Władysław Radwański: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 85: | Linia 85: | ||
| funkcja = Pierwszy trener hokeistów | | funkcja = Pierwszy trener hokeistów | ||
| data_poczatek = 1972 | | data_poczatek = 1972 | ||
| data_koniec = 1973 | | data_koniec = 15 IX 1973 | ||
| następca = [[Ladislav Štemprok]] | | następca = [[Ladislav Štemprok]] | ||
}} | }} | ||
Wersja z 21:55, 29 lut 2024
| Władysław Radwański | |||
| |||
| Informacje ogólne | |||
|---|---|---|---|
| Imię i nazwisko | Władysław Radwański | ||
| Kraj |  Polska
| ||
| Urodzony | 25 maja 1932, Kraków, Polska | ||
| Zmarły | 11 sierpnia 2013, Kraków | ||
| Pseudonim | Siwy | ||
| Sezony w Cracovii | |||
| Sezon | W/G/A | ||
| 1953/54 1954/55 1955/56 1956/57 1957/58 1958/59 1959/60 1960/61 1961/62 1964/65 |
|||
| Kluby | |||
| Lata | Klub | W/G/A | |
| 1951-1965 | Cracovia 
|
||
|
W/G/A - wystepy/gole/asysty | |||
Władysław Radwański - hokeista. Trener I klasy hokeja. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985), medalem Komisji Edukacji Narodowej (1999) - za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania, „Złotą Odznaką PZHL” (1975) oraz medalem za zasługi dla PZHL (1986).
Dziadek tenisistek ziemnych Agnieszki i Urszuli.
Za swą karierę zawodniczą i działalność na rzecz Cracovii został uhonorowany odznaczeniami: Złotą Odznaką 100-lecia Cracovii, Medalem Cracovia Merenti oraz Orderem Cracovia Restituta (13 czerwca 2013).
Członek Rady Seniorów od 1999 r..
- dodatkowe informacje [1].
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: LXIV Rząd: płd Miejsce: 1.
Cracovia1906.pl
11.08.2013 w Krakowie zmarł Władysław Radwański, wybitny człowiek, przyjaciel, wychowawca wielu pokoleń młodzieży. Absolwent Krakowskiej Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego. Pedagog z 60-letnim stażem – uwielbiany przez młodzież – uczył wychowania fizycznego, przez całą swoją karierę zawodową, w SP nr 29, a później już jako emerytowany nauczyciel w Szkole Społecznej nr 10. Większą część swojego życia poświęcił ukochanej Cracovii, najpierw jako junior sekcji piłki nożnej (od 1947r.), a później jako hokeista i trener pierwszej drużyny Pasiaków. Właśnie jako trener I klasy wyszkolił wielu zawodników grających w pierwszoligowym zespole „Pasów”, późniejszych reprezentantów Polski juniorów i seniorów. W latach 1964-1970 był trenerem Reprezentacji Polski Juniorów. Przez 14 lat był czynnym zawodnikiem Cracovii, a później przez następne 24 lata szkoleniowcem sekcji hokeja na lodzie (w tym 2-krotnie I trenerem pierwszoligowego zespołu).
Odznaczony
- Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1985).
- medalem Komisji Edukacji Narodowej (1999) - za szczególne zasługi dla oświaty i wychowania,
-„Złotą Odznaką PZHL” (1975) oraz medalem za zasługi dla PZHL (1986).
Ambasador Cracovii - „pasiak” z krwi i kości, przyczynił się do rozsławiania dobrego imienia Klubu w Polsce i na całym świecie. Za swą karierę zawodniczą i działalność na rzecz Klubu został uhonorowany odznaczeniami: Złotą Odznaką 100-lecia Cracovii, Medalem Cracovia Merenti oraz Orderem Cracovia Restituta.
Swą miłość do sportu zaszczepił swojemu synowi Robertowi Piotrowi, a ten z kolei swoim córkom Agnieszce i Urszuli wybitnym tenisistkom. W uznaniu zasług zmarły został uhonorowany przez Prezydenta Miasta Krakowa odznaczeniem Honoris Gratia.
Śmiertelna choroba zebrała swoje żniwo zabierając z naszym szeregów wspaniałego kolegę i przyjaciela.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę 17 sierpnia o godzinie 12:00 na Cmentarzu Rakowickim.
Cześć jego pamięci!Źródło: Cracovia1906.pl 12 sierpnia 2013 [[2]]
- nekrolog [3]
Pochowany na cmentarzu Rakowickim Kwatera: LXIV Rząd: płd Miejsce: 1.
| Poprzednik Stefan Csorich |
Pierwszy trener hokeistów
|
Następca Ladislav Štemprok |
| Poprzednik Józef Kurek |
Pierwszy trener hokeistów
|
Następca Andrzej Kosturek |