Sekcja tenisa stołowego
Informacje
- Rok założenia: 1926
Sekcja prowadzi zajęcia z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi na terenie obiektów TS Tramwaj w Krakowie. Drużyna tenisistów stołowych Cracovii, po połączeniu z drużyną TS Tramwaj, aktualnie uczestniczy w rozgrywkach III ligi.
Kierownikiem sekcji jest Tadeusz Ławrowski.
Historia
Dnia 2 lutego 1928 r. został założony m.in. z inicjatywy Cracovii Krakowski Okręgowy Związek Ping Pongowy.
[1]
Okres II RP
Sekcję tenisa stołowego założono w Cracovii z inicjatywy Mieczysława Piotrowskiego (pierwszego kierownika sekcji) i Stefana Fabry'ego w październiku 1926 roku. Na początku nie było żadnych sukcesów tylko słabe miejsca w mistrzostwach okręgu z wyjątkiem pierwszego startu (1926/27 - drugie miejsce). W 1933 roku nastąpiło zawieszenie działalności sekcji.
Reaktywowano ją w 1936 roku, do czego przyczynili się Teofil Cyroń, Władysław Zasiadni i Ignacy Książek. Trzon reaktywowanej sekcji stanowili byli gracze Polonii. Jednak sekcja ta także nie odnosiła większych sukcesów (1937/38 - czwarte miejsce w okręgu, 1938/39 drugie miejsce).
Okres PRL
Sekcja wznowiła działalność wiosną 1945 roku. Pomimo braku własnej sali Cracovia zdobyła mistrzostwo okręgu. Długo też utrzymywała prymat w mieście i okręgu (1945-54), aż do zaniku działalności. Cracovia należała też do najlepszych w Polsce. Zdobywając w 1946 w pierwszych powojennych mistrzostwach Polski złoty medal w druzynie. Pokonując w decydującym meczu Orły Warszawa. Rok 1947 przyniósł indywidualne mistrzostwo Polski (Szymon Blonder) i brązowy medal w drużynie. W 1949 jeszcze raz zdobywa Cracovia drużynowe mistrzostwo Polski. Udanym zakończeniem epoki sukcesów było mistrzostwo Polski w grze podwójnej Franciszek Dobosz- Jan Zięba oraz drużynowe wicemistrzostwo Polski w sezonie 1950/51. Po latach sukcesów nadszedł czas obniżania lotów co było związane ze zmianami strukturalnymi.
W następnych latach wyniki były dużo słabsze. Reorganizacja rozgrywek (skomplikowane eliminacje) utrudniała odnoszenie jakichkolwiek sukcesów. Mimo to udało się jeszcze pograć w I lidze kilka sezonów. Po spadku z pierwszej ligi i nieudanych próbach powrotu do niej w sezonie 1962/63 Cracovia spada z II ligi. Później nie gra już nawet w rozgrywkach okręgowych. Zawodnicy poodchodzili do innych klubów, brakowało sprzętu i pieniędzy.
Po raz kolejny reaktywowano sekcje w sierpniu 1973 roku. Jednak sekcja nie odnosiła żadnych sukcesów. Udało się awansować do II ligi (1975/76) w której Pasy występowały 4 sezony. Następnie nowy regulamin rozgrywek rozdzielił jednolitą do tej pory drużynę na męską i żeńską. W sezonie 1978/79 panowie spadli z II ligi. W 1982 roku wycofano drużynę kobiecą z rozgrywek.
Sukcesy
Drużynowo:
MISTRZ POLSKI: 1946, 1947
Wicemistrz Polski: 1951
III miejsce: 1947
w I lidze: 4 sezony (1951, 1954, 1955, 1958)
Indywidualnie:
MISTRZ POLSKI: Szymon Blonder (1947[2]), gra podwójna Franciszek Dobosz- Jan Zięba (1950)
Wicemistrz Polski: Franciszek Dobosz- Jan Zięba (1951)
III miejsce: Franciszek Dobosz (1950)
Reprezentant Polski: Franciszek Dobosz (1953)
Sezony / mecze
15.03.1958
- II liga Cracovia - Piast Lublin 6:4 - [1]
Bibliografia
- Janusz Kukulski, "80 lat KS Cracovia 1906-1986", Kraków 1986
