Zygmunt Garzyński: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 79: | Linia 79: | ||
*[[1926-10-10 zawody torowe| Wywiad z Zygmuntem Garzyńskim 1926 r.]] | *[[1926-10-10 zawody torowe| Wywiad z Zygmuntem Garzyńskim 1926 r.]] | ||
* [[:Plik:Echo Krakowa 1969-07-15 164.png|Informacja o śmierci w dzienniku ''Echo Krakowa'']] | * [[:Plik:Echo Krakowa 1969-07-15 164.png|Informacja o śmierci w dzienniku ''Echo Krakowa'']] | ||
* [[:Plik:Dziennik Polski 1969-07-16 167.png|Informacja o śmierci w dzienniku ''Dziennik Polski'']] | |||
[[Kategoria:Działacze|Garzyński, Zygmunt]] | [[Kategoria:Działacze|Garzyński, Zygmunt]] | ||
[[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Salwatorskim|Garzyński, Zygmunt]] | [[Kategoria:Pochowani na Cmentarzu Salwatorskim|Garzyński, Zygmunt]] | ||
Aktualna wersja na dzień 17:01, 22 sie 2024
| Zygmunt Garzyński | |||
|
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Zygmunt Garzyński | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony(a) | 22 kwietnia 1887 | ||
| Zmarły | 12 lipca 1969, Kraków | ||
Zygmunt Garzyński - jeden z założycieli sekcji kolarskiej. Ojciec Halina Garzyńska-Kańska oraz Danuty pływaczki Cracovii. Rodzina do kolarza Jana Łazarskiego.
Pochowany na cmentarzu Salwatorskim Kwatera: Sektor SC2, Rząd 1, Nr grobu 26.
Wraz z żoną założył firmę fotograficzną.
O firmie fotograficznej
pwg.prezydent.pl
Po wojnie córki Zygmunta postanowiły pójść w ślady ojca – zaczęły wraz z pomocą mężów prowadzić własne zakłady fotograficzne. W 1954 roku Danuta Garzyńska-Buzek została postawiona przez ówczesne władze przed decyzją: albo pozostanie w dotychczasowej lokalizacji jako kierowniczka państwowego Fotosu, albo będzie kontynuować działalność prywatną w innym miejscu. Zdecydowała się na drugie rozwiązanie i zaczęła działać przy ulicy Stradom. Halina Garzyńska-Kańska przejęła zaś od rodziców zakład przy ulicy Floriańskiej.
Kontynuację rodzinnego biznesu podjęły dzieci Danuty i Haliny. Dziś działają dwa zakłady Garzyńskich prowadzone przez wnuków Julii i Zygmunta – Foto Garzyńska Barbary Kańskiej-Bielak przy ulicy Sławkowskiej 4 oraz Foto Buzek-Garzyński Jerzego Buzek-Garzyńskiego przy ulicy Szlak 8a. W ślady pradziadka, Zygmunta Garzyńskiego, poszła również córka Jerzego – Gabriela Buzek-Garzyńska, która ukończyła studia fotograficzne i zajmuje się fotografią artystyczną.
ownetic.com
W czerwcu 1918 roku Zygmunt Garzyński wraz żoną Julią założyli w Krakowie przy ulicy Sławkowskiej 6 nowoczesny – jak na tamten czas – zakład fotograficzny. Lokal i wyposażenie odkupili od Franciszka Kryjaka, fotografa-portrecisty działającego w Krakowie od 1901 roku. Dla Zygmunta – wówczas już mistrza fotograficznego, oznaczało to pełną samodzielność. Sztukę fotografii zgłębiał najpierw w atelier Józefa Sebalda, gdzie wyzwolił się na czeladnika, a następnie – od 1913 roku w zakładzie Józefa Kuczyńskiego.
Klientami Garzyńskiego szybko stali się zamożni krakowianie – aktorzy, członkowie palestry, pisarze, sportowcy i politycy. Zygmunt Garzyński jest między innymi autorem portretu Józefa Piłsudskiego, fotografowanego na Wawelu czy prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w otoczeniu polskich olimpijczyków – kolarzy, zdobywców srebrnych medali w wyścigu torowym na igrzyskach w Paryżu w 1924 roku. Zygmunt wykonywał jednak nie tylko portrety – zajmował się także dokumentacją, fotografując między innymi restaurację Wawelu czy Ołtarza Mariackiego. Dbałość o fotografie, to przecież nie tylko poprawne ich wykonanie pod względem technicznym, to także ich zabezpieczenie i zdobnictwo. Garzyński stosował specjalnie zaprojektowaną galanterię papierniczą: tekturki, koperty i papier firmowy. Reklamował w ten sposób swój zakład i wykonywane w nim usługi.
Julia i Zygmunt Garzyńscy w 1927 roku otworzyli filię zakładu w Krynicy. Było to atelier artystycznej fotografii w willi Cis, gdzie zaczęli prowadzić inny rodzaj działalności – zajęli się fotografią reportażową. Wykonywali zdjęcia w willach, pensjonatach i atrakcyjnych krajobrazowo miejskich parkach. W 1938 roku poszerzyli działalność o kolejną filię, tym razem w Zakopanem. To tam Garzyński otrzymał w 1939 roku wyłączność na obsługę Mistrzostw Świata w Narciarstwie FIS.
Lata II wojny światowej były okresem wzmożonej aktywności Garzyńskiego jako nauczyciela fotografii i opiekuna młodzieży. Potwierdzają to dokumenty – Umowy o naukę i karty pracy. Bycie uczniem Mistrza Garzyńskiego to był zaszczyt! W tym czasie Garzyńscy wykonywali także zdjęcia dla członków ruchu oporu i wyrazili zgodę na wykorzystanie lokalu dla celów konspiracyjnych. Zakład przy Sławkowskiej przetrwał do 1941 roku, kiedy nagle atelier zostało przejęte przez Niemców. Już w następnym roku Garzyńscy otworzyli kolejny zakład, mieszczący się przy ulicy Floriańskiej 31, gdzie wcześniej pracowała siostra Zygmunta – Józefa Garzyńska-Kapeluś. W 1945 roku Zygmunt Garzyński powrócił do atelier przy Sławkowskiej 6, jednak gdy kilkanaście lat później, w 1956, atelier przejęła spółdzielnia FOTOS, fotograf zmuszony był przeprowadzić się do małego lokalu przy ulicy Stradom… Chory na serce wycofał się z zawodu.
Nestor Rodziny Garzyńskich zmarł w 1969 roku, pozostawiając zakład w rękach żony Julii i córki Haliny Garzyńskiej-Kańskiej, absolwentki Akademii Sztuk Pięknych…
Od września 1980 roku trwała wędrówka firmy – najpierw był to lokal przy ulicy św. Marka, a od 1999 znów Sławkowska, gdzie do dziś, pod numerem 4, pracuje Barbara Kańska-Bielak, córka Haliny. W lokalu przy ulicy Stradom 9 samodzielnie pracowała starsza z córek, Danuta Garzyńska-Buzek. W 1972 roku firmę po Danucie przejął syn Jerzy, który z pomocą swojej córki Gabrieli do dziś prowadzi zakład, mieszczący się obecnie przy ulicy Szlak 8a.
_______________
„Firma specjalizuje się w fotografii portretowej, ślubnej, studyjnej i plenerowej” – w stulecie założenia zakładu Garzyńskich. Opowieść o Zygmuncie Garzyńskim, Nestorze Rodu Garzyńskich”.
