|
|
| Linia 1: |
Linia 1: |
| Między słupkami bramki Cracovii stawało w Cracovii wielu bramkarzy. Niektórzy z nich jak [[Stefan Popiel|Popiel]], [[Mieczysław Szumiec|Szumiec]], [[Antoni Malczyk|Malczyk]], [[Jerzy Otfinowski|Otfinowski]], [[Władysław Pawłowski|Pawłowski]], [[Henryk Rybicki|Rybicki]] czy [[Wiesław Pajor|Pajor]] występowali w koszulkach reprezentantów Polski. Kibice wspominają szereg spotkań, których bohaterami byli nasi bramkarze, ratując wielokrotnie naszą drużyne z porażki.
| | {{DoWyjasnieniaPrawAutorskich}} |
| Ale bramkarski rekord spotkań w I zespole należy do goalkeepera Cracovii mgr. inż. Leopolda Michny, który rozegrał przeszło 400 meczy, wyprzedzając następnego bramkarza o ponad 150 spotkań. Na ogólnej liście rekordzistów Cracovii Michno zajmuje 5 miejsce. Podobnie jednak jak lider "tabeli wszechczasów" [[Eugeniusz Mazur|Mazur]], również i Michno mimo okresów wysokiej formu nie miał szczęścia awansować do kadry narodowej.
| |
| Wychowanek Cracovii przeszedł kolejno wszystkie szczeble klubowej hierarchii: od trampkarza i juniora, poprzez grę w rezerwowych zespołach, aż do I-szej drużyny. Debiutował w niej w r. 1954 w meczu z Gwardią Warszawa, zastępując niedysponowanego [[Wiesław Pajor|Pajora]]. Od tego dnia przez 12 lat, z okresami przerwy broni z powodzeniem "świątyni" Cracovii. Nie zraził sięodstawieniem do rezerwy po przyjściu [[Henryk Stroniarz|Stroniarza]], nadal zawsze był do dyspozycji klubu, wystawiając sobie jak najlepsze świadectwo wzorowego sportowca, przywiązanego całym sercem do barw klubowych.
| |
| Trzykronie przeżywał radość z awansu drużyny do ekstraklasy, w latach 1957, 1960 i 1966. Z licznych spotkań najmilej wspomina dwa mecze, gdzie dzięki jego postawie Cracovia odnosiła cenne zwycięstwa: w r. 1957 w Bytomiu z Szombierkami, które po wygranej 2:1 otwierało Cracovii drogę do ekstraklasy i przeciw Wiśle w r. 1958. Mecz ten przyniósł zwycięstwo biało-czerwonym 2:1, a rostrzygającą bramkę strzelił w ostatnich sekundach gry [[Edward Kasprzyk|Kasprzyk]]. "Najtragiczniejsze" porażki w I-ligowych zawodach miały miejsce z Lechią w Krakowie i z Legią w stolicy. W obu meczach bramki dla przeciwników padły w ostatniej minucie gry.
| |
| Wzorem bramkarza dla Michny pozostał Jurowicz z Wisły. Zdaniem pana Leopolda dobry bramkarz powinnien być silny fizycznie, sprawny, bronić pewnie, bez niepotrzebnych efektów i parad. Stojąc oko w oko z licznymi napastnikami I i II ligi w okresie swojej kariery, do najgroźniejszych zalicza Adamczyka z Wisły, Brychczego z Legii oddającego zaskakujące strzały w najmniej spodziewanym momencie, oraz Jankowskiego i Lentnera. Rekordzista "świątyni" Cracovii potrafił skutecznie pogodzić sport z nauką i planami życiowymi. Skończył studia, zdobył dyplom magistra inżyniera, stanowiąc pod każdym względem wzór do naśladowania dla młodych sportowców.
| |
|
| |
|
| [[Kategoria: Piłkarze|Michno, Leopold]] | | [[Kategoria: Piłkarze|Michno, Leopold]] |
| {{DoPoszerzenia}} | | {{DoPoszerzenia}} |
Artykuł wymaga poszerzenia. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się czego brakuje i - jeśli jesteś w stanie - uzupełnij braki.