siedzibą najpiękniejszej gry w piłkę nożną pozostał i nadal Kraków. Lokalny patryotyzm sportowców Krakowa wyląduje się zapewne w przyjazny sposób <a boisku i udzieli poparcia naszej ambitnej jednostce. Drużyna nasza świadoma niezmiernej ważności ty di zawodów tek dla Krakowa, jak i całej Polski, wydobędzie ze siebie maximum wysiłku, aby i tej ciężkiej walki wyjść z honorem. Zaciekawienie tymi zawodami jest może nawet silniejsze jak zawodami Polska—Węgry, gdyż Krakowianie oczekują z naprężeniem walki swojej drużyny.

• •

Jak nas Związek krakowski informuje, popyt na miejsca siedzące jest ogromnie silny Z powodu ograniczonej ilości tych miejsc wskazanem jest, aby publiczność zaopatrzyła się już teraz w bilety w miejscach ich przedsprzedaże (Leserklewicz, Statler, Kopeć, Bałabuszyński, Parafiński, Wurm i Herzog).

Definitywny skład reprezentacji Krakowa jest następujący Szumiec (Crac), Kaczor (Wisła). Gintel (Crac.), Seichter (Wawel). Chruściński (Crac.), Zastawniak (Crac.), Adamek (Wisła), Krumholz (Jutrzenka), Kałuża. Ciszewski Sperling (wszyscy trzej Cracovia).

Sędziował będzie najwybitniejszy sędzia czeski Cejnar z Pragi.

Źródło: Ilustrowany Kuryer Codzienny nr 198 z 21 lipca 1925

Opis meczu

"Budapeszt —- Kraków 0:0." -

Stadjon

Budapeszt —- Kraków 0:0.

Relacja z meczu w tygodniku Stadjon

Wtorek 21.7. Boisko Wisły. Główną atrakcją tych zawodów stanowiło pytanie, czy zespół krakowski okaż się z tymsamym przeciwnikiem lepszym od re prezentacji Polski, czy Kraków znajdzie nada uzasadnienie do prymatu w piłkarstwie polskiem, do którego sobie zawsze jeszcze pretensje rości. Odpowiedzi na wszystkie te tal ważne dla Krakowa zagadnienia wypadły na der dodatnio i pomyślnie. Zasługa w tern przedewszystkiem doskonałej drużyny krakowskiej, a niemniejsza naszego kapitana związkowego inż. Rosenstocka, który udowodnił najbardzej sceptycznym, że znawstwo fachowe swego urzędu łączy z nader szczęśliwą ręką i daleko posuniętą umiejętnością przygotowania duchowego drużyny, co stanowi jakie 70 proc, powodzenia. Przebieg zawodów dał tedy licznie zebranej widowni nieprzerwany szereg pierwszorzędnych emocji i udowodnił, że klasa Krakowa jest najzupełniej równorzędną z klasą głośnej w Europie stolicy Węgier. Sprawiedliwość podnieść każę, że u Węgrów znać dość widocznie spadek, co jednak w niczem nie zmienia faktu, że Kraków stale czyni postępy ku poziomowi dobrej klasy środkowo-europejskiej. Bo poza wynikiem remisowym, wiele już mówiącym, stwierdzić trzeba, że na 90 min. gry gospodarze conajmniej przez 65 min. byli w przewadze. Gorzej nieco przedstawiała się dyspozycja strzałowa, natomiast strona techniczna i taktyczna nie pozostawiały nic do życzenia. Jeśli zajmę się porównaniem tych zawodów ze spotkaniem z przed dwu dni Węgry — Polska to muszę stwierdzić, że Budapeszt był cokolwiek słabszy od Węgier a Kraków o wiele lepszy od Polski. Przechodząc do oceny drużyn przedewszystkiem stwierdzić trzeba zupełnie dobry wyczyn drużyny polskiej, jako całości. Z poszczególnych graczy na pierwszem miejscu postawiłbym Adamka. Jego centry, wszystkie bez wyjątku stwarzały najgroźniejsze sytuacje pod bramką gości, niestety niewyzyskiwane przez towarzyszy. Miało to miejsce przedewszystkiem w pierwszej połowie gry, mniej w drugiej, kiedy z niewiadomych przyczyn zapomniano o istnieniu prawego skrzydła, ku wielkiej szkodzie dla drużyny. Obok Adamka na słowa pełnego uznania zasługuje obronne trio polskie. Szumieć w bramce był kapitalny, Kaczor z Gintlem stanowili dawno w Polsce niewidywaną parę backów. Kaczor wbrew może oczekiwaniom przeżywa jakby swą drugą młodość i od pewnego czasu wykazuje wysoką klasę. Gintel przypomina swe najlepsze czasy. Chruściński trudne zadanie środkowe pomocnika spełnił doskonale.

Źródło: Stadjon nr 31 z 29 lipca 1925

Mecze sezonu 1925 (Kraków)