Mieczysław Wiśniewski: Różnice pomiędzy wersjami
Benedictus (Dyskusja | edycje) |
(, Replaced: cm → (2)) |
||
| Linia 13: | Linia 13: | ||
| rok_smierci = 1952 | | rok_smierci = 1952 | ||
| miasto_smierci = Kraków | | miasto_smierci = Kraków | ||
| wzrost = 187 | | wzrost = 187 | ||
| waga = 76 | | waga = 76 | ||
| pseudonim = | | pseudonim = | ||
| pozycja = bramkarz | | pozycja = bramkarz | ||
| Linia 35: | Linia 35: | ||
Bramkarz, olimpijczyk. | Bramkarz, olimpijczyk. | ||
Jako dwuletnie dziecko wyjechał z rodzicami do Wiednia. Tam ukończył gimnazjum (dwa lata studiował też w Wyższej Szkole Handlowej) i uczył się grać w piłkę nożną ([[Wacker Wiedeń|Wacker]], Phoenix, [[WAC Wiedeń|WAC]], [[Simmeringer Wiedeń|Simmering]], [[ | Jako dwuletnie dziecko wyjechał z rodzicami do Wiednia. Tam ukończył gimnazjum (dwa lata studiował też w Wyższej Szkole Handlowej) i uczył się grać w piłkę nożną ([[Wacker Wiedeń|Wacker]], Phoenix, [[WAC Wiedeń|WAC]], [[Simmeringer Wiedeń|Simmering]], [[RudolfshĂźgel]]). Po przeniesieniu się do Krakowa reprezentował barwy tamtejszych klubów: Cracovii (1919-1921, 1927-1928) i [[Wisła Kraków|Wisły]] (1921-1924) będąc kapitanem "białej gwiazdy" podczas finałów mistrzostw Polski (1923), kiedy rozegrał 9 meczów. Według opinii fachowców był w tamtych czasach najlepszym polskim bramkarzem (187 wzrostu, 76 wagi), solidnie wyszkolonym w austriackich klubach. Szybko skorzystano z jego usług w narodowej reprezentacji, w której rozegrał 6 spotkań (1922-1924) debiutując w zwycięskim meczu ze Szwecją (28 maja 1922). Po paryskim nieudanym występie przyjął pracę zawodowego trenera (krakowski Wawel) tracąc prawa amatorskie. Odzyskał je (1926) podczas zjazdu PZPN i potem krótko grał w Cracovii. Jeszcze inny ciekawy szczegół jego biografii przeszedł do historii naszej piłki. To dzięki niemu wprowadzono w Cracovii (1920) wiedeński zwyczaj piłkarzy Florisdorfu - noworoczny trening w samo południe. W pracy jako trener nie miał szczęścia ani też wyników. Żył z pracy jako urzędnik kolei. | ||
[[Kategoria: Piłkarze|Wiśniewski, Mieczysław]] [[Kategoria: Olimpijczycy|Wiśniewski, Mieczysław Zygmunt]] | [[Kategoria:Piłkarze|Wiśniewski, Mieczysław]] [[Kategoria:Olimpijczycy|Wiśniewski, Mieczysław Zygmunt]] | ||
Wersja z 17:26, 9 sty 2009
| Mieczysław Wiśniewski | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Mieczysław Zygmunt Wiśniewski | ||
| Urodzony | 23 listopada 1892, Monasterzysk koło Tarnopola, Polska (obecnie Ukraina)Property "Kraj urodzenia" (as page type) with input value "Polska (obecnie Ukraina)" contains invalid characters or is incomplete and therefore can cause unexpected results during a query or annotation process. | ||
| Zmarły | 10 października 1952, Kraków | ||
| Pozycja | bramkarz | ||
| Wzrost | 187 cm | ||
| Waga | 76 kg | ||
| Wychowanek | Wacker Wiedeń | ||
| Kariera w pierwszej drużynie Cracovii | |||
| Sezon | Rozgrywki - występy (gole) | ||
| 1928 | 3 (-6) | ||
 ↑ 1906-1919 oficjalne i towarzyskie, od 1920 tylko oficjalne mecze
| |||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | Występy (gole) | |
| 1907-1919 1919-1921 1921-1924 1927-1928 |
Wacker Wiedeń Phoenix Wiedeń WAC Wiedeń Simmering Wiedeń RudolfshĂźgl Wiedeń Cracovia Wisła Kraków Cracovia |
9 (-17) 3 (-6) | |
| ↑ liczba występów i goli w ekstraklasie i mistrzostwach kraju
| |||
| Reprezentacja narodowa | |||
| 1922-1924 |  Polska
|
6 (-15) | |
|
j - jesień, w - wiosna | |||
Mieczysław Zygmunt WIŚNIEWSKI urodził się 23 listopada 1892 w Monasterzysk koło Tarnopola, zmarł 10 października 1952 w Krakowie.
Bramkarz, olimpijczyk.
Jako dwuletnie dziecko wyjechał z rodzicami do Wiednia. Tam ukończył gimnazjum (dwa lata studiował też w Wyższej Szkole Handlowej) i uczył się grać w piłkę nożną (Wacker, Phoenix, WAC, Simmering, RudolfshĂźgel). Po przeniesieniu się do Krakowa reprezentował barwy tamtejszych klubów: Cracovii (1919-1921, 1927-1928) i Wisły (1921-1924) będąc kapitanem "białej gwiazdy" podczas finałów mistrzostw Polski (1923), kiedy rozegrał 9 meczów. Według opinii fachowców był w tamtych czasach najlepszym polskim bramkarzem (187 wzrostu, 76 wagi), solidnie wyszkolonym w austriackich klubach. Szybko skorzystano z jego usług w narodowej reprezentacji, w której rozegrał 6 spotkań (1922-1924) debiutując w zwycięskim meczu ze Szwecją (28 maja 1922). Po paryskim nieudanym występie przyjął pracę zawodowego trenera (krakowski Wawel) tracąc prawa amatorskie. Odzyskał je (1926) podczas zjazdu PZPN i potem krótko grał w Cracovii. Jeszcze inny ciekawy szczegół jego biografii przeszedł do historii naszej piłki. To dzięki niemu wprowadzono w Cracovii (1920) wiedeński zwyczaj piłkarzy Florisdorfu - noworoczny trening w samo południe. W pracy jako trener nie miał szczęścia ani też wyników. Żył z pracy jako urzędnik kolei.