Historia stadionu Cracovii
Wcześniejsze boiska Cracovii
Zobacz więcej w osobnym artykule: Boiska Cracovii.
Historia stadionu
Stadion powstał w 1912 roku według projektu architekta Franciszka Mączyńskiego - Park Gier Klubu Sportowego "Cracovia" (dodatkowe informacje), zbudowano go na terenach "łąkach zwierzynieckich" (teren pomiędzy dzisiejszymi ulicami: 3 Maja, al. Krasińskiego, Stachowicza oraz Kraszewskiego) teren przejęto od sióstr Norbertanek w wieczystą dzierżawę. Pracami budowlanymi kierował inż. Tadeusz Zieliński. Budowa nie byłaby możliwa bez społecznej ofiarności, zebrano 8 200 koron do czego walnie przyczynił się mający szerokie kontakty z bogatą arystokracją Kazimierz Jurjewicz – późniejszy prezes Cracovii, całość kosztowała 20 tysięcy. Jednocześnie powstało obok drugie boisko, treningowe. Stadion otwarto meczem z lwowską Pogonią 31 marca 1912 (2:2). Początkowo widownia składała się z drewnianej trybuny na 300 miejsc siedzących i nasypu z miejscami stojącymi. Był to pierwszy na ziemiach polskich stały stadion będący własnością klubu sportowego.
Początkowo stadion wyglądał całkowicie inaczej niż dzisiaj. Trybuna główna stała od strony obecnej al. Focha, stąd kibice mieli wspaniały widok na Wawel, którego nie zasłaniały żadne budowle. Stadion otoczony był żwirową bieżnią, na której mogli występować lekkoatleci. Za bramkami pomiędzy boiskiem i bieżnią było więcej miejsca niż obecnie, także z myślą o lekkoatletach. Główne wejście na stadion znajdowało się na miejscu dzisiejszego hotelu „Cracovia” - tuż za nasypem kolejowym (przypomnijmy, że w miejscu Alei Krasińskiego znajdował się nasyp, po którym wiodła linia kolejowa do Zakopanego, która została zlikwidowana w 1917 roku). Park Gier KS Cracovia obejmował, znacznie więcej terenu niż sam stadion, bo aż do dzisiejszych Alei.
Po wybuchu I wojny światowej w 1914 r. stadion Cracovii został zajęty przez wojsko. Wskutek tego boisko oraz trybuny nadmiernie ucierpiały. Przez to trybuny w części zostały rozebrane[1].
Podczas I wojny światowej w sierpniu 1915 r. stadion nawiedziła powódź. Woda z wezbranej Rudawy zalała boisko, urządzenia sportowe, trybuny dla widzów, korty tenisowe, domek mieszkalny oraz magazyn[2].
W lipcu 1925 roku Kraków dotknęła wielka powódź, ucierpiał przy ty również stadion Cracovii. Stadion nadawał się do generalnego remontu , wtedy właśnie Jan Łazarski namówił prezesa Cetnarowskiego do budowy betonowego toru kolarskiego. Rok później 18 lipca 1926 zostaje oddany do użytku największy w Polsce betonowy tor wyścigowy. Tor miał wymiary 440 metrów długości i 8 metrów szerokości.
14 sierpnia 1935 r. stadion nawiedziła wichura w wyniku której dach trybuny został zupełnie zniszczony, a szczątki zostały rozniesione na kilkadziesiąt metrów od boiska.
W momencie wybuchu II wojny światowej w 1939 r. stadion Cracovii przy błoniach obejmował boisko piłkarskie z trybuną drewnianą na 1800 miejsc siedzących oraz 9000 stojących., bieżnię i skocznię lekkoatletyczną, sześć kortów tenisowych , tor kolarski o nawierzchni betonowej, boiska do koszykówki i siatkówki.
W dniu 2 września 1939 r. zrzucenie bomby na stadion Cracovii spowodowało uszkodzenie trybuny oraz toru kolarskiego. Stadion został zajęty przez okupanta, a na jego płycie zlokalizowano skład paliwa oraz punkt naprawy samochodów. Części z drewnianych trybun została zabrana przez mieszkańców na opał. Całkowitej dewastacji zapobiegł były zawodnik Cracovii Antoni Malczyk – porozklejał ostrzeżenie w języku polskim i niemieckim obok stadionu: „Jakiekolwiek uszkodzenia ogrodzeń trybun, szatni itp. oraz kradzież drzewa, przyborów sportowych w Parku Gier KS „Cracovia” im. Marszałka Józefa Piłsudskiego będą najsurowiej karane”. Ostrzeżenie odniosło skutek - zapobiegło dalszej dewastacji.[3].
Po II wojnie światowej niezbędna była renowacja stadionu - (trybuny zostały zniszczone, zrujnowane boisko piłkarskie, zniszczony inwentarz klubowy). Z czołowych klubów krakowskich Cracovia pod tym względem najbardziej ucierpiała po okresie okupacji. [4][5]. Koszty wstępnie oszacowano na ówczesne 300 tys. zł. W celu zebrania środków został stworzony Komitet Odbudowy Boiska i Parku Gier KS Cracovia[6][7][8]. Na odbudowę stadionu klub dostał subwencję w wysokości 10 tys. zł. z K.O.Z.P.N.[9]. Informacja w trakcie remontu[10]. Ostatecznie koszt remontu wyniósł 2 miliony złotych. Stadion wraz z infrastrukturą stał się najpiękniejszym obiektem sportowym w Krakowie.
Stadion Cracovii przekazany został Stowarzyszeniu w 1951 roku. 16 grudnia 1963r spłonęła zabytkowa drewniana trybuna. Pożar wybuchł jednocześnie w pięciu miejscach. "Nieznanych sprawców" podpalenia nigdy nie ustalono. Po zagadkowym pożarze 16 grudnia rozpoczęto odbudowę stadionu. Oznaczało to blisko trzyletnią tułaczkę piłkarzy Cracovii, którzy na stadion powrócili dopiero jesienią 1966 r., a sama odbudowa trwała jeszcze rok dłużej.
W latach 1968 oraz 1969 przebudowano tor kolarski oraz powstały trybuny z miejscami siedzącymi. Zniknęły m.in. korty tenisowe, na których terenie działało letnie kino oraz wesołe miasteczko.
Historia nazwy stadionu
W 1936 stadion otrzymał imię marszałka Polski Józefa Piłsudskiego - Naczelnik przynajmniej trzykrotnie odwiedził stadion "Cracovii". Po raz pierwszy odnotowano jego wizytę w 1917 podczas meczu z 1 pułkiem Legionów, w 1921 roku oglądał Pasiaków grających z warszawską "Polonią", rok później z budapeszteńskim "Vasasem". Po II wojnie Światowej stadion nosił imię sławnego prezesa klubu, a także PZPN, dr Edwarda Cetnarowskiego[11] . W końcu lat czterdziestych obie nazwy, stara i nowa, zniknęły ze stadionu i z papierów klubowych. Nazwę marszałka Polski stadionowi przywrócono 31 października 1991r[12]. Specjalna uroczystość odbyła się 10 listopada 1991 w dniu meczu z Sandecją Nowy Sącz. Niestety nie był to koniec zmian, po śmierci papieża Jana Pawła II radni postanowili uczcić pamięć wielkiego rodaka i kolejny raz zmienić nazwę stadionu. Rok później w sąd orzekł, że decyzja była bezprawna i tym sposobem stadionowi przywrócono imie pierwszego patrona[13].
Inne ważne imprezy na stadionie
- 17 lipca 1994 roku na stadionie Cracovii wystąpił światowej sławy muzyk - Bob Dylan.
Obecna konstrukcja
Zobacz więcej w osobnym artykule: Stadion Cracovii im. Józefa Piłsudskiego.
Zobacz więcej w osobnym artykule: Przewodnik po nowym stadionie Cracovii.
Zobacz więcej w osobnym artykule: Remont stadionu przy ul. Kałuży.
Linki zewnętrzne
Zobacz też
- O boisko sportowe w Krakowie w 1910
- Relacja prasowa z otwarcia stadionu w 1912
- Informacja o pożarze w Dzienniku Polskim
- Przewodnik po nowym stadionie Cracovii
- Boiska Cracovii
- Infrastruktura klubowa
- Lodowisko im. Adama "Rocha" Kowalskiego
- Ulica Józefa Kałuży
- Zielona trybuna
- Ząb przeoryszy
Przypisy
- ↑ Nowości Ilustrowane 2 października 1915 r.
- ↑ dziennik IKC 11 sierpnia 1915 r.
- ↑ Sport w Krakowie w latach 1939-1945, Stanisław Chemicz
- ↑ dziennik Echo Krakowa 9 lipca 1945 r.
- ↑ dziennik Echo Krakowa 31 maja 1945 r.
- ↑ dziennik Dziennik Polski 12 listopada 1945 r.
- ↑ dziennik Dziennik Polski 21 grudnia 1945 r.
- ↑ dziennik Dziennik Polski 28 stycznia 1946 r.
- ↑ dziennik Dziennik Polski 19 czerwca 1945 r.
- ↑ dziennik Echo Krakowa 30 marzec 1946 r.
- ↑ dziennik Echo Krakowa 31 maja 1945 r.
- ↑ Oficjalny Biuletyn Informacyjny Cracovia z dnia 10.11.1991
- ↑ Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 11.04.2006
Historia: Najstarsi w Krakowie • Najstarsi w Polsce • Pierwsze lata Cracovii • Historia nazwy Cracovia • Historia stadionu • Dawne boiska • Dawne lodowiska • Kroniki • Krakowska szkoła gry • Jak dyskryminowano Cracovię • Żydzi
Krajowy Związek Turystyczny • Austriacki Związek Piłki Nożnej • Związek Polski Piłki Nożnej
Skany starych gazet: 1906 • 1907 • i dalej..
Tradycja: Wartości Cracovii • Pasy • Stroje • Herb • Flaga • Hymn • Stare hymny • Trening Noworoczny • Lajkonik • Rada Seniorów • Święta Wojna • Wielcy ludzie Cracovii • Słynni kibice